View source for πριστός

{{LSJ1
|Full diacritics=πριστός
|Medium diacritics=πριστός
|Low diacritics=πριστός
|Capitals=ΠΡΙΣΤΟΣ
|Transliteration A=pristós
|Transliteration B=pristos
|Transliteration C=pristos
|Beta Code=pristo/s
|Definition=ή, όν, <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> [[sawn]], ἐλέφας <span class="bibl">Od.18.196</span>, <span class="bibl">19.564</span>; π. λόγχης ῥινήματα <span class="bibl">E.<span class="title">Fr.</span>724</span>; [[λίθος]], of marble, <span class="bibl">J.<span class="title">AJ</span>8.5.2</span>; of a comb, π. ψήκτρης κνῆσμα <span class="title">AP</span>6.233 (Maec.).</span>
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0702.png Seite 702]] adj. verb. von [[πρίω]], gesägt, zerschnitten; [[ἐλέφας]], zerschnittenes od. glatt gefeiltes Elfenbein, Od. 18, 196. 19, 564; ῥινήματα, Eur. bei Plut. de audit. 9; [[κνῆσμα]], Qu. Maec. 6 (VI, 233).
}}
{{ls
|lstext='''πριστός''': -ή, -όν, ῥημ. ἐπίθ. τοῦ [[πρίω]], κεκομμμένος διὰ πρίονος, πριονιστός, [[ἐλέφας]] Ὀδ. Σ. 196, Τ. 564· πρ. λόγχης, ῥινήματα Εὐρ. Τήλεφ. 26· ἐπὶ κτενός, πρ. ψήστρης [[κνίσμα]] Ἀνθ. Π. 6. 233. ΙΙ. ὃν δύναταί τις νὰ πριονίσῃ, ἐπὶ μαρμάρου, Ἰωσήπ. Ἰουδ. Ἀρχ. 8. 5, 2.
}}
{{bailly
|btext=ή, όν :<br />scié.<br />'''Étymologie:''' adj. verb. de [[πρίω]].
}}
{{Autenrieth
|auten=([[πρίω]]): [[sawn]], [[ivory]], Od. 18.196 and Od. 19.564.
}}
{{grml
|mltxt=-ή, -ό / [[πριστός]], -ή, -όν, ΝΑ<br /><b>1.</b> κομμένος με [[πριόνι]], [[πριονιστός]], πριονισμένος<br /><b>2.</b> όμοιος με [[πριόνι]], [[οδοντωτός]], [[πριονωτός]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> (σχετικά με [[μάρμαρο]]) αυτός τον οποίο μπορεί [[κανείς]] να πριονίσει<br /><b>2.</b> <b>φρ.</b> «πριστὸς [[ἐλέφας]]» — στιλβωμένο ελεφάντινο [[οστό]], [[φίλντισι]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[πρίω]] «[[πριονίζω]]» (για το -<i>σ</i>- <b>βλ. λ.</b> [[πρίω]]) <span style="color: red;">+</span> κατάλ. -<i>τός</i> τών ρημ. επιθ.].
}}
{{lsm
|lsmtext='''πριστός:''' -ή, -όν, ρημ. επίθ., αυτός που μπορεί να πριονιστεί, να κοπεί, σε Ομήρ. Οδ.
}}
{{elru
|elrutext='''πριστός:''' [adj. verb. к [[πρίω]] I]<br /><b class="num">1)</b> пиленый, обточенный ([[ἐλέφας]] Hom.);<br /><b class="num">2)</b> получившийся от пиления (ῥινήματα Eur.);<br /><b class="num">3)</b> зазубренный ([[κνῆσμα]] Anth.).
}}
{{elnl
|elnltext=πριστός -ή -όν [1. πρίω] gezaagd.
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=[[πριστός]], ή, όν verb. adj.]<br />[[sawn]], Od.
}}