ungulus
πάτερ, ἄφες αὐτοῖς, οὐ γὰρ οἴδασιν τί ποιοῦσιν → father, forgive them, for they know not what they do
Latin > English (Lewis & Short)
ungŭlus: i, m. Oscan; Sanscr. ankami, bend; Gr. ἀγκύλος, crooked; Lat. ancus, aduncus; cf. angulus,
I a finger-ring, a ring (ante-class.): ungulus Oscorum linguā anulus, Fest. p. 375 Müll.; cf.: (anulum) apud nos prisci ungulum vocabant, Plin. 33, 1, 4, § 10; Poët. ap. Fest. l. l.; so Pac. ib. (Trag. Fragm. v. 64, 215 Rib.).
Latin > French (Gaffiot 2016)
(1) ungŭlus, ī, m. (dim. de unguis), ongle de pieds : Pl. *Epid. 623.
(2) ungŭlus, ī, m., anneau, bague : Plin. 33, 10 ; Fest. 375 || bracelet : Pacuv. 64 ; 215.
Latin > German (Georges)
ungulus, ī, m. (Demin. v. unguis), I) der Nagel an der Zehe, sprichw. usque ab ungulo ad capillum summumst festivissuma, wir »vom Kopf bis zur Zehe«, Plaut. Epid. 623 G. – II) wie unser Fingerlein = Ring) der Fingerring, Pacuv. tr. 64 u. 215. Auct. Atellan. bei Fest. 375 (b), 2; vgl. Plin. 33, 10. Isid. orig. 19, 32, 5.
Latin > Chinese
ungulus, i. m. :: 戒指