View source for ιερέας

{{grml
|mltxt=και [[ιερεύς]], ὁ, θηλ. [[ιέρεια]] (ΑΜ [[ἱερεύς]], -έως, θηλ. [[ἱέρεια]], Α και δωρ. τ. ἱαρεύς, ιων. τ. [[ἱρεύς]], αρκαδ. τ. ἱαρής)<br /><b>1.</b> ο [[πρεσβύτερος]], ο [[κληρικός]] ο [[οποίος]] τελεί τα μυστήρια και τις λοιπές ιεροπραξίες [[εκτός]] από εκείνες τις οποίες μπορεί να τελέσει μόνο [[επίσκοπος]], ο [[παπάς]]<br /><b>2.</b> [[εκείνος]] που τελεί τις θυσίες ή προΐσταται στις θρησκευτικές τελετές<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> [[μάντης]]<br /><b>2.</b> [[θεραπευτής]], [[βοηθός]] («ἱερεὺς... ἄτας», <b>Αισχύλ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> [[ιερεύς]] <span style="color: red;"><</span> [[ιερός]]. Η λ. απαντά και στη Μυκηναϊκή ([[πρβλ]]. <i>ijereu</i>), ενώ στην Αρχαία χρησιμοποιούνταν παράλληλα [[προς]] το [[μάντις]]. Στη Νέα Ελληνική, [[εκτός]] από τη λ. [[ιερέας]], χρησιμοποιείται και η λ. [[παπάς]], η οποία στους βυζαντινούς χρόνους ήταν [[τίτλος]] πρεσβυτέρου].
}}