View source for ἐσχατιά

{{LSJ1
|Full diacritics=ἐσχᾰτιά
|Medium diacritics=ἐσχατιά
|Low diacritics=εσχατιά
|Capitals=ΕΣΧΑΤΙΑ
|Transliteration A=eschatiá
|Transliteration B=eschatia
|Transliteration C=eschatia
|Beta Code=e)sxatia/
|Definition=Ion. ἐσχᾰτ-ιή, ἡ, <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> <b class="b2">farthest part, edge, border</b>, esp. of a place, Ep., Ion., Lyr., and sts. in Trag. (lyr.) ; νήσου ἐπ' ἐσχατιῆς <span class="bibl">Od.5.238</span> ; <b class="b3">ἀγροῦ ἐπ' ἐσχατιήν</b> (v.l. [[-ῆς]]) on <b class="b2">the edge</b> of the land, <span class="bibl">4.517</span>, cf. <span class="bibl">5.489</span> (v.l. [[-ῇς, -ῇ]]) ; simply <b class="b3">ἐπ' ἐσχατιῇ, -ῆς</b>, on <b class="b2">the edge</b> or <b class="b2">shore</b>, <span class="bibl">9.182</span>,<span class="bibl">280</span> ; <b class="b3">ἐπ' ἐσχατιῇ λιμένος</b> at <b class="b2">the mouth</b> of the harbour, <span class="bibl">2.391</span> ; <b class="b3">ἐσχατιῇ πολέμοιο</b> on <b class="b2">the skirts</b> of battle (i.e. <b class="b2">farthest parts</b> of the field), <span class="bibl">Il.11.524</span>, cf. <span class="bibl">20.328</span> ; <b class="b3">ἐσχατιῇ</b> <b class="b2">round the edge</b> [of the funeral pile], <span class="bibl">23.242</span> ; <b class="b3">ἐσχατιαῖς</b>, for <b class="b3">ἐν ἐ</b>., <b class="b2">on the outskirts</b>, <span class="bibl">S.<span class="title">Ph.</span>144</span> (anap.) ; also, of parts of the body, καρδίης ἡ ἐ. <span class="bibl">Hp.<span class="title">Cord.</span>4</span> ; γένυος <span class="bibl">Arat.57</span> : metaph., <b class="b2">the extremity, highest point</b>, <b class="b3">ὄλβου πρὸς ἐσχατιαῖς</b> (v.l. [[-ιάς]]) <span class="bibl">Pi.<span class="title">I.</span>6(5).12</span> ; πρὸς ἐσχατιὰν ἀρεταῖσιν ἱκάνων <span class="bibl">Id.<span class="title">O.</span>3.43</span> ; τὸ μηδαμῶς ὂν ἐ. τῆς πρώτης αἰτίας <span class="bibl">Dam.<span class="title">Pr.</span>441</span> ; μέχρι τῶν ἐ. <span class="bibl">Ph.1.685</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">2</span> <b class="b2">border</b> of a country, ἐσχατιῇ Γόρτυνος <span class="bibl">Od.3.294</span> ; ναῖον δ' ἐσχατιὴν Φθίης <span class="bibl">Il.9</span> <span class="bibl">484</span> ; <b class="b3">ἐσχατιῇ</b> alone, <span class="bibl">Od.14.104</span> ; ἀν' ἐσχατιήν <span class="bibl">Archil.89.4</span> : pl., <b class="b3">αἱ ἐ. τῆς οἰκεομένης</b> <b class="b2">the extremities</b> of the world, <span class="bibl">Hdt.3.106</span> ; also, <b class="b2">borders, frontierland</b>, τῆς Αἰτωλίδος <span class="bibl">Id.6.127</span> : abs., <span class="bibl">Id.3.115</span>,<span class="bibl">116</span>, <span class="bibl">X.<span class="title">HG</span>2.4.4</span>, etc.: in Attica, <b class="b2">a boundary estate</b>, i.e. one at the sea-side or the foot of the mountains (cf. <span class="title">AB</span>256), <span class="bibl">Aeschin.1.97</span>, <span class="bibl">D.42.5</span>, <span class="title">IG</span>22.1594 (iv B.C.), <span class="bibl">Alciphr.3.34</span>, cf. <span class="title">IG</span>12(5).872.82 (Tenos) : pl., ib.88. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">3</span> of Time, ἀν' ἐσχατιάν <b class="b2">at last</b>, <span class="bibl">Pi.<span class="title">P.</span>11.56</span> : so dat., ἐσχατιῇ <span class="bibl">Nic.<span class="title">Th.</span>437</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">4</span> in pl., = [[δύσεις]], <span class="bibl">Arat.574</span>.</span>
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1045.png Seite 1045]] ἡ, der äußerste Theil, der Rand, die Gränze eines Ortes, z. B. νήσου, Od. 5, 238. 9, 182. 280; λιμένος, die Mündung des Hafens, 2, 391. 10, 96; πολέμου, der entlegenste Theil der Schlacht, die äußersten, hintersten Glieder des Treffens, Il. 11, 524. 20, 328; des Scheiterhaufens, 23, 242. So auch ἀγροῦ, vom entlegensten, fernsten Theile des Landgutes, Od. 4, 517. 5, 489; auch ἐσχατιή allein, ein einzelnes von der Stadt entlegenes Landstück, bes. am Meere od. Gebirge belegenes Landgut, Gränzstück, 14, 104; Her. 6, 107; so auch bei den Attikern (Harpocr. τὰ πρὸς τοῖς τέρμασι τῶν χωρίων, οἷς γειτνιᾷ [[εἴτε]] [[ὄρος]] [[εἴτε]] [[θάλασσα]]). Soph. Phil. 144; ἐπ' ἐσχατιᾶς κεκτημένος Plat. Legg. VIII, 842 e; Dem. 42, 5; vgl. Böckh's Staatshh. I p. 68. Bei Theocr. 13, 25 sind ἐσχατιαί abgegränzte Aecker. – Uebertr., die νων Pind. Ol. 3, 45; πρὸς ἐσχατιὰς ὄλβου βάλλετ' ἄγκυραν I. 6, 11; ἀν' ἐσχατιήν Archil. frg. 60; ἐσχατιῇ, endlich, Nic. Th. 437; – ἐσχατιαί = [[δύσις]], Arat. 574.
}}
{{ls
|lstext='''ἐσχᾰτιά''': Ἰων. -ιή, ἡ, ([[ἔσχατος]]) τὸ ἔσχατον [[μέρος]], [[ἄκρα]], [[ὅριον]], ἰδίως τόπου τινός, Ὅμ., Ἡρόδ., καὶ Ἀττ., ἀλλὰ σπάν. παρὰ Τραγ.· νήσου ἐπ᾿ ἐσχατιῆς, ἐπὶ τῶν ἐσχάτων μερῶν τῆς νήσου, Ὀδ. Ε. 238· ἀγροῦ ἐπ᾿ ἐσχατιήν, ἐπὶ τῆς ἄκρας τοῦ ἀγροῦ, Δ. 517, Ε. 489· καὶ [[ἁπλῶς]], ἐπ᾿ ἐσχατιῇ ἢ -ῆς, ἐπὶ τῆς ἄκρας ἢ τῆς ἀκτῆς, Ι. 182, 180· ἐπ᾿ ἐσχατιῇ λιμένος, «[[ἁπλῶς]] ἐσχατιὰ τὸ τοῦ λιμένος [[ἄκρον]] μεθ᾿ ὃ ἡ [[θάλασσα]]» (Σχόλ.), Β. 391, Κ. 96· ἐσχατιῇ πολέμου, κατὰ τὰ ἀπώτατα [[ἄκρα]] τοῦ πεδίου τῆς μάχης, Ἰλ. Λ. 524, Υ. 328· ἐσχατιῇ, ἐν τῷ κατωτάτῳ μέρει τῆς ἐπικηδείου πυρᾶς, Ἰλ. Ψ. 242· ἐσχατιαῖς, ἀντὶ ἐν ἐσχ., κατὰ τὰ [[πέριξ]] [[ἄκρα]], Σοφοκλ. Φιλ. 144: - μεταφ., τὸ ἔσχατον, ὕψιστον [[σημεῖον]], ὄλβου πρὸς ἐσχατιαῖς Πινδ. Ι. 6. (5), 17· πρὸς ἐσχατιὰν ἀρεταῖσιν ἱκάνειν ὁ αὐτ. ἐν Ο. 3. 77· [[ὡσαύτως]] ἐπὶ μερῶν τοῦ σώματος, καρδίης ἡ ἐσχ. Ἱππ. 269. 4· γένυος Ἄρατ. 57. 2) τὰ σύνορα χώρας τινός, ἐσχατιῇ Γόρτυνος Ὀδ. Γ. 294· ναῖον δ᾿ ἐσχατιὴν Φθίης Ἰλ. Ι. 484· [[οὕτως]], ἐσχατιῇ, μόνον ἐν Ὀδ. Ξ. 104, Ἀρχίλ. 82· ἐν τῷ πληθ., αἱ ἐσχατιαὶ τῆς οἰκουμένης, τὰ [[ἄκρα]], τὰ πέρατα τοῦ κόσμου, Ἡρότ. 3. 106· [[ὡσαύτως]], τὰ σύνορα, ἡ [[μεθόριος]] [[χώρα]], τῆς Αἰτωλίδος ὁ αὐτ. 6. 127: ἀπολ. ὁ αὐτ. 3. 115. 116, Ξεν. Ἑλλ. 2. 4, 4, κτλ., πρβλ. 6. 127: - ἐν τῇ Ἀττ., «ἐσχατιαί: τὰ χωρία λέγουσιν ἐσχατιὰς τὰ πρὸς τοῖς ὅροις τῆς χώρας ἢ τὰ πρὸς τῇ θαλάσσῃ» (Α. Β. 256. 30)· [[κτῆμα]], οἰκίαν μὲν γὰρ [[ὄπισθεν]] τῆς πόλεως, ἐσχατιὰν δὲ Σφηττοῖ, Ἀλωπεκῆσι δ᾿ ἕτερον [[χωρίον]] Αἰσχίν. κατὰ Τιμάρχ. 97, Δημ. 1040. 13, πρβλ. Συλλ. Ἐπιγρ. 2338. 52 κἑξ, Böckh Α. Ε. 1. 86, πρβλ. Ἁρποκρ. ἐν λ. 3) ἐπὶ χρόνου, ἀν᾿ ἐσχατιάν, ἐπὶ τέλους, Πινδ. Π. 11. 86· οὕτω κατὰ δοτ., ἐσχατιῇ Νικ. Θηρ. 437. 4) ἐσχατιαί, = δύσεις, Ἄρατ. 574.
}}
{{bailly
|btext=ᾶς (ἡ) :<br />limite extrême, extrémité : πυρῆς IL bord d’un bûcher ; νήσου OD bord d’une île ; λιμένος OD entrée d’un port ; ἀγροῦ OD extrémité d’un champ ; ἐσχατιὰ πολέμοιο IL extrémité d’un combat, d’un champ de bataille ; territoire <i>ou</i> champ à l’extrémité d’un pays, <i>sel. d’autres</i> bien, domaine <i>en gén.</i> ; [[αἱ]] ἐσχατιαὶ τῆς οἰκουμένης HDT les extrémités du monde ; ἐπ’ ἐσχατιῇ <i>(ion.)</i> OD, ἐσχατιαῖς SOPH à l’extrémité, à la limite extrême de la portée de la vue, <i>càd</i> au fond <i>ou</i> au loin ; <i>particul.</i> extrémité d’une ville bordée par la mer <i>ou</i> au pied d’une montagne.<br />'''Étymologie:''' [[ἔσχατος]].
}}
{{Slater
|sltr=<b>ἐσχᾰτιά</b> <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>1</b> [[highest]] [[point]], [[extremity]], [[extreme]] πρὸς ἐσχατιὰν Θήρων ἀρεταῖσιν ἱκάνων ἅπτεται [[οἴκοθεν]] Ἡρακλέος σταλᾶν (O. 3.43) [[μέλανος]] ἂν ἐσχατιὰν καλλίονα θανάτου λτ;στείχοι&gt; (supp. Wil.: ἐν codd.) (P. 11.56) ἐσχατιαῖς [[ἤδη]] πρὸς ὄλβου βάλλετ' ἄγκυραν [[θεότιμος]] [[ἐών]] (v. l. ἐσχατιὰς) (I. 6.13)
}}
{{grml
|mltxt=η (Α ἐσχατιὰ και ιων. ἐσχατιή) [[έσχατος]]<br />το έσχατο [[μέρος]] ή [[σημείο]] μιας έκτασης, το τελευταίο όριο, το [[τέρμα]], το ακραίο [[σημείο]] («εις την εσχατιάν του χωρίου, εις τα Λιβάδια», Παπαδ.)<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> το ακραίο, το υψιστο [[σημείο]] («ὄλβου πρὸς ἐσχατιαῑς», <b>Πίνδ.</b>)<br /><b>2.</b> τα όρια, τα [[σύνορα]] μιας χώρας («ἐσχατιῇ Γόρτυνος», <b>Ομ. Οδ.</b>)<br /><b>3.</b> (στην Αττική) [[κτήμα]] που βρίσκεται [[κοντά]] στη [[θάλασσα]] ή στις υπώρειες όρους<br /><b>4.</b> απόκεντρο [[μέρος]], [[ησυχαστήριο]]<br /><b>5.</b> η [[κατάσταση]] της έσχατης ταπεινότητας («τὴν ἀνθρωπίνην ἐσχατιὰν ἐξ ἧς ἀρρήτως ὁ ἁπλοῡς Ἰησοῡς συνετέθη», Διον. Αρ.)<br /><b>6.</b> (στη δοτ. εν.) <i>ἐσχατιῇ</i><br />στο κατώτατο [[μέρος]] (της επικήδειου πυράς)<br /><b>7.</b> <b>στον πληθ.</b> α) <i>ἐσχατιαί</i><br />δύσεις<br />β) (στη δοτ.) <i>ἐσχατιαῑς</i><br />([[αντί]] ἐν ἐσχατιαῑς) στα [[γύρω]] απομακρυσμένα μέρη<br /><b>8.</b> <b>φρ.</b> α) «ἐπ' ἐσχατιῇ» ή «ἐσχατιῆς» — στην [[άκρη]] ή στην [[ακτή]] («ἐπ' ἐσχατιῇ λιμένος» — το τελευταίο [[σημείο]] του λιμανιού [[μετά]] το οποίο αρχίζει η [[θάλασσα]])<br />β) «ἐσχατιῇ πολέμου» — τα πιο απομακρυσμένα μέρη του πεδίου της μάχης<br />γ) «αἱ ἐσχατιαὶ τῆς οἰκουμένης» — τα πέρατα του κόσμου<br />δ) (για χρόνο) «ἀν' ἐσχατιάν» — επιτέλους.
}}
{{lsm
|lsmtext='''ἐσχᾰτιά:''' Ιων. -ιή, ἡ ([[ἔσχατος]]), έσχατο [[μέρος]], [[άκρο]], όριο, τελευταία [[σύνορα]] χώρας, σε Όμηρ., Ηρόδ., Αττ.· στον πληθ., [[σύνορα]], σε Ηρόδ.· τα πέρατα του κόσμου, στον ίδ.
}}
{{elru
|elrutext='''ἐσχατιά:''' ион. ἐσχατιή ἡ тж. pl.<br /><b class="num">1)</b> край, конец, граница, окраина (νήσου Hom.; τῆς οἰκουμένης Her.; sc. [[τῇς]] πόλεως Arst.; sc. ἀγροῦ Theocr.): (ἐπ᾽) ἐσχατιῇ и ἐπ᾽ ἐσχατιῆς Hom. с краю, на краю; ἐσχατιῇ πολέμοιο Hom. в конце поля сражения; ἐπ᾽ ἐσχατιῇ λιμένος Hom. в самом устье бухты; τόπον ἐσχατιαῖς (v. l. ἐσχατιᾶς) δέρκου Soph. окинь взором местность до горизонта; αἱ ἐσχατιαὶ τῆς Αἰτωλίδος Her. границы Этолиды;<br /><b class="num">2)</b> предел, верх совершенства (ἐ. ὄλβου Pind.): πρὸς ἐσχατιὰν ἀρεταῖσιν ἱκάνειν Pind. достигнуть вершины добродетелей;<br /><b class="num">3)</b> окончание, завершение, конец: ἀν᾽ ἐσχατιάν Pind. наконец.
}}