View source for συμβατικός

{{LSJ1
|Full diacritics=συμβᾰτικός
|Medium diacritics=συμβατικός
|Low diacritics=συμβατικός
|Capitals=ΣΥΜΒΑΤΙΚΟΣ
|Transliteration A=symbatikós
|Transliteration B=symbatikos
|Transliteration C=symvatikos
|Beta Code=sumbatiko/s
|Definition=ή, όν, (<span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> συμβαίνω ''ΙΙ'') [[tending]] or [[leading to agreement]], [[disposed thereto]], λόγοι <span class="bibl">Th.6.103</span>; <b class="b3">οὐδὲν πράξαντες ξ</b>. having effected nothing [[towards an agreement]], <span class="bibl">Id.8.91</span>, cf. <span class="bibl">71</span>. Adv., <b class="b3">-κῶς ἔχειν</b> to be [[disposed for agreement]], <span class="bibl">Plu.<span class="title">Flam.</span>5</span>, etc. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">2</span> [[convenient]], ἔφοδοι <span class="bibl">Ptol.<span class="title">Tetr.</span> 117</span>.</span>
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0978.png Seite 978]] ή, όν, zur Übereinkunft, Vereinigung, Versöhnung gehörig, dazu führend, λόγοι, Thuc. 6, 103; οὐδὲν ξυμβατικὸν ἀπεκρίνατο, 8, 71. 91; vgl. Plut. Aem. P. 6 Camill. 28; [[διάθεσις]], Pol. 17, 9, 4; συμβατικῶς ἔχειν, Plut. Flamin. 5.
}}
{{ls
|lstext='''συμβᾰτικός''': -ή, -όν, ([[συμβαίνω]] ΙΙ) ὁ τείνων ἢ ἄγων εἰς συμφωνίαν, [[συμβιβαστικός]], συμβ. λόγοι Θουκ. 6. 103· οὐδὲν πράξαντες ξυμβατικόν, οὐδὲν πράξαντες τεῖνον πρὸς συμφιλίωσιν, πρὸς συμβιβασμόν, ὁ αὐτ. 8. 91, πρβλ. 71. ― Ἐπίρρ. συμβατικῶς ἔχω, εἶμαι διατεθειμένος εἰς συμβιβασμόν, Πλουτ. Φλαμιν. 5, κτλ. ΙΙ. ([[συμβαίνω]] ΙΙΙ) Ἐπίρρ. -κῶς, κατὰ τύχην, Εὐσ. Εὐαγγ. Προπ. 248C.
}}
{{bailly
|btext=ή, όν :<br />conciliant.<br />'''Étymologie:''' [[συμβαίνω]].
}}
{{grml
|mltxt=-ή, -ό / [[συμβατικός]], -ή, -όν, ΝΜΑ [[συμβατός]]<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>1.</b> αυτός που έχει καθοριστεί με [[σύμβαση]] («[[συμβατικός]] [[τόκος]]»)<br /><b>2.</b> ο [[κατά]] συνθήκην, αυτός που [[είναι]] [[σύμφωνος]] με τα κοινωνικά [[πρότυπα]], [[χωρίς]] βαθύτερο και ουσιαστικό [[περιεχόμενο]], [[τυπικός]] (α. «συμβατική [[σχέση]]» β. «[[συμβατικός]] [[γάμος]]»)<br /><b>3.</b> <b>φρ.</b> α) «συμβατικές υποχρεώσεις» — οι υποχρεώσεις που απορρέουν από συγκεκριμένη [[σύμβαση]]<br />β) «συμβατική [[υπαναχώρηση]]» — το [[δικαίωμα]] της υπαναχώρησης που επιφυλάσσει για τον εαυτό του [[ένας]] ή και όλοι όσοι έχουν συμβληθεί σε [[σύμβαση]]<br />γ) «Συμβατική Συνέλευση» — η Συνέλευση που εγκαθίδρυσε την Α' Γαλλική Δημοκρατία και κυβέρνησε από τις 21/9/1792 ώς τις 26/10/1795<br />δ) «συμβατικό [[δίκαιο]]»<br /><b>διεθν. δίκ.</b> το [[σύνολο]] τών κανόνων νομικής ισχύος που προσδιορίζουν τις σχέσεις τών υποκείμενων στο διεθνές [[δίκαιο]] κρατών ή οργανισμών ως [[συνέπεια]] τών διμερών και πολυμερών συμβάσεων που έχουν κάνει<br />ε) «συμβατικά όπλα»<br /><b>στρ.</b> <b>βλ.</b> <i>όπλο</i><br />στ) «συμβατικοί δασμοί»<br /><b>διεθν. δίκ.</b> οι δασμοί εξωτερικού εμπορίου που, βάσει έγγραφων συμφωνιών ισχύουν [[μεταξύ]] τών συμβεβλημένων κρατών<br /><b>μσν.</b><br />[[τυχαίος]], [[απρόοπτος]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> αυτός που τείνει ή οδηγεί σε [[συμφωνία]], [[συμβιβαστικός]]<br /><b>2.</b> [[πρόσφορος]], [[κατάλληλος]]. <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>συμβατικώς</i> / <i>συμβατικῶς</i> ΝΜΑ, και <i>συμβατικά</i> Ν<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>1.</b> [[κατά]] τρόπο συμβατικό, σύμφωνα με την καθορισμένη [[συμφωνία]]<br /><b>2.</b> [[κατά]] [[σύμβαση]], σύμφωνα με τα καθιερωμένα, σύμφωνα με τα κοινωνικά [[πρότυπα]]<br /><b>μσν.-αρχ.</b><br />τυχαία, απρόοπτα<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> συμβιβαστικά, με [[τάση]] ή [[διάθεση]] για συμβιβασμό<br /><b>2.</b> με φιλική [[διάθεση]], με [[ευμένεια]].
}}
{{lsm
|lsmtext='''συμβᾰτικός:''' -ή, -όν ([[συμβαίνω]] II), αυτός που τείνει σε [[συμφωνία]], [[συμβιβαστικός]], [[συμφιλιωτικός]], [[ειρηνευτικός]], <i>ξυμβατικοὶ λόγοι</i>, σε Θουκ.· <i>οὐδὲν πράξαντες ξυμβατικον</i>, [[χωρίς]] να έχουν κάνει [[κάτι]] που να τείνει σε [[συμφωνία]], στον ίδ.· επίρρ. -[[κῶς]] ἔχειν, [[ρέπω]] σε συμβιβασμό, είμαι διατεθειμένος να συμβιβαστώ, να συνδιαλλαγώ, σε Πλούτ.
}}
{{elru
|elrutext='''συμβᾰτικός:''' Thuc., Polyb., Plut. = [[συμβατήριος]].
}}
{{elnl
|elnltext=συμβατικός -ή -όν, Att. ook ξυμβατικός [συμβαίνω] tot een overeenkomst leidend, verzoenend:; οὐδὲν πράξαντες ξυμβατικόν zonder iets gedaan te hebben wat tot een overeenkomst kan leiden Thuc. 8.91.1; adv.. συμβατικῶς ἔχειν tot een overeenkomst geneigd zijn.
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=συμβᾰτικός, ή, όν [[συμβαίνω]] II]<br />tending to [[agreement]], [[conciliatory]], ξυμβ. λόγοι Thuc.; οὐδὲν πράξαντες ξυμβατικόν having effected [[nothing]] [[towards]] an [[agreement]], Thuc.:—adv., -κῶς ἔχειν to be inclined to [[agreement]], Plut.
}}