nauticus

From LSJ

Νέος ὢν ἀκούειν τῶν γεραιτέρων θέλε → Audi libenter, ipse adhuc iuvenis, senes → Als junger Mann hör' gerne auf die Älteren

Menander, Monostichoi, 384

Latin > English

nauticus nautica, nauticum ADJ :: nautical, naval
nauticus nauticus nautici N M :: seamen (pl.), sailors

Latin > English (Lewis & Short)

nautĭcus: a, um, adj., = ναυτικός,
I of or belonging to ships or sailors, ship-, nautical: inhibere est verbum totum nauticum, Cic. Att. 13, 21, 3: exuviae nauticae, id. Imp. Pomp. 18, 54: scientia nauticarum rerum, Caes. B. G. 3, 8; cf. Cic. N. D. 2, 60 152: clamor, Verg. A. 3, 128. panis, Plin. 22, 25, 68, § 138: pecunia, Dig. 45, 1, 122.—
II Subst.: nautĭci, ōrum, m., sailors, seamen: Macrin nautici vocant, Liv. 37, 28; 41, 3; Plin. 16, 37, 70, § 178.

Latin > French (Gaffiot 2016)

nautĭcus,¹³ a, um (ναυτικός), de matelot, de nautonier, naval, nautique : Cic. Att. 13, 21, 3 ; Cæs. G. 3, 8, 1 || nautĭcī, ōrum, m., marins, équipage d’un navire : Liv. 37, 28 ; Plin. 16, 178.

Latin > German (Georges)

nauticus, a, um (ναυτικός), zu den Schiffen-, zu den Schiffsleuten gehörig, schiffsmännisch, Schiffs-, Schiffer-, clamor, Verg.: verbum, Cic.: instrumentum, Liv.: pinus, Schiff, Verg.: funis, Fest.: exuviae, den eroberten Schiffen abgenommene Schiffsschnäbel, Cic.: scientia rerum nauticarum, Kenntnis des Seewesens, Cic.: castra, Schiffslager, Standort der Schiffe, Nep. – fenus nauticum, Bodmerei, ICt.: mutuam pecuniam nauticam accipere ab alqo, Bodmerei für die Seereise nehmen, Scaevol. Dig. 45, 1, 122. § 1. – subst., nauticī, ōrum, m., Seeleute, Schiffsleute, Matrosen, Liv.

Latin > Chinese

nauticus, a, um. adj. :: 船者。水手者。Panis nauticus 乾饅頭。