κεκοτηώς
From LSJ
ἡδονήν, μέγιστον κακοῦ δέλεαρ → pleasure, the greatest incitement to evildoing | pleasure, a most mighty lure to evil | pleasure, the great bait to evil
English (LSJ)
v. κοτέω. κεκράανται, κεκράαντο, v. κραίνω.
French (Bailly abrégé)
part. pf. (au sens d'un prés.) de κοτέω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κεκοτηώς ep. ptc. perf. act. van κοτέω.
Russian (Dvoretsky)
κεκοτηώς: эп. part. pf. к κοτέω.
Greek (Liddell-Scott)
κεκοτηώς: ἴδε ἐν λέξ. κοτέω.
English (Autenrieth)
see κοτέω.
Greek Monotonic
κεκοτηώς: Επικ. μτχ. παρακ. του κοτέω.
