largior
Φίλον δι' ὀργὴν ἐν κακοῖσι μὴ προδῷς → Amicum ob iram deserere cave in malis → Verrate einen Freund nicht in der Not aus Zorn
Latin > English
largior largiri, largitus sum V DEP :: grant; give bribes/presents corruptly; give generously/bountifully
Latin > English (Lewis & Short)
largĭor: ītus, 4 (ante-class. and poet.; collat. form of the
I imperf. largibar, Prop. 1, 3, 25; fut. largibere, Plaut. Bacch. 4, 7, 30; inf. largirier, id. As. 5, 2, 82.—Act. collat. form, v. fin.), v. dep. 1. largus, to give bountifully, to lavish, bestow, dispense, distribute, impart (class.; cf.: dono, suppedito).
I Lit.
A In gen.: amico homini mea ex crumena largiar, Plaut. Pers. 2, 3, 13: ex ea (dote) largiri te illi, id. Trin. 3, 3, 14: cenam esurientibus, id. Am. 1, 1, 155: qui eripiunt aliis, quod aliis largiantur, Cic. Off. 1, 14, 43; cf.: ex alieno, id. Fam. 3, 8, 8; id. Rosc. Com. 10: agros emeritis, Tac. A. 1, 28: largitur in servos quantum aderat pecuniae, id. ib. 16, 11: facile largiri de alieno, Just. 36, 3, 9.—Of inanimate subjects: sol universis idem lucis largitur, Quint. 1, 2, 14: Gallis provinciae propinquitas multa ad copiam atque usus largitur, * Caes. B. G. 6, 24.—
B In partic., to give largesses, to bribe: largiundo et pollicitando magis incendere, Sall. C. 38; id. J. 13: exercitum largiendo corrumpere, Quint. 5, 13, 17: largiendo de alieno popularem fieri, Liv. 3, 1: dictis largiri, to bestow in words, i. e. to promise without power to give: quid nunc acturu's, postquam erili filio largitu's dictis dapsilis lubentias, Plaut. Ps. 1, 4, 3.—
II Trop., to confer, bestow, grant, yield: Hortensio summam copiam facultatemque dicendi natura largita est, Cic. Quint. 2, 8: utrisque fortuna regnum est largita, id. Har. Resp. 25: nimium parcus in largienda civitate, id. Balb. 22, 50: plusculum amori, id. Fam. 5, 12, 3: occasionem clamandi, Quint. 12, 8, 2: quidquid solamen humandi est, largior, Verg. A. 10, 494; so, alicui occasionem impudentiae, Plin. 2, 23, 21, § 87: laetitiam alicui, Plaut. Capt. 4, 2, 49: Istoscine patrem aequom morest liberis largirier? to teach, communicate, id. As. 5, 2, 82: id largiamur inertiae nostrae, give up, concede, Cic. de Or. 1, 15, 68: reipublicae injurias. to forgive, Tac. A. 3, 70: beneficia in vulgus, Sen. Ben. 1, 2, 1: totus habenas, to give, re lax, Sil. 15, 724.—Esp.: se largiri, to bestow one's society, to be free or eager in courtship: nam tu te vilem feceris, si te ultro largiere: sine ultro veniat, quaeritet, etc., Plaut. Mil. 4, 6, 28.—
(b) With foll. ut: si quis mihi deus largiatur, ut ex hac aetate repuerascam, would grant, Cic. de Sen. 23, 83.
1 Act. collat. form, largĭo, īre; act. imp. largi, Att. ap. Non. 470, 26; so, Lucil. ib. —*
2 largītus, a, um, in pass. signif.: Tib. 4, 1, 129.
Latin > French (Gaffiot 2016)
largĭor,⁹ ītus sum, īrī (largus), tr., donner largement [soit beaucoup de choses à beaucoup de pers., soit une seule chose à une seule pers., mais généreusement] ;
1 eripiunt aliis, quod aliis largiantur Cic. Off. 1, 43, ils enlèvent aux uns pour faire des largesses aux autres || abst] ex alieno largiri Cic. Fam. 3, 8, 8, faire des largesses avec le bien d’autrui [de alieno Liv. 3, 1, 3 ]
2 patriæ suum sanguinem Cic. Tusc. 1, 117, donner généreusement son sang à la patrie ; Hortensio summam facultatem dicendi natura largita est Cic. Quinct. 8, la nature accorda généreusement à Hortensius le plus grand talent d’orateur ; rei publicæ injurias Tac. Ann. 3, 70, faire prodigalement remise des injustices commises envers l’État || [avec ut subj.] accorder généreusement de : Cic. CM 83. impf. largibar Prop. 1, 3, 25 ; fut. largibere Pl. Bacch. 828 ; inf. largirier Lucr. 5, 166 || formes actives largio, ire Acc. Tr. 282 ; part. sens passif largitus Tib. 4, 1, 129.
Latin > German (Georges)
largior, ītus sum, īrī (largus), I) etwas reichlich mitteilen, etwas (Bedeutendes od. in Menge) schenken, spenden, austeilen (aus Freigebigkeit od. zur Erreichung bestimmter Zwecke), hominibus semen, Cornif. rhet.: qui eripiunt aliis quod aliis largiantur, Cic.: largitur in servos quantum aderat pecuniae, Tac.: tibi eum liberalem dabo et pecuniam suam plenis manibus largientem, Lact. – absol. = bedeutende Geschenke austeilen, ex alieno, Cic., de alieno, Liv. u. Iustin.: de alqo (auf jmds. Kosten), Ter.: ex ea (dote) te largiri illi, Plaut.: insbes. um zu bestechen, largiundo (durch Bestechung) alqd parare, Sall.: largiundo atque pollicitando magis incendere plebem, Sall. – II) übtr., etwas aus Freigebigkeit verleihen, zugestehen, einräumen, verstatten, alci civitatem, Cic.: populo libertatem, Cic.: alci laetitiam, Plaut.: alci occasionem, Plin.: rationem homini, Cic.: patriae suum sanguinem, für das V. verspritzen, Cic.: plusculum amori, Cic.: rei publicae iniurias, verzeihen, Tac.: m. folg. Fragesatz, quidquid solamen humandi est, largior, Verg. Aen. 10, 494: m. folg. ut u. Konj., si quis mihi deus largiatur, ut usw., Cic. de sen. 83. – / Imperf. largibar, Prop. 1, 3, 25: Fut. largibor, Iuvenc. 2, 562 (566). Gramm. Vat. 5, 119: largibere, Plaut. Bacch. 828: Parag. Infin. largirier, Plaut. asin. 932. Lucr. 5, 166. – aktive Formen, Fut. largibo, Cato orat. 25. fr. 2 ed. Iordan (Vulg. inlargibo): Imperat. largi, Acc. tr. 282, largito, Lex Urson. im Corp. inscr. Lat. 2, 5439. IV. tab. Malac. 3. lin. 30. – Praes. passiv, largiatur, Papin. dig. 35, 2, 11. § 6: ebenso Partic. largitus passiv, Tibull. 4, 1, 129.
Latin > Chinese
largior, iris, itus sum, iri. d. 4. :: 大方给人。准。— civitatem ei 准入官名。— injurias 恕辱。— se ultro 自獻出。Largitor de te vel de tuo 捨汝者可也。*Largibor pro Largiar. *Largibar pro Largiebar. *Largiundus pro Largiendus.