έγχορδος

From LSJ

οὗ δ' ἂν Ἔρως μὴ ἐφάψηται, σκοτεινός → he on whom Love has laid no hold is obscure | he whom Love touches not walks in darkness

Source

Greek Monolingual

-η, -ο (AM ἔγχορδος, -ον)
1. αυτός που έχει χορδές
2. το ουδ. ως ουσ. τα έγχορδα
μουσικά όργανα με χορδές, σε αντίθεση με τα πνευστά.