View source for ὀλοόφρων

{{LSJ1
|Full diacritics=ὀλοόφρων
|Medium diacritics=ὀλοόφρων
|Low diacritics=ολοόφρων
|Capitals=ΟΛΟΟΦΡΩΝ
|Transliteration A=oloóphrōn
|Transliteration B=oloophrōn
|Transliteration C=oloofron
|Beta Code=o)loo/frwn
|Definition=ονος, ὁ, ἡ, (ὀλοός, φρήν) <span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> [[meaning mischief]], [[baleful]] (so always in Il.), ὕδρος <span class="bibl">2.723</span> ; λέων <span class="bibl">15.630</span> ; σῦς κάπρος <span class="bibl">17.21</span> ; but </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">II</span> in Od., [[crafty]], [[sagacious]], of persons, Ἄτλας <span class="bibl">1.52</span> ; Αἰήτης <span class="bibl">10.137</span> ; Μίνως <span class="bibl">11.322</span>. (Sense ''ΙΙ'' is derived from sense ''1'', cf. the signf. of [[δαΐφρων]] and [[δεινός]] ; expld. by <span class="bibl">Cleanth.Stoic.1.125</span> by <b class="b3">ὁ ὑπὲρ ὅλων φρονῶν</b>, i. e. <b class="b3">ὁλο-</b>.) </span>
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0326.png Seite 326]] ον (vgl. ὀλοὰ φρονεῖν unter [[ὀλοός]]), Verderbliches sinnend, auf Tod u. Verderben sinnend, vom wilden, feindlichen Sinne; in der Il. heißen so [[ὕδρος]], [[λέων]], 2, 723. 15, 630, [[κάπρος]], 17, 21; und so brauchen es auch stets die sp. D., wie Ap. Rh. 4, 818, Qu. Sm. 3, 425. 5, 405. – In der Od., wo Atlas, Aeetes, Minos, 1, 52. 10, 137. 11, 322 so heißen, erklärten es schon Alte, auf [[ὅλος]] zurückgehend, ὁ τῶν ὅλων [[φροντιστικός]], der das Ganze bedenkt, allkundig, allklug, u. schrieben auch wohl ὁλοόφρων, u. stützten sich bes. auf den in der ersten Stelle mit Bezug auf Atlas folgenden Relativsatz, ὅςτε θαλάσσης πάσης βένθεα οἶδεν; eine andere Erklärung ist ὁ οὔλας ἢ ὑγιεῖς τὰς φρένας ἔχων, ganzen, tüchtigen, gefunden Sinn habend (vgl. [[δαΐφρων]]). Aber alle drei erscheinen im Homer als gewaltige, über das gewöhnliche menschliche Maaß der Klugheit hinausgehende und deshalb den Andern furchtbare, entsetzliche Wesen, die wenigstens gefährlich werden können, wenn sie auch in dem besondern Falle nicht einen gefährlichen Gebrauch von ihrer überwiegenden und verderblichen Klugheit u. Schlauheit machen.
}}
{{ls
|lstext='''ὀλοόφρων''': -ονος, ὁ καὶ ἡ, ([[ὀλοός]], φρὴν) ὁ τὸ κακὸν σκεπτόμενος, [[ὀλέθριος]], ἐν τῇ Ἰλ. ἐπίθ. τοῦ ὕδρου, Β. 723· τοῦ λέοντος, Ο. 630· τοῦ συὸς κάπρου, Ρ. 21· ― [[ἀλλά]], ΙΙ. ἐν τῇ Ὀδ. ἀείποτε ἐπίθ. τῶν πανούργων, δολίων, πολυτρόπων ἀνθρώπων τῶν ἐξ. Ἀσίας καταγομένων, [[οἷον]] τοῦ Ἄτλαντος, τοῦ Αἰήτου, τοῦ Μίνωος, Α. 52, Κ. 137, Λ. 322. ― Ἐν ταύταις ταῖς περιπτώσεσι προὐτάθη ὡς [[ἐτυμολογία]] τῆς λέξεως ἡ ἐκ τοῦ οὗλος = [[ὅλος]], [[ὥστε]] ὁλοόφρων θὰ σημαίνῃ ὁ ὅλας τὰς φρένας ἔχων, δηλ. ἀγχίνους, [[ὀξύφρων]], [[εὐθαρσής]], [[ἀμείλικτος]], κατὰ τὸν Γλάδστωνα, Gladst. Hom. Stud. 1. 224. Ἀλλὰ τοῦτο δὲν [[εἶναι]] [[ἀναγκαῖον]], ὡς δὲν [[εἶναι]] [[ἀνάγκη]] νὰ δώσῃ τις διπλῆν σημασίαν εἰς τὴν λέξιν [[δαΐφρων]], ἴδε ἐν λέξ.· [[εἶναι]] εὔλογον ὁ Αἰήτης καὶ ὁ [[Μίνως]] νὰ καλῶνται ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων ὀλέθριοι ἢ καταστρεπτικοί· καὶ ὁ Ἄτλας δὲ ὡς Τιτὰν δύναται νὰ θεωρηθῇ [[ἄξιος]] τοῦ [[αὐτοῦ]] ἐπιθέτου.
}}
{{bailly
|btext=ων, ον ; <i>gén.</i> ονος;<br /><b>1</b> malfaisant, funeste;<br /><b>2</b> redoutable, terrible.<br />'''Étymologie:''' [[ὀλοός]], [[φρήν]].
}}
{{Autenrieth
|auten=[[destructive]]-[[minded]], [[baleful]].
}}
{{grml
|mltxt=[[ὀλοόφρων]] και [[οὐλοόφρων]] -όνος, ὁ, ἡ (Α)<br /><b>ως επίθ.</b><br /><b>1.</b> αυτός που διάκειται εχθρικά [[προς]] κάποιον, που σκέπτεται τον θάνατο και την [[καταστροφή]] κάποιου, [[ολέθριος]], [[καταστρεπτικός]] («ὥς τε [[λέων]] [[ὀλοόφρων]] βουσὶν ἐπελθών», <b>Ομ. Ιλ.</b>)<br /><b>2.</b> [[οξύνους]], [[μυαλωμένος]], [[σοφός]] («Ἄτλαντος ὀλοόφρονος», <b>Ομ. Οδ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[ὀλοός]] (Ι) «[[ολέθριος]], [[καταστρεπτικός]]» <span style="color: red;">+</span> -<i>φρων</i> (<span style="color: red;"><</span> [[φρήν]], <i>φρενός</i>), <b>πρβλ.</b> [[μεγαλό]]-<i>φρων</i>. Κατ' άλλους, η λ. με τη σημ. «[[οξύνους]], [[μυαλωμένος]]» [[πρέπει]] να γραφεί <i>ὁλοόφρων</i>, [[οπότε]] [[είναι]] σύνθ. <span style="color: red;"><</span> <i>ὁλοός</i> (ΙΙ) <span style="color: red;">+</span> -<i>φρων</i> (<span style="color: red;"><</span> [[φρήν]], <i>φρενός</i>) και σημαίνει «αυτός που σκέπτεται για όλα»].
}}
{{lsm
|lsmtext='''ὀλοόφρων:''' -ονος, ὁ και ἡ ([[ὀλοός]], [[φρήν]]), αυτός που σχεδιάζει να κάνει κάποιο [[κακό]], [[φθοροποιός]], [[ολέθριος]], σε Ομήρ. Ιλ.· στην Ομήρ. Οδ., αναφέρεται [[πάντοτε]] σε πανούργους, δόλιους άντρες, όχι όμως σε Έλληνες· οι άντρες αυτοί θεωρούνταν ολέθριοι.
}}
{{elru
|elrutext='''ὀλοόφρων:''' 2, gen. ονος<br /><b class="num">1)</b> замышляющий гибель, т. е. несущий гибель, губительный ([[ὕδρος]], [[λέων]], [[σῦς]] κάπροσ Hom.);<br /><b class="num">2)</b> ужасный, страшный ([[Ἄτλας]], [[Μίνως]] Hom.).
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=ὀλοό-φρων, ονος, ὁ, ἡ, [[ὀλοός]], [[φρήν]]<br />[[meaning]] [[mischief]], [[baleful]], Il.:—in Od. [[always]] of [[crafty]], [[shrewd]], men, not Greeks; [[such]] men [[being]] regarded as [[baneful]].
}}