View source for ἀγλαΐζω

{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0016.png Seite 16]] schmücken, στεφάνοις Ael. H. A. 8, 28; Δελφὶς [[πέτρα]] τοῦτό τοι ἀγλάϊσεν Theocr. ep. 1 (VI, 336), brachte dir zum Schmuck hervor, wie bei Ath. XIV, 622 c σοὶ Βάκχε τάνδε μοῦσαν ἀγλαΐζομεν, dir zur Ehre singen wir dies Lied; ἀγλαΐσας ἀκροθινίοις τὴν θεόν Plut. sol. an. 8. – Häufiger med., sich schmücken, sich freuen (als eines Schmuckes), Hom. ἀγλαϊεῖσθαι Il. 10, 331 ([[ἅπαξ]]. εἰρημ.); Pind. μουσικῆς ἐν ἀώτῳ Ol. 1, 14, mit der Tonkunst Blüthe schmückt er sich; gew. τινί, wie Sim. τοιούτοις θυμὸν ἀγλαΐζεται frg. 230; Lyc. 1133 κόμαις ἠγλαϊσμέναι. Davon
}}
{{ls
|lstext='''ἀγλαΐζω''': Ἱππ. 666. 45· Αἰλ.: ― μέλλ. Ἀττ. ἀγλαϊῶ (ἐπ-) Ἀριστοφ. Ἐκκλ. 575· ἀόρ. ἠγλάϊσα, Θεόκρ. Ἐπ. 1. 4. Ἀνθ. κτλ., (ἐπ-), Ἀριστοφ. Ἀποσπ. 548: ― Παθ., ἴδε κατωτέρ. ([[ἀγλαός]]). Καθιστῶ λαμπρὸν ἢ στιλπνόν, [[δοξάζω]], τιμῶ· ἀθανάταις ἠγλάϊσεν χάρισιν, Ἐπιτάφ. ἐν τῇ Συλλ. Ἐπιγρ. 2439, πρβλ Πλούτ. 2. 965C, Αἰλ. περὶ Ζ. 8. 28. 2) [[δίδωμι]] ὡς [[κόσμημα]] ἢ ὡς τιμήν, σοί, Βάκχε, τάνδε Μοῦσαν ἀγλαΐζομεν, Carm. Pop. 8. (ἐν Bgk Lyr. Gr.). Ἀνθ. 14. 622. Πρβλ. Θεόκρ. ἔνθ’ ἀνωτ. ― Ἀλλὰ ΙΙ. παρὰ προγενεστέροις ἐν χρήσει μόνον ἐν μέσ. καὶ παθ. φωνῇ, κοσμῶ ἐμαυτόν, ἢ κοσμοῦμαι διά τινος πράγματος, εὐφραίνομαι ἐπ’ αὐτῷ, [[εὑρίσκω]] ἡδονὴν εἰς αὐτό· σέ φημι διαμπερὲς ἀγλαϊεῖσθαι (ἐνν. ἵπποις) Ἰλ. Κ. 331 (οὖτος ὁ μέλλ. [[εἶναι]] ὁ [[μόνος]] [[τύπος]] παρ’ Ὁμ. ἔτι καὶ ἐν τοῖς συνθέτοις)· [[ὅστις]] τοιούτοις θυμὸν ἀγλαΐζεται, Σιμων. Ἰαμβ. 7, 10· ἀγλαΐζεσθαι μουσικᾶς ἐν ἀώτῳ, Πινδ. Ὀ. 1. 22· κωμικῶς, ἐλαίῳ [[ῥάφανος]] ἠγλαϊσμένη, Ἔφιππ. ἐν «Γηρυόνῃ.» 2. ΙΙΙ. Παρ’ Ἀντιφ. Ἀδηλ. 37 ὁ Πόρσων διώρθωσεν ἐπηγλαΐζετ’ ἀντὶ ἠγλάϊζεν (ἀμετάβ.)· ἀλλ’ ὁ Ἡσύχ. ἀναφέρει ἀγλαΐζει, θάλλει. ― Οὐδαμοῦ κεῖται παρὰ τραγικοῖς οὐδὲ παρὰ τοῖς ἐγκρίτοις τῶν πεζογρ. Ἀττικῶν.
}}
{{bailly
|btext=<i>seul. prés., impf.</i> ἠγλάϊζον <i>et ao.</i> ἠγλάϊσα ; <i>pf. Pass.</i> ἠγλάϊσμαι;<br />parer, orner.<br />'''Étymologie:''' [[ἀγλαός]].
}}
{{DGE
|dgtxt=<b class="num">I</b> en v. med.<br /><b class="num">1</b> [[disfrutar]], [[gozar de o con]] gener. c. dat. instrum. (τοῖς ἵπποισιν) σέ φημι ... ἀγλαϊεῖσθαι <i>Il</i>.10.331, esp. ref. al lujo, objetos preciosos ὅστις τοιούτοις θυμὸν ἀγλαΐζεται Semon.8.70, μουσικᾶς ἐν ἀώτῳ Pi.<i>O</i>.1.14.<br /><b class="num">2</b> [[adornarse]], [[engalanarse]] τῇ τῶν πτερῶν ἀγλαϊζόμενοι στολῇ Ach.Tat.1.15.7<br /><b class="num">•</b>fig. ἡ φοῖνιξ ἀγλαϊζομένη κάλλιστον καρπὸν οἴσει <i>Gp</i>.10.4.9, ἐλαίῳ ῥάφανος ἠγλαϊσμένη un rábano aliñado con aceite</i> Ephipp.3.6.<br /><b class="num">3</b> [[resplandecer]] ἑαυτὸν μὲν ἠγλαϊσμένον, φωτὸς πλήρη νοητοῦ Plot.6.9.9.<br /><b class="num">II</b> en v. act.<br /><b class="num">1</b> [[honrar]] θεόν B.3.22, c. ac. y dat. instrum. θυσίαις ἠγλάϊσεν τέμενος Isyll.28, Σικυῶνα πάτραν ... καλλίστοις ἠγλάϊσας στεφάνοις <i>CEG</i> 811.4 (Sición IV a.C.), με ... ἀθανάταις ἠγλάϊσεν χάρισιν <i>IG</i> 12(3).1190.10 (Melos III a.C.)<br /><b class="num">•</b>c. ac. int. [[glorificar]], [[ofrecer como honor]] σοί, Βάκχε, τάνδε Μοῦσαν ἀγλαΐζομεν <i>Carm.Pop</i>.5(b).1, Πύθιε, ... πέτρα τοῦτό τοι ἀγλάισε Apolo, con esto te honró la montaña</i> Theoc.<i>Ep</i>.1.4.<br /><b class="num">2</b> [[favorecer]] πρόσωπον Hp.<i>Mul</i>.2.188.<br /><b class="num">3</b> [[iluminar]], [[hacer resplandecer]] πάντα τὸν οὐρανόν Procl.<i>in Ti</i>.3.119.3.<br /><b class="num">III</b> intr. [[florecer]], [[brotar]] [[ἀσπάραγος]] Antiph.294, cf. Hsch.
}}
{{lsm
|lsmtext='''ἀγλαΐζω:''' μέλ. Αττ. <i>-ιῶ</i>, αόρ. αʹ <i>ἠγλάϊσα</i> ([[ἀγλαός]])·<br /><b class="num">I.</b> κάνω [[κάτι]] λαμπρό ή γυαλιστερό, σε Πλούτ.<br /><b class="num">II.</b> Μέσ. και Παθ., στολίζομαι [[μόνος]] μου ή στολίζομαι με [[κάτι]], ευχαριστιέμαι με [[κάτι]], [[αγαλλιάζω]]· <i>σέ φημι ἀγλαϊεῖσθαι</i>, [[θεωρώ]] ότι εσύ θα ευχαριστηθείς, θα βρεις [[ικανοποίηση]] με αυτούς (ενν. <i>τοῖςἵπποις</i>), σε Ομήρ. Ιλ.
}}