View source for κνώδων

{{LSJ1
|Full diacritics=κνώδων
|Medium diacritics=κνώδων
|Low diacritics=κνώδων
|Capitals=ΚΝΩΔΩΝ
|Transliteration A=knṓdōn
|Transliteration B=knōdōn
|Transliteration C=knodon
|Beta Code=knw/dwn
|Definition=οντος, ὁ, in pl. <b class="b3">κνώδοντες</b>, two <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> <b class="b2">projecting teeth</b> on the blade of a hunting spear, <span class="bibl">X.<span class="title">Cyn.</span>10.3</span>, <span class="bibl">16</span>, <span class="bibl">Philostr.<span class="title">Im.</span>1.28</span>; <b class="b3">ξίφους διπλοῖ κ</b>., i.e. a two-edged sword (cf. Sch.), <span class="bibl">S.<span class="title">Ant.</span>1233</span>: sg., φασγάνου κνώδοντι <span class="title">IG</span>14.1374.11; <b class="b3">κνώδων</b> alone, = <b class="b2">sword</b>, <span class="bibl">S.<span class="title">Aj.</span>1025</span>, Lyc.466, 1109, 1434. (Cf. Lith. <b class="b2">kándu</b> 'bite').</span>
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1464.png Seite 1464]] οντος, ὁ, am Jagdspieß u. Hirschfänger zwei eiserne Zähne (ὀδόντες, wovon es Choerobosc. B. A. 1394 ableitet), die den auflaufenden Eber aufhalten, Xen. Cyn. 10, 3. 16. – Uebh. das Schwert, Soph. Ai. 1004; ξίφους ἕλκει διπλοῦς κνώδοντας Ant. 1218, entweder mit Anspielung auf die eigtl. Bdtg, od. allgem. = doppelschneidig.
}}
{{ls
|lstext='''κνώδων''': -οντος, ὁ, (ὀδοὺς) ἐν τῷ πληθ. κνώδοντες, δύο προέχοντες ὀδόντες ἐπὶ τῆς λόγχης τοῦ δόρατος, Ξεν. Κυν. 10. 3, καὶ 16· ξίφους διπλοῖ κνώδοντες, δηλ. δίστομον [[ξίφος]] ([[οὕτως]] ὁ Σχολ.), Σοφ. Ἀντ. 1233· [[ὡσαύτως]] ἐν τῷ ἑνικ., φασγάνου κνώδοντι Ἑλλ. Ἐπιγρ. 549. 11· ἀλλὰ καὶ [[κνώδων]] μόνον, ἐπὶ ξίφους, Σοφ. Αἴ. 1025, Λυκόφρ. 466, 1109, 1434.
}}
{{bailly
|btext=οντος (ὁ) :<br />couteau, épée.<br />'''Étymologie:''' [[κνάω]], [[ὀδούς]].
}}
{{grml
|mltxt=[[κνώδων]], -οντος, ὁ (Α)<br /><b>1.</b> (<b>[[κυρίως]] στον πληθ.</b>) <i>οί κνώδοντες</i><br />καθεμιά από τις δύο οδοντοειδείς προεξοχές της αιχμής του δόρατος («τὰ δὲ προβόλια, πρῶτον μὲν λόγχας ἔχοντα, [[κατά]] δὲ [[μέσον]] τὸν καυλὸν κνώδοντας», <b>Ξεν.</b>)<br /><b>2.</b> το [[ξίφος]] («πῶς σ' ἀποσπάσω πικροῦ τοῦδ' αἰόλου κνώδοντος», <b>Σοφ.</b>)<br /><b>3.</b> <b>φρ.</b> «ξίφους διπλοῑ κνώδοντες» — το δίστομο [[ξίφος]] (<b>Σοφ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Ανάγεται στον ίδιο αρχικό τ. <i>κνωδ</i>(<i>ο</i>)- με το [[κνώδαλον]]. Με το τελευταίο εμφανίζει παρόμοια [[σχέση]] όπως και τα [[αγκών]]: <i>αγκ</i>-<i>άλ</i>-<i>η</i> ή λατ. <i>umbo</i>: ελλ. <i>ομφ</i>-<i>αλ</i>-<i>ός</i>. Κατ' [[άλλη]] όμως [[άποψη]], δεν ανήκει στην [[οικογένεια]] τών [[κνώδαλον]], <i>κνῶ</i>, [[αλλά]] προέρχεται <span style="color: red;"><</span> [[κυνόδων]] με [[συγκοπή]]].
}}