3,274,306
edits
(13_5) |
(6_20) |
||
Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0807.png Seite 807]] fut. ἐμέσω, perf. ἐμήμεκα, Luc. Lex. 21 (vomo), ausspeien, ausbrechen, durch Brechen von sich geben; [[αἷμα]] Il. 15, 11; θρόμβους Aesch. Eum. 175; ἐμεῖ (fut. med.) ἰόν 700; sich erbrechen, Plat. Phaedr. 268 b; Xen. An. 4, 8, 20; Hippocr. – Uebtr., vom Worte, plaudern, was Einem in den Mund kommt, Sp. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0807.png Seite 807]] fut. ἐμέσω, perf. ἐμήμεκα, Luc. Lex. 21 (vomo), ausspeien, ausbrechen, durch Brechen von sich geben; [[αἷμα]] Il. 15, 11; θρόμβους Aesch. Eum. 175; ἐμεῖ (fut. med.) ἰόν 700; sich erbrechen, Plat. Phaedr. 268 b; Xen. An. 4, 8, 20; Hippocr. – Uebtr., vom Worte, plaudern, was Einem in den Mund kommt, Sp. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ἐμέω''': παρατ. ἤμουν Ἀριστοφ. Ἀποσπ. 130, Ξεν. Ἀν. 4. 8. 20, Ἰων. ἤμεον Ἡρόδ. 7. 88. μέλλ. ἐμέσω Ἱππ. 467. 4 (Littré 7. σ. 28), Ἀττ. ἐμῶ (ἐνεξ-) Πολύζηλος ἐν «Δημοτυνδάρεῳ» 4· [[ὡσαύτως]] μέσ. μέλλ. ἐμέομαι Ἱππ. 226. 18, 19, ἐμοῦμαι Αἰσχύλ. Εὐμ. 730: ἀόρ. ἤμεσα Ἱππ. 979Ε, κτλ., (ἐξ-) Ἀριστοφ. Ἀχ. 6, ἀπαρ. ἐμέσαι Ἡρόδ. 1. 133, Ἐπ. ἔμεσα (ἀπ-) Ἰλ. Ξ. 437 ([[ἴσως]] ἐπανορθωτέον ἀντὶ ἐξήμησα ἐν Ἡσ. Θ. 497· ὑπερέμησα ἀπαντᾷ ἐν τοῖς χειρογρ. τοῦ Ἱππ. 462. 32., 467. 23, 32): πρκμ. ἐμήμεκα Λουκ. Λεξιφ. 21, Αἰλ.: ὑπερσ. ἐμημέκκε Ἱππ. 1153Β (Littré 5. σ. 232), ἐμεμέκει Διογ. Λ. 6. 7: - Παθ., μέλλ. ἐμεθήσομαι (ἐξ-) Ἑβδ.: ἀόρ. ἐμεθῆναι Γαλην.: πρκμ. ἐμήμεσμαι Αἰλ. Π. Ἱστ. 13. 21. (Ἐκ √ ϜΕΜ· πρβλ. Σανσκρ. vam, vam-âmi ([[ἐμέω]], vomo), vam-athus ([[ἔμετος]], vomitus)· Παλαιο-Σκανδ. vaem-a ([[αἰσθάνομαι]] ναυτίαν).) Ἐμῶ, «ξερνῶ», αἷμ’ ἐμέων Ἰλ. Ο. 11, πρβλ. Ἡρόδ. 7. 88· ἐμοῦσα θρόμβους Αἰσχύλ. Εὐμ. 184, πρβλ. 730: ἀπολ., ἐμῶ, ξερνῶ, καί σφι οὐκ ἐμέσαι [[ἔξεστι]] Ἡρόδ. 1. 133, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1599, Ξεν. Ἀν. 4. 8, 20 ἐμέειν ἀπὸ συρμαϊσμοῦ Ἱππ. π. Ἄρθρ. 805· ἐμεῖν πτίλῳ, διεγείρειν ἔμετον διὰ πτεροῦ, Ἀριστοφ. Ἀχαρν. 587, (οὕτω, πτερὸν [[ταχέως]] καὶ λεκάνην ἐνεγκάτω Κρατῖνος ἐν «Ὥραις» 6)· μεταφ., [[ἐκχέω]] ἐκ τοῦ στόματός μου κακοὺς λόγους, Εὐνάπ. Προαιρ. σ. 86. | |||
}} | }} |