View source for ἅλς

{{LSJ1
|Full diacritics=ἅλς
|Medium diacritics=ἅλς
|Low diacritics=αλς
|Capitals=ΑΛΣ
|Transliteration A=háls
|Transliteration B=hals
|Transliteration C=als
|Beta Code=a(/ls
|Definition=(A), <b class="b3">ἁλός [ᾰ], o(</b>: dat. pl. [[ἅλασιν]] (v. infr.):—<span class="sense"><span class="bld">A</span> [[salt]], πάσσε δ' ἁλὸς θείοιο <span class="bibl">Il.9.214</span>, cf. <span class="bibl">Od.17.455</span>; <b class="b3">ἁλὸς μέταλλον</b> a [[salt]]-mine, <span class="bibl">Hdt.4.185</span>; <b class="b3">ἁλὸς χόνδροι</b> lumps of [[rock-salt]], ib.<span class="bibl">181</span> : sg. also <span class="bibl">Ar.<span class="title">Ach.</span>835</span>, <span class="bibl">Philyll.28</span>, <span class="bibl">Axionic.8</span>: more freq. in pl., <span class="bibl">Od.11.123</span>, <span class="bibl">Hdt.4.53</span>, al., etc.:—prov. phrases: οὐ σύ γ' ἂν . . σῷ ἐπιστάτη οὐδ' ἅλα δοίης <span class="bibl">Od.17.455</span>; φῄς μοι πάντα δόμεν· τάχα δ' . . οὐδ' ἅλα δοίης <span class="bibl">Theoc.27.61</span>; <b class="b3">ἅλας συναναλῶσαι</b>, i.e. to be bound by ties of hospitality, <span class="bibl">Arist.<span class="title">EN</span>1156b27</span>; <b class="b3">τῶν ἁλῶν συγκατεδηδοκέναι μέδιμνον</b> to have eaten a bushel of [[salt]] together, i.e. to be old friends, <span class="title">Com.Adesp.</span>176; <b class="b3">οἱ περὶ ἅλα καὶ κύαμον</b>, of friends, Plu.2.684e, cf. <span class="bibl">Arist.<span class="title">EE</span>1238a3</span>; ὅρκον μέγαν, ἅλας τε καὶ τράπεζαν <span class="bibl">Archil.96</span>; ποῦ ἅλες; ποῦ τράπεζαι; <span class="bibl">D.19.189</span>; <b class="b3">τοὺς ἅλας παραβαίνειν</b> ib.191; τοὺς τῆς πόλεως ἅλας περὶ πλείονος ποιήσασθαι τῆς ξενικῆς τραπέζης <span class="bibl">Aeschin.3.224</span>; <b class="b3">ἁλῶν δὲ φόρτος ἔνθεν ἦλθεν, ἔνθ' ἔβη</b> 'light come, light go', <span class="bibl">Zen.2.20</span>; <b class="b3">ἅλασιν ὕει</b>, of great abundance, Suid. </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> in pl. of medical preparations, Dsc.5.109. </span><span class="sense"><span class="bld">II</span> [[brine]], <span class="bibl">Call.<span class="title">Fr.</span>50</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">III</span> ἃ. ἀμμωνιακός [[rock-salt]], PLond.1.78.90. </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> ἃ. Ἰνδικός [[sugar]], Archig. ap. <span class="bibl">Paul.Aeg.2.53</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">IV</span> <b class="b3">ἅλες, οἱ,</b> metaph., like Lat. [[sales]], [[wit]], possible but unlikely in <span class="bibl">Pl. <span class="title">Smp.</span>177b</span>, <span class="bibl"><span class="title">Ep.Col.</span>4.6</span>; certain in Plu.2.854c; [[ἅλες]] called "[[χάριτες]]" ib.685a. (Cf.sq.)</span><br /><span class="bld">ἅλς</span> (B), <b class="b3">ἁλός [ᾰ], h(</b> (<span class="sense"><span class="bld">A</span> ἁλὸς πολιοῖο <span class="bibl">Il.20.229</span>), [[sea]] (generally of shallow water near shore), εἰς ἅλα δῖαν <span class="bibl">Il.1.141</span>; χεῖρας νιψάμενος πολιῆς ἁλός <b class="b2">in sea-water</b>, <span class="bibl">Od.2.261</span>; ἢ ἁλὸς ἢ ἐπὶ γῆς <span class="bibl">12.27</span>: sts. pleonast. πόντος ἁλός <span class="bibl">Il.21.59</span>, <span class="bibl">Thgn.10</span>; <b class="b3">ἁλὸς πελάγη</b> or [[πέλαγος]], <span class="bibl">Od.5.335</span>, <span class="bibl"><span class="title">h.Ap.</span> 73</span>, <span class="bibl">E.<span class="title">Tr.</span>88</span>; πελαγίαν ἅλα <span class="bibl">A.<span class="title">Pers.</span>427</span>; παρ' ἁλμυρὰν ἅλα <span class="bibl">E.<span class="title">Ba.</span>17</span>; in pl. (with a pun on [[ἅλς]] A), <span class="bibl">Ar.<span class="title">Ach.</span>760</span>.—Poet. word: nom. only <span class="bibl">Emp.56</span>. (Cf. Lat. <b class="b2">sal:</b> both masc. and fem. are from the same root.)</span>
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0110.png Seite 110]] ἁλός (entst. aus σάλσ; sal), 1) ὁ ἅλς, Salz, gew. plural., Hom. Iliad. 9, 214 πάσσε δ' ἁλὸς θείοιο, gen. partit., streute des Salzes, etwas Salz, Od. 17, 455 οὐ σύ γ' ἂν ἐξ οἴκου σῷ ἐπιστάτῃ οὐδ' ἅλα δοίης, v. l. οὔδαλα, Scholl. οὐδ' ἅλα: [[οὕτως]] Ἀρίσταρχος ἀνέγνωκε, καὶ ἀπέδωκε τοὺς [[ἅλας]]. ὁ δὲ Καλλίστρατος οὔδαλα, τὰ κόπρια, παρὰ τὸ ἐν τῷ οὐδῷ κεῖσθαι; vgl. Theocrit. Id. 27, 59 φῄς μοι πάντα δόμεν· [[τάχα]] δ' [[ὕστερον]] οὐδ' ἅλα δοίης; Od. 11, 123. 23, 270 [[οὐδέ]] θ' ἅλεσσι μεμιγμένον [[εἶδαρ]] ἔδουσιν; – sing. Her. 4, 181, ὁ ἅλς 185, plur. 4, 53. 5, 119. – Salz war Symbol der Gastfreundschaft, dah. ἁλῶν κοινωνεῖν, Gastfreunde sein, Dem. Mid. 1 18, wo jetzt λαλῶν steht; ποῦ ἅλες; ποῦ τράπεζαι; wo ist die Gastfreundschaft hin? Dem. 19, 189; τοὺς [[ἅλας]] καὶ τὰς σπονδὰς παραβαίνειν 191; s. Zenob. 1, 62; [[ἅλας]] συναναλῶσαι Arist. Nic. 8, 8; und wie wir sagen, τῶν ἁλῶν συγκατεδηδοκέναι μέδιμνον Plut. de am. mult. p. 290; Archiloch. hat diese Vrbdg zuerst, s. Jacobs Anth. p. 241; sprichwörtl. [[ἅλας]] ἄγων καθεύδεις Zenob. 1, 23; ἁλῶν δὲ [[φόρτος]] [[ἔνθεν]] ἦλθεν ἔνθ' ἔβη, wie gewonnen, so zerronnen, 2, 20. – Salzlake Call. frg. 5; Nonn. D. 17, 55; – ἅλες Salzwerke D. Hal. 2, 55. – Übertr., witzige, beißende Reden, Plut. Symp. 5, 10; Ath. IX, 366 c. – 2) ἡ ἅλς, Meer, oft bei Hom., aber nur in cass. obliqq., πολυβενθέος Od. 4, 406, βαθείης Iliad. 13, 44, μαρμαρέην 14, 273, πορφυρέην 16, 391; πολιῆς 12, 284, πολιοῖο Od. 5, 410. 9, 132 Iliad. 20, 229 Scholl. Ariston. σημειοῦνταί τινες, ὅτι ἁλὸς πολιοῖο ἔφη, mascul. adject. beim subst. fem. homerisch; ἁλὸς ἀτρυγέτοιο Iliad. 1, 316; ἅλα δῖαν 1, 141, auch Zeus sagt ἅλα δῖαν Iliad. 15, 161. 223, Scholl. Ariston. 161 ἡ [[διπλῆ]], ὅτι ἀφ' [[ἑαυτοῦ]] ὁ Ζεὺς τὴν θάλασσαν δῖαν εἴρηκεν, vs. 15 ἡ [[διπλῆ]], ὅτι ἀφ' [[ἑαυτοῦ]] ὁ Ζεὺς [[δῖον]] τὸν Ἕκτορα καὶ [[ἑξῆς]] τὴν θάλασσαν »ἢ εἰς ἅλα δῖαν (161)«, πρὸς τὸ μὴ ὑποπτεύειν τὰ ἐν Ὀδυσσείᾳ »(1, 65) πῶς ἂν ἔπειτ' Ὀδυσῆος ἐγὼ θείοιο λαθοίμην«; für ἐξ ἁλός v. l. [[ἔξαλος]] Od. 1 1, 134. 23, 281, s. Scholl. (11, 134 aus Ariston., 23, 281 aus Didym.), vgl. ἐξ ἁλός Iliad. 20, 14 Od. 5, 422; Iliad. 21, 59 [[πόντος]] ἁλὸς πολιῆς, Theogn. 10 γήθησεν δὲ βαθὺς [[πόντος]] ἁλὸς πολιῆς; Od. 5, 335 ἁλὸς ἐν πελάγεσσι; 12, 27 ἢ ἁλὸς ἢ ἐπὶ γῆς, auf dem Wasser oder auf dem Lande; die Schiffe ἁλὸς ἵπποι Od. 4, 708; – oft Pind., Tragg., πελαγία ἅλς Aesch. Pers. 427; selten in Prosa.
}}
{{ls
|lstext='''ἅλς''': ἁλός [ᾰ], (Α) ἀρσ. δοτ. πληθ. ἅλασιν (ἴδε κατωτέρω): - καθ’ ἑνικόν, [[τεμάχιον]], [[ὄγκος]], ἅλατος, ἰδίως ἐπὶ τοῦ ὀρυκτοῦ ἅλατος, Ἡρόδ. 4. 181-185, πρβλ. [[χόνδρος]], [[χονδρός]]. 2) [[καθόλου]], [[ἅλας]], κτλ., πάσσε δ’ ἁλὸς θείοιο (πρβλ. [[θεῖος]]), Ἰλ. Ι. 214. πρβλ. Ὀδ. Ρ. 455· ἁλὸς [[μέταλλον]], ἁλατωρυχεῖον, Ἡρόδ. 4. 185· ἁλὸς [[χόνδρος]], [[αὐτόθι]] 181· καθ’ ἑνικὸν [[ὡσαύτως]] [[ἅλας]] ἀντὶ τοῦ ἅλες, Φιλύλλ. ἐν Ἀδήλ. 13, Ἀξιόνικ. ἐν «Χαλκιδικῷ» 2: - ἀλλ’ ἐπὶ ταύτης τῆς σημασίας ὁ πληθυντ. ἦτο συνηθέστερος, πρῶτον ἐν Ὀδ. Λ. 123, ἀκολούθως παρ’ Ἡροδ. 4. 53., 6. 119., 7. 30, καὶ [[συχν]]. παρ’ Ἀττ.: - παροιμ. φράσεις: οὐ σύ γ’ ἂν ... σῷ ἐπιστάτῃ οὐδ’ ἅλα δοίης, Ὀδ. Ρ. 455· φής μοι πάντα δόμεν· [[τάχα]] δ’ ... οὐδ’ ἅλα δοίης Θεόκρ. 27. 61· [[ἅλας]] συναναλῶσαι, δηλ. τὸ νὰ εἶναί τις συνδεδεμένος διὰ δεσμῶν, ξενίας, Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 8. 8, 3· τῶν ἁλῶν συγκατεδηδοκέναι μέδιμνον, τὸ νὰ ἔχῃ φάγῃ τις ὁλόκληρον μέδιμνον ἅλατος μετά τινος ἄλλου, δηλ. τὸ νὰ εἶναί τις παλαιὸς φίλος τοῦ ἄλλου, Πλάτ. 2. 94Α· πρβλ. Ἀριστ. Ἠθ. Ε. 7. 2, 35· ὅρκον μέγαν, [[ἅλας]] τε καὶ τράπεζαν, Ἀρχίλ. 96· ποῦ ἅλες· ποῦ τράπεζαι, Δημ. 400. 16· τοὺς [[ἅλας]] παραβαίνειν, ὁ αὐτ. 401. 3· ἔτι καὶ οἱ τῆς πόλεως ἅλες, κατ’ ἀντίθεσιν πρὸς τὸ ξενικὴ [[τράπεζα]], [[ἔφησθα]] γὰρ τοὺς τῆς πόλεως [[ἅλας]] περὶ πλείονος ποιήσασθαι τῆς ξενικῆς τραπέζης, ὅτι θὰ προτιμήσῃς τὸ «ψωμὶ καὶ ἁλάτι» τῆς πατρίδος σου ἀπὸ τὰ ἁβρὰ ἐδέσματα ξένης τραπ., Αἰσχίν. Γ, 62, 10: ἁλῶν δὲ [[φόρτος]] [[ἔνθεν]] ἦλθεν, ἔνθ’ ἔβη, ἐπὶ ἀνθρώπων ἀπολεσάντων ὅ,τι ἔλαβον. Παροιμιογρ. ἅλασιν ὕει, ἐπὶ [[μεγάλης]] ἀφθονίας, Σουΐδ. ΙΙ. = [[ἅλμη]], «ἅρμη», Λατ. muria, Καλλ. Ἀποσπ. 50: [[ὡσαύτως]] ἁλὸς [[ἄνθος]]· πρβλ. [[ἁλοσάνθινος]]. ΙΙΙ. ἅλες, = ἁλυκή, [[μέρος]] [[ἔνθα]] παρασκευάζεται καὶ συνάγεται τὸ [[ἅλας]]· ἀμφ., ἴδε ἁλή. IV. ἅλες, [[ὡσαύτως]] μεταφ. ὡς τὸ Λατ. sales, εὐφυΐα, Πλούτ. 2. 685Α. (ἐκ τῆς √ΑΛ παράγονται καὶ αἱ λέξεις ἅλας, ἁλή, ἅλμη, ἁλμυρός, ἁλίζω· πρβλ. Σανσκριτ. sar-as (sal)· Λατ. sal, sul-inus, sal-sus, Γοτθ. salt ([[ἅλας]]), saltum ([[ἁλίζω]]), Παλ. Ὑψ. Γερμ. sulza (salsugo), κτλ.: ἴδε ἑπομ. λέξ.).
}}
{{bailly
|btext=<span class="bld">1</span>ἁλός (ἡ) :<br />la mer.<br />'''Étymologie:''' pour *σαλς, de la R. Σαλ, Ἁλ sauter, bondir ; cf. [[ἅλλομαι]] ; litt. « la bondissante ».<br /><span class="bld">2</span>ἁλός (ὁ) :<br /><b>1</b> bloc de sel, rocher de sel;<br /><b>2</b> sel pour saupoudrer;<br /><b>3</b> <i>fig.</i> sel d’une plaisanterie, d’un écrit.<br />'''Étymologie:''' p. *σαλς de [[ἅλς]]¹, l’idée de « mer, eau salée » ayant amené à l’idée de « sel » ; cf. <i>lat.</i> sal.
}}
{{Autenrieth
|auten=(cf. sal): (1) m., [[salt]], [[grain]] of [[salt]], prov. οὐδ' ἅλα δοίης, Od. 17.455; pl. [[ἅλες]], [[salt]] (as we [[say]] ‘salts’ in [[medicine]]), Od. 11.123, Od. 23.270.—(2) fem., the [[sea]].
}}
{{Slater
|sltr=[[ἅλς]] (ᾰλός, ᾰλα) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>1</b> [[sea]] lit. [[ἐγγὺς]] ἐλθὼν πολιᾶς ἁλὸς (O. 1.71) βλάστε μὲν ἐξ ἁλὸς ὑγρᾶς [[νᾶσος]] (O. 7.69) [[ὑπὲρ]] πολιᾶς ἁλὸς (P. 2.68) ἁλὸς βαθεῖαν κέλευθον ἀνοίγων (P. 5.88) ἐς μυχοὺς ἁλὸς (P. 6.13) ἀβάταν ἅλα κιόνων [[ὕπερ]] Ἡρακλέος [[περᾶν]] (N. 3.21) οὐ μέμψεταί μ' ἀνὴρ Ἰονίας [[ὑπὲρ]] ἁλὸς οἰκέων (N. 7.65) νιν ἐρειδόμενον ναυαγίαις ἐξ ἀμετρήτας ἁλὸς ἐν κρυοέσσᾳ δέξατο συντυχίᾳ (I. 1.37) γαίας τε πάσας καὶ βαθύκρημνον πολιᾶς ἁλὸς ἐξευρὼν [[θέναρ]] (I. 4.56) ἁλὸς ἐπὶ [[κῦμα]] βάντες [[ἦλθον]] ἄγγελοι (Pae. 6.100) ]δἁλινα[ Θρ. 5c. 5.
}}
{{DGE
|dgtxt=ἁλός, ὁ, ἡ<br /><br /><b class="num">• Prosodia:</b> [ᾰ-]<br /><br /><b class="num">• Morfología:</b> [lesb. gen. ἄλος Alc.117b.27, 305a.10]<br /><b class="num">A</b> ἡ [[ἅλς]] (masc. ἁλὸς πολιοῖο <i>Il</i>.20.229, <i>Od</i>.9.132)<br /><b class="num">1</b> el, la [[mar]] θῖν' ἔφ' ἁλὸς πολιῆς <i>Il</i>.1.350, 13.682, πολιᾶς ἁλός Pi.<i>O</i>.1.71, <i>P</i>.2.68, ἅ. πορφυρέη <i>Il</i>.16.391, cf. Alcm.89.5, γλαυκᾶς ἁλός Theoc.16.61, παρὰ θῖν' ἁλὸς ἀτρυγέτοιο <i>Il</i>.1.316, Hippon.121.4, ἁλμυρὰν ἅλα E.<i>Ba</i>.17, εἰς ἅλα δῖαν <i>Il</i>.1.141, <i>Od</i>.4.577, cf. Hes.<i>Th</i>.791, ζυγὸν ἐς ἅλα βάλλῃ Orác. en Hdt.8.20, ἐς ἅλα στίζουσα πνοιά Simon.95, εἰς ἅλα δερκομένα Theoc.6.11, cf. 8.56<br /><b class="num">•</b>ἅλα ναιέμεν <i>Il</i>.15.190, cf. E.<i>Hel</i>.1584, ἢ ἁλὸς ἢ ἐπὶ γῆς ἀλγήσετε <i>Od</i>.12.27, cf. Lyc.1245, ἁλὸς ἵπποι de las naves <i>Od</i>.4.708<br /><b class="num">•</b>Κᾶρες ἁλὸς ταμίαι los carios, banqueros del mar</i> Critias B 2.12<br /><b class="num">•</b>Ἰονία Pi.<i>N</i>.7.65, Ἀτλαντική E.<i>Fr</i>.145.2, σύμπλουν πολλῆς ἁλός compañero de larga navegación</i>, <i>IG</i> 12(2).458 (Mitilene I/II a.C.).<br /><b class="num">2</b> en gen. dependiendo de otra palabra que significaba [[extensión]], [[paso]], [[camino]] pero que luego ha significado [[mar]]: por lo tanto tiende a traducirse como el [[agua salada]] πόντος ἁλός <i>Il</i>.21.59, Thgn.10, πόροι ἁλός <i>Od</i>.12.259, ἁλὸς ἐν πελάγεσσι <i>Od</i>.5.335, <i>h.Ap</i>.73, Archil.4, πελάγει διδύμας ἁλός del Bósforo, S.<i>Ant</i>.966, cf. E.<i>Tr</i>.88<br /><b class="num">•</b>c. adj. πελαγίαν ἅλα A.<i>Pers</i>.427, οἶδμα ποντίας ἁλός A.<i>Fr</i>.449.6; v. tb. s.u. [[ἅλαδε]].<br /><b class="num">B</b> ὁ [[ἅλς]], οἱ ἅλες<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[sal común]]<br /><b class="num">a)</b> como condimento πάσσε δ' ἁλὸς θείοιο <i>Il</i>.9.214, ἅλεσσι μεμιγμένον [[εἶδαρ]] <i>Od</i>.11.123, 23.270, σεαυτὸν ἁλὶ πάσεις ἀλείφων Crates Com.14.10 (cj.), τοῖς ἁλσί γε παστέα ταυτί Ar.<i>Pax</i> 1074, [[ἅλας]] οὐν φέρεις; (jugando c. el sent. A 1) Ar.<i>Ach</i>.760, con mostaza νάπυι καὶ ἁλσὶν κεχρειμένος <i>IG</i> 4<sup>2</sup>.126.18, cf. 21 (II a.C.), en una dieta elemental de pan y sal παίειν ἐφ' ἁλὶ τὰν μᾶδδαν Ar.<i>Ach</i>.835, cf. Pl.<i>R</i>.372c, Aesop.51.3, en el ayuno <i>Const.App</i>.5.18.1, obtenida por evaporación en salinas [[ἅλς]] ἐπάγη ῥιπῇσιν ἑωσμένος ἠελίοιο Emp.B 56, ἅλες ... πήγνυνται Hdt.4.53, cf. 7.30<br /><b class="num">•</b>op. νίτρον, λίτρον Pl.<i>Ti</i>.60e, Arist.<i>Mete</i>.383<sup>b</sup>20;<br /><b class="num">b)</b> otros usos: para conservar ἐν ἁλσί, ἐν ἁλί [[en salazón]], [[en sal o salmuera]] κρέας Hp.<i>Vict</i>.3.79, de una aceituna [[εἰν]] ἁλὶ νήχεσθαι Call.<i>Fr</i>.248.2, cf. Nonn.<i>D</i>.17.55<br /><b class="num">•</b>en preparaciones médicas, Hp.<i>Acut</i>.21, ἐν ἁλσὶν ἡ ποίησις la preparación es en sal</i> Thphr.<i>Od</i>.35, cf. 50, Dsc.5.109, Ael.<i>Ep</i>.10, para abonar la tierra, Thphr.<i>CP</i> 1.17.1, cf. LXX 4<i>Re</i>.2.20;<br /><b class="num">c)</b> utilizada en los cultos de Oriente πᾶν [[δῶρον]] θυσίας ὑμῶν ἁλὶ ἁλισθήσεται LXX <i>Le</i>.2.13, λίβανον καθαρὸν καὶ ἅλα LXX <i>Le</i>.24.7<br /><b class="num">•</b>interpretado alegóricamente, Cyr.Al.M.68.840A, 841A, Thdt.M.80.305B<br /><b class="num">•</b>en fórmulas gnósticas, Hippol.<i>Haer</i>.9.15, en la magia, Hippol.<i>Haer</i>.4.28<br /><b class="num">•</b>considerada de antiguo θεοφιλὲς σῶμα y una de las γῆς εἴδη Pl.<i>Ti</i>.60e, cf. Arist.<i>Sens</i>.441<sup>b</sup>4 (y 1 a);<br /><b class="num">d)</b> sobre la que pesa un impuesto [[ἀφίημι]] ... τοὺς Ἰουδαίους ἀπὸ τῶν φόρων καὶ τῆς τιμῆς τοῦ ἁλός LXX 1<i>Ma</i>.10.29, cf. <i>PLond</i>.1905, <i>OStras</i>.5 (III a.C.), <i>PFay</i>.192 (II a.C.);<br /><b class="num">e)</b> objeto de comercio ἐμβαλοῦ εἰς τὸ πλοῖον [[ἅλας]] <i>PHib</i>.152 (III a.C.), ἁλὸ(ς) καμὴλ(ους) δ cuatro camellos cargados de sal</i>, <i>PAmh</i>.77.52 (II a.C.).<br /><b class="num">2</b> otros tipos de [[sal]]<br /><b class="num">a)</b> esp. [[sal gema]] ἁλός τε μέταλλον mina o cantera de sal gema</i> en el Norte de África, Hdt.4.185, cf. 181, ἅλες ὀρυκτοί Arist.<i>Mir</i>.844<sup>b</sup>12, οἱ ὀρυκτοὶ καὶ οἱ θαλάττιοι Gal.12.372: κολωνός τε ἁλός Hdt.4.182, como resultado la ira de Dios ἐγένετο στήλη ἁλός de la mujer de Lot, LXX <i>Ge</i>.19.26;<br /><b class="num">b)</b> [[sales]] unidas al asfalto y petróleo ἄσφαλτον καὶ [[ἅλας]] καὶ [[ἔλαιον]] ἀρύσσονται ἐξ [[αὐτοῦ]] (φρέατος) sacan de él (del pozo) asfalto, sales y petróleo</i> Hdt.6.119, cf. Arist.<i>Pr</i>.933<sup>a</sup>20, ἡ θάλασσα τῶν ἁλῶν el mar de la sal</i>, el Mar Muerto</i> LXX <i>Ge</i>.14.3;<br /><b class="num">c)</b> ἅλες αἰγύπτιοι [[alumbre]] Hp.<i>Mul</i>.1.78 (p.188)<br /><b class="num">•</b>ἅμμωνιακός <i>PLond</i>.1.p.78.90.<br /><b class="num">3</b> ἃλς Ἰνδικός [[azúcar]] Archig. en Paul.Aeg.2.53.<br /><b class="num">II</b> fig.<br /><b class="num">1</b> [[sal]] como cosa sin valor οὐδ' ἅλα δοίης <i>Od</i>.17.455, Theoc.27.61.<br /><b class="num">2</b> esp. como símbolo del compromiso de hospitalidad o amistad ὅρκον ... μέγαν, [[ἅλας]] τε καὶ τράπεζαν Archil.34.2, τοὺς [[ἅλας]] παρέβαινον D.19.191, cf. 189, τοὺς τῆς πόλεως [[ἅλας]] περὶ πλείονος ποιήσασθαι τῆς ξενικῆς τραπέζης tener los compromisos con la ciudad en más que los de la hospitalidad</i> Aeschin.3.224, μεταδοὺς ἁλῶν καὶ τραπέζης Plu.2.295c cf. Mitteis <i>Chr</i>.1.11.57 (II a.C.), κοινωνήσαντες ἁλῶν καὶ τραπέζης Origenes <i>Cels</i>.2.21<br /><b class="num">•</b>prov. ὁ μέδιμνος τῶν ἁλῶν el medimno de sal (que nos hemos comido)</i> e.d. lo amigos que somos</i>, <i>Com.Adesp</i>.176K., Arist.<i>EE</i> 1238<sup>a</sup>3, οἱ περὶ ἄλα καὶ κύαμον viejos amigos</i> Plu.2.684e<br /><b class="num">•</b>en lit. judeo-crist. como símbolo del pacto entre Dios y su pueblo [[διαθήκη]] ἁλὸς αἰωνίου ἐστιν LXX <i>Nu</i>.18.19, <i>Le</i>.2.13, interpretado alegóricamente οἱ ἅλες ... τρόπον τινα ἀθανατίζοντες (τὰ σώματα) Ph.2.255.<br /><b class="num">3</b> como símbolo de virtud o perfección ἔχετε ἐν αὐτοῖς ἅλα <i>Eu.Marc</i>.9.50, de los cristianos εἰ γὰρ φῶς ἐσμεν ... καὶ ἅλες Chrys.M.61.208 (var.), los apóstoles, Chrys.M.57.231<br /><b class="num">4</b> de obras literarias [[ingenio]], [[cosas ingeniosas]] βιβλίῳ ἀνδρὸς σοφοῦ, ἐν ᾧ ἐνῆσαν ἅλες ἔπαινον θαυμάσιον ἔχοντες πρὸς ὠφελίαν Pl.<i>Smp</i>.177b, τῶν ... τοὺς βομβυλιοὺς καὶ τοὺς [[ἅλας]] ... βουληθέντων ἐπαινεῖν Isoc.10.12<br /><b class="num">•</b>[[sal]], [[salero]], [[gracia]], [[chispa]], [[chiste]] αἱ Μενάνδρου κωμῳδίαι ἀφθόνων ἁλῶν καὶ ἱερῶν μετέχουσιν Plu.2.854c, cf. 685a<br /><b class="num">•</b>[[gracia]] divina ἅ. τοῦ πνεύματος Mac.Aeg.M.34.453D.<br /><b class="num">C</b> ἅλα· τὰς τῶν ὀνύχων ὀξύτητας Phot.p.69R., <i>AB</i> 374.<br /><br /><b class="num">• Etimología:</b> De la raíz ide. *<i>sal</i>- que en numerosas lenguas de la familia da las palabras para designar la sal y/o el mar. Aparece como palabra rad. o provista de un suf. -<i>i</i> (arm. <i>al</i>, let. <i>sāls</i>, aesl. <i>salĭ</i>, gr. ἁλι-). En lat. presenta <i>sāl</i> (masc.) y <i>sale</i> (neutr.). En diversas lenguas hay tb. un alarg. -<i>d</i>: cf. gót. <i>salt</i>.
}}
{{StrongGR
|strgr=a [[primary]] [[word]]; "[[salt]]": [[salt]].
}}
{{lsm
|lsmtext='''ἅλς:''' (Α), [[ἁλός]][ᾰ], ὁ, δοτ. πληθ. <i>ἅλασιν</i>· Λατ. SAL, [[τεμάχιο]] αλατιού, σε Ηρόδ.· γενικά, [[αλάτι]], [[συχνά]] στον πληθ., σε Όμηρ. κ.λπ.· ἁλὸς [[μέταλλον]], [[ορυχείο]] αλατιού, σε Ηρόδ., Ομήρ. Οδ. κ.λπ.<br /><b class="num">• ἅλς:</b> (Β), [[ἁλός]][ᾰ], ἡ, [[θάλασσα]], σε Όμηρ.
}}
{{elru
|elrutext='''ἅλς:''' [[ἁλός]] (ᾰ) ἡ преимущ. поэт. море: ἢ ἁλὸς ἢ ἐπὶ γῆς Hom. на море или на суше; [[πόντος]] [[ἁλός]] Hom., [[ἁλός]] [[πέλαγος]] Hom., HH, Eur. и ἅ. πελαγία Aesch. морская пучина, море.<br />[[ἁλός]] (ᾰ) ὁ тж. pl.<br /><b class="num">1)</b> соль: πάσσειν [[ἁλός]] Hom. посыпать солью; ἁλὸς τρύφεα κατὰ χόνδρους ἐν κολωνοῖσι Her. куски и комья соли в виде холмов; ἁλὸς [[μέταλλον]] Her. соляная копь; οὐδ᾽ ἅλα δοίης Hom., Theocr. ты и щепотки соли не дал бы; οἱ [[ἅλες]] Aeschin., Dem. хлеб-соль, гостеприимство;<br /><b class="num">2)</b> перен. соль, острота, остроумие Plut.
}}
{{etym
|etymtx=ἁλός<br />Grammatical information: m.<br />Meaning: [[salt]] (very often pl.) (Il.)<br />Other forms: f. (only sg.) poetical word for the sea (after [[θάλασσα]] or as collective?); since Arist. [[ἅλας]], <b class="b3">-ατος</b> n. from the acc. pl., Leumann Hom. Wörter 160f.<br />Dialectal forms: Myc. [[opia₂ra]] \/[[opihala]]\/ [[coastal regions]] cf. [[ἔφαλος]]. [[apia₂ro]] \/[[Amphihalos]]\/, [[a₂rie]] perhaps \/[[halien]]\/ Perpillou Subst. en -eus, 1973, 61 n. 2, 161.<br />Compounds: <b class="b3">ἁλί-πλοος</b>, <b class="b3">-πόρφυρος</b> (for <b class="b3">ἁλ-</b> after the <b class="b2">i-</b>stems, not locatival with Schwyzer 476 : 5, 1. On <b class="b3">ἁλι-μυρήεις</b> s. [[μύρομαι]]. [[ἁλουργός]] <b class="b2">who exploits a salt-mine</b> CEG6,<br />Derivatives: <b class="b3">ἅλ-μη</b> [[sea-water]], [[brine]] ( Od.) with [[ἁλμυρός]] [[salt]], [[briny]] (Od.); from <b class="b3">*ἁλυρός</b> (cf. <b class="b3">ἁλυ-κός</b>), Schwyzer 482: 6; cf. [[πλημυρίς]]. - [[ἅλιος]], (<b class="b3">-α</b>), <b class="b3">-ον</b> [[of the sea]] (Hom.) - [[ἁλιεύς]] [[fisher]] (Od.) - <b class="b3">ἁλυ-κός</b> [[salt]] (Hp.).<br />Origin: IE [Indo-European] [878] <b class="b2">*seh₂(e)l-</b> [[salt]]<br />Etymology: Old word found in most IE languages: Lat. [[sāl]] (secondary lengthening), OIr. [[salann]], Arm. [[aɫ]] (<b class="b2">i-</b>stem), Latv. [[sāls]], OCS [[solь]] (<b class="b2">i-</b>stem, secondary beside the consonant-stem in [[slanъ]] [[salted]] < <b class="b2">*solnъ</b>), Toch. B [[sālyiye]], A [[sāle]]. A <b class="b2">d-</b>enlargement in Goth. [[salt]] etc., Arm. [[aɫt]], and in Balt.-Slav., e.g. Lith. <b class="b2">sald-ùs</b> [[süß]], OCS. [[sladъ-kъ]] id. Lith. <b class="b2">sólymas</b> points to <b class="b2">*seh₂l-</b>, other languages require <b class="b2">*sh₂-el</b>. This gives an original paradigm nom. <b class="b2">*seh₂-(ol</b>?), acc. <b class="b2">sh₂-el-m</b>, gen. <b class="b2">*sh₂-l-os</b>. On possible Sanskrit cognates Thieme ZDMG 111 (1961) 94ff.<br />See also: [[Ἀλοσυδνη]]
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=[Lat. SAL]<br />A. as neut., a [[lump]] of [[salt]], Hdt.: [[generally]], [[salt]], oft. in pl., Hom., etc.; ἁλὸς [[μέταλλον]] a [[salt]]-[[mine]], Hdt., Od., etc.<br />B. as fem. sg., the sea, Hom.
}}
{{FriskDe
|ftr='''ἅλς''': [[ἁλός]]<br />{háls}<br />'''Forms''': f. (nur Sing.) als poetische Benennung des Meeres (nach [[θάλασσα]] oder als Kollektivum?); seit Arist. [[ἅλας]], -ατος n. aus dem Akk. plur., s. zuletzt Leumann Hom. Wörter 160f. m. Lit.<br />'''Grammar''': m.<br />'''Meaning''': [[Salz]] (sehr oft Plur.),<br />'''Derivative''': Mehrere Ableitungen. 1. [[ἅλμη]] [[Salzwasser]], [[Salzlake]] (seit Od., vgl. Chantraine Formation 148) mit zahlreichen Ablegern: [[ἁλμαία]] ib. (Ar., Nik.), [[ἁλμάς]] ([[ἐλαία]]) [[eingepökelte Olive]] (Kom. usw.), [[ἁλμυρός]] [[salzig]], [[bitter]] (seit Od.), nach Schwyzer 482: 6 aus *ἁλυρός (vgl. [[ἁλυκός]]) umgebildet; von [[ἁλμυρός]] stammen [[ἁλμυρώδης]], [[ἁλμυρότης]] und die Verba [[ἁλμυρίζω]], [[ἁλμυρόω]], außerdem noch [[ἁλμυρίς]] f. [[salziger Boden]], [[salzige Flüssigkeit]] usw., vgl. [[πλημυρίς]] und [[ἁλιμυρήεις]] (s. [[μύρομαι]]), außerdem Chantraine 231; von [[ἅλμη]] ferner [[ἁλμήεις]] (A.) und [[ἁλμεύω]] [[einpökeln]] (Dsk.) mit [[ἅλμευσις]], [[ἁλμευτής]]. — 2. [[ἅλιος]], (-α), -ον [[zum Meere gehörig]] (ep. poet.) mit [[ἁλιάς]] f. [[Fischerkahn]] (Arist., D. S.). — 3. [[ἁλία]] f. [[Salzfaß]] (Kom., hell.). — 4. [[ἅλινος]] [[aus Salz bestehend]] (Hdt., Str.). — 5. [[ἅλιμος]] [[zur See gehörig]] (Trag. adesp., LXX), ἅλιμον Pflanzenname, vgl. Arbenz Die Adj. auf -ιμος 20, Strömberg Pflanzennamen 97, 114. — 6. [[ἁλίτης]] [[salzig]], [[zur See gehörig]] s. Redard Les noms grecs en -της 39, 88, 110f. — 7. [[ἁλίζω]] [[salzen]] (Arist. usw.) mit [[ἁλισμός]] (Sor.), dagegen nicht [[ἄλισμα]] [[Alisma plantago]] (Dsk.), s. Strömberg 115 (unerklärt). — 8. Nach [[ἅλιος]], [[ἅλινος]] u. a. und in Anlehnung an ἁλι- als Vorderglied (für ἁλ- nach den ''i''-Stämmen, nicht lokativisch mit Schwyzer 476 : 5, 1; s. auch Boßhardt Die Nomina auf -ευς 32) [[ἁλιεύς]] [[Fischer]] (seit Od.) mit [[ἁλιεύω]] [[fischen]] (LXX, NT, Plu. usw.), -εύομαι (auch Kom.), und [[ἁλιευτικός]] ‘Fischern od. dem Fischen gehörig’ (Pl., X., hell.); von [[ἁλιεύω]] wiederum [[ἁλιευτής]] [[Fischer]] (Kerk.), von [[ἁλιεύς]] oder [[ἁλιεύω]] : [[ἁλιεία]] [[Fischfang]] (Arist., Str.), von [[ἁλιεύω]] : [[ἁλίευμα]] ib. (Str.). — 9. [[ἁλιάδης]] [[Seemann]] (S. lyr.). — 10. [[ἁλιαρός]] [[salzig]] (Eust.). — 11. [[ἁλυκός]] [[salzig]] (Hp., Arist. u. a.) mit [[ἁλυκότης]] (Arist.), [[ἁλυκίς]] f. [[Salzquelle]] (Str. u. a.), [[ἁλυκώδης]] (Hp.; auch Thphr. ''HP'' 9, 11, 2 für codd. [[ἁλικώδης]] zu lesen), [[ἁλυκεία]] [[das Einsalzen]] (Ptol.); die ''u''-Erweiterung wird auch im Flußnamen [[Ἅλυς]] vermutet. — 12. Vom Neutr. τὸ [[ἅλας]] stammen die späten Bildungen [[ἁλάτιον]] (Demin.), [[ἁλάτινος]], [[ἁλατίζω]] und [[ἁλατικόν]] [[salarium]] (Gloss.).<br />'''Etymology''' : Zur Bedeutung von [[ἅλς]] s. Lesky Herm. 78, 260ff., Blümner Philol. 26, 447, Kopp Das physikal. Weltbild d. frühen griech. Dichtung. Diss. Freiburg (Schweiz) 1939, 75. Altes Wort, das in den meisten idg. Sprachen erhalten ist: lat. ''sāl'' (sekundäre Längung), arm. ''aɫ'' (''i''-Stamm), lett. ''sāls'', aksl. ''solь'' (''i''-Stamm, wohl sekundär neben dem Konsonantstamm in ''slanъ'' [[gesalzen]] aus *''solnъ''), toch. B ''sālyiye'', A ''sāle''. Eine ''d''-Erweiterung in got. ''salt'' [[Salz]] usw., arm. ''aɫt'', und im Balt.-Slav., z. B. lit. ''sald''-''ùs'' [[süß]], aksl. ''sladъ''-''kъ'' ib.; zur Bedeutung s. J. Schmidt Pluralbild. 182. Auf Grund von aksl. ''slanъ'', air. ''salann'' [[Salz]], gr. ἅλασιν ὕει (Suid.) setzt Schmidt a. a. O. einen obliquen Stamm *''sal''-''n''- neben den Nom. *''sal''-''d'' oder *''sal''-''i'' an, eine unsichere Annahme, für die jedenfalls der anscheinend späte griechische Ausdruck keine Stütze bilden kann. S. auch, mit teilweise hypothetischen Annahmen, Benveniste Origines (Index 217). — Das Wort fehlt im Indoiranischen, sofern nicht aind. ''salilá''- n. [[Meerflut]] als *[[salzig]] hierher gehört (Thieme KZ 69, 215 A. 1).<br />'''Page''' 1,78-79
}}
{{Chinese
|sngr='''原文音譯'''：¤lj 哈而士<br />'''詞類次數'''：名詞（1）<br />'''原文字根'''：鹽<br />'''字義溯源'''：鹽*，海水；比較 （[[ἅλα]] / [[ἅλας]]）=鹽。有解經家認為（ 可9:49）所說，凡祭物必用鹽（[[ἅλς]]））醃，這話暗示基督徒要受逼迫，而被煉淨<br />'''同源字'''：1） （[[ἅλα]] / [[ἅλας]]）鹽 2） （[[ἁλίζω]]）加以鹽 3） （[[ἅλς]]）鹽 4） （[[ἁλυκός]]）鹹的 5） （[[ἄναλος]]）無鹽的 6） （[[παράλιος]]）鹽旁<br />'''出現次數'''：總共（1）；可（1）<br />'''譯字彙編'''：<br />1） 用鹽（1） 可9:49
}}