View source for κῦδος

{{LSJ1
|Full diacritics=κῦδος
|Medium diacritics=κῦδος
|Low diacritics=κύδος
|Capitals=ΚΥΔΟΣ
|Transliteration A=kŷdos
|Transliteration B=kydos
|Transliteration C=kydos
|Beta Code=ku=dos
|Definition=εος, τό, <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[glory]], [[renown]], [[kudos]] especially in war, ὡς ἄν μοι τιμὴν… καὶ κ. ἄρηαι <span class="bibl">Il.16.84</span>; ἐκ δὲ Διὸς τιμὴ καὶ κῦδος ὀπηδεῖ <span class="bibl">17.251</span>; <b class="b3">Ἕκτορι κ. ὄπαζεν</b> (sc. [[Ἀπόλλων]]) <span class="bibl">16.730</span>; ὁπποτέροισι πατὴρ Ζεὺς κῦδος ὀρέξῃ <span class="bibl">5.33</span>; κῦδος [[ἀρέσθαι]] = to [[win]] [[glory]], <span class="bibl">12.407</span>, etc.; κύδεϊ γαίων <span class="bibl">1.405</span>, <span class="bibl">5.906</span>; of a person, <b class="b3">μέγα κῦδος Ἀχαιῶν</b> [[glory]] of the [[Achaean]]s, of Odysseus, <span class="bibl">9.673</span>, <span class="bibl">Od.12.184</span>; of Nestor, <span class="bibl">Il.14.42</span>, <span class="bibl">Od.3.79</span>.—Ep. word, also in Alc.<span class="title">Supp.</span>23.13, <span class="bibl">Hdt.7.8</span>.ά, <span class="bibl">Democr.215</span>, <span class="bibl">Pi.<span class="title">P.</span>2.89</span>, al., <span class="bibl">A.<span class="title">Th.</span>317</span> (lyr.), <span class="bibl"><span class="title">Pers.</span>455</span> (not in S. or E.); in a mock-heroic line, <span class="bibl">Ar.<span class="title">Eq.</span>200</span>; never in Att. Prose.</span>
}}
==Wiktionary Etymology==
Assumed to be from Proto-Indo-European *(s)kewh₁- (“to [[perceive]], [[pay]] [[attention]]”) and therefore related to [[κοέω]] (koéō), Latin [[caveo]], Sanskrit कवि (kaví, “wise, poet, seer, sage”), Lithuanian kavoti (“safeguard, tend”), Old Armenian ցուցանեմ (cʿucʿanem, “I show”), Polish cześć (“glory”) and cud (“miracle”). However, Beekes rejects this and leads Proto-Slavic *čudo (“miracle”) and κῦδος back to a Proto-Indo-European root *kewd-s- (“[[miraculous]] [[power]]”).
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1524.png Seite 1524]] τό, [[Ruhm]], [[Ehre]], bes. [[Kriegsruhm]]; ἐκ δὲ Διὸς τιμὴ καὶ [[κῦδος]] ὀπηδεῖ Il. 17, 251, öfter; μάρνασθ', ὁπποτέροισι πατὴρ Ζεὺς [[κῦδος]] ὀρέξει 5, 33, wie [[κῦδος]] ὀπάζειν 17, 630; ἐγγυαλίζειν, 15, 491; προτιάπτειν, 24, 110; ἠράμεθα μέγα [[κῦδος]], ἐπέφνομεν Ἕκτορα [[δῖον]] 22, 393, u. öfter [[κῦδος]] [[ἀρέσθαι]], Ruhm für sich in dem Kampfe davontragen; auch = körperliche Überlegenheit, die den Siegesruhm begründet, κύδεϊ γαίων, seiner Kraft sich freuend, im Hochgefühle seiner Macht, von Zeus, von Briareos, 1, 405, von Ares 5, 906; μέγα [[κῦδος]] Ἀχαιῶν, großer Ruhm, Zierde u. Stolz der Achäer, vom Nestor, 14, 42, vom Odysseus, Od. 12, 184, öfter. Auch übh. Gelingen, Gedeihen, preiswürdiger Erfolg, denn Tüchtigkeit u. Gelingen erwirbt Ruhm, vgl. Nitzsch zu Od. 3, 57. – Ruhm, Siegesruhm ist es bei Pind., ἔδωκεν μέγα κ. P. 2, 89, vgl. I. 1, 50 ὃς ἀμφ' ἀέθλοις ἢ πολεμίζων ἄρηται [[κῦδος]] ἁβρόν, u. bei Aesch., ὡς γὰρ θεὸς ἔδωκε ναῶν [[κῦδος]] Ἕλλησιν μάχης Pers. 447, ἄροισθε [[κῦδος]] πολίταις Spt. 299. – Nach Schol. Ap. Rh. 1, 1337 ὁ [[κῦδος]] = [[λοιδορία]] παρὰ Συρακοσίοις, u. so VLL.; vgl. Zenob. 4, 70, der auch bemerkt, daß die erste Sylbe davon kurz sei. Vgl. [[κυδάζω]].
}}
{{ls
|lstext='''κῦδος''': -εος, τό, [[δόξα]], [[φήμη]], [[μάλιστα]] ἐν πολέμῳ, ὡς ἄν μοι τιμήν... καὶ [[κῦδος]] ἄρηαι Ἰλ. Π. 84· ἐκ δὲ Διὸς τιμὴ καὶ [[κῦδος]] ὀπηδεῖ Ρ. 251· Ἕκτορι [[κῦδος]] ὄπαζεν (δηλ. ὁ [[Ζεὺς]]) Π. 730· ὁπποτέροισι πατὴρ [[Ζεὺς]] [[κῦδος]] ὀρέξει 5. 33· ἀλλὰ συνήθως ὁ Ὅμ. μεταχειρίζεται τὴν φράσιν, [[κῦδος]] ἀρέσθαι, κτᾶσθαι δόξαν, Μ. 407, κτλ.· κύδεϊ γαίων, ἐπὶ τοῦ Βριάρεω, Α. 405, κτλ.· ἐπὶ τοῦ Ἄρεως, Ε. 906· ἐν χρήσει καὶ [[ὅταν]] τις ἀποτείνῃ τὸν λόγον [[πρός]] τινα, ὡς τιμητικὸν ἐπίθετον, μέγα [[κῦδος]] Ἀχαιῶν, [[μεγάλη]] [[δόξα]] τῶν Ἀχ., ὡς τὸ Λατ. decus, ἐπὶ τοῦ Ὀδυσσέως, Ι. 673, Ὀδ. Μ. 184· ἐπὶ τοῦ Νέστορος, Ἰλ. Ξ. 42, Ὀδ. Γ. 79. ― Ἐπικ. λέξ. ἀπαντῶσα καὶ παρ’ Ἡροδ. 7. 8, 1, Πινδ. Π. 2. 165, κ. ἀλλ.· ἐν χρήσει παρὰ μόνῳ τῷ Αἰσχύλῳ ἐκ τῶν Τραγ. ἐν Θήβ. 317, Πέρσ. 455· ἐν παρῳδουμένῳ ἡρωϊκῷ στίχῳ, Ἀριστοφ. Ἱππ. 200· [[οὐδέποτε]] ἐν τῷ πεζῷ Ἀττ. λόγῳ.
}}
{{bailly
|btext=<i>ion.</i> -εος, <i>att.</i> -ους (τό) :<br /><b>1</b> gloire, renommée, <i>particul.</i> gloire militaire;<br /><b>2</b> sujet de gloire;<br /><b>3</b> ce qui donne de la gloire, force extraordinaire : κύδεϊ γαίων IL fier de sa force si vantée.<br />'''Étymologie:''' DELG vieux mot qui exprime la force rayonnante des dieux ; cf. <i>v.sl.</i> čudo « miracle, merveille ».
}}
{{Autenrieth
|auten=εος: [[glory]], [[majesty]], [[might]]; of persons, in [[address]], [[μέγα]] [[κῦδος]] Ἀχαιῶν, ‘[[pride]] of the Greeks,’ [[Nestor]] and [[Odysseus]], Il. 10.87, Od. 9.673.
}}
{{Slater
|sltr=<b>κῡδος</b> ([[only]] in acc. [[κῦδος]]) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>1</b> [[prestige]], [[renown]] cf. Fränkel, D &amp; P, 88&#774;{14}. ἑτέροισι δὲ [[κῦδος]] ἀγήραον παρέδωκ (sc. [[θεός]]) (P. 2.52) ἑτέροις ἔδωκεν [[μέγα]] [[κῦδος]] (“Macht,” Schadewaldt, 330&#774;{1}) (P. 2.89) ([[πάρφασις]]) ἃ τὸ μὲν λαμπρὸν βιᾶται, [[τῶν]] δ' ἀφάντων [[κῦδος]] ἀντείνει σαθρόν (N. 8.34) εἰ γὰρ [[ἅμα]] κτεάνοις πολλοῖς ἐπίδοξον [[ἄρηται]] [[κῦδος]] (N. 9.47) esp., [[acquired]] in games, θυμὸς ὀτρύνει φάμεν Ἐμμενίδαις Θήρωνί τ' [[ἐλθεῖν]] εὐίππων διδόντων Τυνδαριδᾶν (O. 3.39) [[κῦδος]] ὄρσαι σπεύδει Καμαρίνᾳ (O. 4.11) τὶν δὲ [[κῦδος]] ἁβρὸν νικάσας ἀνέθηκε (O. 5.7) εἰ δ' ἐγὼ Μελησία ἐξ ἀγενείων [[κῦδος]] [[ἀνέδραμον]] ὕμνῳ (O. 8.54) Ἄργει τ' ἔσχεθε [[κῦδος]] [[ἀνδρῶν]] (ἀντὶ [[τοῦ]] ἐν [[ἀνδράσι]]) (O. 9.88) στεφάνους καλλίνικον πατρίδι [[κῦδος]] (I. 1.12) ὃς δ' ἀμφ ἀέθλοις ἢ πολεμίζων [[ἄρηται]] [[κῦδος]] ἁβρόν (I. 1.50) c. gen., [[κῦδος]] ἐξ ἀμφικτιόνων ἔπορεν ἱπποδρομίας in horseracing (P. 4.66)
}}
{{lsm
|lsmtext='''κῦδος:''' -εος, τό, [[δόξα]], [[φήμη]], [[ιδίως]] στον πόλεμο, σε Ομήρ. Ιλ.· λέγεται για μεμονωμένο [[πρόσωπο]], [[κῦδος]] Ἀχαιῶν, η [[δόξα]] των Αχαιών όπως το Λατ. [[decus]], σε Όμηρ.
}}
{{elnl
|elnltext=κῦδος -ους, τό, zonder contr. -εος, poët., stralendheid, (krachtige) uitstraling, schittering ( m. n. in de oorlog):; κύδεϊ γαίων trots op zijn uitstraling Il. 1.405; Ἀπόλλων... Τρωσὶν καὶ Ἕκτορι κῦδος ὄπαζεν Apollo liet de Trojanen en Hector schitteren Il. 16.73; δίκης κῦδος de stralendheid van rechtvaardigheid Democr. B 215; van personen ster:. Ὀδυσεῦ, μέγα κῦδος Ἀχαιῶν Odysseus, grote ster van de Grieken Il. 19.673.
}}
{{elru
|elrutext='''κῦδος:''' εος τό слава, честь (τιμὴ καὶ κ. Hom.): κ. ὀπάζειν, ἐγγυαλίζειν или προτιάπτειν Hom. приносить славу, прославлять; [[μέγα]] κ. Ἀχαιῶν Hom. (Нестор - ) слава ахейцев; κ. [[ἀρέσθαι]] Hom. стяжать славу; κύδεϊ [[γαίων]] Hom. гордый (своей) славой.
}}
{{etym
|etymtx=-εος<br />Grammatical information: n.<br />Meaning: [[fame]], [[honour]], [[glory]], [[renown]] (Il.; Trümpy Fachausdrücke 196 ff.; also Greindl RhM 89, 220).<br />Compounds: Often as 2. member, e.g. <b class="b3">ἐπι-κυδής</b> [[famous]] (Il.); very often PN, e.g. <b class="b3">Φερε-κύδης</b>, <b class="b3">Κυδό-νικος</b> (Bechtel Hist. Personennamen 269f.)<br />Derivatives: Further with regular <b class="b3">ι-</b>, <b class="b3">ρ-</b>, <b class="b3">ν-</b>change: 1. <b class="b3">κυδι-άνειρα</b> f. conventional epithet, prop. "with renowned men', [[in which partake renowned men]] ([[μάχη]], after it [[ἀγορά]], Il.; Schwyzer 447, 474; Sommer Nominalkomp. 181); with <b class="b3">-ι-</b> further [[κύδιμος]] [[famous]] (Hes., h. Merc., Pi.; Schwyzer 494f.). [[κυδιάω]] [[boast]], [[be proud]] (Il., Hes. Sc., h. Cer [only ptc [[κυδιόων]] etc.], h. Hom. 30, 13 ([[κυδιόωσι]]), A. R., Q. S. ([[κυδιάασκον]])), cf. Chantraine Gramm. hom. 1, 359. - 2. <b class="b3">κυδρ-ός</b> [[famous]] (Il.) with [[κυδρότερος]] (Xenoph., B.) beside the primary [[κύδιστος]] (Il.; Seiler Steigerungsformen 76), [[κύδιον]] (E.); also [[κυδέστερος]] (Plb.) and [[κυδίστατος]] (Nic. Th. 3, voc. <b class="b3">-τε</b> for Il. [[κύδιστε]]). Late denomin. [[κυδρόομαι]] [[boast]] (Ael., Polyaen.). - 3. [[κυδαίνω]], aor. [[κυδῆναι]] [[honour]], [[glorify]] (Il.), also [[κυδάνω]] [[glorify]], [[boast]] (Il.; Chantraine Gramm. hom. 1,315); cf. also [[κυδνός]] = [[κυδρός]] ([[variae lectiones|vv.ll.]] in Hes., IG 14, 2117) with sec. suffix-change. Here also [[κυδάλιμος]] = [[κυδρός]] (Il.), cross of <b class="b3">*κυδαλέος</b> and [[κύδιμος]]? (Arbenz Die Adj. auf <b class="b3">-ιμος</b> 27); [[κυδήεις]], Dor. <b class="b3">-άεις</b> (AP, Man., Epid.; late analogical formation, cf. Schwyzer 527, Thieme Studien 71 n. 3); <b class="b3">ὑπερ-κύδας</b> ptc., only <b class="b3">-αντα(ς</b>) [[boasting]] (Il.); prob. analogical, s. Schwyzer 526 n. 5, Schwyzer-Debrunner 518 n. 8, Risch 23 n. 189. Also the Demos-name [[Κυδαντίδαι]]? (Wackernagel Glotta 14, 54 = Kl. Schr. 2, 862).<br />Origin: IE [Indo-European]X [probably] [587] <b class="b2">*keuH-</b> [[hear]], [[observe]]<br />Etymology: With [[κῦδος]] is connected since Bezzenberger BB 27, 145 a Slavic word for [[wonder]], e.g. OCS, Russ. <b class="b2">čúdo</b>, gen. <b class="b2">-ese</b>, SCr. <b class="b2">čȕdo</b>, with the assumption of an ablaut <b class="b2">*keuHdos-</b> : <b class="b2">*kuHdos > *kūdos-</b> (s. Porzig Gliederung 170). The Slavic noun is derived with <b class="b2">d-</b>suffix from a verb [[learn]], [[understand]], [[hear]], e.g. OCS <b class="b2">čujǫ</b>, [[čuti]] (with which also [[κοέω]], s. v.); so [[čudo]], [[κῦδος]] prop. "what was heard" like [[κλέος]] from [[ἔκλυον]]. Details in Pok. 587f., Vasmer Wb. s. <b class="b2">čúdo</b> and <b class="b2">čúju</b>, W.-Hofmann s. [[caveō]]. (Diff. on [[κῦδος]] Persson Beitr. 1, 188 n. 2: as "Ruf" to [[κυδάζω]]). DELG doubts. - (On [[κυδρός]] a "gewagte Vermutung" in Wackernagel Berl. Sb. 1918, 411 (= Kl. Schr. 1, 330): to (Iran.) [[Σύδροι]], people in Arachosia (prop. *"the famous one"), from where Skt. <b class="b2">śūdrá-</b> [[member of the 4th caste]]; cf. W.-Debrunner Aind. Gramm. 2 : 2, 853 f.; cf. also Thieme KZ 69, 173 f. Mayrhofer refers to KEWA III 364f. and 798.)
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=[[κῦδος]], εος,<br />[[glory]], [[renown]], especially in war, Il.: of a [[single]] [[person]], [[κῦδος]] Ἀχαιῶν [[glory]] of the Achaians, like Lat. [[decus]], Hom.
}}
{{FriskDe
|ftr='''κῦδος''': -εος<br />{kũdos}<br />'''Grammar''': n.<br />'''Meaning''': [[Ruhm]], [[Ehre]], [[Ansehen]], [[Herrlichkeit]] (ep. poet. seit Il.; Trümpy Fachausdrücke 196 ff. m. Lit.; auch Greindl RhM 89, 220).<br />'''Composita''' : Oft als Hinterglied, z.B. [[ἐπικυδής]] [[ruhmvoll]], [[voll Herrlichkeit]] (ep. poet. seit Il.); sehr zahlreiche PN, z.B. Φερεκύδης, Κυδόνικος (Bechtel Hist. Personennamen 269f.).<br />'''Derivative''': Daneben mit regelmäßigem ι-, ρ-, ν-Wechsel: 1. [[κυδιάνειρα]] f. konventionelles Epithet, eig. "mit ruhmvollen Männern’, [[woran Männer ruhmvoll teilnehmen]], [[den Männern Ruhm schaffend]] ([[μάχη]], danach [[ἀγορά]], Il.; Schwyzer 447 m. Lit., 474; Sommer Nominalkomp. 181); mit -ι- noch [[κύδιμος]] [[ruhmvoll]] (Hes., ''h''. ''Merc''., Pi.; Schwyzer 494f. m. Lit.). [[κυδιάω]] [[sich rühmen]], [[stolz sein]] (Il., Hes. ''Sc''., ''h''. ''Cer'' [nur Ptz [[κυδιόων]] usw.], ''h''. ''Hom''. 30, 13 [κυδιόωσι], A. R., Q. S. [κυδιάασκον]), vgl. Chantraine Gramm. hom. 1, 359. — 2. [[κυδρός]] [[ruhmvoll]] (ep. poet. seit Il.) mit κυδρότερος (Xenoph., B.) neben den primären [[κύδιστος]] (ep. poet. seit Il.; Seiler Steigerungsformen 76), κύδιον (E.); auch [[κυδέστερος]] (Plb.) und [[κυδίστατος]] (Nik. ''Th''. 3, Vok. -τε für Il. κύδιστε). Spätes Denominativum [[κυδρόομαι]] [[sich rühmen]] (Ael., Polyaen.). — 3. [[κυδαίνω]], Aor. κυδῆναι [[ehren]], [[verherrlichen]] (ep. poet. seit Il., sp. Prosa), auch [[κυδάνω]] [[verherrlichen]], [[sich rühmen]] (Il.; Chantraine Gramm. hom. 1,315 m. Lit.); vgl. auch [[κυδνός]] = [[κυδρός]] ([[variae lectiones|vv.ll.]] bei Hes., ''IG'' 14, 2117) mit sekundärem Suffixtausch. — Hinzu kommen [[κυδάλιμος]] = [[κυδρός]] (Il.), Kreuzung von *κυδαλέος und [[κύδιμος]]? (Arbenz Die Adj. auf -ιμος 27 nach Debrunner); [[κυδήεις]], dor. -άεις (''AP'', Man., Epid.; späte Analogiebildung, vgl. Schwyzer 527, Thieme Studien 71 A. 3); [[ὑπερκύδας]] Ptz., nur -αντα(ς) [[sich übermäßig rühmend]] (Il.); wohl Analogiebildung, vgl. Schwyzer 526 A. 5 m. Lit., Schwyzer-Debrunner 518 A. 8, Risch 23 n. 189. Dazu der Demosname [[Κυδαντίδαι]]? (Wackernagel Glotta 14, 54 = Kl. Schr. 2, 862).<br />'''Etymology''' : Mit [[κῦδος]] wird seit Bezzenberger BB 27, 145 ein slavisches Wort für [[Wunder]], z.B. aksl., russ. ''čúdo'', Gen. -''ese'', skr.''čȕdo'', unter Annahme eines Ablautwechsels *''qēudos''- : *''qūdos''- verbunden (dazu Porzig Gliederung 170). Das slavische Nomen wird von einem Verb [[vernehmen]], [[wahrnehmen]], [[hören]], z.B. aksl. ''čujǫ'', ''čuti'' (wozu auch [[κοέω]], s. d.), mit ''d''-Suffix abgeleitet; ''čudo'', [[κῦδος]] somit eig. "das Vernommene, Gehörte" wie [[κλέος]] von ἔκλυον. Einzelheiten m. reicher Lit. bei WP. 1, 368ff., Pok. 587f., Vasmer Wb. s. ''čúdo'' nnd ''čúju'' W.-Hofmann s. ''caveō''. Anders über [[κῦδος]] Persson Beitr. 1, 188 A. 2 (als "Ruf" zu [[κυδάζω]]). — Uber [[κυδρός]] eine "gewagte Vermutung" bei Wackernagel Berl. Sb. 1918, 411 (= Kl. Schr. 1, 330): zu (iran.) Σύδροι, Volk in Arachosien (eig. *"die Ruhmvollen"), woraus aind. ''śūdrá''- ‘Angehöriger der 4. Kaste’; vgl. W.-Debrunner Aind. Gramm. 2 : 2, 853 f. m.Lit.; dazu noch Thieme KZ 69, 173 f.<br />'''Page''' 2,40-41
}}
{{WoodhouseReversedUncategorized
|woodrun=[[celebrity]], [[fame]], [[honor]], [[honour]], [[renown]], [[reputation]], [[good name]]
}}