αθλούμαι
ὦ δυσπάλαιστον γῆρας, ὡς μισῶ σ' ἔχων, μισῶ δ' ὅσοι χρῄζουσιν ἐκτείνειν βίον, βρωτοῖσι καὶ ποτοῖσι καὶ μαγεύμασι παρεκτρέποντες ὀχετὸν ὥστε μὴ θανεῖν: οὓς χρῆν, ἐπειδὰν μηδὲν ὠφελῶσι γῆν, θανόντας ἔρρειν κἀκποδὼν εἶναι νέοις → Old age, resistless foe, how do I loathe your presence! Them too I loathe, whoever desire to lengthen out the span of life, seeking to turn the tide of death aside by food and drink and magic spells; those whom death should take away to leave the young their place, when they no more can benefit the world
Greek Monolingual
(-έομαι) (AM ἀθλοῦμαι, ἀθλῶ, -έω)
νεοελλ.
γυμνάζομαι, επιδίδομαι στον αθλητισμό
μσν.
αθλώ, (για τους χριστιανούς μάρτυρες) υφίσταμαι μαρτύρια, βρίσκω μαρτυρικό θάνατο για την πίστη μου στον Χριστό ή για τους αγώνες μου προς διάδοση του χριστιανισμού
αρχ.
1. αγωνίζομαι σε μάχη
2. είμαι αθλητής, αγωνίζομαι για βραβείο
3. μοχθώ, κοπιάζω, διεξάγω αγώνες.
[ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ < ἆθλος.
