View source for λάλημα

{{LSJ1
|Full diacritics=λᾰλημα
|Medium diacritics=λάλημα
|Low diacritics=λάλημα
|Capitals=ΛΑΛΗΜΑ
|Transliteration A=lálēma
|Transliteration B=lalēma
|Transliteration C=lalima
|Beta Code=la/lhma
|Definition=ατος, τό, <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> <b class="b2">talk, prattle</b>, <span class="bibl">Eub.109</span>, <span class="bibl">Mosch.1.8</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">II</span> <b class="b2">prater</b>, <span class="bibl">S.<span class="title">Ant.</span>320</span>; ποικίλων λαλημάτων <span class="bibl">E.<span class="title">Andr.</span> [937]</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">2</span> <b class="b2">a person talked about, by-word</b>, <span class="bibl">LXX <span class="title">3 Ki.</span>9.7</span>, al. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">III</span> <b class="b2">style</b>, <span class="bibl">Nausiph. 2</span>.</span>
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0009.png Seite 9]] τό, das Geschwätz, Mosch. 3, 8, u. Sp., auch = Geräusch, Eubul. Ath. VI, 229 a. – Als Schmähwort, der Schwätzer, οἴμ' ὡς [[λάλημα]] δῆλον ἐκπεφυκὸς εἶ Soph. Ant. 320; von Frauen, Eur. Andr. 938, im plur.
}}
{{ls
|lstext='''λάλημα''': [λᾰ], τό, [[ὁμιλία]], [[φλυαρία]], Εὔβουλ. ἐν «Τιτᾶσι» 1, Μόσχ. 1. 8. ΙΙ. [[φλύαρος]] [[ἄνθρωπος]], Σοφ. Ἀντ. 320 (ἂν μὴ ἐσφ. γραφὴ ἀντὶ [[ἄλημα]], ἴδε Δινδ.)· ποικίλων λαλημάτων Εὐρ. Ἀνδρ. 937. 2) [[ἄνθρωπος]] περὶ οὗ γίνεται συχνὸς [[λόγος]] ἐπὶ κακῷ, πρὸς [[ὄνειδος]], Λατ. fabula, Ἑβδ. (Γ Βασιλ. Θ΄, 7, κ. ἀλλ.).
}}
{{bailly
|btext=ατος (τό) :<br /><b>1</b> bavardage, babil;<br /><b>2</b> <i>p. ext.</i> bavard, causeur.<br />'''Étymologie:''' [[λαλέω]].
}}
{{grml
|mltxt=το (AM [[λάλημα]]) [[λαλώ]]<br />[[ομιλία]], [[λόγος]], [[φλυαρία]]<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>1.</b> [[κελάδημα]] ή [[φωνή]] πτηνού («του πετεινού το [[λάλημα]]»)<br /><b>2.</b> [[ήχος]] μουσικού οργάνου, πνευστού ή έγχορδου<br /><b>3.</b> <b>στον πληθ.</b> <i>τα λαλήματα</i><br />τα [[λαλούμενα]], δηλ. τα μουσικά όργανα που απαρτίζουν μικρή λαϊκή [[ορχήστρα]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> [[κατηγορία]] [[εναντίον]] κάποιου, [[καταλαλιά]] («καὶ ἔσται Ἰσραὴλ εἰς ἀφανισμὸν καὶ εἰς [[λάλημα]] εἰς πάντας τοὺς λαούς», ΠΔ)<br /><b>2.</b> ύφος λόγου<br /><b>3.</b> <b>συνεκδ.</b> ο [[φλύαρος]], ο [[φαφλατάς]] («σοφῶν πανούργων ποικίλων λαλημάτων», <b>Ευρ.</b>).
}}
{{lsm
|lsmtext='''λάλημα:''' [λᾰ], -ατος, τό,<br /><b class="num">I.</b> [[ομιλία]], [[φλυαρία]], σε Μόσχ.<br /><b class="num">II.</b> [[φλύαρος]] [[άνθρωπος]], σε Σοφ., Ευρ.
}}
{{elru
|elrutext='''λάλημα:''' ατος (ᾰ) τό<br /><b class="num">1)</b> pl. болтовня Eur.;<br /><b class="num">2)</b> болтун(ья) (λ. [[δῆλον]] Soph.).
}}