sed: Difference between revisions

{{Lewis

|lshtext=<b>sēd</b>: = [[sine]], v. [[sine]]<br /><b>I</b> init. and 2. se.<br /><b>sēd</b>: = se; cf. the [[letter]] D.<br /><b>sĕd</b>: or sĕt,<br /><b>I</b> conj. [cf. Freund, Cic. Mil. p. 8 sq.; old and orig. form [[sedum]], acc. to [[Charis]]. p. 87 P., and Mar. Vict. p. 2458 P.; [[but]] [[more]] prob. an ablative from [[root]] of the reflexive pron. so- for suo-, and orig. the [[same]] [[with]] the insep. prep. 2. sēd; [[prop]]., by itself, [[apart]]; [[hence]], [[but]], [[only]], etc.; cf. Corss. Ausspr. 1, p. 200 sq.], a [[particle]] of [[limitation]], [[exception]], or [[correction]] (cf. at and [[autem]] init.).<br /><b>I</b> In gen., [[but]], [[yet]]: ipsum [[regale]] [[genus]] civitatis reliquis simplicibus [[longe]] anteponendum: sed ita, [[quoad]] statum suum retinet, etc., Cic. Rep. 2, 23, 43: [[Neoptolemus]] [[apud]] Ennium Philosophari sibi ait [[necesse]] esse, sed paucis: nam [[omnino]] [[haud]] placere, id. Tusc. 2, 1, 1; cf. id. Rep. 1, 18, 33: C. [[Memmius]] [[perfectus]] litteris, sed Graecis, id. Brut. 70, 247: [[nactus]] es (me otiosum), sed mehercule otiosiorem operā [[quam]] [[animo]], id. Rep. 1, 9, 14: quae observanda essent, [[multa]] constituit ([[Numa]]), sed ea [[sine]] [[impensa]], id. ib. 2, 14, 27; cf. id. ib. 1, 31, 47: [[miser]] [[homo]] est, qui, etc....sed [[ille]] miserior qui, etc., Plaut. Capt. 3, 1, 2: vera [[dico]], sed [[nequicquam]], [[quoniam]] non vis credere, id. Am. 2, 2, 205: [[video]] te testimoniis [[satis]] instructum: sed [[apud]] me argumenta [[plus]] [[quam]] testes valent, Cic. Rep. 1, 38, 59: (Platonis civitatem) praeclaram illam [[quidem]] [[fortasse]], sed a vitā hominum abhorrentem et moribus, id. ib. 2, 11, 21; cf. id. ib. 1, 40, 63: sed id ubi jam [[penes]] [[sese]] habent, ex bonis pessumi sunt, Plaut. Capt. 2, 1, 37: nostri [[casus]] [[plus]] honoris habuerunt [[quam]] laboris, etc....Sed si [[aliter]] ut dixi accidisset: qui possem queri? etc., Cic. Rep. 1, 4, 7: istos captivos sinito ambulare, si [[foris]], si [[intus]] volent. Sed uti asserventur magnā diligentiā, Plaut. Capt. 1, 2, 6: non [[possum]] dicere...sed [[neque]] his [[contentus]] [[sum]], Cic. Rep. 1, 22, 36: nec [[sum]] in ullā re [[molestus]] civitatibus; sed [[fortasse]] [[tibi]], qui haec praedicem de me, id. Att. 5, 21, 7: non [[sum]] [[tantopere]] admiratus, sed [[posteaquam]] coepit rationem exponere, id. Rep. 1, 14, 22: non perfectum illud [[quidem]], sed tolerabile est, id. ib. 1, 26, 42: [[sane]] [[bonum]] rei publicae [[genus]], sed [[tamen]] inclinatum et [[quasi]] pronum ad perniciosissimum statum, id. ib. 2, 26, 48: [[scio]] [[tibi]] ita placere: sed [[tamen]] velim scire, etc., id. ib. 1, 30, 46; cf. Plaut. As. 2, 2, 72: [[difficile]] factu est, sed conabor [[tamen]], Cic. Rep. 1, 43, 66: in quo defuit [[fortasse]] [[ratio]], sed [[tamen]] vincit ipsa [[natura]] [[saepe]] rationem, id. ib. 2, 33, 57: [[illa]] [[quidem]] [[tristis]], nec [[adhuc]] interrita vultu: Sed [[regina]] [[tamen]], sed opaci maxima mundi; Sed [[tamen]] inferni [[pollens]] [[matrona]] tyranni, Ov. M. 5, 507 sq.; cf. id. ib. 7, 718: [[plerique]] patriae, sed omnes famā [[atque]] fortunis expertes, Sall. C. 33, 1: ipsum [[quidem]] regem assecutus non est, sed magnam partem agminis oppresserunt, Liv. 36, 19: [[plus]] aegri ex abitu viri [[quam]] ex adventu voluptatis cepi. Sed hoc me [[beat]] [[saltem]], [[quod]] perduelles vicit, Plaut. Am. 2, 2, 15: apponam urnam jam ego hanc in mediā viā. Sed [[autem]], [[quid]] si hanc [[hinc]] abstulerit [[quispiam]]? [[but]] [[then]], id. Rud. 2, 5, 15 (cf. in the foll. II. A. 2.): [[statim]] Luculli ... eum domum suam receperunt. Sed [[enim]] hoc non [[solum]] ingenii ac litterarum, [[verum]] [[etiam]] naturae, etc., [[but]] [[indeed]], Cic. Arch. 3, 5: progeniem sed [[enim]] Trojano a [[sanguine]] duci Audierat, Verg. A. 1, 19; 2, 164; 5, 395; 6, 28 et saep. (cf. also [[infra]], II. A. 2.): sed [[enimvero]], cum [[detestabilis]] altera res [[sit]], [[quid]] ad deliberationem dubii superesse? Liv. 45, 19, 14.—Very [[rarely]] [[with]] non (for nec [[tamen]]), introducing a [[qualification]] of a [[previous]] [[word]]: Academici veteres [[beatum]] [[quidem]] esse [[etiam]] [[inter]] hos [[cruciatus]] fatentur, sed non ad perfectum, Sen. Ep. 71, 18.<br /><b>II</b> In partic.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>A</b> Interrupting the [[discourse]] by [[transition]] to [[another]] [[subject]] or by [[ending]] the [[speech]].<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>1</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; In a [[transition]] to [[another]] [[subject]]: [[tristis]] [[sit]] ([[servus]]), si eri sint tristes: [[hilarus]] [[sit]], si gaudeant. Set [[age]], responde: jam vos redistis in gratiam? Plaut. Am. 3, 3, 7; cf. id. ib. 5, 1, 20; 5, 1, 26: non [[impedio]], [[praesertim]] [[quoniam]] feriati sumus. Sed possumus audire aliquid, an [[serius]] venimus? Cic. Rep. 1, 13, 20: [[nunc]] reliquorum oratorum aetates et [[gradus]] persequamur. [[Curio]] fuit [[igitur]] ejusdem aetatis [[fere]], etc. ... Scripsit [[etiam]] [[alia]] nonnulla, etc.... Sed [[ecce]] in manibus vir praestantissimo ingenio... C. [[Gracchus]], id. Brut. 33, 125; cf.: sed [[eccum]] Amphitruonem, etc., Plaut. Am. 3, 4, 22; id. Aul. 2, 1, 55; 3, 5, 62; id. Capt. 5, 3, 20; 5, 4, 8 al.: sed [[quid]] ego [[cesso]]? id. As. 1, 1, 112: sed ista mox; [[nunc]] audiamus Philum, quem, etc., Cic. Rep. 1, 13, 20 fin. et saep.—In recurring to a [[previous]] [[subject]]: sed ad instituta redeamus, Cic. Brut. 61, 220: sed redeamus [[rursus]] ad Hortensium, id. ib. 84, 291: sed jam ad id, [[unde]] degressi sumus, revertamur, id. ib. 88, 300: sed perge de Caesare et redde quae restant, id. ib. 74, 258 et saep.—Hence, [[after]] parenthetic clauses, [[but]], [[now]], I [[say]], etc.: [[equidem]] cum [[audio]] socrum meam Laeliam (facilius [[enim]] mulieres incorruptam antiquitatem conservant, [[quod]] multorum sermonis expertes ea tenent [[semper]] quae prima didicerunt) sed eam sic [[audio]], ut Plautum mihi aut Naevium videar audire, Cic. de Or. 3, 12, 45: qui ([[Pompeius]]) ut peroravit (nam in eo [[sane]] [[fortis]] fuit: non est deterritus: dixit omnia, [[atque]] [[interdum]] [[etiam]] silentio, cum auctoritate [[semper]]), sed ut peroravit, surrexit [[Clodius]], id. Q. Fr. 2, 3, 2.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>2</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; In breaking [[off]], discontinuing [[speech]]: sed [[satis]] verborum est: [[cura]] quae jussi [[atque]] abi, Plaut. Capt. 1, 2, 16: sed, si placet, in hunc diem [[hactenus]], Cic. Rep. 2, 44, 71: sed haec [[hactenus]], id. Off. 1, 39, 140 al.: sed [[quid]] ego haec [[memoro]]? Enn. ap. Prisc. p. 724 P. (Ann. v. 318 Vahl.): nec requievit [[enim]], [[donec]] Calchante [[ministro]]—Sed [[quid]] ego haec [[autem]] [[nequicquam]] ingrata [[revolvo]]? Quidve [[moror]]? Verg. A. 2, 101: sed [[enim]], [[οἰκονομία]] (epistulae) si perturbatior est, [[tibi]] assignato: te [[enim]] [[sequor]], σχεδιάζοντα,> [[but]] [[indeed]], Cic. Att. 6, 1, 11; so, sed [[enim]], Verg. A. 1, 19.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> After [[negative]] clauses, to [[limit]] the [[negative]] [[statement]], i. e. to [[indicate]] [[either]] [[that]] the [[assertion]] does not [[hold]] [[good]] at all, [[but]] [[something]] [[else]] does [[instead]]; or [[else]] [[that]] it is not [[exclusively]] true, [[but]] [[something]] [[else]] holds [[good]] in [[addition]], [[but]], on the [[contrary]]; and in an ascending signif., [[but]] also, [[but]] [[even]], [[but]] in [[fact]], etc.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>1</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; In a [[simple]] [[opposition]]: non cauponantes [[bellum]], sed belligerantes, Ferro, non [[auro]], vitam cernamus utrique, Enn. ap. Cic. Off. 1, 12, 38 (Ann. v. 201 Vahl.); cf.: [[haud]] doctis dictis certantes, sed maledictis ...Non ex jure manu consertum sed magi' ferro Rem repetunt, id. ap. Gell. 20, 10 (Ann. v. 274 sq. Vahl.): non ego [[erus]] [[tibi]], sed [[servus]] [[sum]], Plaut. Capt. 2, 1, 44: quae (hominum vestigia) [[ille]] ([[Aristippus]]) non ex agri consiturā, sed ex doctrinae indiciis interpretabatur, Cic. Rep. 1, 17, 29: nec leges imponit [[populo]], quibus [[ipse]] non pareat, sed suam vitam, ut legem, praefert suis civibus, id. ib. 1, 34, 52; 1, 13, 19: [[neque]] hac nos [[patria]] lege genuit, ut...sed ut, etc., id. ib. 1, 4, 8: non [[quod]]...sed [[quod]], etc., id. ib. 1, 18, 30.—With [[contra]]: non liberis servitutem, sed [[contra]] servientibus libertatem afferre, Liv. 4, 18 init.— Several times [[repeated]]: non sibi se soli natum, sed patriae, sed suis, Cic. Fin. 2, 14, 45 Madv. ad loc.: [[quod]] non naturā exoriatur, sed judicio, sed opinione, id. Tusc. 3, 34, 82: sed publicam, sed ob [[frumentum]] decretam, sed a publicanis faenore acceptam, id. Verr. 2, 3, 72, § 169; id. Planc. 10, 24: non eros nec dominos appellat eos ...sed patriae custodes, sed patres et deos, id. Rep. 1, 41, 64; Tib. 1, 7, 44 sq.: [[quam]] [[tibi]] non [[Perseus]], [[verum]] si quaeris, ademit; Sed [[grave]] Nereïdum [[numen]], sed [[corniger]] [[Hammon]], Sed quae visceribus veniebat [[belua]] ponti Exsaturanda meis, Ov. M. 5, 17 sq.: sed Pompeium, sed Lepidum, Tac. A. 1, 10; Sen. Const. 13, 4; id. Ben. 1, 1, 6; 1, 7, 3: non praefectum ab iis, sed Germanicum ducem, sed Tiberium imperatorem violari, Tac. A. 1, 38 et saep.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>2</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; In a [[climax]].<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>a</b> Non [[modo]] ([[solum]], [[tantum]], etc.)...sed or sed [[etiam]] (et, [[quoque]]), not [[only]], not [[merely]] ...[[but]], [[but]] also, [[but]] [[even]], [[but]] [[indeed]] (sed, [[standing]] [[alone]], isolates the ascending [[idea]], [[while]] an appended [[etiam]], et, or [[quoque]] places it in closer [[connection]] [[with]] the [[first]] [[statement]], and [[thus]] permits [[them]] to be viewed [[together]]): non [[modo]] falsum illud esse, sed hoc verissimum, Cic. Rep. 2, 44, 71: [[quod]] non [[modo]] singulis hominibus, sed potentissimis populis [[saepe]] contingit, id. ib. 5, 8, 11; 3, 10, 17: id ei perpetuā oratione contigit, non [[modo]] ut acclamatione, sed ut [[convitio]] et maledictis impediretur, id. Q. Fr. 2, 3, 2: unius viri consilio non [[solum]] ortum novum populum, sed adultum jam et [[paene]] puberem, id. Rep. 2, 11, 21; cf.: nec [[vero]] corpori soli subveniendum est, sed menti [[atque]] [[animo]] [[multo]] [[magis]], id. Sen. 11, 36: [[volo]] ut in scaenā, sic in [[foro]] non eos [[modo]] laudari, qui celeri motu utantur, sed eos [[etiam]], quos statarios appellant, id. Brut. 30, 116; id. Rep. 1, 8, 13: omnia ejus non facta [[solum]], sed [[etiam]] dicta meminisset, id. ib. 6, 10, 10: [[neque]] [[solum]] fictum, sed [[etiam]] [[imperite]] absurdeque fictum, id. ib. 2, 15, 28; 1, 3, 4; 1, 34, 51: [[neque]] [[vero]] se [[populo]] [[solum]], sed [[etiam]] senatui commisit, [[neque]] senatui [[modo]], sed [[etiam]] publicis praesidiis et armis, [[neque]] his [[tantum]], [[verum]] ejus potestati, cui, etc., id. Mil. 23, 61: haec non delata [[solum]], sed [[paene]] credita, id. ib. 24, 64: nec mihi soli versatur [[ante]] oculos, sed [[etiam]] posteris erit clara et [[insignis]], id. Lael. 27, 102: illum non [[modo]] favisse sed et tantam [[illi]] pecuniam dedisse honoris mei causā, id. Att. 11, 9, 2: omnes civiles dissensiones, [[neque]] [[solum]] eas, quas audistis, sed et has, quas vosmet ipsi meministis et vidistis, id. Cat. 3, 10, 24: multiplicatusque [[terror]] non infimis [[solum]], sed primoribus patrum, Liv. 3, 36, 5: non [[responsum]] [[solum]] [[benigne]] legatis est, sed [[Philippi]] [[quoque]] [[filius]] [[Demetrius]] ad patrem reducendus legatis [[datus]] est, id. 36, 35 fin.: conciti per haec non [[modo]] [[Cherusci]], sed conterminae gentes, Tac. A. 1, 60; 3, 44: via non angusta [[modo]], sed [[plerumque]] [[praerupta]], Curt. 3, 4, 12; 5, 1, 20 Mützell ad loc.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(b)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; Esp., in [[passing]] from the [[part]] to the [[whole]], from the [[particular]] to the [[universal]] ([[usually]] followed by [[omnino]], or by [[omnis]], [[cunctus]], [[totus]], [[universus]], etc.): timebat non ea [[solum]] quae timenda erant, sed omnia, Cic. Mil. 24, 66: neglegere, [[quid]] de se [[quisque]] sentiat, non [[solum]] arrogantis est, sed [[etiam]] [[omnino]] dissoluti, id. Off. 1, 28, 99: nec sibi [[tantum]], sed universis singulisque consulere, Sen. Ben. 2, 5, 4: non consuli [[modo]], sed omnibus civibus enitendum, Plin. [[Pan]]. 2, 1: non [[initio]] [[tantum]], sed [[continuo]] totius temporis successu, Just. 1, 8, 14: non [[modo]] Italiā, sed toto orbe terrarum, Flor. 1, 16, 3.—Etiam is [[rarely]] added: [[quotiens]] non [[modo]] ductores nostri, sed universi [[etiam]] [[exercitus]] ad mortem concurrerunt, Cic. Tusc. 1, 37, 89; Curt. 5, 1, 24.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>b</b> Non [[modo]] ([[solum]]) non...sed, sed [[etiam]]; sed ne... [[quidem]], not [[only]] not...[[but]], [[but]] [[even]], [[but]] [[indeed]], [[but]] not [[even]], etc.: ut non [[modo]] a mente non deserar, sed id ipsum doleam, me, etc., Cic. Att. 3, 15, 2; id. Rep. 2, 23, 43: judicetur non verbo, sed re non [[modo]] non [[consul]], sed [[etiam]] [[hostis]] [[Antonius]], id. Phil. 3, 6, 14: hoc non [[modo]] non laudari, sed ne concedi [[quidem]] potest, id. Mur. 3, 8: iis non [[modo]] non laudi, [[verum]] [[etiam]] [[vitio]] dandum [[puto]], id. Off. 1, 21, 71: non [[modo]] non [[oppugnator]], sed [[etiam]] [[defensor]], id. Planc. 31, 76: ego [[contra]] [[ostendo]], non [[modo]] [[nihil]] eorum fecisse Sex. Roscium, sed ne potuisse [[quidem]] facere, id. Rosc. Am. 29, 79.—Also, [[without]] the [[second]] non in the [[first]] [[clause]], and [[with]] ne [[quidem]], [[doubly]] [[negative]] ([[only]] [[when]] [[both]] clauses [[have]] the [[same]] [[verb]]; v. Zumpt, Gram. § 724 b): [[quod]] mihi non [[modo]] irasci, sed ne dolere [[quidem]] [[impune]] [[licet]], Cic. Att. 11, 24, 1: ea est [[ratio]] instructarum navium, ut non [[modo]] [[plures]], sed ne [[singuli]] [[quidem]] possint accedere, id. Verr. 2, 5, 51, § 133: non [[modo]] aeternam, sed ne diuturnam [[quidem]] gloriam assequi possumus, id. Rep. 6, 21, 23: ea sunt [[demum]] non ferenda in mendacio, quae non [[solum]] facta esse, sed ne fieri [[quidem]] potuisse cernimus, id. ib. 2, 15, 28: quae non [[modo]] [[amico]], sed ne [[libero]] [[quidem]] digna est, id. Lael. 24, 89: non [[modo]] facere, sed ne cogitare [[quidem]] [[quicquam]] audebit, id. Off. 2, 19, 77; cf. [[with]] vix: [[verum]] haec genera virtutum non [[solum]] in moribus nostris, sed vix jam in libris reperiuntur, id. Cael. 17, 40: non [[modo]] ad expeditiones, sed vix ad quietas stationes viribus sufficiebant, Liv. 3, 6.—After [[quisquam]] [[with]] [[ellipsis]] of non: ut non [[modo]] praedandi causā [[quisquam]] ex agro Romano exiret, sed [[ultro]] Fidenates descenderent, etc., Liv. 4, 21, 6 ([[where]] Weissenb. [[supplies]] non in brackets [[before]] exiret); cf.: antiqui non [[solum]] erant urbes contenti cingere muris, [[verum]] [[etiam]] loca aspera et confragosa saxis eligebant, Hyg. Grom. Limit. p. 197.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>C</b> As sed, [[after]] non [[modo]], acquires an [[idea]] of [[ascent]] or [[climax]], from the [[fact]] [[that]] non [[modo]] represents a [[thing]] as existing ([[only]] not existing [[alone]]), and [[thus]] includes an [[affirmation]], so, [[too]], [[after]] [[purely]] [[affirmative]] clauses, sed [[sometimes]] serves as an ascending [[adjunct]], [[but]], [[but]] in [[fact]], [[but]] also: ego te [[hodie]] reddam madidum, sed vino, [[probe]], Plaut. Aul. 3, 6, 37: odore canibus anum, sed [[multo]], replent, Phaedr. 4, 17, 19: Dae. Curriculo affer Duas clavas. La. Clavas? Dae. Sed probas: propera [[cito]], Plaut. Rud. 3, 5, 19.—In [[good]] [[prose]] [[usually]] joined [[with]] [[etiam]] (or et): hic mihi [[primum]] [[meum]] [[consilium]] defuit, sed [[etiam]] obfuit, Cic. Att. 3, 15, 5; cf. id. ib. 4, 16, c, 10; 10, 16, 6: Q. Volusium, certum hominem, sed [[mirifice]] [[etiam]] abstinentem, misi in Cyprum, id. ib. 5, 21, 6: hoc in genere si eum adjuveris, [[apud]] ipsum praeclarissime posueris, sed mihi [[etiam]] gratissimum feceris, id. Fam. 13, 64, 2: ex testamento Tiberii, sed et Liviae Augustae, Suet. Calig. 16; 20.

}}