View source for ἀποδεκτέον

{{LSJ1
|Full diacritics=ἀποδεκτέον
|Medium diacritics=ἀποδεκτέον
|Low diacritics=αποδεκτέον
|Capitals=ΑΠΟΔΕΚΤΕΟΝ
|Transliteration A=apodektéon
|Transliteration B=apodekteon
|Transliteration C=apodekteon
|Beta Code=a)podekte/on
|Definition=(ἀποδέχομαι) <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[one must receive from others]], τὰ εἰσφερόμενα <span class="bibl">X.<span class="title">Oec.</span>7.36</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> [[one must accept]], [[allow]], [[admit]], c. acc. rei, λόγον <span class="bibl">Pl.<span class="title">Lg.</span>668a</span>: c. gen. et part., ἀ. τινὸς λέγοντος <span class="bibl">Id.<span class="title">Tht.</span>160c</span>, <span class="bibl"><span class="title">R.</span>379c</span>; μὴ ἄλλως ἀ. λεγομένης τέχνης; <span class="bibl">Id.<span class="title">Phdr.</span>272b</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">3</span> Adj. <b class="b3">-τέος, α, ον,</b> Vett. Val.<span class="bibl">329.16</span>, Zos.Alch.<span class="bibl">p.229B.</span></span>
}}
{{ls
|lstext='''ἀποδεκτέον''': ῥημ. ἐπιθ. τοῦ [[ἀποδέχομαι]], δεῖ ἀποδέχεσθαι, πρέπει τις νὰ παραλαμβάνῃ, τὰ εἰσφερόμενα Ξεν. Οἰκ. 7. 36. 2) πρέπει τις νὰ παραδεχθῇ, μετ’ αἰτ. πράγμ., λόγον Πλάτ. Νόμ. 668Α· ἀλλ’ [[ὡσαύτως]] [[μετὰ]] γεν. προσώπ. καὶ μετοχ., ἀπ. τινὸς λέγοντος ὁ αὐτ. Θεαίτ. 160C, Πολ, 379C· [[ἐντεῦθεν]] (σπανίως) [[μετὰ]] γεν. πράγμ. καὶ παθ. μετοχ., ἀπ. λεγομένης τέχνης ὁ αὐτ. Φαῖδρ. 272Β· ἴδε [[ἀποδέχομαι]] Ι. 4.
}}
{{DGE
|dgtxt=<b class="num">1</b> [[hay que recibir]] τὰ εἰσφερόμενα X.<i>Oec</i>.7.36.<br /><b class="num">2</b> [[hay que aceptar]] λόγον Pl.<i>Lg</i>.668a, τὸ βέλτιον Plot.3.3.7<br /><b class="num">•</b>c. gen. de pers. [[ἄλλου]] λέγοντος Pl.<i>Tht</i>.160c, cf. Pl.<i>R</i>.379c<br /><b class="num">•</b>c. gen. de cosa μὴ [[ἄλλως]] πως [[ἀποδεκτέον]] λεγομένης λόγων τέχνης; Pl.<i>Phdr</i>.272b.
}}
{{lsm
|lsmtext='''ἀποδεκτέον:''' ρημ. επίθ. του [[ἀποδέχομαι]]·<br /><b class="num">1.</b> αυτό που πρέπει [[κάποιος]] να παραλαμβάνει από άλλους, <i>τι</i>, σε Ξεν.<br /><b class="num">2.</b> αυτό που πρέπει [[κάποιος]] να αποδεχθεί, να εγκρίνει, να παραδεχθεί, <i>τι</i>, σε Πλάτ.· με γεν. προσ. και μτχ., [[ἀποδεκτέον]] τινὸς λέγοντος, στον ίδ.
}}