View source for κλαίω

{{LSJ1
|Full diacritics=κλαίω
|Medium diacritics=κλαίω
|Low diacritics=κλαίω
|Capitals=ΚΛΑΙΩ
|Transliteration A=klaíō
|Transliteration B=klaiō
|Transliteration C=klaio
|Beta Code=klai/w
|Definition=old Att. κλάω (v. infr.) [ᾱ] never contracted; Aeol. κλαΐω <span class="title">Lyr.Adesp.</span>65; Ep.2sg.opt.<span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> κλαίοισθα <span class="bibl">Il.24.619</span>: Att.impf.<b class="b3">ἔκλᾱον</b>, Ep. κλαῖον <span class="bibl">Od.10.201</span>, Ion.κλαίεσκον <span class="bibl">Il.8.364</span>, <span class="bibl">Hdt.3.119</span>, <span class="bibl">A.<span class="title">Fr.</span>312</span>: fut. <b class="b3">κλαύσομαι</b>, 2sg. <b class="b3">κλαύσῃ</b> or <b class="b3">κλαύσει</b>, <span class="bibl">Il.18.340</span>, <span class="bibl">Ar.<span class="title">V.</span>1327</span> (lyr.), <span class="bibl"><span class="title">Nu.</span>58</span>, <span class="bibl">933</span> (anap.), <span class="bibl">E.<span class="title">Cyc.</span>554</span>, etc., rarely κλαυσοῦμαι <span class="bibl">Ar.<span class="title">Pax</span>1081</span>, <span class="bibl">1277</span> (in mock heroic verses); Att. also κλαιήσω Hyp.<span class="title">Dem.Fr.</span>10, κλᾱήσω <span class="bibl">D. 19.310</span>, <span class="bibl">21.99</span>, later κλαύσω <span class="bibl">Theoc.23.34</span>, <span class="bibl">D.H.4.70</span>, <span class="bibl"><span class="title">Ev.Jo.</span>16.20</span>, <span class="bibl">Man. 3.143</span>: aor. <b class="b3">ἔκλαυσα</b>, Ep. κλαῦσα <span class="bibl">Od.3.261</span>:—Med., aor. ἐκλαυσάμην <span class="bibl">S.<span class="title">Tr.</span>153</span>, <span class="title">AP</span>7.412 (Alc. Mess.):—Pass., fut. κλαυσθήσομαι <span class="bibl">LXX <span class="title">Ps.</span> 77(78).64</span>, κεκλαύσομαι <span class="bibl">Ar.<span class="title">Nu.</span>1436</span>: aor. ἐκλαύσθην Lyc.831, <span class="bibl">J.<span class="title">AJ</span>8.11.1</span> (v.l. [[κλαυθείς]]), <span class="title">IG</span>14.2128: pf. κέκλαυμαι <span class="bibl">A.<span class="title">Ch.</span>687</span>, <span class="bibl">S.<span class="title">OT</span>1490</span>, κέκλαυσμαι Lyc.273, Plu.2.115b. [<b class="b3">κλάω [ᾱ</b>] is recognized as Att. by <span class="bibl">A.D.<span class="title">Adv.</span>187.26</span>, and is found in codd. of <span class="bibl">Ar.<span class="title">Av.</span>341</span>, <span class="bibl">Pl.<span class="title">Lg.</span>792a</span>, <span class="bibl"><span class="title">Phlb.</span>48a</span>: <b class="b3">ἔκλᾰε</b> in later poetry, <span class="bibl">Theoc.14.32</span>, dub. in <span class="bibl">Hermesian.7.33</span> (cf. [[κλέω]] A).] (<b class="b3">κλᾰϝ-ψω</b>, cf. <b class="b3">κλαυ-θμός</b>, etc.) </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">I</span> intr., <b class="b2">cry, wail, lament</b>, of any loud expression of pain or sorrow, κλαῖον δὲ λιγέως <span class="bibl">Od.10.201</span>; πρὸς οὐρανόν <span class="bibl">Il.8.364</span>; τῆς ἄρα κλαιούσης ὄπα σύνθετο <span class="bibl">Od.20.92</span>; for the dead, <span class="bibl">Il.19.297</span>, etc.; ἀμφὶ δὲ σὲ Τρῳαὶ καὶ Δαρδανίδες κλαύσονται <span class="bibl">18.340</span>; κλαίοντα καὶ ὀδυρόμενον <span class="bibl">Pl.<span class="title">R.</span>388b</span>, etc.; <b class="b3">διὰ τί οἱ κλαίοντες ὀξὺ φθέγγονται</b>; <span class="bibl">Arist.<span class="title">Pr.</span>900a20</span>; δάκρυσι κ. <span class="bibl">D.C. 59.27</span>; of infants, <span class="bibl">Sor.1.107</span>, al.; of <b class="b2">crying</b> for joy, <b class="b3">κλαῖον δὲ λιγέως, ἁδινώτερον ἤ τ' οἰωνοί κτλ</b>. <span class="bibl">Od.16.216</span>, cf. <span class="bibl">Eust.1799.57</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">2</span> αὐτὸν κλαίοντα ἀφήσω <span class="bibl">1</span> shall send him home <b class="b2">crying, howling</b>, i.e. <b class="b2">well beaten</b>, <span class="bibl">Il.2.263</span>: freq.in Att., <b class="b3">κλαύσεται</b> <b class="b2">he shall howl</b>, i.e. <b class="b2">he shall suffer for it</b>, <span class="bibl">Ar.<span class="title">V.</span>1327</span> (lyr.), <span class="bibl"><span class="title">Pl.</span>174</span>, al.; κλαύσομαι <span class="bibl">Id.<span class="title">Nu.</span>58</span>; <b class="b3">κλαύσει μακρά</b> you shall <b class="b2">howl</b> loudly, i.e. suffer severely, <span class="bibl">Id.<span class="title">Pax</span>255</span>, cf. <span class="bibl">1277</span>; κλαύσῃ φιλῶν τὸν οἶνον <span class="bibl">E.<span class="title">Cyc.</span>554</span>; κλάοις ἄν, εἰ ψαύσειας <span class="bibl">A.<span class="title">Supp.</span>925</span>; <b class="b3">κλαίων</b> <b class="b2">to your sorrow</b> or <b class="b2">loss, at your peril</b>, <span class="bibl">S.<span class="title">OT</span>401</span>, <span class="bibl">1152</span>, <span class="bibl"><span class="title">Ant.</span>754</span>; κλάων ἅψῃ τῶνδε <span class="bibl">E.<span class="title">Heracl.</span>270</span>, cf. <span class="bibl"><span class="title">Hipp.</span>1086</span>; δεῦρ' ἔλθ' ἵνα κλάῃς <span class="bibl">Ar.<span class="title">Nu.</span> 58</span>; <b class="b3">κλάειν ἔγωγέ σε λέγω</b> (opp. <b class="b3">χαίρειν σοι λέγω</b>) <span class="bibl">Id.<span class="title">Pl.</span>62</span>, cf. Hdt. <span class="bibl">4.127</span>; κλάειν εἴπωμεν <span class="bibl">Eup.363</span>; κλάειν κελεύων Λάμαχον <span class="bibl">Ar.<span class="title">Ach.</span> 1131</span>; κλάειν σε μακρὰ κελεύσας <span class="bibl">Id.<span class="title">Eq.</span>433</span>; <b class="b3">σέ δ' ἐᾶν κλάειν μακρὰ τὴν κεφαλήν</b> <b class="b2">suffer</b> terribly in the head, <span class="bibl">Id.<span class="title">Pl.</span>612</span> (anap.), cf.<span class="bibl"><span class="title">V.</span>584</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">II</span> trans., <b class="b2">weep for, lament</b>, κλαῖεν ἔπειτ' Ὀδυσῆα, φίλον πόσιν <span class="bibl">Od.1.363</span>, cf. <span class="bibl">Il.20.210</span>; τι <span class="bibl">A.<span class="title">Ag.</span>890</span>, <span class="bibl">S.<span class="title">El.</span>1117</span>; τὰ αὑτοῦ πάθη <span class="bibl">Plu.<span class="title">Alc.</span>33</span>:— Pass., <b class="b2">to be mourned</b> or <b class="b2">lamented</b>, ἀνδρὸς εὖ κεκλαυμένου <span class="bibl">A.<span class="title">Ch.</span>687</span>: impers., μάτην ἐμοὶ κεκλαύσεται <span class="bibl">Ar.<span class="title">Nu.</span>1436</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">2</span> <b class="b2">cry for</b>, of infants, μάμμας καὶ τιτθάς <span class="bibl">Arr.<span class="title">Epict.</span>2.16.39</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">III</span> Med., <b class="b2">bewail oneself, weep aloud</b>, <span class="bibl">A.<span class="title">Th.</span>920</span> (lyr.): pf. part. Pass. <b class="b3">κεκλαυμένος</b> <b class="b2">bathed in tears</b>, <span class="bibl">Id.<span class="title">Ch.</span>457</span> (lyr.), <span class="bibl">731</span>, <span class="bibl">S.<span class="title">OT</span>1490</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">2</span> trans., <b class="b2">bewail to oneself</b>, πάθη… πόλλ' ἔγωγ' ἐκλαυσάμην <span class="bibl">Id.<span class="title">Tr.</span>153</span>; κλαιόμενα τάδε βρέφη σφαγάς <span class="bibl">A.<span class="title">Ag.</span>1096</span> (lyr.).</span>
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1445.png Seite 1445]] att. [[κλάω]], fut. κλαύσομαι u. κλαυσοῦμαι, wie κλαυσούμεθα Ar. Pax 1081; auch κλαύσω, Maneth. 3, 143; κλαύσεις Theocr. 23, 24, wenn nicht mit Mein. κλαυσεῖ zu ändern ist; auch κλαιήσω, Dem. 21, 99. 37, 48 u. Sp.; od. att. κλαήσω, Dem. 19, 310; aor. ἔκλαυσα, perf. κέκλαυμαι, Sp. κέκλαυσμαι, wie Plut. cons. Apoll. 27; – <b class="b2">weinen, klagen</b>, Hom. u. Folgde; neben [[ὀδύρομαι]], Od. 8, 577; καὶ κωκύειν 19, 541; ἀμφὶ δέ σε Τρωαὶ καὶ Δαρδανίδες κλαύσονται Il. 18, 339; auch von Pferden, 17, 426; [[οὔτε]] κλαίειν οὔτ' ὀδύρεσθαι πρέπει Aesch. Spt. 638; [[κλαίω]], στένομαι 854, vgl. Ag. 18; Soph. u. Eur.; in Prosa, [[ὅταν]] ἅμα χαίροντες κλάωσι Plat. Phil. 48 a, καὶ ἀγανακτῶ Phaed. 117 d; Sp.; αὐτὸν κλαίοντα ἀφήσω, ich werde ihn als einen Weinenden fortschicken, werde ihn unter Schlägen fortjagen, Il. 2, 263, u. so bei den Folgdn [[κλαίω]] = bestraft werden, κλάοις ἂν εἰ ψαύσειας Aesch. Suppl. 926, κλάων δοκεῖς μοι ἁγηλατήσειν Soph. O. R. 401; σὺ πρὸς [[χάριν]] μὲν οὐκ ἐρεῖς, κλάων δ' ἐρεῖς 1152; Ant. 750; κλαύσει φιλῶν τὸν [[οἶνον]] Eur. Cycl. 551; bes. bei den Comic., wie Ar. Nubb. 58 Vesp. 1327; auch κλαίειν [[λέγω]] σοι, im Ggstz von χαίρειν σοι [[λέγω]], ich wünsche dir alles Schliume an den Hals, Her. 4, 127 und Ar. Plut. 62, dem οἰμώζειν [[λέγω]] σοι entsprechend, vgl. Vesp. 584; ἑφθῇ κλαίειν [[ἀγορεύω]] Philox. Ath. I, 5 d; – αἵματι κλαίειν, blutige Thränen weinen, Heliod. 4, 8; Zenob. 1, 34; darnach auch δάκρυσι κλαίειν, D. Cass. 59, 27. – Trans., <b class="b2">beklagen, beweinen</b>, τινά, bes. einen Verstorbenen, Il. 20, 210 Od. 1, 363; öfter bei den Tragg. [[εἴπερ]] τι κλάεις τῶν Ὀρεστείων κακῶν Soph. El. 1106; μηδὲ ἄλλα κλαίοντά τε καὶ ὀδυρόμενον ὅσα Plat. Rep. III, 388 c; auch pass., σποδὸς ἀνδρὸς εὖ κεκλαυμένου Aesch. Ch. 674; αὐτὰ κέκλαυται [[βῶλος]]· ἐκ κεκλαυσμένας δ' ἀναθαλήσεται [[στάχυς]] Heraclid. 3 (VII, 281); fut., [[μάτην]] ἐμοὶ κεκλαύσεται Ar. Nubb. 1436, ich werde vergeblich klagen. – Med. bei sich, für sich weinen, = act.; Aesch. Spt. 903 Ch. 450; τροφὸν δ' Ὀρέστου τήνδ' ὁρῶ κεκλαυμένην 720; vgl. Soph. O. R. 1490. – [Ἔκλαεν mit kurzem α steht Theocr. 14, 32, als aor. II.?]
}}
{{ls
|lstext='''κλαίω''': ἀρχ. Ἀττ. [[κλάω]] ᾱ μένον ἀεὶ ἀσυναίρετον· Ἐπικ. β΄ ἑν. εὐκτ. κλαίοισθα Ἰλ. Ω. 619· Ἀττ. παρατ. ἔκλᾱον, Ἐπικ. κλαῖον Ὅμ., Ἰων. κλαίεσκον Ἰλ. Θ. 364, Ἡρόδ. 3. 119, [[ὡσαύτως]] ἐν Αἰσχύλ. Ἀποσπ. 298· ― μέλλ. [[κλαύσομαι]], Δωρ. κλαυσοῦμαι (ἐν χρήσει παρ’ Ἀριστοφ. ἐν Εἰρήν. 1081, 1243 ἐν παρῳδουμένοις ἡρωϊκοῖς στίχοις)· κλαυσεῖ (οὐχὶ κλαύσεις) Θεόκρ. 23. 34· παρ’ Ἀττ. [[ὡσαύτως]] κλαιήσω ἢ κλᾱήσω, Δημ. 440. 17., 546. 21., 980. 24· παρὰ μεταγεν. ([[οἷον]] Διον. Ἁλ. 4. 70, Μανέθων 3. 143, Καιν. Διαθ., Χρησμ. Σιβυλλ. 3. 541), κλαύσω· ― ἀόριστ. ἔκλαυσα, ἐπ. κλαῦσα Ὀδ. Γ. 261· ― Μέσ., ἀόρ. ἐκλαυσάμην Σοφ., Ἀνθ. ― Παθ., μέλλ. κλαυσθήσομαι Ἑβδ., [[ὡσαύτως]] κεκλαύσομαι Ἀριστοφ. Νεφ. 1436· ἀόρ. ἐκλαύσθην Ἀνθ. Π. παράρτ. 341· πρκμ. κέκλαυμαι Τραγ., [[ὡσαύτως]] κέκλαυσμαι Λυκόφρ. 273, κτλ., ἴδε Λοβέκ. εἰς Σοφ. Αἴ. σ. 320. Ὁ [[τύπος]] [[κλάω]] ᾱ θεωρεῖται ὡς Ἀττ. ὑπὸ τοῦ Ἀπολλων. περὶ Ἐπιρρ. σ. 600 καὶ μένει ἐν πολλοῖς τῶν ἀρίστων Ἀντιγράφ. τοῦ Ἀριστοφ. καὶ Πλάτ.· ὁ δὲ Πόρσων ἀποκατέστησεν αὐτὸν [[πανταχοῦ]] παρὰ Τραγ.· οὕτω κάω, ἀεί, [[ἐλάα]]· ― ἔκλᾰε μόνον παρὰ μεταγ. ποιηταῖς, Θεόκρ. 14. 32. (τὸ ι ἐν τῷ κλαίω, ὡς καὶ ἐν τῷ καίω, παριστάνει ϝ, [[ὅπερ]] ἀναφαίνεται εἰς τοὺς μέλλοντας κλαύσομαι, καύσω, πρβλ. [[κλαυθμός]], κλαῦμα, καῦσος, κτλ.· ― ἡ [[ῥίζα]] ἄρα ἦτο ΚΛΑϜ). Ι. ἀμεταβ., [[κλαίω]], θρηνῶ, [[ὀδύρομαι]], ἐπὶ πάσης ἰσχυρᾶς (μεφαλοφώνου) ἐκδηλώσεως ὀδύνης ἢ θλίψεως ἰδίως [[ὑπὲρ]] τῶν νεκρῶν, Ὅμ., κτλ.· ἀμφὶ δέ σε Τρῶες καὶ Δαρδανίδες κλαύσονται Ἰλ. Σ. 340· οὕτω παρὰ μεταγεν. πεζογράφοις, δάκρυσι κλ. Δίων Κ. 57. 27· αἵματα κλ. Ἡλιόδ. 4. 8. 2) αὐτὸν κλαίοντα ἀφήσω, θὰ τὸν ἀποστείλω κλαίοντα, δηλ. «δαρμένον», Ἰλ. Β. 263· [[ἐντεῦθεν]] αἱ κοιναὶ Ἀττ. φράσεις, κλαύσεται θὰ κλαύσῃ, δηλ. θὰ μετανοήσῃ ἢ θὰ πάθῃ δι’ αὐτό, Ἀριστοφ. Σφ. 1327, Πλ. 174 ἀλ.· οὕτω [[κλαύσομαι]] ὁ αὐτ. ἐν Νεφ. 59· κλαύσει μακρά, ὁ αὐτ. ἐν Εἰρήν. 255, πρβλ. 1243· κλαύσει φιλῶν τὸν [[οἶνον]] Εὐρ. Κύκλ. 554 (πρβλ. [[κλαύσἄρα]])· κλάοις ἄν, εἰ ψαύσειας Αἰσχύλ. Ἱκ. 925· κλάων, πρὸς βλάβην σου, πρὸς λύπην σου, μὲ κίνδυνόν σου, cum magno tuo malo, Σοφ. Ο. Τ. 401, 1152, Ἀθήν. 754· κλάων ἅψει τῶνδε Εὐρ. [[Ἡρακλ]]. 270, πρβλ. Ἱππ. 1086· δεῦρ’ ἔλθ’ ἵνα κλάῃς Ἀριστοφ. Νεφ. 58· κλάειν σοι [[λέγω]], Λατ. plorare te jubeo, ἀντίθετ. τῷ χαίρειν σοι [[λέγω]], Ἀριστοφ. Πλ. 62, πρβλ. Ἡρόδ. 4. 127· κλάειν εἴπωμεν Εὔπολις ἐν Ἀδήλ. 64· κλάειν κελεύων Λάμαχον Ἀριστοφ. Ἀχ. 1129· κλάειν σε μακρὰ κελεύσας ὁ αὐτ. ἐν Ἱππ. 433· [[ἐντεῦθεν]], κλάειν, μακρὰ τὴν κεφαλήν, πάσχειν σφοδρῶς κατὰ τὴν κεφαλήν, ὁ αὐτ. ἐν Πλ. 612· πρβλ. [[κλαυσιάω]]. ΙΙ. μεταβατ., [[κλαίω]] διά τινα, θρηνῶ, κλαῖεν ἔπειτ’ Ὀδυσῆα φίλον πόσιν Ὀδ. Α. 363, πρβλ. Ἰλ. Υ. 210· τι Αἰσχύλ. Ἀγ. 890, Σοφ. Ἠλ. 1117, Ἀριστοφ. Σφ. 584, Πλάτ., κλ. · ― [[ἐντεῦθεν]] ἐν τῷ παθητ., εἶμαι ἀντικείμενον κλαυθμοῦ, θρήνου ἀνδρὸς εὖ κεκλαυμένου Αἰσχύλ. Χο. 687· ἀπροσ., [[μάτην]] ἐμοὶ κεκλαύσεται Ἀριστοφ. Νεφ. 1436. ΙΙΙ. Μέσ., [[κλαίω]] δι’ ἐμαυτόν, [[κλαίω]] δυνατά, μεγαλοφώνως, Αἰσχύλ. Θήβ. 920, Ἄγ. 1096· καὶ οὕτω, μετοχ. παθ. πρκμ., κεκλαυμένος, [[πλήρης]] δακρύων, ὁ αὐτ. ἐν Χο. 458, 731, Σοφ. Ο. Τ. 1490. 2) μεταβατ., θρηνῶ πρὸς ἐμαυτόν, [[πάθη]]... πόλλ’ ἔγωγ’ ἐκλαυσάμην ὁ αὐτ. ἐν Τρ. 153.
}}
{{bailly
|btext=<i>impf.</i> ἔκλαιον, <i>att.</i> [[ἔκλαον]] ; <i>f.</i> [[κλαύσομαι]], <i>att.</i> [[κλαιήσω]] <i>ou</i> [[κλαήσω]] ; <i>ao.</i> [[ἔκλαυσα]], <i>pf. inus.</i><br /><i>Pass. ao.</i> [[ἐκλαύσθην]], <i>pf.</i> κέκλαυμαι, <i>postér.</i> κέκλαυσμαι;<br /><b>I.</b> <i>intr.</i> pleurer, <i>etc.</i> : [[ἀμφί]] τινα, sur qqn ; κλάειν τινὶ λέγειν, souhaiter du mal à qqn ; αὐτὸν κλαίοντα [[ἀφήσω]] IL je te renverrai pleurant, <i>càd</i> battu, meurtri ; κλαίοντά τινα καθιστάναι XÉN faire pleurer qqn, le maltraiter ; κλάοις [[ἄν]], [[εἰ]] ESCHL tu t’en repentirais, si ; <i>au part. prés.</i> κλάων SOPH à tes risques et périls, pour ton malheur;<br /><b>II.</b> <i>tr.</i> <b>1</b> pleurer sur, déplorer : τινα, pleurer qqn ; [[τι]], déplorer qch;<br /><b>2</b> appeler en criant, acc.;<br /><i><b>Moy.</b></i> κλαίομαι;<br /><b>1</b> <i>intr.</i> pleurer pour soi <i>ou</i> sur soi ; κεκλαυμένος ESCHL qui est en larmes;<br /><b>2</b> <i>tr.</i> pleurer <i>ou</i> déplorer pour soi, acc..<br />'''Étymologie:''' R. ΚλαϜ, pleurer, d’où devant un j = ι, κλαϜι- &gt; κλαι-, <i>att.</i> κλα-, et dev. une cons. κλαυ-.
}}
{{Autenrieth
|auten=ipf. [[κλαῖον]], iter. κλαίεσκε, fut. [[κλαύσομαι]], aor. [[κλαῦσε]]: [[weep]], [[cry]]; freq. of lamenting the [[dead]] ([[either]] as [[natural]] or as [[formal]] [[ceremonial]] [[utterance]]), [[hence]] used transitively, Il. 19.300, Od. 1.263.
}}
{{StrongGR
|strgr=of [[uncertain]] [[affinity]]; to [[sob]], i.e. [[wail]] [[aloud]] ([[whereas]] [[δακρύω]] is [[rather]] to [[cry]] [[silently]]): [[bewail]], [[weep]].
}}
{{Thayer
|txtha=[[imperfect]] ἔκλαιον; [[future]] κλαύσω (Tr WH [[text]] in [[κλαύσομαι]]. [[more]] [[common]] in Greek [[writ]], [[especially]] the earlier, and [[found]] in Krüger, § 40 [[under]] the [[word]], i., p. 175f; Kühner, § 343, [[under]] the [[word]], i., p. 847; (Veitch, [[under]] the [[word]]); Buttmann, 60 (53); (Winer's Grammar, 87 (83))); 1st aorist [[ἔκλαυσα]]; the Sept. [[frequently]] for בָּכָה; (from [[Homer]] [[down]]); to [[mourn]], [[weep]], [[lament]];<br /><b class="num">a.</b> intransitive: [[πολλά]], for [[which]] L T Tr WH [[πολύ]], [[πικρῶς]], γελαν); χαίρειν); [[ἐπί]] τίνι, [[over]] anyone, R G (πενθεῖν, R G L; κλαίειν [[ἐπί]] τινα, L T Tr WH; κόπτεσθαι followed by [[ἐπί]] τινα, T Tr WH.<br /><b class="num">b.</b> transitive, τινα, to [[weep]] for, [[mourn]] for, [[bewail]], [[one]] (cf. Buttmann, § 131,4; Winer's Grammar, 32,1 γ.): in SYNONYMS: [[δακρύω]], [[κλαίω]], [[ὀδύρομαι]], [[θρηνέω]], [[ἀλαλάζω]] ([[ὀλολύζω]]), [[στενάζω]]: [[strictly]], [[δακρύω]] denotes to [[shed]] tears, [[weep]] [[silently]]; [[κλαίω]] to [[weep]] audibly, to [[cry]] as a [[child]]; [[ὀδύρομαι]] to [[give]] verbal [[expression]] to [[grief]], to [[lament]]; [[θρηνέω]] to [[give]] [[formal]] [[expression]] to [[grief]], to [[sing]] a [[dirge]]; [[ἀλαλάζω]] to [[wail]] in [[oriental]] [[style]], to [[howl]] in a [[consecrated]], semi-liturgical [[fashion]]; [[στενάζω]] to [[express]] [[grief]] by [[inarticulate]] or semi-[[articulate]] sounds, to [[groan]]. Cf. Schmidt chh. 26,126.]
}}
{{grml
|mltxt=και [[κλαίγω]] (AM [[κλαίω]], Α αττ. τ. [[κλάω]], αιολ. τ. κλαΐω, Μ και [[κλαίγω]])<br /><b>1.</b> [[χύνω]] δάκρυα για να εκφράσω τη [[θλίψη]] μου ή, [[σπανίως]], και τη [[χαρά]] μου (α. «κλαίει σαν [[μωρό]] [[παιδί]]» β. «κι αν δε σε κλάψει η [[μάννα]] σου, ο [[κόσμος]] σε δακρύζει», Πολίτ. γ. «στην [[αγκαλιά]] τών εδικών μου [[επάνω]] - ω ψεύτικη [[χαρά]] μου - [[γλυκά]] [[κλαίω]]», Γρυπ.<br />δ. «[[οὔτε]] κλάειν οὔτ' ὀδύρεσθαι [[πρέπει]]», <b>Αισχύλ.</b><br />ε. «ὁ Πέτρος ἐξελθὼν ἔξω ἔκλαυσε πικρῶς» ΚΔ.<br />στ. «κλαῖεν ἔπειτ' Ὀδυσῆα, φίλον πόσιν», <b>Ομ. Οδ.</b>)<br /><b>2.</b> [[υποφέρω]] (α. «κλαύσει μακρά», <b>Αριστοφ.</b><br />β. «σέ δ' ἐάν κλάειν μακρὰ τὴν κεφαλήν» — και εσένα θα σέ αφήσω να χτυπάς το [[κεφάλι]] σου)<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>1.</b> [[λυπάμαι]], [[οικτίρω]] (α. «κλαίει τη [[μοίρα]] του» β. «[[έτσι]] που κατάντησε, κλάφτονε» γ. «[[είναι]] να τον κλαις»)<br /><b>2.</b> <b>μέσ.</b> <i>κλαίγομαι</i> και <i>κλαίομαι</i><br />[[παραπονιέμαι]] για [[κάτι]], [[συνήθως]] [[χωρίς]] να υπάρχει [[σοβαρός]] [[λόγος]] («έρχεται και μού κλαίγεται [[κάθε]] [[μέρα]]»)<br /><b>3.</b> (φρ. α) «τραβάτε με κι ας [[κλαίω]]» — για εκείνους που προσποιούνται ὅτι δεν θέλουν αυτό που επιθυμούν πολύ<br />β) «να κλαίει η [[μάννα]] το [[παιδί]] και το [[παιδί]] τη [[μάννα]]» — [[μεγάλη]] [[συμφορά]]<br /><b>4.</b> <b>παροιμ.</b> α) «κλαίνε οι χήρες, κλαίνε κι οι παντρεμένες» — γι' αυτούς που ευτυχούν ή ευπορούν, [[αλλά]] μεμψιμοιρούν<br />β) «αν δεν κλάψει το [[παιδί]], δεν του δίνει η [[μάννα]] του [[βυζί]]» — αν δεν απαιτεί [[κάποιος]] με [[επιμονή]] το δίκιο του, δεν πρόκειται να το βρει<br />γ) «δεν [[κλαίω]] κείνα πού 'παθα, μόνο τά [[θέλω]] πάθει» — δεν στενοχωριέμαι για τα παθήματα του παρελθόντος [[αλλά]] για τις συνέπειές τους<br /><b>νεοελλ.-μσν.</b><br /><b>1.</b> [[πενθώ]] («περάσανε [[τρία]] [[χρόνια]] από τον θάνατό του κι [[ακόμη]] τον κλαίει»<br /><b>2.</b> (η έναρθρη προστ. αορ. ως ουσ.) <i>το κλάψε</i><br />ο [[θρήνος]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> <b>μέσ.</b> <i>κλαίομαι</i><br />[[θρηνώ]] για τον εαυτό μου<br /><b>2.</b> (η μτχ. παθ. παρακμ.) <i>κεκλαυμένος</i>, -<i>η</i>, -<i>ον</i><br />βουτηγμένος στα δάκρυα («[[ἔνθεν]] οὐ κεκλαυμέναι πρὸς οἶκον ἵξεσθ' ἀντὶ τῆς θεωρίας», <b>Σοφ.</b>)<br /><b>3.</b> <b>φρ.</b> α) «κλαίειν [[λέγω]]» — να σκάσεις (<b>Ηρόδ.</b>)<br />β) «αὐτὸν δὲ κλαίοντα... ἐπὶ νῆας ἀφήσω» — και αυτόν θα τὸν στείλω ξυλοδαρμένο [[πίσω]] στα πλοία (<b>Ομ. Ιλ.</b>)<br />γ) «κλάοις ἄν εἰ ψαύσειας» — θα τιμωρηθείς αν αγγίξεις (<b>Αισχύλ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Άγνωστης ετυμολ. Οι τ. <i>κλαύσω</i>, <i>ἔκλαυσα</i> επιτρέπουν την επανασύνθεση ενός ενεστώτα <i>κλαF</i>-<i>yω</i>. Η μόνη πιθανή [[σύνδεση]] [[είναι]] με το αλβ. <i>klanj</i>, <i>kanj</i> «[[κλαίω]]» (<span style="color: red;"><</span> <i>qlau</i>-<i>n</i>-<i>yo</i>), που συνδυάζει έρρινο και ημιφωνικό [[επίθημα]]. Στα παρ. και στα σύνθ. εμφανίζει τα θέματα <i>κλαυ</i>- και <i>κλαυσ</i>- (νεοελλ. <i>κλαψ</i>-), ενώ στους τύπους <i>κλαυθ</i>- το -<i>θ</i>- [[είναι]] [[τερματικό]] [[στοιχείο]].<br /><b><span style="color: brown;">ΠΑΡ.</span></b> [[κλαυθμός]], <i>κλά</i>(<i>ύ</i>)<i>μα</i>, <i>κλαυ</i>(<i>σ</i>)<i>τός</i><br /><b>αρχ.</b><br /><i>κλαυ</i>(<i>θ</i>)[[μονή]], [[κλαύσις]], [[κλαύσμα]], [[κλαυστήρ]]<br /><b>μσν.- νεοελλ.</b><br />[[κλάψιμο]]<br /><b>νεοελλ.</b><br />[[κλαμός]], <i>κλα</i>(<i>ψ</i>)[[ούρα]], [[κλάψα]].<br /><b><span style="color: brown;">ΣΥΝΘ.</span></b> (Α' συνθετικό) [[κλαυσίγελως]]<br /><b>αρχ.</b><br />[[κλαιωμιλία]], [[κλαυσίδειπνος]], [[κλαυσίμαχος]]<br /><b>νεοελλ.</b><br />[[κλαψοπαναγιά]], [[κλαψοπούλι]]. (Β' συνθετικό) [[παρακλαίω]]<br /><b>αρχ.</b><br />[[μετακλαίω]], [[περικλαίω]], [[προσκλαίω]], [[συγκλαίω]], [[υποκλαίω]]<br /><b>νεοελλ.</b><br />[[γελοκλαίω]], <i>κουτσοκλαίω</i>, <i>κρυφοκλαίω</i>, <i>μισοκλαίω</i>, <i>μυξοκλαίω</i>, <i>ξανακλαίω</i>, [[πικροκλαίω]], [[σιγοκλαίω]], <i>συχνοκλαίω</i>, <i>ψευτοκλαίω</i>].
}}
{{lsm
|lsmtext='''κλαίω:''' Αττ. [[κλάω]] <i>[ᾱ]</i>· Επικ. βʹ ενικ. ευκτ. [[κλαίοισθα]]· Αττ. παρατ. <i>ἔκλᾱον</i>, Επικ. [[κλαῖον]], Ιων. [[κλαίεσκον]]· μέλ. [[κλαύσομαι]], Δωρ. [[κλαυσοῦμαι]], Αττ. επίσης [[κλαιήσω]] ή [[κλαήσω]], αόρ. αʹ [[ἔκλαυσα]], Επικ. <i>κλαῦσα</i> — Παθ., μέλ. <i>κεκλαύσομαι</i>, αόρ. αʹ [[ἐκλαύσθην]], παρακ. [[κέκλαυμαι]]·<br /><b class="num">I.</b> αμτβ., [[θρηνώ]], [[οδύρομαι]], [[θρηνολογώ]], σε Όμηρ. κ.λπ.· αὐτὸν κλαίοντα [[ἀφήσω]], θα τον στείλω [[σπίτι]] κλαίγοντας, δηλ. νικημένο, σε Ομήρ. Ιλ.· απ' όπου, <i>κλαύσεται</i>, θα κλάψει, δηλ. θα το μετανιώσει, σε Αριστοφ.· κλαύσει [[μακρά]], στον ίδ.· <i>κλάων</i>, προς [[βλάβη]] [[σου]], προς δικό [[σου]] κίνδυνο, σε Σοφ., Ευρ.· κλάειν σε [[λέγω]] ή [[κελεύω]], Λατ. plorare te [[jubeo]], σε Αριστοφ.<br /><b class="num">II.</b> μτβ., [[κλαίω]] για κάποιον, [[θρηνώ]], σε Όμηρ.· στην Παθ., θρηνούμαι, σε Αισχύλ.· απρόσ., [[μάτην]] ἐμοὶ κεκλαύσεται, θα θρηνήσω [[μάταια]], σε Αριστοφ.<br /><b class="num">III. 1.</b> Μέσ., [[κλαίω]] για τον εαυτό μου, [[θρηνώ]] μεγαλόφωνα, σε Αισχύλ.· ομοίως μτχ. Παθ. παρακ. <i>κεκλαυμένος</i>, [[πολυδάκρυτος]], [[γεμάτος]] δάκρυα, στον ίδ., σε Σοφ.<br /><b class="num">2.</b> μτβ., [[θρηνώ]] [[μόνος]] μου, σε Σοφ.
}}
{{elnl
|elnltext=κλαίω en κλᾱ́ω praes. opt. 2 sing. κλαίοισθα, imperf. ἔκλαον en ἔκλαιον, ep. κλαῖον, imperf. iter. ep. κλαίεσκε; aor. ἔκλαυσα, med. ἐκλαυσάμην; aor. pass. ἐκλαύσθην; perf. κέκλαυκα; med.-pass. κέκλαυμαι, later κέκλαυσμαι; fut. perf. κεκλαύσομαι; fut. κλαιήσω, Att. κλαήσω, later κλαύσω, med. κλαύσομαι, zelden κλαυσοῦμαι huilen, klagen:; ὁ μὲν κλαίεσκε πρὸς οὐρανόν telkens uitte hij zijn verdriet tot de hemel Il. 8.364; τροφὸν δ ’ Ὀρέστου τήνδ ’ ὁρῶ κεκλαυμένην ik zie hier de voedster van Orestes in tranen zitten Aeschl. Ch. 731; in dreigementen:; κλάοις ἄν, εἰ ψαύσειας het zal je berouwen, als je hen aanraakt Aeschl. Suppl. 925; ptc.: σὺ πρὸς χάριν μὲν οὐκ ἐρεῖς, κλαίων δ ' ἐρεῖς dat zul je niet tot je plezier zeggen, je zult het tot je verdriet zeggen Soph. OT 1152. huilen om, beklagen, met acc.:; κλαῖεν... Ὀδυσῆα, φίλον πόσιν zij huilde om Odysseus, haar dierbare echtgenoot Od. 1.363; ook med.:; πάθη... πόλλ ’ ἔγωγ ’ ἐκλαυσάμην talrijk zijn mijn lotgevallen die ik beweend heb Soph. Tr. 153; onpers. pass.: μάτην ἐμοὶ κεκλαύσεται er zal vergeefs door mij geweend zijn Aristoph. Nub. 1436.
}}
{{elru
|elrutext='''κλαίω:''' атт. [[κλάω]] (ᾱ) (атт. impf. ἔκλᾱον, fut. [[κλαύσομαι]] - атт. [[κλαιήσω]] и [[κλαήσω]], aor. [[ἔκλαυσα]] - эп. 3 л. sing. [[κλαῦσε]]; med.: aor. ἐκλαυσάμην, part. pf. κεκλαυσμένος; pass.: aor. [[ἐκλαύσθην]], pf. [[κέκλαυμαι]] - поздн. κέκλαυσμαι)<br /><b class="num">1)</b> плакать, рыдать (επί τινι и ἐπί τινα NT): εἰπὲ ὅ τι κλαίεις καὶ [[ὀδύρεαι]]; Hom. скажи, отчего ты плачешь и скорбишь?; κλαυσεταί τις Arph. кто-нибудь (из них) поплачет, т. е. поплатится; κλαίων δοκεῖς μοι ἀγηλατήσειν Soph. думаю, что себе на горе ты отправишь в изгнание (виновника мора в Фивах); (в угрозах) κ. τινὶ λέγειν или κελεύειν Arph. заставлять кого-л. плакать, т. е. желать кому-л. всяческого зла или расправляться с кем-л.; κ. [[λέγω]]! Her. смотри ты у меня!; κλαίοντά τινα καθιστάναι Xen. заставлять плакать, т. е. мучить кого-л.; κεκλαυμένος Aesch., Soph. плачущий, весь в слезах;<br /><b class="num">2)</b> оплакивать ([[φίλον]] πόσιν Hom.; τὶ τῶν Ὀρεστείων κακῶν Soph.; τὰ τέκνα [[ἑαυτοῦ]] NT): σποδὸς ἀνδρὸς εὖ κεκλαυμένου Aesch. прах человека, горячо (или горько) оплаканного.
}}
{{etym
|etymtx=Grammatical information: v.<br />Meaning: <b class="b2">lament, bewail, weep over</b>.<br />Other forms: Att. also <b class="b3">κλάω</b> (Schwyzer 266), aor. <b class="b3">κλαῦσαι</b> (Il.), pass. <b class="b3">κλαυ(σ)θῆναι</b> (Lyc., J.), fut. <b class="b3">κλαύσομαι</b> (Il.), <b class="b3">κλαύσω</b> (Theoc.), <b class="b3">κλα(ι)ήσω</b> (Att.; vgl. Chantraine BSL 28, 15), also <b class="b3">κλαυσούμεθα</b>? (Ar. Pax 1081; cf. Schwyzer 786), perf. <b class="b3">κέκλαυμαι</b> (A., S.), <b class="b3">-σμαι</b> (Lyl., Plu.), fut. <b class="b3">κεκλαύσομαι</b> (Ar.),<br />Compounds: rarely with prefix like <b class="b3">μετα-</b>, <b class="b3">συν-</b>,<br />Derivatives: 1. <b class="b3">κλαυθμός</b> [[weeping]] (Il.) with several derivv.: <b class="b3">κλαυθμώδης</b> <b class="b2">suffocated from weeping</b> (Hp.), <b class="b3">κλαυθμηρός</b> [[weeping]] (sch.), <b class="b3">κλαυθμών</b> <b class="b2">place for weeping</b> (LXX); <b class="b3">κλαυθμυρίζομαι</b>, <b class="b3">-ίζω</b> [[moan]] (Hp., [Pl.] Ax.), expressive cross of <b class="b3">κλαυθμός</b> and <b class="b3">μύρομαι</b> with ending after the verbs in <b class="b3">-ίζομαι</b> (cf. Schwyzer 644), with <b class="b3">κλαυθμυρισμός</b> (Is., Plu.). - 2. <b class="b3">κλαύματα</b> pl. [[moaning]], [[lamenting]] (Att.), <b class="b3">κλαύσματα</b> (Porph.). - 3. <b class="b3">κλαυμοναί</b> pl. <b class="b2">id.</b> (Pl. Lg. 792a; after Stob. <b class="b3">κλαυθμοναί</b> [s. on 1.]; cf. <b class="b3">πημοναί</b>). - 4. <b class="b3">κλαῦσις</b> [[weeping]] (hell.) with <b class="b3">κλαυσιάω</b> <b class="b2">long to weep</b> (Ar. Pl. 1099), <b class="b3">κλαυσί-γελως</b> m. <b class="b2">with weeping combined laughing</b> (X.) - 5. <b class="b3">κλαυστήρ</b> [[cryer]] (Man.) and <b class="b3">κλαυστικός</b> (Apoll. Lex.); <b class="b3">κλαυ(σ)τός</b> (A., S.). - Quite uncertain is the present <b class="b3">κλαύθονται</b> (PTeb. 3, 7; Epigramm; poetical momentary formation?, cf. Schwyzer 703).<br />Origin: IE [Indo-European]X [probably] [599]. PGX [probably a word of Pre-Greek origin] <b class="b2">*klau-</b> [[weep]]<br />Etymology: From <b class="b3">κλαύ-σομαι</b>, <b class="b3">κλαυ-θμός</b> a. o. we see a present <b class="b3">*κλάϜ-ι̯ω</b>. - A connection gives only Alb. [[klanj]], [[kanj]] [[weep]] from <b class="b2">*klau-n-i̯ō</b> with combination of nasal- and yot-suffix (Brugmann Grundr.2 2 : 3, 382); cf. Mann Lang. 26, 381. If IE from *kleh2u-? But there is no further connection with any IRE language, so Pre-Greek?
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=<br /><b class="num">I.</b> to [[weep]], [[lament]], [[wail]], Hom., etc.; αὐτὸν κλαίοντα [[ἀφήσω]] I shall [[send]] him [[home]] [[weeping]], i. e. well [[beaten]], Il.; [[hence]] κλαύσεται he shall [[weep]], i. e. he shall [[repent]] it, Ar.; κλαύσει [[μακρά]] Ar.; κλάων to [[your]] [[sorrow]], at [[your]] [[peril]], Soph., Eur.; κλάειν σε [[λέγω]] or [[κελεύω]], Lat. plorare te [[jubeo]], Ar.<br /><b class="num">II.</b> [[trans]]. to [[weep]] for, [[lament]], Hom.:—in Pass. to be lamented, Aesch.: impers., [[μάτην]] ἐμοὶ κεκλαύσεται I shall [[mourn]] in [[vain]], Ar.<br /><b class="num">III.</b> Mid. to [[bewail]] [[oneself]], [[weep]] [[aloud]], Aesch.; so perf. [[part]]. [[pass]]., κεκλαυμένος bathed in tears, all tears, Aesch., Soph.<br /><b class="num">2.</b> [[trans]]. to [[bewail]] to [[oneself]], Soph.
}}
{{FriskDe
|ftr='''κλαίω''': {klaíō}<br />'''Forms''': att. auch [[κλάω]] (Schwyzer 266), Aor. κλαῦσαι (seit Il.), Pass. κλαυ(σ)θῆναι (Lyk., J. u. a.), Fut. [[κλαύσομαι]] (seit Il.), κλαύσω (Theok. usw.), κλα(ι)ήσω (att.; vgl. Chantraine BSL 28, 15), auch κλαυσούμεθα? (Ar. ''Pax'' 1081; vgk. Schwyzer 786 m. Lit.), Perf. κέκλαυμαι (A., S.), -σμαι (Lyk., Pku.), Fut. κεκλαύσομαι (Ar.),<br />'''Grammar''': v.<br />'''Meaning''': ‘laut klagen, (be)weinen’.<br />'''Composita''' : vereinzelt mit Präfix wie μετα-, συν-,<br />'''Derivative''': Ableitungen: 1. [[κλαυθμός]] [[das Weinen]] (seit Il.) mit mehreren Ablegern: [[κλαυθμώδης]] [[vom Weinen erstickt]] (Hp. u. a.), [[κλαυθμηρός]] [[weinend]] (Sch.), [[κλαυθμών]] [[Platz zum Weinen]] (LXX); κλαυθμυρίζομαι, -ίζω [[winseln]], [[wimmern]] (Hp., [Pl.] ''Ax''. usw.), expressive Kreuzung von [[κλαυθμός]] und [[μύρομαι]] mit Ausgang nach den Verba auf -ίζομαι (vgl. Schwyzer 644), davon [[κλαυθμυρισμός]] (Is., Plu. u. a.). — 2. [[κλαύματα]] pl. [[das Gewimmer]], [[Wehklagen]] (att.), κλαύσματα (Porph.). — 3. κλαυμοναί pl. ib. (Pl. ''Lg''. 792a; nach Stob. κλαυθμοναί [s. zu 1.]; vgl. πημοναί). — 4. [[κλαῦσις]] [[das Weinen]] (hell.) mit [[κλαυσιάω]] [[zu weinen wünschen]] (Ar. ''Pl''. 1099), [[κλαυσίγελως]] m. [[mit Weinen vermischtes Lachen]] (X. u. a.) — 5. [[κλαυστήρ]] [[Weiner]] (Man.) und [[κλαυστικός]] (Apoll. ''Lex''.); κλαυ(σ)τός (A., S.). — Ganz unsicher ist das Präsens κλαύθονται (''PTeb''. 3, 7; Epigramm; poetische Augenblicksbildung?, vgl. Schwyzer 703 m. Lit.).<br />'''Etymology''' : Aus [[κλαύσομαι]], [[κλαυθμός]] u. a. ergibt sich ein Präsens *κλάϝι̯ω. — Eine annehmbare Anknüpfung bietet nur alb. ''klanj'', ''kanj'' [[weinen]] aus *''qlau''-''n''-''i̯ō'' mit Kombination von Nasal- und Jotsuffix (Brugmann Grundr.<sup>2</sup> 2 : 3, 382); vgl. Mann Lang. 26, 381.<br />'''Page''' 1,865
}}
{{Chinese
|sngr='''原文音譯'''：kla⋯w 克來哦<br />'''詞類次數'''：動詞（40）<br />'''原文字根'''：慟哭 相當於： （[[בָּכָה]]&#x200E;）<br />'''字義溯源'''：嗚咽*，哭，哭泣，哀悼，哀哭，啼哭，流淚，呼喊，痛哭。這字使用40次，可歸納為下列四點：<br />1）哭泣與死亡或喪失有關，如拿撒路的死（ 約11:31 ,33）<br />2）哭泣與後悔有關，如彼得不認主的後悔（ 太26:75）<br />3）哭泣與審判和永遠的毀滅有關，（ 啓18:15 ,19）<br />4）哭泣與同情有關，如主耶穌為耶路撒冷哀哭（ 路19:41）<br />'''同源字'''：1） （[[κλαίω]]）鳴咽 2） （[[κλαυθμός]]）哀哭 參讀 （[[ἀλαλάζω]]）同義字<br />'''出現次數'''：總共（40）；太（2）；可（4）；路（11）；約（8）；徒（2）；羅（2）；林前（2）；腓（1）；雅（2）；啓（6）<br />'''譯字彙編'''：<br />1） 哭（15） 太2:18； 太26:75； 路7:13； 路7:38； 路8:52； 路22:62； 路23:28； 路23:28； 約11:31； 約11:33； 約11:33； 約20:11； 徒9:39； 羅12:15； 啓5:5；<br />2） 哭泣（9） 可5:38； 可5:39； 可16:10； 路6:25； 雅4:9； 啓18:9； 啓18:11； 啓18:15； 啓18:19；<br />3） 哀哭的（2） 林前7:30； 林前7:30；<br />4） 你⋯哭（2） 約20:13； 約20:15；<br />5） 哀哭的人（2） 路6:21； 羅12:15；<br />6） 我⋯哭（1） 啓5:4；<br />7） 你們⋯啼哭（1） 路7:32；<br />8） 他們⋯哭泣（1） 路8:52；<br />9） 應當哭泣（1） 雅5:1；<br />10） 痛哭（1） 徒21:13；<br />11） 哭了（1） 可14:72；<br />12） 哀哭（1） 路19:41；<br />13） 將要痛哭（1） 約16:20；<br />14） 她哭（1） 約20:11；<br />15） 流淚的（1） 腓3:18
}}