View source for φένω

{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1261.png Seite 1261]] <b class="b2">tödten</b>, ungebr. Stammform, wovon [[φόνος]] und einige Zusammensetzungen des adj. verb. [[φατός]], wie [[Ἀρείφατος]], [[μυλήφατος]], όδυνήφατος. – Dazu gehört der epische aor. [[ἔπεφνον]], ich tödtete, oft bei Hom., mit u. ohne Augment; πεφνέμεν Il. 6, 180; das part. πεφνόντα hat Bekker Il. 16, 827, bei Wolf πέφνοντα (17, 539 [[καταπεφνών]]). Ein praes. πέφνω haben erst spätere Dichter, wie Opp. Hal. 2, 133. – Perf. πέφαμαι, von welchem Hom. πέφαται, Il. 17, 689, [[πέφανται]], Il. 5, 531. 15, 563 (s. auch [[φαίνω]]), u. den inf. [[πεφάσθαι]] braucht. – Fut. πεφήσομαι, πεφήσεαι, Il. 13, 829 Od. 22, 217.
}}
{{ls
|lstext='''φένω''': [[φονεύω]], [[ῥῆμα]] ἀπαντῶν μόνον ἐν τῷ ἀορ. [[ἔπεφνον]], Ἰλ. Φ. 55, Σοφ. Οἰδ. Τύρ. 1497. Ἐπικ. [[ὡσαύτως]] πέφνον, Ἰλ. Ν. 363· ― (κατὰ συγκοπὴν ἐκ τοῦ μετ’ ἀναδιπλ. τύπου, πέφενον, ὡς τὸ [[λελαβέσθαι]], λελαθεῖν, [[πεπιθεῖν]])· ὑποτ. πέφνῃς, ῃ Ὀδ. Χ. 316, Ἰλ. Υ. 172· ἀπαρ. πεφνέμεν Ζ. 180· μετοχ. πέφνων (φέρεται παροξ. ὡς εἰ προῆλθεν ἐξ ἐνεστ. πέφνω), Π. 827, [[ἔνθα]] ἴδε Spilvn. (πρβλ. [[κατέπεφνον]])· τὸν δὲ ἐνεστ. τοῦτον παρέλαβε καὶ μετεχειρίσθη ὁ Ὀππ. ἐν τοῖς 2. 133· ― συντομώτερος [[τύπος]] τῆς ῥίζης [[εἶναι]] τὸ ΦΑ, εἰς ὃ πρέπει νὰ ἀναφέρηται καὶ ὁ παθ. πρκμ. πέφαμαι, οὗ ἔχει ὁ Ὅμ. τὸ γ΄ ἑνικ. καὶ πληθ. πέφαται Ἰλ. Ο. 140, κ. ἀλλ., [[πέφανται]] Ε. 531· τὸ ἀπαρ. [[πεφάσθαι]] Ν. 447· καὶ τὸν παθ. μέλλ. πεφήσεαι Ν. 829, Ο. 140, Ὀδ. Χ. 217· ἕτεροι δὲ τύποι μνημονεύονται παρὰ τοῖς Γραμμ., ἀόρ. α΄ φάσαι Φώτ., Ἡσύχ., πρβλ. Σχόλ. εἰς Πινδ. Ν. 1. 69· ἀόρ. β΄ μετοχ. παφὼν Ἡσύχ.· ἀόρ. β΄ μέσ. ἀπέφατο = ἀπέθανεν. (Ἐντεῦθεν παράγεται καὶ τὸ [[φατός]], πεφονευμένος, παρ’ Ἡσύχ., ἀπαντῶν μόνον ἐν τοῖς συνθέτοις Ἀρείφατος, μυλήφατος, ὀδυνήφατος.)
}}
{{bailly
|btext=<i>prés. inus. auquel se rattachent</i> :<br /><i>l’ao.2 épq.</i> [[ἔπεφνον]], <i>ou</i> πέφνον &gt; <i>sbj. 3ᵉ sg.</i> πέφνῃ, <i>inf.</i> πεφνέμεν, [[πεφνεῖν]], <i>part. acc. sg.</i> πέφνοντα (<i>var.</i> πεφνόντα);<br /><i>le pf. 3ᵉ sg.</i> πέφαται, <i>3ᵉ pl.</i> [[πέφανται]], <i>inf.</i> πεφάσθαι;<br /><i>le f.ant. 2ᵉ sg.</i> πεφήσεαι, <i>3ᵉ sg.</i> πεφήσεται;<br />tuer.<br />'''Étymologie:''' R. Φεν, tuer ; v. [[φόνος]], [[πεφνεῖν]].
}}
{{grml
|mltxt=Α<br />[[φονεύω]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Άχρ. τ. ενεστ. (<b>βλ. λ.</b> [[θείνω]])].
}}
{{lsm
|lsmtext='''φένω:''' απαντάται μόνο σε Επικ. αόρ. βʹ [[ἔπεφνον]], <i>πέφνον</i> (συγκοπτ. από αναδιπλ. [[μορφή]] <i>πέ-φενον</i>), υποτ. <i>πέφνῃς</i>, <i>-ῃ</i>, απαρ. <i>πεφνέμεν</i>, μτχ. <i>πέφνων</i>, (παροξ. όπως αν προερχόταν από ενεστ. <i>πέφων</i>).<br /><b class="num">I.</b> [[φονεύω]], σε Όμηρ., Σοφ.<br /><b class="num">II.</b> πέρα από αυτό τον αόρ., από τη √<i>ΦΑ</i>, προέρχονται γʹ ενικ. και πληθ. Παθ. παρακ. <i>πέφαται</i>, [[πέφανται]], απαρ. [[πεφάσθαι]]· και βʹ ενικ. Παθ. μέλ. <i>πεφήσεαι</i>, σε Όμηρ.
}}
{{elru
|elrutext='''φένω:''' (только эп. aor. 2 [[ἔπεφνον]] и [[πέφνον]], 3 л. sing. conjct. πέφνῃ, inf. [[πεφνέμεν]]; 3 л. sing. и pl. pf. πέφᾰται и [[πέφανται]], inf. [[πεφάσθαι]]; 2 и 3 л. sing. fut. 3 πεφήσεαι и πεφήσεται) убивать Hom.
}}