View source for ἴς

{{LSJ1
|Full diacritics=ἴς
|Medium diacritics=ἴς
|Low diacritics=ις
|Capitals=ΙΣ
|Transliteration A=ís
|Transliteration B=is
|Transliteration C=is
|Beta Code=i)/s
|Definition=(A) [ῑ], ἡ, gen. [[ἰνός]], acc. [[ἶνα]], nom.pl. [[ἶνες]], dat. <span class="sense"><span class="bld">A</span> ἴνεσι <span class="bibl">Il.23.191</span>, also ἰσίν Sor. (v. infr.), Suid. [[sub verbo|s.v.]] [[ἶνες]], cj. Nauck for [[εἰσίν]] in <span class="bibl">A.<span class="title">Fr.</span>229</span>:— [[sinew]], [[tendon]], sg. once in Hom., ὡς δ' ὅτ' ἂν . . ἀνὴρ . . ἶνα τάμῃ διὰ πᾶσαν <span class="bibl">Il.17.522</span>: usually in plural, [[sinews]], οὐ γὰρ ἔτι σάρκας τε καὶ ὀστέα ἲνες ἔχουσιν <span class="bibl">Od.11.219</span>, cf. <span class="bibl">Il.23.191</span>; ἶνες ἄρθρων <span class="bibl">Ar.<span class="title">Pax</span>86</span>, cf. <span class="bibl">Archil.138</span>; <b class="b3">ἶνες αὐτὸ μόνον καὶ λεπτὴ δορά</b>, of a person wasted by disease, <span class="bibl">Ph.2.432</span>; [[δοράς]], [[σάρκας]], [[ἶνας]] ib.<span class="bibl">527</span>: metaph., Τρωίας ἶνας ἐκταμὼν δορί <span class="bibl">Pi.<span class="title">I.</span>8(7).57</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> later, [[the fibrous vessels in the muscles]], <span class="bibl">Pl.<span class="title">Ti.</span>84a</span>, <span class="bibl">Arist.<span class="title">HA</span>515b27</span>, al.; in blood, [[fibrine]], <span class="bibl">Id.<span class="title">PA</span>650b14</span>, cf. <span class="bibl">Pl.<span class="title">Ti.</span>82c</span>, <span class="bibl">Meno <span class="title">Iatr.</span>17.34</span>: metaph., of metals, Plu.2.434b. </span><span class="sense"><span class="bld">3</span> [[rib]] in the leaves of plants, <span class="bibl">Thphr.<span class="title">HP</span>3.12.7</span> (sg.). </span><span class="sense"><span class="bld">4</span> [[strip]] of papyrus, ταῖς τῶν χαρτῶν ἰσίν <span class="bibl">Sor.1.13</span>: sg., Gal.10.1000. </span><span class="sense"><span class="bld">b</span> <b class="b3">λεπτὴ ἴς</b> a small [[fibre]] of papyrus, Id.17(1).795.</span><br /><span class="bld">ἴς</span> (B) [ῑ], ἡ, three times in acc. sg. [[ἶνα]] (elided <b class="b3">ἶν'</b>) <span class="bibl">Il.5.245</span>,<span class="bibl">7.269</span>, <span class="bibl">Od.9.538</span>, freq. in instr. [[ἶφι]] ([[quod vide|q.v.]]), elsewhere only nom. sg.:—<span class="sense"><span class="bld">A</span> [[strength]], [[force]], of persons, ἀλλ' ἄρα καὶ ἲς ἐσθλή <span class="bibl">Il.12.320</span>; ἐπέρεισε δὲ ἶν' ἀπέλεθρον <span class="bibl">7.269</span>; ἤ μοι ἔτ' ἐστὶν ἴς, οἵη πάρος . . <span class="bibl">Od.21.283</span>, cf. <span class="bibl">11.393</span>, <span class="bibl">18.3</span>: freq. in periphr., <b class="b3">ἱερὴ ἲς Τηλεμάχοιο</b> the [[strong]] Telemachus, <span class="bibl">2.409</span>; κρατερὴ ἲς Ὀδυσῆος <span class="bibl">Il.23.720</span>; ἲς Ἡρακλῆος <span class="bibl">Hes.<span class="title">Th.</span>951</span>; and in twofold periphr., <b class="b3">ἲς βίης Ἡρακληείης</b> ib.<span class="bibl">332</span>; also of things, <b class="b3">ἲς ἀνέμου</b> or [[ἀνέμοιο]], <span class="bibl">Il.15.383</span>, <span class="bibl">17.739</span>, <span class="bibl">Od.9.71</span>; ἲς ποταμοῖο <span class="bibl">Il.21.356</span>; <b class="b3">κράται' ἴς</b> was read by Ptol.Asc.in <span class="bibl">Od.11.597</span>; v. [[κρατύς]]. (<b class="b3">ϝῑ-</b>, cf. <b class="b3">γίς· ἰσχύς</b>, Hsch., pr. n. ϝιφιάδας <span class="title">IG</span>7.3172.70, Lat. [[vis]], [[vim]]; prob. cogn. with [[ἵεμαι]] but not with [[ἴς]] (A).)</span>
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1262.png Seite 1262]] ἡ, gen. ἰνός, acc. ἶνα, plur. ἶνες, ἴνεσι (eigtl. Fισ, vis), [[Muskel]], Muskel- oder Gliederband, [[Sehne]], Sitz der Körperkraft; οὐ γὰρ ἔτι σάρκας τε καὶ ὀοτέα ἶνες ἔχουσιν Od. 11, 219, vgl. Il. 23, 190; κάλυψε νέκυν, μὴ πρὶν [[μένος]] Ἠελίοιο σκήλει' ἀμφὶ περὶ [[χρόα]] ἴνεσιν ἠδὲ μέλεσσιν 16, 316 (vgl. νεῦρα); bes. die starken Halsmuskeln, das Genick, ὅτ' ἄν – ἀνὴρ κόψας [[ἐξόπιθεν]] κεράων βοός – ἶνα τάμῃ διὰ πᾶσαν 17, 520; vgl. Ap. Rh. 2, 826 μέσσας δὲ σὺν όστέῳ ἶνας ἔκερσε. – Gew. die Muskel-, [[Körperkraft]], ἐσθλή Il. 12, 320, ἐπέρεισε δὲ ἶν' ἀπέλεθρον 7, 269 Od. 9, 538; οὐ γάρ οἱ ἔτ' ἦν ἲς [[ἔμπεδος]], [[οὐδέ]] τι [[κίκυς]] 11, 393; [[οὐδέ]] οἱ ἦν ἲς οὐδὲ βίη 18, 3; εἴ μοι ἔτ' ἔστιν ἴς, οἵη [[πάρος]] ἔσκεν ἐνὶ γναμπτοῖσι μέλεσσιν 21, 283; umschreibend, ἱερὴ ἲς Τηλεμάχοιο, des Telemach heilige Stärke, der starke T., Od. oft; κρατερὴ ἲς Ὀδυσῆος Il. 23, 720; mit verdoppeltem Nachdruck ἲς βίης Ἡρακληείης Hes. Th. 332. – Auch auf Lebloses übertragen, bes. vom Winde, Il. 15, 383 Od. 9, 71 u. öfter; ποταμοῖο Il. 21, 356. – Pind. Τροΐας ἶνας ἐκταμών I. 7, 53, übertr., die Kraft Troja's; Ar. πρὶν ἂν ἰδίῃς καὶ διαλύσῃς ἄρθρων ἶνας Paz 85, die Sehnenkraft der Gelenke. Bei Hippocr., Plat. Tim. 82 c u. Arist., z. B. H. A. 3, 6, die thierischen Fleischfasern in den Muskeln u. im Blute; bei Theophr. auch die Pflanz- u. Holzfasern; auch von Metalladern, οἷον ἶνες ἢ [[τρίχες]] ἀραιαὶ διατρέχουσιν ἐν τοῖς μετάλλοις Plut. def. orac. 43. oder ἵς, veraltetes Pronomen, f. ἴ).
}}
{{ls
|lstext='''ἴς''': ῑ, ἡ, γεν. ἰνός, αἰτιατ. ἶνα, ὀνομαστ. πληθυντ. ἶνες, δοτ. ἴνεσι Ἰλ. Ψ. 191: - μῦς (τοῦ σώματος), παρ’ Ὁμήρῳ μόνον [[ἅπαξ]] καθ’ ἑνικόν, ὡς τὸ [[ἰνίον]], ὁ μυὼν ὁ κατὰ τὸ [[ὄπισθεν]] τοῦ τραχήλου [[μέρος]], ὡς δ’ ὅτ’ ἂν... [[ἀνήρ]]... ἶνα τάμῃ διὰ πᾶσαν Ἰλ. Ρ. 522: - ἀλλὰ κατὰ πληθ., οἱ μύες, μυῶνες, οὐ γὰρ ἔτι σάρκας τε καὶ ὀστέα ἶνες ἔχουσιν, (κατὰ τὸν Σχολ. αἱ ἶνες σημαίνουσιν [[ἐνταῦθα]] [[νεῦρα]] «ὡς κινήσεώς τε καὶ αἰσθήσεως ὄργανα»), Ὀδ. Λ. 219, πρβλ. Ἰλ. Ψ. 191· ἶνες ἄρθρων Ἀριστοφ. Εἰρ. 86, πρβλ. Ἀρχίλ. 127· μεταφ., ἥρωες [[εἶναι]] αἱ ἶνες τῆς Τροίας, Πινδ. Ι. 8 (7). 113. 2) βραδύτερον (ἀφοῦ οἱ μυῶνες ἐκλήθησαν [[νεῦρα]]) αἱ ἶνες [[εἶναι]] τὰ ἐντὸς τῶν μυώνων μιτοειδῆ ἀγγεῖα, Λατ. fibrae, Πλάτ. Τίμ. 82C, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 3. 6, 1, κ. ἀλλ.· ἶνες αἵματος, τὸ ἰνῶδες [[μέρος]], ὁ αὐτ. π. Ζ. Μορ. 2. 4. 1, πρβλ. Πλάτ. Τίμ. 81Α· ἐν Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 3. 12, 7 τὰ ἀγγεῖα τῶν φυτῶν· πρβλ. [[ἰνώδης]]· - μεταφ. ἐπὶ μετάλλων, Πλούτ. 2. 434Β. 3) λεπτὴ ἴς, ἡ ἐγκαρσία γραμμὴ ἐν τῷ γράμματι Θ, Γαλην. 9. 354. ΙΙ. ἐν τῷ ἑνικῷ, κατὰ τὸ πλεῖστον [[ἰσχύς]], [[δύναμις]], «[[νεῦρα]]», ἀλλ’ ἄρα καὶ ἲς ἐσθλὴ Ἰλ. Μ. 320· ἐπέρεισε δὲ ἶν’ ἀπέλεθρον, «ἐπεστήριξε δὲ δύναμιν μεγίστην» (Θ. Γαζῆς), Η. 269, κτλ.· ἤ μοι ἔτ’ ἐστὶν ἴς, οἵη [[πάρος]].. Ὀδ. Φ. 283, πρβλ. Λ. 393, Σ. 3· - συχνὸν ἐν περιφρ. ὡς τὸ βίη, ἱερὴ ἲς Τηλεμάχοιο, ὁ κραταιὸς Τηλέμαχος· κρατερὴ ἲς Ὀδυσῆος Ἰλ. Ψ. 720· ἲς Ἡρακλῆος Ἡσ. Θ. 951· καὶ ἐν διττῇ περιφρ., ἲς βίης Ἡρακληείης Ἡσ. Θ. 332· [[οὕτως]] ἲς ἀνέμου ἢ ἀνέμοιο Ἰλ. Ο. 383, Ρ. 739, Ὀδ. Ι. 71· ἲς ποταμοῖο Ἰλ. Φ. 536. (Ἐκ τῆς √ϜΙΣ· [[διότι]] τὸ Ϝ άναφαίνεται παρ’ Ὁμ. ὡς ἐν τοῖς ἶφι, [[ἴφιος]], Λατ. vis, vires· [[ἐντεῦθεν]] [[ὡσαύτως]] [[ἰσχύς]], Λακων. βίσχυς, (ὅ ἐ. ϝίσχυς) Ἡσύχ. Ἀλλ. ἡ [[ἐτυμολογία]] δὲν [[εἶναι]] [[ἄμοιρος]] δυσκολιῶν, ἴδε Κούρτ. ἀριθ. 615).
}}
{{bailly
|btext=ἰνός (ἡ) :<br /><b>I.</b> muscle, nerf ; <i>au plur.</i><br /><b>1</b> <i>primit.</i> muscles ; <i>postér.</i> fibre;<br /><b>2</b> veine des métaux;<br /><b>II.</b> <i>p. ext., au sg.</i> force, vigueur, véhémence ; <i>périphr. c.</i> [[βίη]] : κρατερὴ ἲς Ὀδυσῆος IL la force puissante d’Ulysse, le vigoureux Ulysse ; ἲς ἀνέμου <i>ou</i> ἀνέμοιο IL, OD la force du vent ; ἲς ποταμοῖο IL la force du fleuve.<br />'''Étymologie:''' pour *Ϝίς, cf. <i>lat.</i> vis.
}}
{{Autenrieth
|auten=(ϝίς, cf. vis), acc. ἶνα, pl. ἶνες, dat. [[ἴνεσι]]: (1) [[sinew]], [[collectively]], Il. 17.522, [[elsewhere]] pl.—(2) [[strength]], [[force]], [[literally]] and [[fig]].; freq. [[with]] gen. as periphrasis [[for]] the [[person]], κρατερὴ ἲς Ὀδυσῆος, i. e. the [[mighty]] [[strong]] [[Odysseus]] [[himself]], Il. 23.720 and Il. 21.356.
}}
{{Slater
|sltr=<b>ῑς</b> (ἡ) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>a</b> [[strength]] [ἶν coni. Kayser: κρίσιν codd. (P. 4.253) ] [[πρόσθα]] μὲν ς Ἀχελωίου τὸν ἀοιδότατον [[Εὐρωπία]] [[κράνα]] Μέλανός τε ῥοαὶ τρέφον κάλαμον (Wil.: ἴς Π: σ coni. G-H. v. [[Ἀχελώιος]]) fr. 70. 1.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>b</b> [[sinew]] met., Ἑλέναν τ' ἐλύσατο, Τροίας ἰνας ἐκταμὼν [[δορί]], [[ταί]] μιν ῥύοντό ποτε μάχας ἐναριμβρότου [[ἔργον]] ἐν πεδίῳ κορύσσοντα (I. 8.52)
}}
{{eles
|esgtx=[[tira de papiro]]
}}
{{lsm
|lsmtext='''ἴς:''' [ῑ], ἡ, γεν. <i>ἰνός</i>, αιτ. <i>ἶνα</i>, ονομ. πληθ. <i>ἶνες</i>, δοτ. [[ἴνεσι]] ή <i>ἰσί</i>·<br /><b class="num">I.</b> μυς (του σώματος), [[ιδίως]], μυς στο [[πίσω]] [[μέρος]] του αυχένα, σε Ομήρ. Ιλ.· στον πληθ., μύες, σε Όμηρ.<br /><b class="num">II.</b> ως επί το πλείστον στον ενικ., [[δύναμη]], [[ισχύς]], «[[νεύρα]]», Λατ. [[vis]], σε Όμηρ.· περιφραστικά, όπως το [[βίη]], <i>ἱερὴ ἲς Τηλεμάχοιο</i>, [[κραταιός]], [[δυνατός]] [[Τηλέμαχος]], σε Ομήρ. Οδ. κ.λπ.
}}
{{elru
|elrutext='''ἴς:''' [[ἰνός]] (ῑ) ἡ (dat. pl. [[ἴνεσι]] Hom., ἶσιν Aesch.)<br /><b class="num">1)</b> мышца, мускул: ἶνες καὶ μέλεα Hom. мышцы и члены, т. е. тело, организм; ἄρθρων ἶνες Arph. мышцы тела, мускулатура;<br /><b class="num">2)</b> [[сухожилие]]: σάρκας τε καὶ ὀστέα ἶνες ἔχουσιν Hom. сухожилия связывают мышцы и кости;<br /><b class="num">3)</b> [[волокно]]: ἶνες αἵματος Arst. волокнистое вещество крови (т. е. фибрин); ἶνες καὶ [[νεῦρα]] Plat. (мышечные) волокна и сухожилия;<br /><b class="num">4)</b> (у беспозвоночных) кровеносный сосуд (τὰ μικρὰ τῶν ζῴων ὀλίγας ἶνας ἀντὶ φλεβῶν εχουσιν Arst.);<br /><b class="num">5)</b> [[прожилка]] (ἶνες ἐν τοῖς μετάλλοις Plut.);<br /><b class="num">6)</b> [[сила]], [[мощь]] (ἐνὶ μελεσσιν Hom.): описательно κρατερὴ ἲς Ὀδυσῆος Hom. могучий Одиссей; ἲς Ἡρακλῆος или ἲς βίης Ἡρακληείης Hes. могучий Геракл;<br /><b class="num">7)</b> [[сила]], [[стремительность]], [[напор]] (ἀνέμοιο, ποταμοῖο Hom.).
}}
{{etym
|etymtx=ἴς<br />Grammatical information: f.<br />Meaning: [[power]], [[strength]] (Hom., Hes.).<br />Other forms: acc. <b class="b3">ἴν(α</b>) (3 times, only before vow., s. below), instr. [[ἶφι]]<br />Derivatives: <b class="b3">ἴφι-ος</b> [[strong]] (<b class="b3">ἴφια μῆλα</b> Hom., D. P.; on the formation Schwyzer 461) with PN as [[Ϝιφιάδας]], [[Ϝίφιτος]] (Boeot., Cor.), [[Ἶφις]] (Ι 667 a. o.; endearing name); s. also [[ἴφθιμος]]. -<br />Origin: IE [Indo-European] [1123] <b class="b2">*uiH-</b> [[strength]]<br />Etymology: H. [[γίς]] (= [[Ϝίς]]) ... [[ἰσχύς]] confirms the identity of <b class="b3">(Ϝ)ίς</b> [[strength]] with Lat. [[vīs]] <b class="b2">id.</b>); the expected acc. <b class="b3">(Ϝ)ίν</b> = [[vim]] can be restored from the always antevocalic [[ἶν]]'.<br />[[ἰνός]]<br />Grammatical information: f.<br />Meaning: [[sinew]] (Hom., Hp., Archil., Ar.), [[sinew of the neck]] (Ρ 522), <b class="b2">vessels of the muscles, fibrine, of plants, ribs of leaves</b> (Pl., Arist., Thphr.); details of the botan. use in Strömberg Theophrastea 129ff.).<br />Other forms: mostly pl. [[ἶνες]], dat. [[ἴνεσι]], late [[ἰσίν]], [[ἴναις]].<br />Compounds: compp. <b class="b3">ἄ-</b>, <b class="b3">πολύ-ϊνος</b> <b class="b2">without, with many ἶνες</b> etc. (Thphr.; Strömberg 135).<br />Derivatives: [[ἰνίον]] n. <b class="b2">the sinews at the back of the head, the neck</b> (Il., Hp., Arist.; cf. [[κρανίον]] and Chantraine Formation 59); [[ἰνώδης]] [[sinewy]], [[fibrous]] (X., Arist., Thphr.); prob. also <b class="b3">ἰναία δύναμις</b> H. (quite uncertain conj. Peripl. M. Rubr. 46); denomin. verbs: [[ἰνόω]] <b class="b2">provide with ἶνες, stengthen</b> (Hdn.), <b class="b3">ἐξ-ινόω</b> <b class="b2">remove the ἶνες, make powerless</b> (Lyc.), also <b class="b3">ἐξ-ινίζω</b>, <b class="b3">-ινιάζω</b> (Gal., Peripl. M. Rubr. a. o.).<br />Origin: XX [etym. unknown]<br />Etymology: The question rises, whether [[ἴς]] [[sinew]] arose from a remarkable concretization of [[ἴς]] [[strength]] or was a separate word. Old is the assumption (e. g. G. Meyer Gr.3 418), that the <b class="b3">ν-</b>stem inflection <b class="b3">ἶν-α</b>, <b class="b3">ἶν-ες</b> etc. arose from an expected acc. <b class="b3">(Ϝ)ῖν-α</b>; in formal respect this gives a possible solution. - Scheftelowitz IF 33, 158f. assumes an independent word <b class="b3">(Ϝ)ίς</b>, <b class="b3">(Ϝ)ινός</b> [[sinew]] (cf. <b class="b3">γίς ἱμάς</b> H.), from a verb [[bow]], [[bend]] (s. [[ἴτυς]], [[ἶρις]]).
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=<br /><b class="num">I.</b> a [[muscle]], esp. the [[muscle]] at the [[back]] of the [[neck]], Il.:—in pl. the muscles, Hom.<br /><b class="num">II.</b> [[strength]], [[force]], Lat. vis, Hom.:—in periphr. like βίη, ἱερὴ ἲς Τηλεμάχοιο the [[strong]] [[Telemachus]], Od., etc.
}}
{{FriskDe
|ftr='''ἴς''': 1.<br />{í̄s}<br />'''Forms''': Akk. ἴν(α) (3mal, nur vor Vok., vgl. unten), Instr. [[ἶφι]]<br />'''Grammar''': f.<br />'''Meaning''': [[Kraft]], [[Stärke]] (Hom., Hes.).<br />'''Derivative''': Davon [[ἴφιος]] [[kräftig]] (ἴφια μῆλα Hom., D. P.; zur Bildung Schwyzer 461) mit PN wie ϝιφιάδας, ϝίφιτος (böot., kor.), Ἶφις (Ι 667 u. a.; Kosename); s. auch [[ἴφθιμος]]. — 2. ἴς, ἰνός f., meist pl. ἶνες, Dat. [[ἴνεσι]], spät ἰσίν, ἴναις [[Sehne]] (Hom., Hp., Archil., Ar. u. a.), [[Nackensehne]] (Ρ 522), ‘Muskelfaden, Blutfaser (Fibrin), Pflanzenfaser, Blattnerv’ (Pl., Arist., Thphr. u. a.; Einzelheiten aus dem botan. Sprachgebrauch bei Strömberg Theophrastea 129ff.). Kompp. ἄ-, [[πολύϊνος]] [[ohne]], [[mit vielen ἶνες]] usw. (Thphr.; Strömberg 135). Ableitungen: [[ἰνίον]] n. [[die Sehnenpartie am Hinterkopf]], [[das Genick]], [[der Nacken]] (Il., Hp., Arist. usw.; vgl. [[κρανίον]] und Chantraine Formation 59); [[ἰνώδης]] [[sehnig]], [[fibrös]] (X., Arist., Thphr. u. a.); wohl auch [[ἰναία]]· [[δύναμις]] H. (ganz unsichere Konj. ''Peripl''. ''M''. ''Rubr''. 46); denominative Verba: [[ἰνόω]] [[mit ἶνες versehen]], [[stärken]] (Hdn.), [[ἐξινόω]] [[die ἶνες entfernen]], [[entkräften]] (Lyk.), auch [[ἐξινίζω]], -ινιάζω (Gal., ''Peripl''. ''M''. ''Rubr''. u. a.).<br />'''Etymology''' : H. γίς (= ϝίς)· ... [[ἰσχύς]] bestätigt die Identität von (ϝ)ίς [[Kraft]] mit lat. ''vīs'' ib. (nach Holthausen IF 62, 152 hierher noch germ. PN wie asächs. ''Wī''-''rīc''[?]); der zu erwartende Akk. (ϝ)ί̄ν = ''vim'' läßt sich aus dem stets antevokalischen ἶν’ leicht wiederherstellen. Es entsteht somit die Frage, ob ἴς [[Sehne]] durch eine bemerkenswerte Konkretisierung von ἴς [[Kraft]] entstanden ist oder als ein besonderes Wort zu gelten hat. Alt ist die Annahme (z. B. G. Meyer Gr.<sup>3</sup> 418), daß die ν-Stammflexion ἶνα, ἶνες usw. aus einem erweiterten Akk. (ϝ)ῖνα hervorgegangen sei; in formaler Hinsicht bietet sie eine jedenfalls mögliche Lösung. Nach Sommer Lautstud. 118 wäre ἰν- in ἶνες, [[ἰνίον]] usw. als ''n''-Ableitung eines alten ''s''-Stammes *''u̯ī''-''s''- (in lat. ''vīr''-''ēs''?; unsicher, s. W.-Hofmann s. 2. ''vīs'') aus *''u̯ī̆s''-''n''- zu erklären, wozu sekundär der Nom. ἴς; auch dabei wird also von dem abstrakten Begriff [[Kraft]] ausgegangen. Ähnlich Kretschmer Glotta 30, 94 A. 1 (aus *''u̯is''-''en''-), Pisani Ist. Lomb. 76, 14f. (*''u̯īs''- urspr. neutr.), Specht KZ 59, 291; s. noch Schwyzer 570 m. A. 2. — Dagegen will Scheftelowitz IF 33, 158f. ein besonderes Wort (ϝ)ί̄ς, (ϝ)ινός [[Sehne]] (vgl. γίς· [[ἱμάς]] H.) ansetzen, von einem Verb [[biegen]] (s. [[ἴτυς]], [[ἶρις]]), u. zw. entweder aus *''u̯ī''-''n''- (vgl. čech. ''winek'' [[Band]], [[Stirnband]]) oder aus *''u̯ī̆s''-''n''- (> gr. ϝιν-).<br />'''Page''' 1,735-736
}}