περαίνω: Difference between revisions

{{bailly

|btext=<i>f.</i> περανῶ, <i>ao.</i> ἐπέρανα, <i>pf. inus.</i><br /><i>Pass. f.</i> περανθήσομαι, <i>ao.</i> ἐπεράνθην, <i>pf.</i> πεπέρασμαι;<br />faire <i>ou</i> aller jusqu’au bout, <i>d’où</i><br /><b>I.</b> <i>tr.</i> <b>1</b> achever, accomplir, mener à terme, terminer, acc. ; <i>Pass.</i> être mené à bonne fin, se terminer, s’achever, s’accomplir;<br /><b>2</b> <i>particul.</i> achever un discours, un récit, un raisonnement, <i>etc.</i> acc.;<br /><b>II.</b> <i>intr.</i> pousser jusqu’au bout, <i>d’où</i><br /><b>1</b> s’étendre jusqu’à, pénétrer jusqu’à, gén.;<br /><b>2</b> aboutir à, <i>avec</i> [[εἰς]] <i>ou</i> [[ἐπί]] et l’acc..<br />'''Étymologie:''' [[πέραν]].

}}

{{Slater

|sltr=[[περαίνω]], [[πειραίνω]]<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>a</b> [[attain]] ὅσαις δὲ βροτὸν [[ἔθνος]] ἀγλαίαις ἁπτόμεσθα, περαίνει πρὸς ἔσχατον πλόον (P. 10.28)<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>b</b> [[conclude]] ([[Αἰακός]]) ὃ καὶ δαιμόνεσσι δίκας ἐπείραινε (Tricl.: ἐπεραίνε cod.) (I. 8.24)<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>c</b> frag.] περαίνοις [Πα. 7C. 8.

}}