View source for ακέφαλος

{{grml
|mltxt=-η, -ο (Α [[ἀκέφαλος]], -ον)<br /><b>1.</b> αυτός που δεν έχει [[κεφάλι]]<br />«ακέφαλο [[νεογνό]]», «οἱ ἀκέφαλοι οἱ ἐν τοῑχι στήθεσι τοὺς ὀφθαλμοὺς ἔχοντες» (μυθικά όντα, Ηρόδ, 4, 191)<br /><b>2.</b> αυτός που δεν έχει [[αρχή]]<br />«[[ἀκέφαλος]] [[κῶδιξ]]», «[[ἀκέφαλος]] [[λόγος]], μῡθος» (<b>Πλάτ.</b> [[Φαίδρος]] 264c, Νόμ. 752a)<br /><b>μσν.- νεοελλ.</b><br /><b>1.</b> [[άμυαλος]], [[ανόητος]], [[αναίσθητος]]<br /><b>2.</b> [[εκείνος]] που δεν έχει αρχηγό, [[ομάδα]] που δεν έχει κάποιον επικεφαλής» «ακέφαλο [[κόμμα]]», [[κληρικός]] που δεν υπάγεται στη [[δικαιοδοσία]] επισκόπου<sup>1</sup><br /><b>μσν.</b><br />«[[αἵρεσις]] [[ἀκέφαλος]]» — [[αίρεση]] που δεν [[είναι]] [[γνωστός]] ο [[αρχηγός]] της ([[Σούδα]], Ιουστιν. Νεαρ. 109)<br />II <b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> (για μύθο) αυτός που δεν έχει επίλογο (Λουκ. Σκυθ. 9)<br /><b>2.</b> όποιος έχει στερηθεί τα [[πολιτικά]] του δικαιώματα, ο «[[άτιμος]]» (Αρτεμίδ. 1.35), πρβλ. λατιν. «capite deminutus»)<br /><b>3.</b> <b>αστρον.</b> [[αστέρι]] που φαίνεται [[μπροστά]] από κάποιον πλανήτη (Κλήμ. Α. 1, 429c)<br /><b>4.</b> επίρρ. <i>ἀκεφάλως</i><br />[[χωρίς]] [[λογική]] [[αρχή]]<br />«ἀκεφάλως ἐμβάλλειν τοῑς πράγμασιν» (Ερμογ. π. Ευρέσ. 2.7).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ἀ</i>- στερητ. <span style="color: red;">+</span> -[[κέφαλος]] <span style="color: red;"><</span> [[κεφαλή]].<br /><b><span style="color: brown;">ΠΑΡ.</span></b> <b>νεοελλ.</b> [[ακεφαλία]], [[ακεφαλιά]], [[ακεφαλοσύνη]]].
}}