παρεμφατικός
Ἴση λεαίνης καὶ γυναικὸς ὠμότης → Feritas leaenae quanta, tanta et feminae → Der Löwin Wildheit ist die selbe wie der Frau
English (LSJ)
παρεμφατική, παρεμφατικόν, indicative, προσώπου, πλήθους, A.D.Pron.63.10, Synt.68.6; τὰ π. finite verb-forms, opp. ἀπαρέμφατα, D.H.Comp.5.
Greek (Liddell-Scott)
παρεμφᾰτικός: -ή, -όν, ὁ παρεμφαίνων τροποποίησίν τινα ἐννοίας (ἴδε παρέμφασις), μετὰ γεν., Ἀπολλών. περὶ Συντάξ. 132, 141, κ. ἀλλ.
Greek Monolingual
-ή, -ό / παρεμφατικός, -ή, -όν ΝΑ παρεμφαίνω
φρ. «τα παρεμφατικά» ή «παρεμφατικές εγκλίσεις»
γραμμ. η οριστική, η υποτακτική, η ευκτική και η προστακτική, οι οποίες παρεμφαίνουν το πρόσωπο και τον αριθμό, σε αντιδιαστολή προς το απαρέμφατο
νεοελλ.
αυτός που φανερώνει, που παρουσιάζει κάτι με έμμεσο ή πλάγιο τρόπο, ο έμμεσα δηλωτικός
αρχ.
αυτός που δηλώνει ή σημαίνει κάτι («παρεμφατικός προσώπου», Απολλ. Δύσκ.).
