ψυχῆς πείρατα ἰὼν οὐκ ἂν ἐξεύροιο πᾶσαν ἐπιπορευόμενος ὁδόν· οὕτω βαθὺν λόγον ἔχει → one would never discover the limits of soul, should one traverse every road—so deep a measure does it possess
-ια, -ο1. δίκαιος2. ο μέσος, μεταξύ δύο άκρων, κανονικός («δίκιο μπόι»)3. το ουδ. ως ουσ. το δίκιοτο δίκαιο.[ΕΤΥΜΟΛ. < δίκαιος, με συνίζηση (πρβλ. παλαιός > παλιός)].
