restinguo
Ἢ μὴ ποίει τὸ κρυπτὸν ἢ μόνος ποίει → Aut occulendum nil patra, aut solus patra → Tu nichts Verborgnes oder tue es allein
Latin > English
restinguo restinguere, restinxi, restinctus V :: extinguish, quench, put out; exterminate, destroy; assuage, allay, mitigate
Latin > English (Lewis & Short)
rē-stinguo: nxi, nctum, 3, v. a.,
I to put out, quench, extinguish (class.).
I Lit.: ignem restinguunt aquā, Plaut. Cas. 4, 1, 16; so, ignem, Cic. Rosc. Com. 6, 17 (with refrigerare); id. Cat. 3, 1, 2; id. Top. 12, 52; Verg. A. 2, 686; Plin. 20, praef. 1, § 1; Ov. R. Am. 807 al.: flammam, Lucr. 4, 1087; Cic. Sull. 30, 83; Liv. 28, 23: incendium, Catil. ap. Sall. C. 31, 9; id ap. Cic. Mur. 25, 51; Liv. 28, 42: restincto aggere, Caes. B. G. 7, 25 fin.; Hirt. B. G. 8, 43: aes accensum, Plin. 33, 3, 20, § 65: lucernam, id. 31, 3, 27, § 46: fulminis ictum, id. 37, 10, 55, § 150: solem, Lucr. 5, 120: favillas ardentes lacte, Stat. S. 5, 5, 17: faces, id. Th. 11, 413.— Absol.: ut omnis ex castris multitudo ad restinguendum concurreret, to extinguish the flames, Caes. B. G. 7, 24 fin.: aquam ad restinguendum ferre, Liv. 1, 39; cf.: omnes restinguere velle videres, Hor. S. 1, 5, 76.—
2 Transf., to quench, slake, assuage, allay, mitigate, counteract, etc.: sitim, Cic. Fin. 2, 3, 9; Verg. E. 5, 47: pocula ardentis Falerni lymphā, Hor. C. 2, 11, 19: venena, Plin. 20, 21, 84, § 223; 28, 10, 45, § 158; 29, 4, 23, § 76: ictus scorpionis, id. 24, 8, 29, § 45 et saep.—
II Trop., to extinguish, exterminate, annihilate, destroy: tum igitur tibi aquae erit cupido, genus qui restinguas tuom, Plaut. Trin. 3, 2, 50: haustas sanguisugas, i. e. to kill, Plin. 29, 4, 17, § 62: pilos spumā inlitā, id. 28, 19, 77, § 252: morbum, id. 26, 1, 5, § 8; cf. nauseam, id. 8, 27, 41, § 99: haec verba una mehercle falsa lacrimula Restinguet, Ter. Eun. 1, 1, 24: illam Ut ne restinguas lacrimis, id. Phorm. 5, 7, 82: animos hominum sensusque morte restingui, Cic. Sest. 21, 47: mentes inflammatas, id. de Or. 1, 51, 219; cf.: bellum restinctum (opp. inflammatum), id. Fam. 11, 12, 1: oriens incendium belli sanguine suo, id. Rep. 1, 1, 1: omnium cupiditatum ardorem, id. Fin. 1, 13, 43; cf.: illā tertiā parte animi, in quā irarum exsistit ardor, sedatā atque restinctā, appeased, id. Div. 1, 29, 61: cupiditates iracundiasque (eloquentiā), id. N. D. 2, 59, 148 Orell. N. cr.: odium, id. Rab. Post. 6, 13: studia, id. Or. 1, 5; Liv. 10, 13: animorum incendia, Cic. Or. 8, 27: sermunculum omnem aut restinxerit aut sedarit, id. Att. 13, 10, 3: ardentem Italiam, Sil. 16, 619: rabies restinguitur, id. 13, 576.
Latin > French (Gaffiot 2016)
restinguō,¹⁰ stīnxī, stīnctum, ĕre, tr.,
1 éteindre : ignem Cic. Cat. 3, 2, le feu ; aggerem Cæs. G. 7, 25, l’incendie de la terrasse || [fig.] sitim Cic. Fin. 2, 9, éteindre la soif
2 [fig.] a) éteindre, adoucir, apaiser : cupiditates (eloquentiā) Cic. Nat. 2, 148, éteindre les passions (au moyen de l’éloquence), cf. Cic. Div. 1, 61 ; Rab. Post. 13 ; ceterorum studia Cic. Or. 5, éteindre le zèle des autres ; b) anéantir, détruire : Cic. Fam. 11, 12, 1 ; Sest. 47 || tuer : Plin. 29, 62.
Latin > German (Georges)
restinguo, stīnxī, stīnctum, ere, auslöschen, löschen, I) eig.: ignem, Cic.: incendium, Hirt. b. G. (bildl., incendium belli civilis, belli Punici, Cic.): aggerem, den brennenden Wall, Caes.: calcem, Plin.: calx restincta, Inscr.: carbo restinctus, Plin.: absol., ad restinguendum concurrunt, zum Löschen, Caes. – II) übtr.: a) löschen, dämpfen, mäßigen, stillen, sitim, Cic.: ardorem cupiditatum, Cic.: mentes auditorum inflammatas, Cic.: odium alcis, Cic.: peroratio inflammans restinguensque, Cic. – b) übh. dämpfen, vernichten, vertilgen, hemmen, verba (irae plena) unā lacrimulā, Ter.: morbum, Plin.: ictus scorpionum, Plin.: venena, Plin.: studia, Cic.: sermunculum omnem rest. aut sedare, allem Geklatsche auf einmal oder nach u. nach den Mund stopfen, Cic.: animos hominum sensusque morte restingui, aufhören, Cic.: cimices, töten, Plin. 29, 62.
Latin > Chinese
restinguo, is, xi, ctum, guere. 3. :: 滅。盡。息。拘束。— sitim 解渴。— incensum 息其怒。