battuo
Κατηγορεῖν οὐκ ἔστι καὶ κρίνειν ὁμοῦ → Iudex et accusator esse idem nequit → Wer anklagt, darf nicht auch noch Richter sein zugleich
Latin > English
battuo battuere, -, - V :: pound, beat hit, strike; fence (with swords)
Latin > English (Lewis & Short)
battuo: (bāt-), ui, ĕre, v. a. and n. cf. Engl. beat, bat; Fr. battre; Ital. battere,
I to strike, beat, hit (very rare): battuit κατακόπτει, Gloss.; Naev. ap. Fulg. 562, 33; * Plaut. Cas. 2, 8, 60.—Of bruising in a mortar, Marc. Emp. Medic. c. 36.—Of pounding flesh before cooking it, Apic. 4, 2, 108; cf. Plin. 31, 9, 45, § 104.—
II Neutr., of fencing (like the Germ. schlagen): battuebat pugnatoriis armis, he fenced with sharp weapons (not with the foil), Suet. Calig. 54; 32.—In mal. part., Cic. Fam. 9, 22, 4.
Latin > French (Gaffiot 2016)
battŭō¹⁵ (bātŭō), ĕre,
1 tr. a) battre, frapper : Pl. Cas. 496 ; Don. Eun. 381 ; b) battre pour attendrir, adoucir : Apic. 4, 148
2 abst] a) faire des armes, s’escrimer : rudibus cum aliquo Suet. Cal. 32, s’escrimer avec qqn avec les baguettes [= au fleuret], cf. Cal. 54 ; b) [dans un sens obscène] Cic. Fam. 9, 22, 4.
Latin > German (Georges)
battuo (batuo), seit Fronto auch batto, ere, schlagen, klopfen, stampfen (noch j. ital. battere, franz. battre), a) m. Acc.: latera sculponeis, Naev. (?) b. Fulg. 563, 33 Merc.: alci os sculponeis, Plaut. Cas. 496. – bes. etw. im Mörser stampfen, stoßen, medicamen, Marc. Emp. 36. – etw. weich klopfen, ulcera, Plin. 31, 104: soleas, Apic. 4, 148. – Hülsenfrüchte klopfen = dreschen, fabam, Donat. ad Ter. eun. 2, 3, 89. – b) absol.: α) = franz. se battre, sich schlagen, v. Fechter, pugnatoriis armis, Suet. Cal. 54, 1: rudibus cum alqo, ibid. 32 (u. so nach Lachmann viell. rude batuere, Mos. et Rom. legg. collat. 11, 7. § 4, wo jetzt rudem induere): quom Persarum disciplinam memorares, bene battuunt ais, Fronto ep. ad M. Caes. 3, 16. p. 55, 7 N. – β) im obszönen Sinne, batuit impudenter, Cic. ep. 9, 22, 4.