View source for γοάω

{{LSJ1
|Full diacritics=γοάω
|Medium diacritics=γοάω
|Low diacritics=γοάω
|Capitals=ΓΟΑΩ
|Transliteration A=goáō
|Transliteration B=goaō
|Transliteration C=goao
|Beta Code=goa/w
|Definition=<span class="sense"><span class="bld">A</span> γοάει <span class="bibl">Mosch.3.88</span>, -άουσι <span class="bibl">A.R.3.995</span>, γοόωσι <span class="bibl">Q.S.2.648</span>: Dor. 3pl. -άοντι <span class="bibl">Mosch.3.24</span>; opt. γοάοιμεν <span class="bibl">Il.24.664</span>; γοάοιεν <span class="bibl">Od. 24</span> <span class="bibl">190</span>; Ep. inf. γοήμεναι <span class="bibl">Il.14.502</span>; part. γοόων, -όωσα <span class="bibl">6.373</span>, etc.: Ep. impf. γόων <span class="bibl">Od.10.567</span> (γόον <span class="bibl">Il.6.500</span> may be aor.), Ion. γοάασκεν <span class="bibl">Od.8.92</span>: Ep. fut. γοήσομαι <span class="bibl">Il.21.124</span>, later γοήσω <span class="title">AP</span>7.638 (Crin.), <span class="bibl">Nonn.<span class="title">D.</span>2.137</span>: aor. 1 ἐγόησα <span class="title">IG</span>12(7).445 (Amorgos), <span class="title">AP</span>7.599 (Jul.), 611 (Eutolm.):—Med., Trag. (v. infr.) and once in Prose, <span class="bibl">X.<span class="title">Cyr.</span>4.6.9</span>:—Pass., v. infr.:—[[groan]], [[weep]], <span class="bibl">Od.8.92</span>, etc.: c. acc., [[bewail]], <span class="bibl">Il.16.857</span>, etc.; ὑπέρ τινος <span class="bibl">Mosch.4.83</span>:—Med. (never in Hom. exc. in fut.), γοᾶσθε <span class="bibl">A.<span class="title">Pers.</span>1072</span>, cf. <span class="bibl"><span class="title">Ch.</span>632</span>; ὀδύρματα τὴν Ἡράκλειον ἔξοδον γοωμένην <span class="bibl">S.<span class="title">Tr.</span>51</span>; <b class="b3">ἀμφί νιν γοώμενος</b> ib.<span class="bibl">937</span>:— Pass., γοᾶται <span class="bibl">A.<span class="title">Ch.</span>632</span>; μακρὰ γοηθείς <span class="title">AP</span>7.371 (Crin.).</span>
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0499.png Seite 499]] [[wehklagen]], [[jammern]]; τινά, [[beklagen]], [[bejammern]]; Hom. oft, z. B. infin. [[γοήμεναι]] Iliad. 14, 502, opt. γοάοιμεν 24, 664, γοάοιεν Odyss. 24, 190, particip. γοῶντες Iliad. 18, 315, γοόωντας Odyss. 10, 209, γοόωσα Iliad. 16, 857, γοόων Odyss. 11, 196 var. lect. ποθέων, s. Scholl., imperf. γόων Odyss. 10, 567, imperf. oder aorist. 2 [[γόον]] Iliad. 6, 500, γοάασκεν Odyss. 8, 92, fut. γοήσεται Iliad. 21, 124. 22, 353. – Sp. D. – Med., Tragg., z. B. Aesch. Pers. 1072 Soph. Tr. 51 Eur. Troad. 289; in Prosa Xen. Cyr. 4, 6, 9 γοωμένη. – Pass. γοηθείς Crinag. 43 (VII, 371), beklagt; so auch γοᾶται Aesch. Ch. 623.
}}
{{ls
|lstext='''γοάω''': γοάει,-άουσι Ἀπολλ. Ρόδ., κτλ.· Δωρ. γ΄ πληθ. –άοντι Μόσχ. 3. 24· εὐκτ. γοάοιεν (Βεκκ. –όῳεν) Ὅμ.· γοᾶν Αἰσχύλ. Πέρσ. 676, Ἐπ. [[γοήμεναι]] Ἰλ. Ξ. 502· μετοχ. γοόων, -όωσα Ζ. 373, κτλ.· Ἐπ. παρατ. γόων Ὀδ. Κ. 567, Ἰων. γοάασκεν Ὀδ. Θ. 92· Ἐπ. ἀόρ. β΄ [[γόον]] Ἰλ. Ζ. 500· μέλλ. γοήσομαι Ὅμ., μεταγεν. γοήσω Ἀνθ. Π. 7. 638, Νόνν.· ἀόρ. α΄ ἐγόησα Ἀνθ. Π. 7. 599, 611.― Μέσ., Τραγ., Ξεν. Κύρ. 4. 6, 9 ([[οὐδαμοῦ]] ἀλλαχοῦ παρὰ πεζοῖς).― Παθ., ἴδε κατωτέρω (ἴδε [[γόος]]). Στενάζω, πενθῶ, θρηνῶ γοερῶς, Ὅμ.· ― μετ’ αἰτ., θρηνῶ, [[ὀδύρομαι]], [[κλαίω]] διά τινα, Ἰλ. Π. 857, κτλ.· ὑπέρ τινος Μόσχ. 4. 83· ― οὕτω καὶ ἐν τῷ μέσ. τύπῳ ([[οὐδαμοῦ]] παρ’ Ὁμ. εἰμὴ κατὰ μέλλ.), γοᾶσθε Αἰσχύλ. Πέρσ. 1072, πρβλ. Herm. Χο. 622 (632)· γοᾶσθέ τι ὀδύρματα Σοφ. Τρ. 51· [[ἀμφί]] νιν γοώμενος [[αὐτόθι]] 937.― Παθ., γοᾶται Αἰσχύλ. Χο. 632· γοηθεὶς Ἀνθ. Π. 7. 371.
}}
{{bailly
|btext=γοῶ;<br />gémir, se lamenter : [[τι]] sur qch ; <i>Pass.</i> être pleuré;<br /><i><b>Moy.</b></i> γοάομαι-ῶμαι gémir, se lamenter : [[ἀμφί]] τινα, sur le sort de qqn ; avec double acc. : πανδάκρυτ’ ὀδύρματα τὴν Ἡράκλειον ἔξοδον SOPH déplorer le départ d’Héraclès avec des gémissements et des larmes abondantes.<br />'''Étymologie:''' [[γόος]].
}}
{{Autenrieth
|auten=([[γόος]]), inf. [[γοήμεναι]], [[part]]. [[γοόων]], γοόωντες (γοῶντες), ipf. [[γόον]], [[γόων]], iter. [[γοάασκεν]], fut. γοήσεται: [[wail]], esp. in [[lamentation]] [[for]] the [[dead]]; w. acc., [[bewail]], τινά, Il. 6.500, etc.; πότμον, Il. 16.857.
}}
{{DGE
|dgtxt=<b class="num">• Morfología:</b> [pres. c. diéct. γοόωσι Q.S.2.648, dór. γοάοντι Mosch.3.24, inf. γοήμεναι <i>Il</i>.14.502, chipr. γοᾶναι Hsch.γ 770, part. γοόωσα <i>Il</i>.6.373; impf. 3<sup>a</sup> plu. [[γόον]] <i>Il</i>.6.500, γόων <i>Od</i>.10.567, iter. γοάασκεν <i>Od</i>.8.92, γόασκε <i>h.Ven</i>.209, 216]<br /><b class="num">1</b> c. ac. de pers. [[llorar]], [[hacer el lamento fúnebre]] en el duelo ritual debido a los muertos (cf. [[γόος]]): κ' αὐτὸν ἐνὶ μεγάροις γοάοιμεν <i>Il</i>.24.664, cf. 14.502, <i>Od</i>.24.190, <i>IG</i> 12(7).445.12 (Amorgos III d.C.), αἱ μὲν ἔτι ζωὸν [[γόον]] Ἕκτορα <i>Il</i>.6.500, [[Ἄκρα]] μὲν γοάει σε Mosch.3.87, νέκυν οὐ σέο ... γοήσειν ἤλπισα <i>AP</i> 7.638 (Crin.), cf. 5.237 (Agath.), en v. pas. μακρὰ γοηθείς Ἴναχος <i>AP</i> 7.371 (Crin.), v. med. mismo sent. οὐδέ σε μήτηρ ... γοήσεται <i>Il</i>.21.124, c. rég. prep. [[ἀμφί]] νιν γοώμενος S.<i>Tr</i>.937<br /><b class="num">•</b>abs. [[iniciar el canto fúnebre]], [[plañir]] γοᾶσθ' ἁβροβάται A.<i>Pers</i>.1073.<br /><b class="num">2</b> c. ac. de pers. o cosa [[llorar por]] sin ref. al duelo fúnebre ἡμέας ... γοάουσι A.R.3.995, ἐμὰ λέκτρα Nonn.<i>D</i>.2.137, iter. τὸν δὴ ἔπειτα γόασκε διαμπερές <i>h.Ven</i>.209, cf. 216<br /><b class="num">•</b>en v. med. γοᾶτο δ' εὐνάς S.<i>OT</i> 1249, γοᾶσθέ μ', ὦ γυναῖκες Ar.<i>Th</i>.1036, cf. E.<i>Tr</i>.289, c. rég. prep. ὑπὲρ τέκνου γοάασθαι ... δυσπαθέοντος Mosch.4.83<br /><b class="num">•</b>abs. [[llorar]], [[sollozar]], [[gemir]] ἥ γε ξὺν παιδὶ ... ἐφεστήκει γοόωσά τε μυρομένη τε <i>Il</i>.6.373, ἑζόμενοι δὲ ... γόων τίλλοντό τε χαίτας <i>Od</i>.10.567, cf. Thgn.264, Mosch.3.24, Q.S.l.c.<br /><b class="num">•</b>en uso metáf. τίς λίθος οὐκ ἐγόησεν, ὅτ' ἐξήρπαξεν ἐκείνην ... Ἀίδης; <i>AP</i> 7.599 (Iul.Aegypt.)<br /><b class="num">•</b>iter. [[sollozar repetidamente]] ἂψ Ὀδυσσεὺς ... γοάασκεν <i>Od</i>.8.92<br /><b class="num">•</b>c. ac. de abstr. [[lamentar]], [[gemir por]] ψυχὴ ... ὃν πότμον γοόωσα <i>Il</i>.16.857, γοάει τε καὶ ἣν ὀλοφύρεται ἄτην Opp.<i>H</i>.3.407, c. ac. int. ἐγόησαν ἴσον [[γόον]] <i>AP</i> 7.611 (Eutolm.), πολλὰ γοωμένη X.<i>Cyr</i>.4.6.9, c. ac. compl. dir. e int. πανδάκρυτ' ὀδύρματα τὴν Ἡράκλειον ἔξοδον γοωμένην S.<i>Tr</i>.51, en v. pas. γοᾶται δὲ δὴ τόδ' ἓν (κακόν) κατάπτυστον A.<i>Ch</i>.632<br /><b class="num">•</b>en v. med. mismo sent. πύργων δυστυχεῖς κατασκαφὰς ... γοωμένη Lyc.972.<br /><br /><b class="num">• Etimología:</b> v. [[γόος]].
}}
{{lsm
|lsmtext='''γοάω:''' απαρ. <i>γοᾶν</i>, Επικ. [[γοήμεναι]], Επικ. μτχ. [[γοόων]], <i>-όωσα</i>· Επικ. παρατ. [[γόων]], Ιων. [[γοάασκεν]]· Επικ. αόρ. βʹ [[γόον]], μέλ. [[γοήσομαι]], μεταγεν. <i>γοήσω</i>, αόρ. αʹ <i>ἐγόησα</i> ([[γόος]]), [[θρηνώ]], [[βογγώ]], [[ολολύζω]], [[οδύρομαι]], [[στενάζω]], [[κλαίω]], σε Όμηρ.· με αιτ., [[θρηνώ]], [[μοιρολογώ]], [[θρηνολογώ]], [[κλαίω]] για κάποιον, σε Ομήρ. Ιλ.· [[ὑπέρ]] τινος, σε Μόσχ.· ομοίως, στη Μέσ., σε Αισχύλ., Σοφ. — Παθ., [[γοᾶται]], σε Αισχύλ.
}}
{{elru
|elrutext='''γοάω:''' эп.-поэт. [[γοόω]], тж. med.<br /><b class="num">1)</b> плакать, рыдать, стонать, вопить Hom., Trag., Xen.;<br /><b class="num">2)</b> оплакивать (τι и τινα Hom., [[ἀμφί]] τινα Soph.): πανδάκρυτ᾽ ὀδύρματα τὴν [[Ἡράκλειον]] ἔξοδον γοωμένη Soph. горько оплакивающая уход Геракла.
}}
{{etym
|etymtx=Grammatical information: v.<br />Meaning: [[groan]], [[weep]] (Il.).<br />Other forms: Fut. [[γοήσομαι]] (late <b class="b3">-ήσω</b>), aor. [[γοῆσαι]] (Amorgos), isolated preterite 3. pl. <b class="b3">γόον Ζ</b> 500 (see. Chantr. Gramm. hom. 1, 392 n. 1).<br />Derivatives: [[γόης]], <b class="b3">-ητος</b> m. [[sorcerer]] (Ion.-Att.), [[γοητικός]] (Arist.), [[γοητεύω]] [[bewitch]] (Pl.), with [[γοητεία]], [[γοήτευμα]] (Pl.), [[γοήτευσις]] (Plot.), [[γοητευτικός]] (Poll.), [[γοητεύτρια]] (Eust.); fem. [[γοῆτις]] (AP). - [[γόος]] m. [[wailing]] (Il.). [[γοερός]] (A.), analogical [[γοηρός]] (Lyc.), [[γοώδης]] (Pl.), also [[γοεδνός]] (A.), after [[ὀλοφυδνός]], [[σμερδνός]] etc. (cf. Schulze Kl. Schr. 398); also [[γοήμων]] (APl.).<br />Origin: IE [Indo-European]X [probably] [403] <b class="b2">*gou(H)-</b> [[call]], [[cry]]<br />Etymology: Like [[βοάω]], [[μυκάομαι]] etc. (Schwyzer 683) [[γοάω]] is a deverbative intensive and [[γόος]] postverbal. Comparable is OHG [[gi-kewen]] [[call]], OE [[cīegan]] <b class="b2">id.</b> < PGm. <b class="b2">*kaujan</b> (= Gr. <b class="b3">*γοϜέω</b>). One connected the Skt. intensive <b class="b2">jó-guv-e</b> [[speak out loudly]], where one would assume <b class="b2">*guH-</b>. Further the <b class="b2">r-</b>derivation OCS [[govorъ]] [[noise]] with [[govoriti]] [[make noise]] (Russ. also [[speak]]). Cf. Pok. 403. Perhaps the verb is just an onomatopoeia.
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=[[γόος]]<br />to [[wail]], [[groan]], [[weep]], Hom.:—c. acc. to [[bewail]], [[mourn]], [[lament]], [[weep]] for, Il.; [[ὑπέρ]] τινος Mosch.:—so also in Mid., Aesch., Soph.:—Pass., [[γοᾶται]] Aesch.
}}
{{elnl
|elnltext=[[γοάω]], ep. praes. γοαο- en γοοω-, inf. [[γοήμεναι]], ptc. [[γοόων]] [[γοόωσα]] ; ep. imperf. [[γόων]], Ion. imperf. [[γόον]], iter. γοάσκεν ; fut. med. ep. [[γοήσομαι]], later act. γοήσω<br /><b class="num">1.</b> intrans. huilen, jammeren (act. en med.).<br /><b class="num">2.</b> met acc. betreuren, beklagen, bewenen (act. en med.); met [[ἀμφί]] + acc.:; [[ἀμφί]] νιν γοώμενος om haar weeklagend Soph. Tr. 937; met acc. en acc. v. h. inw. obj. : σ ’ ἐγὼ [[κατεῖδον]] … πανδάκρυτ ’ ὀδύρματα τὴν Ἡράκλειον ἔξοδον γοωμένην ik heb je met tranenrijke jammerklachten zien huilen om het vertrek van Heracles Soph. Tr. 51.
}}
{{FriskDe
|ftr='''γοάω''': {goáō}<br />'''Forms''': Fut. [[γοήσομαι]] (spät -ήσω), Aor. γοῆσαι (Amorgos u. a.), isoliertes Präteritum 3. pl. [[γόον]] Ζ 500 (entweder Imp. = γόεον durch Hyphärese oder neugebildeter Aorist wie [[ἔκτυπον]], vgl. Chantraine Gramm. hom. 1, 392 A. 1; s. auch Leumann Hom. Wörter 186f.)<br />'''Grammar''': v.<br />'''Meaning''': [[jammern]], [[klagen]] (poet. seit Il.).<br />'''Derivative''': Davon [[γόης]], -ητος m. [[incantator]], [[Zauberer]], [[Betrüger]] (ion. att.) mit [[γοητικός]] (Arist. u. a.) und [[γοητεύω]] [[bezaubern]] (Pl., D. u. a.; ngr. γητεύω, Kretschmer Glotta 16, 183 m. Lit.), wovon [[γοητεία]] und [[γοήτευμα]] (Pl. u. a.), [[γοήτευσις]] (Plot.), [[γοητευτικός]] (Poll. u. a.), [[γοητεύτρια]] (Eust.); Fem. [[γοῆτις]] (''AP''). — Neben [[γοάω]] steht [[γόος]] m. [[Klage]] (ep. lyr. seit Il.; zum Gebrauch vgl. Porzig Satzinhalte 86) mit [[γοερός]] [[klagend]], [[beweinenswert]] (A., E. in lyr.), analogische Neubildung [[γοηρός]] (Lyk. u. a.), [[γοώδης]] ib. (Pl., Arist.), auch [[γοεδνός]] (A. in lyr.), nach [[ὀλοφυδνός]], [[σμερδνός]] usw. (vgl. Schulze Kl. Schr. 398); außerdem [[γοήμων]] (''APl''., Nonn., eher auf [[γοάω]] zu beziehen, vgl. Chantraine Formation 173f.).<br />'''Etymology''' : Wie [[βοάω]], [[μυκάομαι]] usw. (Schwyzer 683) ist [[γοάω]] als eine deverbative Intensivbildung aufzufassen und [[γόος]] somit postverbal. Sehr nahe steht das germ. Iterativum (Intensivum) ahd. ''gi''-''kewen'' [[nennen]], [[heißen]], ags. ''cīegan'' [[rufen]], [[nennen]] aus urg. *''kaujan'' (= gr. *γοϝέω). Daneben mit tiefstufiger Wurzel und hochstufiger Reduplikationssilbe das aind. Intensivum ''jó''-''guv''-''e'' [[laut aussprechen]]. — Eine wohlbekannte ''r''-Ableitung ist aksl. ''govorъ'' [[Lärm]] mit ''govoriti'' [[lärmen]] (russ. usw. auch [[sprechen]]). — Vgl. zu [[βοή]], [[βοάω]]; außerdem WP. 1, 634 und Pok. 403 mit weiterem Material.<br />'''Page''' 1,317-318
}}