3,274,313
edits
ἐτήτυμος: Difference between revisions
From LSJ
6_16
(13_6b) |
(6_16) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1052.png Seite 1052]] ον ([[ἐτός]], [[ἐτεός]]), wahr, wahrhaft, [[ἄγγελος]] Il. 22, 438; [[μῦθος]] Od. 23, 62; auch ἐτήτυμον, adverbial, 4, 152, wirklich, in der That; Il. 16, 128 u. öfter, wie Ap. Rh. 4, 835 u. öfter; [[ἀλήθεια]], [[κλέος]], Pind. Ol. 11, 56 N. 7, 63; ἐτ. Διὸς κόρα Aesch. Ch. 396; τοῦτ' ἐτήτυμον Pers. 723; εἰ λέγεις ἐτήτυμα Soph. Phil. 1274; γενοῦ μοι [[παῖς]] ἐτ. [[γεγώς]], ächt, Trach. 1053, wie [[χρυσός]] Theocr.; τὸ δ' ἐτήτυμον Ar. Pax 119; οὐ [[ψευδόμαντις]], ἀλλ' [[ἐτήτυμος]] Eur. Or. 1667; ἐτήτυμον [[στόμα]], Wahrheit redend, I. T 1085; sp. D.; in Prosa erst Themist. – Adv. ἐτητύμως, wahr, der Wahrheit gemäß, wirklich, Tragg., bes. Aesch. oft; ἤγγειλαν ὡς ἐτ. Soph. El. 1444. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1052.png Seite 1052]] ον ([[ἐτός]], [[ἐτεός]]), wahr, wahrhaft, [[ἄγγελος]] Il. 22, 438; [[μῦθος]] Od. 23, 62; auch ἐτήτυμον, adverbial, 4, 152, wirklich, in der That; Il. 16, 128 u. öfter, wie Ap. Rh. 4, 835 u. öfter; [[ἀλήθεια]], [[κλέος]], Pind. Ol. 11, 56 N. 7, 63; ἐτ. Διὸς κόρα Aesch. Ch. 396; τοῦτ' ἐτήτυμον Pers. 723; εἰ λέγεις ἐτήτυμα Soph. Phil. 1274; γενοῦ μοι [[παῖς]] ἐτ. [[γεγώς]], ächt, Trach. 1053, wie [[χρυσός]] Theocr.; τὸ δ' ἐτήτυμον Ar. Pax 119; οὐ [[ψευδόμαντις]], ἀλλ' [[ἐτήτυμος]] Eur. Or. 1667; ἐτήτυμον [[στόμα]], Wahrheit redend, I. T 1085; sp. D.; in Prosa erst Themist. – Adv. ἐτητύμως, wahr, der Wahrheit gemäß, wirklich, Tragg., bes. Aesch. oft; ἤγγειλαν ὡς ἐτ. Soph. El. 1444. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ἐτήτῠμος''': -ον, ἐκτεταμ. ποιητ. [[ἀντί]] [[ἔτυμος]] (ὡς [[ἀταρτηρός]] ἐκ του ἀτηρός), [[ἀληθής]], οὐκ ἔσθ’ ὅδε [[μῦθος]] ἑτ. Ὀδ. Ψ. 62· [[ἄγγελος]] ἐλθὼν Ἰλ. Χ. 438· ἐτήτυμα μυθεῖσθαι Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 10· τοῦτ’ ἀγόρευσον ἐτήτυμον, εἰπέ μοι τοῦτο ἐν ἀληθείᾳ, Ὀδ. Α. 174· τοῦτ’ ἐτήτυμον…; μετ’ ἀπαρ., [[εἶναι]] τοῦτο ἀληθὲς ὅτι…; Αἰσχύλ. Πέρσ. 737· εἰ λέγεις ἐτήτυμα Σοφ. Φιλ. 1290· τὸ δ’ ἐτήτυμον, ἀλλ’ ἡ [[ἀλήθεια]] [[εἶναι]]..., Ἀριστοφ. Εἰρ. 119. 2) ἐπὶ προσώπων, [[ἀληθής]], [[φιλαλήθης]], οὐ ψευδόμαντις… ἀλλ’ ἐτ. Εὐρ. Ὀρ. 1667· ἐτ. [[στόμα]] ὁ αὐτ. Ι. Τ.1085. 3) [[ἀληθής]], [[γνήσιος]], [[πραγματικός]], Λατ. sincerus, κείνῳ δ’ [[οὐκέτι]] [[νόστος]] ἐτ., δι’ ἐκεῖνον δὲν μένει [[ἀληθής]], πραγματική [[ἐπιστροφή]], Ὀδ. Γ. 241· ἐτ. [[φέγγος]] Πινδ. Ο. 2. 101· [[ἀλήθεια]], [[κλέος]] [[αὐτόθι]] 10 (ΙΙ). 66, Ν. 7. 92· ἐτ. Διὸς [[κάρα]] Αἰσχύλ. Χο. 948· [[παῖς]] ἐτ. γεγὼς Σοφ. Τρ. 1064· χρυσὸς Θεόκρ. 12. 37. ΙΙ. ὡς Ἐπίρρ. κατ’ οὐδ., ἐτήτυμον, ὡς τὸ ἐτεόν, ἀληθῶς, πράγματι, [[ὄντως]], Ὀδ. Δ. 157, Ἰλ. Ν. 111, Σ. 128, Ἀρχίλοχ. 31: ― παρὰ Τραγ. τὸ Ἐπίρρ. -μως, Αἰσχύλ. Ἀγ. 166, 477, 681, κτλ. · ὡς ἐτητύμως Σοφ. Ἠλ. 1452 | |||
}} | }} | ||
