View source for εὐδαίμων

{{LSJ1
|Full diacritics=εὐδαίμων
|Medium diacritics=εὐδαίμων
|Low diacritics=ευδαίμων
|Capitals=ΕΥΔΑΙΜΩΝ
|Transliteration A=eudaímōn
|Transliteration B=eudaimōn
|Transliteration C=evdaimon
|Beta Code=eu)dai/mwn
|Definition=ον, gen. ονος, <span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> [[blessed with a good genius]]: hence, [[fortunate]], <b class="b3">τάων εὐδαίμων τε καὶ ὄλβιος</b> [[happy in respect to]] them (the days), <span class="bibl">Hes.<span class="title">Op.</span>826</span>; εὐ. καὶ ὄλβιος <span class="bibl">Thgn.1013</span>; εὐ. καὶ ὑμνητός <span class="bibl">Pi.<span class="title">P.</span>10.22</span>: freq. in Trag., <span class="bibl">A.<span class="title">Pr.</span>647</span>, <span class="bibl"><span class="title">Pers.</span>768</span>, <span class="bibl">S.<span class="title">Ant.</span>582</span>, etc.: c. gen. rei, [[happy in]] or [[on account of]]... Hes. l.c.; <b class="b3">εὐ. τοῦ τρόπου</b> <span class="bibl">Pl.<span class="title">Phd.</span>58e</span>; ironically, <b class="b3">εὐ. εἶ, ὅτι οἴει</b>… <span class="bibl">Id.<span class="title">R.</span>422e</span>; <b class="b3">τὸ εὔδαιμον</b>, = [[εὐδαιμονία]], <span class="bibl">Th.2.43</span>. Adv. -μόνως <span class="bibl">E.<span class="title">Or.</span>601</span>, <span class="bibl">Ar.<span class="title">Pl.</span>802</span>, <span class="bibl">Arist.<span class="title">Pol.</span> 1281a2</span>, etc.: Comp. -έστερον, διάγοντες <span class="bibl">X.<span class="title">An.</span>3.1.43</span>: Sup., πόλις -έστατα διάξει <span class="bibl">Pl.<span class="title">Lg.</span>710b</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">2</span> of outward prosperity, [[wealthy]], οἱ εὐδαίμονες αὐτῶν <span class="bibl">Hdt.1.133</span>, cf. <span class="bibl">196</span>,<span class="bibl">5.8</span>, <span class="bibl">Th.1.6</span>, etc.; ἐν πολλοῖς χρήμασιν εὐδαίμονες ὄντες <span class="bibl">Lys.32.17</span>; οἱ πλούσιοι καὶ εὐ. <span class="bibl">Pl.<span class="title">R.</span>406c</span>; οἰκία μεγάλη τε καὶ εὐ. <span class="bibl">Id.<span class="title">Prt.</span>316b</span>; αἱ Ἀθῆναι μεγάλαι τε καὶ εὐδαίμονες <span class="bibl">Hdt.8.111</span>; Εὐβοίῃ, νήσῳ μεγάλῃ τε καὶ εὐ. <span class="bibl">Id.5.31</span>; Κυράνα <span class="bibl">Pi. <span class="title">P.</span>4.276</span>, etc.; <b class="b3">πόλις εὐ</b>. Gorg.<span class="title">Fr.</span>10 D.; <b class="b3">Ἀραβία εὐ</b>. <b class="b2">Peripl. MRubr</b>.26; <b class="b3">γῆ ἀρόσαι οὐκ εὐ</b>. <span class="bibl">Philostr.<span class="title">Im.</span>2.24</span>; opp. εὐτυχής, ὄλβου δ' ἐπιρρυέντος εὐτυχέστερος ἄλλου γένοιτ' ἂν ἄλλος, εὐδαίμων δ' ἂν οὔ <span class="bibl">E.<span class="title">Med.</span> 1230</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">3</span> [[truly happy]], βίος <span class="bibl">Pl.<span class="title">Phlb.</span>11d</span>; <b class="b3">ὁ εὖ ζῶν μακάριός τε καὶ εὐ</b>. <span class="bibl">Id.<span class="title">R.</span>354a</span>, cf. <span class="bibl">580b</span> (Sup.), <span class="bibl">Arist.<span class="title">EN</span>1098b21</span>, etc.</span>
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1060.png Seite 1060]] ον, eigtl. der einen guten Dämon hat, der ihn geleitet; beglückt, glückselig, Hes. O. 824 u. Folgde überall; begütert, reich, Pind., [[ἀνήρ]], [[Κυρήνη]], P. 10, 22. 4, 267 (so auch Sp. oft von Städten, namentlich von Athen, Her. 8, 111, in Xen. An. oft [[πόλις]] μεγάλη τε καὶ [[εὐδαίμων]]); [[πότμος]], [[βίοτος]], Ol. 2, 20 N. 7, 100; Aesch. Κῦρος, [[ἀνήρ]], Pers. 754 Ag. 516 u. öfter; εὐδαίμονες, οἷσι κακῶν [[ἄγευστος]] [[αἰών]] Soph. Ant. 578; [[Ἀθῆναι]] O. C. 283; [[ὄλβος]] O. R. 1197; βίον ἔχειν εὐδαίμονα Eur. I. T. 915; [[Ἑλλάς]], Θησέως [[χώρα]], 1482 Tr. 209; εὐδαίμονα πράσσειν El. 1359; im Ggstz von [[εὐτυχής]], Med. 1230; Ἥρη Ar. Av. 1741, wie [[θεός]] Plat. Tim. 34 b Phaedr. 247 a; ὅ γε εὖ ζῶν μακάριός τε καὶ εὐδ. Plat. Rep. I, 354 a; [[οἰκία]] μεγάλη τε καὶ εὐδ. Prot. 316 b, auf den Besitz gehend; τὸν βίον εὐδαίμονα παρέχειν Phil. 11 d; τῶν πλουσίων τε καὶ εὐδαιμόνων δοκούντων εἶναι Rep. III, 406 c; Her. ὃς ἐκ π ολλῶν καὶ εὐδαιμόνων ἐκπεσὼν εἰς πτωχηΐην ἀπῖκται 3, 14, aus dem Reichthum in Armuth gerathen; Ggstz [[ἄθλιος]], Plat. Gorg. 471 c, wie Arist. eth. 1, 13; – τὸ εὔδαιμον, das Glück, Thuc. 2, 23. – C. gen., εὐδ. ὁ ἀνὴρ ἐφαίνετο καὶ τοῦ τρόπου καὶ τῶν λόγων Plat. Phaed. 58 e. – Von Thieren, τὰ κτήνη εὐδαίμ ονα ποιεῖν Xen. Cyr. 8, 2, 14. – Adv., εὐδαιμόνως, z. B. πράττειν, Ar. Plut. 802; οἰκεῖν, Plat. Polit. 301 d; ζῆν, oft, u. Folgde; εὐδαιμονέστερον διάγειν, Xen. An. 3, 1, 43.
}}
{{ls
|lstext='''εὐδαίμων''': εὔδαιμον, ὁ εὖ τὸν δαίμονα διακείμενον ἔχων: [[ἐντεῦθεν]], [[εὐτυχής]], [[μακάριος]], Λατ. fetix, [[τάων]] [[εὐδαίμων]] τε καὶ [[ὄλβιος]] ὃς τάδε πάντα εἰδὼς ἐργάζηται [[ἀναίτιος]] ἀθανάτοισιν, τούτων [[ὅστις]] [[ταῦτα]] πάντα εἰδὼς ἐργάζηται, μὴ δυσαρεστῶν τοὺς θεούς, [[οὗτος]] [[εἶναι]] [[εὐδαίμων]] καὶ [[ὄλβιος]], Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 824· εὐδ. καὶ [[ὄλβιος]] Θέογν. 1007· καὶ παρὰ Τραγ., ὡς ἐν Αἰσχύλ. Πρ. 647, Πέρσ. 768, Σοφ. Ἀντ. 582· μακάριός τε καὶ εὐδ. Πλάτ. Πολ. 354Α· [[μετὰ]] γεν., εὐτυχὴς ἔν τινι ἢ διά τι, Ἡσ. ἔνθ᾿ ἀνωτ., Φαίδ. 58Ε: [[ὡσαύτως]] εἰρωνικῶς, εὐδ. εἶ, ὅτι οἴει... Πλάτ. Πολ. 422Ε· τὸ εὔδαιμον = [[εὐδαιμονία]], Θουκ. 2. 43. ― Ἐπίρρ. -[[μόνως]] Εὐρ. Ὀρ. 601, Ἀριστοφ. Πλ. 802, κλ. ― Συγκρ. καὶ Ὑπερθ. -έστερον. -έστατα Πλάτ. Νόμ. 734D, 710Β. 2) ἰδίως ἐπὶ ἐξωτερικῆς εὐτυχίας, ὁ εὐημερῶν, ὁ [[πλούσιος]], οἱ εὐδαίμονες αὐτῶν Ἡρόδ. 1. 133, πρβλ. 196., 5. 8, Πινδ. Π. 10. 34, Θουκ. 1. 6, κλ.· ἐν πολλοῖς χρήμασιν εὐδαίμονες ὄντες Λυσ. 903. 11· οἱ πλούσιοι καὶ εὐδ. Πλάτ. Πολ. 406C, πρβλ. Πρωτ. 316Β: ― [[ὡσαύτως]] ἐπὶ τόπων, αἱ [[Ἀθῆναι]] μεγάλαι τε καὶ εὐδαίμονες Ἡρόδ. 8. 111· Εὐβοίῃ, νήσῳ μεγάλῃ τε καὶ εὐδ. ὁ αὐτ. 5. 31· Κυράνα Πινδ. Π. 4. 491, κτλ. ― Ἂν καὶ [[πάντοτε]] ἐμπερικλείει τὴν ἔννοιαν καλῆς τύχης, [[ὅμως]] ἐν Εὐρ. μηδ. 1230 ἀντιτίθεται πρὸς τὸ [[εὐτυχής]], ὄλβου δ᾿ ἐπιρρυέντος εὐτυχέστερος ἄλλου γένοιτ᾿ ἂν [[ἄλλος]], [[εὐδαίμων]] δ᾿ ἂν οὔ· συνήθως [[ὅμως]] ἀμφότεραι αἱ ἔννοιαι στενῶς σχετίζονται, [[εὐτυχία]] καὶ [[εὐδαιμονία]], [[ὄλβος]] καὶ [[εὐημερία]], ἴδε πρὸ πάντων Πλάτ. Πολ. 354Α, 580C, Ἀριστ. Ἠθ. Νικ. 1. 8, 4, κἑξ, 7. 13, 2, κἑξ., Πολιτικ. 8. 5, 10. ― Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σ. 157 κἑξ.
}}
{{bailly
|btext=ων, ον ; <i>gén.</i> ονος;<br /><b>1</b> heureux, fortuné ; τὸ εὔδαιμον THC le bonheur;<br /><b>2</b> riche, opulent;<br /><i>Cp.</i> εὐδαιμονέστερος, <i>Sp.</i> εὐδαιμονέστατος.<br />'''Étymologie:''' [[εὖ]], [[δαίμων]].
}}
{{Slater
|sltr=[[εὐδαίμων]] (-ων, -ονος, -ονι, -ον（α); -όνων) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>1</b> [[fortunate]], [[happy]] πότμῳ σὺν εὐδαίμονι (O. 2.18) [[τᾶς]] εὐδαίμονος ἀμφὶ Κυράνας (P. 4.276) [[εὐδαίμων]] δὲ καὶ ὑμνητὸς [[οὗτος]] ἀνὴρ γίνεται σοφοῖς (P. 10.22) εἰ [[γάρ]] σφισιν ἐμπεδοσθενέα βίοτον ἁρμόσαις ἥβᾳ λιπαρῷ τε γήραι διαπλέκοις εὐδαίμον' ἐόντα (N. 7.100) Πηλέος ἐυδαίμονος γαμβροῦ [[θεῶν]] (I. 6.25) [[ἔνθα]] τεκοῖσ' εὐδαίμον ἐπόψατο γένναν fr. 33d. 10. εὐ]δαιμόνων βρομιάδι θοίνᾳ πρέπει[ Δ. 1. 11. εὐδαιμόνων δραπέτας [[οὐκ]] ἔστιν [[ὄλβος]] fr. 134.
}}
{{grml
|mltxt=-ον (ΑΜ [[εὐδαίμων]], -ον)<br /><b>1.</b> αυτός που έχει καλή [[τύχη]], ο [[ευτυχής]]<br /><b>2.</b> ο αληθινά [[ευτυχισμένος]] («[[εὐδαίμων]] [[βίος]]», <b>Πλάτ.</b>)<br /><b>3.</b> [[ευκατάστατος]], [[πλούσιος]]<br /><b>4.</b> <b>φρ.</b> «[[εὐδαίμων]] [[Ἀραβία]]» — η εύφορη [[περιοχή]] της Αραβίας<br /><b>αρχ.</b><br />το ουδ. ως ουσ.) <i>τὸ εὔδαιμον</i><br />η [[ευδαιμονία]] («τὸ εὔδαιμον τὸ ἐλεύθερον» — η αληθινή [[ευτυχία]] [[είναι]] η [[ελευθερία]], <b>Θουκ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ευ</i> <span style="color: red;">+</span> [[δαίμων]] «[[τύχη]]»].
}}
{{lsm
|lsmtext='''εὐδαίμων:''' -ον, <b class="num">1.</b> ευλογημένος από τον θεό· απ' όπου, [[τυχερός]], [[ευτυχισμένος]], [[μακάριος]], Λατ. [[felix]], σε Ησίοδ., Θέογν., Τραγ. κ.λπ.· τὸ εὔδαιμον = [[εὐδαιμονία]], σε Θουκ.· επίρρ. -[[μόνως]], σε Ευρ. κ.λπ.<br /><b class="num">2.</b> λέγεται για εξωτερική [[ευτυχία]], [[τυχερός]], [[πλούσιος]], σε Ηρόδ., Θουκ. κ.λπ.
}}
{{elru
|elrutext='''εὐδαίμων:''' 2, gen. ονος adj.<br /><b class="num">1)</b> досл. «покровительствуемый благим божеством», т. е. счастливый, преуспевающий (εὐ. τε καὶ [[ὄλβιος]] Hes.; μακάριός τε καὶ εὐ. Plat., Arst.);<br /><b class="num">2)</b> наслаждающийся духовным счастьем (εὐτυχέστερος, εὐ. δ᾽ οὔ Eur.; εὐ. ὁ [[βίος]] τοῦ κατ᾽ ἀρετὴν ἐνεργοῦντος Arst.);<br /><b class="num">3)</b> имущий, состоятельный, богатый ([[νῆσος]] [[μεγάλη]] τε καὶ εὐ. Her.; ἐν πολλοῖς χρήμασιν Lys.; οἱ πλούσιοι καὶ εὐδαίμονες Plat.): οἱ εὐδαίμονες τῶν Βαβυλωνίων Her. вавилонские богачи.
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=<br /><b class="num">1.</b> [[blessed]] with a [[good]] [[genius]]; [[hence]] [[fortunate]], [[happy]], blest, Lat. [[felix]], Hes., Theogn., Trag., etc.:— τὸ εὔδαιμον = [[εὐδαιμονία]], Thuc.:—adv. -[[μόνως]], Eur., etc.<br /><b class="num">2.</b> of [[outward]] [[prosperity]], well off, [[wealthy]], Hdt., Thuc., etc.
}}
{{WoodhouseReversedUncategorized
|woodrun=[[auspicious]], [[fortunate]], [[happy]], [[prosperous]]
}}