View source for δαιτυμών

{{LSJ1
|Full diacritics=δαιτῠμών
|Medium diacritics=δαιτυμών
|Low diacritics=δαιτυμών
|Capitals=ΔΑΙΤΥΜΩΝ
|Transliteration A=daitymṓn
|Transliteration B=daitymōn
|Transliteration C=daitymon
|Beta Code=daitumw/n
|Definition=όνος, ὁ, ([[δαίς]]) [[one that is entertained]], [[guest]], (but in Od.4.621 of [[those who bring each his portion]]) Hom. only in plural, Od.7.102, 148, al, cf. Hdt. 1.73, etc.: in sg., Pl.R.345c, Arist.Pol.1282a22.
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0516.png Seite 516]] όνος, ὁ, der Schmausende, der Tischgenosse, der Gast; ἀνδρῶν δαιτυμόνων Hom. Odyss. 15, 467, ἀνδράσι δαιτυμόνεσσιν 22, 12; ohne [[ἀνήρ]] Odyss. 7, 102. 148. 8, 66. 473. 9, 7. 17, 605. In der unächten Stelle Odyss. 4, 621 nahmen Einige δαιτυμόνες = Köche, s. Scholl. und vgl. Wolf. Prolegg. p. 131 Spohn De extrema parte Odyss. p. 9 Nitzsch Anm. zu der Stelle. – Her. 1, 73. 119, öfter; Eur. Cycl. 605; comici; Plat. Rep. I, 345 c u. Sp., wie Luc. Parasit. 10; Sp. Dichter auch von Thieren, s. Lehrs Aristarch. p. 165.
}}
{{ls
|lstext='''δαιτῠμών''': -όνος, ὁ, ([[δαὶς]]) ὁ ἑστιώμενος, ὁ εἰς τράπεζαν προσκεκλημένος καὶ ξενιζόμενος, Ὅμ. μόνον κατὰ πληθ., Ὀδ. Η. 102, 148, κτλ.· [[οὕτως]] Ἡρόδ. 1. 73, κτλ.· - ἐν Ὀδ. Δ. 620 οἱ δαιτυμόνες εἰσὶν ἐρανισταί, [[ἤτοι]] σύνδειπνοι φέροντες [[ἕκαστος]] τὸ [[ἑαυτοῦ]] [[μερίδιον]], ἴδε Nitzsch ἐν τόπῳ· ὁ Wolf, Προλεγ. σ. CXXXI, θεωρεῖ τοὺς στίχους 621-624 ὡς παρεμβλήτους· - καθ’ ἑνικ., Πλάτ. Πολιτ. 345C, Ἀριστ. Πολ. 3. 11, 14· τοῦ ξένων δαιτυμόνος, τοῦ τρεφομένου ἐκ τῶν (σαρκῶν τῶν) ξένων, Εὐρ. Κύκλ. 610.
}}
{{bailly
|btext=όνος (ὁ) :<br />hôte invité à un repas.<br />'''Étymologie:''' [[δαιτύς]].
}}
{{grml
|mltxt=[[δαιτυμών]] (-όνος), ο (AM)<br />όποιος παρακάθεται σε [[γεύμα]], ο [[ομοτράπεζος]]<br /><b>μσν.</b><br />(για πνευματική [[τροφή]]) όποιος γεύεται, όποιος απολαμβάνει [[κάτι]] («οἱ δαιτυμόνες τῆς θεοῡ τροφῆς»)<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> όποιος φέρνει [[μαζί]] του σε κοινό [[γεύμα]] το δικό του [[φαγητό]]<br /><b>2.</b> ο τρεφόμενος με [[κάτι]], αυτός που τρώγει [[κάτι]] (για τον Κύκλωπα), «τοῦ ξένων δαιτυμόνος» — αυτός που τρέφεται με τις σάρκες τών ξένων.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[δαιτύς]] <span style="color: red;">+</span> ([[επίθημα]]) -<i>μων</i>].
}}
{{lsm
|lsmtext='''δαιτῠμών:''' -όνος, ὁ ([[δαίς]]), αυτός που ψυχαγωγείται, προσκεκλημένος [[επισκέπτης]], συνδαιτημόνας, [[ομοτράπεζος]], στον πληθ., σε Όμηρ., Ηρόδ.· στον ενικ., σε Πλάτ.· ὁ [[ξένων]] [[δαιτυμών]], αυτός που τρέφεται από τη [[σάρκα]] των [[ξένων]], σε Ευρ.
}}
{{elru
|elrutext='''δαιτῠμών:''' όνος ὁ участник трапезы, сотрапезник, гость Hom., Her., Plat., Arst., Plut.: ὁ [[ξένων]] δ. Eur. пожиратель (своих) гостей, т. е. Полифем.
}}
{{elnl
|elnltext=δαιτυμών -όνος, ὁ [δαιτύς] gast, disgenoot.
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=[[δαίς]]<br />one that is entertained, an invited [[guest]], in plural, Hom., Hdt.:—in sg., Plat.; ὁ [[ξένων]] [[δαιτυμών]] who makes his [[meal]] on strangers, Eur.
}}