View source for προσφωνέω

{{LSJ1
|Full diacritics=προσφωνέω
|Medium diacritics=προσφωνέω
|Low diacritics=προσφωνέω
|Capitals=ΠΡΟΣΦΩΝΕΩ
|Transliteration A=prosphōnéō
|Transliteration B=prosphōneō
|Transliteration C=prosfoneo
|Beta Code=prosfwne/w
|Definition=<span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> <b class="b2">call</b> or <b class="b2">speak to, address</b>, pres. first in <span class="bibl">A.<span class="title">Supp.</span>236</span>: used by Hom. only in impf., the Ep.aor.being προσέειπον, τινα <span class="bibl">Il.2.22</span>, <span class="bibl">Od.4.69</span>: abs., <span class="bibl">5.159</span>, <span class="bibl">10.109</span>, al.: later c. dat. pers., <span class="bibl">LXX <span class="title">1 Es.</span>2.21</span>, Antig.Rex ap. <span class="bibl">D.L.7.7</span>, <span class="bibl"><span class="title">Ev.Matt.</span>11.16</span>, <span class="bibl"><span class="title">Act.Ap.</span>22.2</span>: c. dupl. acc., <b class="b2">address</b> words <b class="b2">to</b> a person, οὐδέ τί μιν προσεφώνεον <span class="bibl">Il.1.332</span>, cf. <span class="bibl">A.<span class="title">Fr.</span> 159</span>, <span class="bibl">E.<span class="title">Med.</span>664</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">2</span> <b class="b2">call by name</b>, <b class="b3">ποδαπὸν ὅμιλον τόνδε . . προσφωνοῦμεν</b>; A.<span class="title">Supp.</span>l.c.; ὀνόματι π. τινά <span class="bibl">E.<span class="title">Tr.</span>942</span>; <b class="b3">π. τινὰ βασιλέα</b> <b class="b2">salute</b> him king, <span class="bibl">Plb.10.38.3</span>, etc. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">3</span> <b class="b2">issue directions</b> or <b class="b2">orders</b>, τινι <span class="bibl"><span class="title">PTeb.</span>27.109</span> (ii B.C.): abs., folld. by <b class="b3">ὅπως</b>, ib.<span class="bibl">124.21</span> (ii B.C.):—Pass., <span class="bibl"><span class="title">UPZ</span>106.20</span> (ii B.C.). </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">II</span> c. acc. rei, <b class="b2">pronounce, utter</b>, τήνδε π. φάτιν <span class="bibl">S.<span class="title">El.</span> 1213</span>; τὰ ὑπογεγραμμένα <span class="title">IG</span>7.2713.7 (Acraeph., i A.D.); <b class="b2">address</b> or <b class="b2">dedicate</b> a book, τινι <span class="bibl">Cic.<span class="title">Att.</span>16.11.4</span>, <span class="bibl">Plu.<span class="title">Luc.</span>1</span>, <span class="bibl">Ath.7.313f</span>, etc. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">2</span> <b class="b2">make a report</b>, POxy.475,476 (ii A.D.); <b class="b3">περί τινος</b> Wilcken <span class="title">Chr.</span>27.15 (ii A.D.): abs., <span class="title">OGI</span>572.43 (Myra, ii/iii A.D.).</span>
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0787.png Seite 787]] zutönen, zurufen, zu Einem reden, anreden, τινά; oft bei Hom. προσεφώνεέ μιν, u. absol., Od. 10, 109; auch τοῖσιν δ' Εὐρύμαχος προσεφώνεε, er redete sie an, 22, 69; Aesch. Ch. 1010 u. öfter, wie die andern Tragg.; Soph. vrbdt auch οὔ σοι προσήκει τήνδε προσφωνεῖν φάτιν, El. 1204; Ar. u. in Prosa, bes. anreden als, nennen, προσφωνεῖν τινα [[βασιλέα]], σωτῆρα, Pol. 10, 38, 3. 40, 2. Auch τινί, sc. [[βιβλίον]], dediciren, D. L. 4, 39. 7, 185, wie Phot. bibl. 99 b 25.
}}
{{ls
|lstext='''προσφωνέω''': φωνῶ [[πρός]] τινα, λαλῶ, ὁμιλῶ, [[προσαγορεύω]], τινα Ἰλ. Β. 22, Ὀδ. Δ. 69, κτλ., καὶ Ἀττ.· ἀπολ., Ὀδ. Ε. 159, Κ. 109, κτλ.· [[ὅταν]] ὑπὸ τοῦ Ὁμ. προστίθεται δοτική, [[οἷον]] ἐν τῷ τοῖσιν προσεφώνεε (Ὀδ. Χ. 69), ἡ δοτ. τοῖσιν δὲν [[εἶναι]] ἀντικείμενον, πρὸς αὐτούς, ἀλλὰ δοτικ. τοῦ ὀργάνου, μὲ τοὺς λόγους τούτους· ― ἀλλὰ [[μετὰ]] δοτ. πρσώπου, Διογ. Λ. 7. 7, Εὐαγγ. κ. Ματθ. ια’, 16, Πράξ. Ἀποστ. κβ´, 2· ― [[μετὰ]] διπλῆς αἰτ., [[ἀποτείνω]] λόγους εἴς τινα, οὐδὲ τί μιν προσεφώνεον Ἰλ. Α. 332. πρβλ. Αἰσχύλ. Ἀποσπ. 155, Εὐρ. Μήδ. 664. 2) καλῶ κατ’ [[ὄνομα]], ποδαπὸν ὅμιλον τόνδε… προσφωνοῦμεν Αἰσχύλ. Ἱκ. 234· ὀνόματι πρ. τινα Εὐρ. Τρῳ. 942· πρ. τινὰ βασιλέα, [[χαιρετίζω]] τινά, [[προσαγορεύω]] ὡς βασιλέα, Πολύβ. 10. 38, 3, κτλ. ΙΙ. μετ’ αἰτ. πράγμ., [[προσφέρω]] [[λέγω]], τήνδε πρ. φάτιν Σοφ. Ἠλ. 1213· ἀφιερώνω, [[βιβλίον]] τινὶ Ἀθήν. 313F, Πλουτ. Λούκουλ. 1, κτλ. ― Καθ’ Ἡσύχ.: «προσφωνεῖ· προσαγορεύει».
}}
{{bailly
|btext=-ῶ :<br /><b>1</b> adresser la parole à : τινα, <i>postér.</i> τινι à qqn ; προσφωνεῖν [[τι]] prononcer une parole ; <i>avec double rég.</i> τινά τινι <i>ou</i> τινά [[τι]] dire qch à qqn;<br /><b>2</b> appeler d’un nom <i>ou</i> d’un titre : τινα βασιλέα, proclamer qqn roi ; dédier : τινί [[τι]] qch à qqn.<br />'''Étymologie:''' [[πρός]], [[φωνέω]].
}}
{{StrongGR
|strgr=from [[πρός]] and [[φωνέω]]; to [[sound]] [[towards]], i.e. [[address]], [[exclaim]], [[summon]]: [[call]] [[unto]], [[speak]] (un-)to.
}}
{{Thayer
|txtha=προσφώνω; [[imperfect]] 3rd [[person]] [[singular]] προσεφώνει; 1st aorist προσεφώνησα;<br /><b class="num">1.</b> to [[call]] to; to [[address]] by [[calling]]: [[absolutely]], L WH [[add]] αὐτοῖς); [[Homer]], [[Odyssey]] 5,159 etc.); [[with]] the dative of a [[person]] (cf. Winer's Grammar, 36), [[Diogenes]] Laërtius 7,7).<br /><b class="num">2.</b> to [[call]] to [[oneself]], [[summon]]: τινα (so the [[better]] Greek writings; [[see]] Matthiae, § 402b.; (Winer's Grammar, § 52,4, 14)), Luke 6:13.
}}
{{lsm
|lsmtext='''προσφωνέω:''' μέλ. <i>-ήσω</i>,<br /><b class="num">I. 1.</b> [[καλώ]] ή [[μιλώ]] σε, [[προσφωνώ]], [[φωνάζω]] σε, απευθύνομαι σε, <i>τινά</i>, σε Όμηρ. κ.λπ.· απόλ., σε Ομήρ. Οδ.· <i>τοῖσιν προσεφώνεε</i>, τους προσφώνησε με αυτές τις λέξεις, στο ίδ.· ([[αλλά]] με δοτ. προσ., σε Καινή Διαθήκη)· με [[διπλή]] αιτ., [[απευθύνω]] λόγους σε κάποιον, σε Ομήρ. Ιλ., Ευρ.<br /><b class="num">2.</b> [[καλώ]] με το όνομα του, σε Ευρ.<br /><b class="num">II.</b> με αιτ. πράγμ., [[προφέρω]], [[λέγω]], σε Σοφ.
}}
{{elru
|elrutext='''προσφωνέω:'''<br /><b class="num">1)</b> обращаться с речью, заговаривать (τινα Hom. и τινι Diog. L., NT, π. τινά τι Hom., Aesch., Eur.): τοῖσι προσεφώνεε Hom. он обратился со следующими словами;<br /><b class="num">2)</b> произносить, говорить (τήνδε φάτιν Soph.);<br /><b class="num">3)</b> называть, именовать (ὀνόματί τινα Eur.; τινα [[βασιλέα]] Polyb.);<br /><b class="num">4)</b> посвящать (τινι, sc. [[βιβλίον]] Plut.);<br /><b class="num">5)</b> призывать, созывать (τινας NT).
}}
{{elnl
|elnltext=προσ-φωνέω, ep. imperf. 3 sing. προσεφώνεε, 3 plur. προσεφώνεον, toespreken; met acc..; τὴν δὲ χολωσαμένη προσεφώνεε δῖ ’ Ἀφροδίτη boos sprak de stralende Aphrodite haar toe Il. 3.413; κάλλιον οὐδεὶς οἶδε προσφωνεῖν φίλους geen ander weet zijn vrienden fraaier toe te spreken Eur. Med. 664; met dubb. acc..; εἴτε Ἀλέξανδρον θέλεις ὀνόματι προσφωνεῖν νιν of je hem bij de naam Alexander wilt noemen Eur. Tr. 942; met acc. en acc. v. h. inw. obj..; οὐδε τί μιν προσεφώνεον zij spraken geen woord meer tegen hem Il. 1.332; met acc. v. h. inw. obj..; τήνδε προσφωνεῖν φάτιν (de urn) op deze manier toe te spreken Soph. El. 1213; later ook met dat..; προσφωνοῦντα τοῖς ἑτέροις (kinderen) die de anderen toespreken NT Mt. 11.16; overdr. opdragen:. Σύλλας... ἐκείνῳ προσεφώνησεν Sulla droeg het werk aan hem op Plut. Luc. 1.4.
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=fut. ήσω<br /><b class="num">I.</b> to [[call]] or [[speak]] to, [[address]], [[accost]], τινά Hom., etc.; absol., Od.; τοῖσιν προσεφώνεε addressed [them] in these words, Od.; (but c. dat. pers., NTest.):—c. dupl. acc. to [[address]] words to a [[person]], Il., Eur.<br /><b class="num">2.</b> to [[call]] by [[name]], Eur.<br /><b class="num">II.</b> c. acc. rei, to [[pronounce]], [[utter]], Soph.
}}