φανφαρόνος

Greek Monolingual

και φαμφαρόνος, ο, θηλ. φανφαρόνα, Ν
κομπαστής και φλύαρος, αλαζόνας, καυχησιάρης και φαφλατάς, λογάς.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ιταλ. fanfarone < ισπ. fanfarron].