View source for ἑψία

{{LSJ1
|Full diacritics=ἑψία
|Medium diacritics=ἑψία
|Low diacritics=εψία
|Capitals=ΕΨΙΑ
|Transliteration A=hepsía
|Transliteration B=hepsia
|Transliteration C=epsia
|Beta Code=e(yi/a
|Definition=[ῐ], Ion. [[ἑψίη]], ἡ, [[amusement]], <span class="bibl">S.<span class="title">Fr.</span>3</span>; [[plaything]], <span class="bibl">Nic.<span class="title">Th.</span>880</span>: pl., ἔψια, τά, <span class="bibl"><span class="title">EM</span>406.8</span>; ἕψεια, Hsch. (Etym. uncertain: derived by Hsch. from [[ἕπρμαι]], by <span class="title">EM</span> from [[ἔπος]]. The connection with Lat. [[jocus]] is doubtful.)
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1132.png Seite 1132]] ἡ, ion. [[ἑψίη]], auch [[ἑψιά]] u. nach den alten Grammatikern ἐψία geschrieben,.Soph. frg. 4; bei Hesych., der es von [[ἕπομαι]] ableitet, [[ὁμιλία]] erkl. Bei Nic. Al. 880, σπέρμ' ὀλοὸν κνίδης, ἥθ' ἑψίη ἔπλετο κούροις, ist es = Scherz, Spiel.
}}
{{ls
|lstext='''ἑψία''': Ἰων. ἑψίη, ἡ, (ψῐά, ψειὰ) [[παιγνίδιον]] [[ὅπερ]] ἐπαίζετο διὰ ψηφιδίων: [[καθόλου]], [[παιδιά]], [[παιγνίδιον]], Νικ. Θ. 880· «[[ἑψία]]· [[γέλως]], [[παιδιά]], [[χλεύη]], [[ἔφοδος]]· ἀπὸ τοῦ ἕπεσθαι. [[ὁμιλία]]. Σοφοκλῆς Ἀθάμαντι δευτέρῳ (Ἀποσπ. Σοφ. 4.) «Ἡσύχ. Ὑπάρχει πληθ. [[τύπος]] ἔψια ἢ ἕψια, τά, ἐν Ἐτυμολ. Μ. 406. 8, ἑρμηνευόμενα: «τὰ ἀπὸ λόγων παίγνια», παρὰ δὲ Ἡσυχ. «ἕψεια· παίγνια».
}}
{{bailly
|btext=ας (ἡ) :<br /><b>1</b> entretien familier;<br /><b>2</b> amusement, badinage.<br />'''Étymologie:''' cf. [[ἔπος]].
}}
{{grml
|mltxt=<b>(I)</b><br />[[ἑψία]], ἡ (Μ) [[ἕψω]]<br />[[μαγείρεμα]], [[βράσιμο]], [[ψήσιμο]].<br /><b>(II)</b><br />[[ἑψία]] και ιων. τ. ἑψίη, ἡ (Α)<br /><b>1.</b> [[παιχνίδι]] που παιζόταν με ψηφίδες, με πετραδάκια<br /><b>2.</b> <b>γεν.</b> [[παιχνίδι]], [[παιδιά]], [[ψυχαγωγία]], [[διασκέδαση]]<br /><b>3.</b> (στο Μέγα Ετυμολογικόν υπάρχει και ο πληθ.) <i>τὰ ἔψια</i><br />«τὰ ἀπὸ τῶν λόγων παίγνια»<br /><b>4.</b> (στον <b>Ησύχ.</b>) «ἕψεια<br />παίγνια».<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Υποχωρητικό παρ. του <i>ἑψιῶμαι</i>].
}}
{{lsm
|lsmtext='''ἑψία:''' Ιων. -ίη, ἡ, [[παιχνίδι]] που παιζόταν με χαλίκια, πετραδάκια.
}}
{{elru
|elrutext='''ἑψία:''' ἡ досл. игра в камешки, перен. забава, развлечение Soph.
}}
{{etym
|etymtx=-ίη<br />Grammatical information: f.<br />Meaning: [[joy]], [[play]] (S. Fr. 3, Nic. Th. 880);<br />Other forms: Also <b class="b3">ἀψίαι ἑορταί</b>. [[Λάκωνες]] H.; [[ψιά]] H., [[ψιάδδειν]] = [[παίζειν]] (Ar.). Perhaps <b class="b3">ψίνθος τέρψις</b> H.<br />Compounds: as 2. member in <b class="b3">φιλ-έψιος</b> (Com.), <b class="b3">ὁμ-έψιος</b> (AP ). Also n. pl. <b class="b3">ἕψεια παίγνια</b> H., [[ἕψια]] (EM). Postverbal from [[ἑψιάομαι]], <b class="b3">-άσασθαι</b>, also with <b class="b3">ἀφ-</b>, <b class="b3">ἐφ-</b>, <b class="b3">καθ-</b>, <b class="b2">(en)joy, play</b> (Od.; cf. Wackernagel Unt. 46f.).<br />Derivatives: Also, through loss of the anlauting vowel (Strömberg Wortstudien 45), [[ψιάδδειν]] = [[παίζειν]] (Ar. Lys. 1302 [lyr.], H.), <b class="b3">ψιά χαρά</b>, [[γελοίασμα]], [[παίγνια]] H.<br />Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]<br />Etymology: Formation like the "verbs of disease" in <b class="b3">-ιάω</b> (Schwyzer 732); further unclear. Obsolete hypotheses in Bq. - Note the variations: <b class="b3">ἐ-</b>, <b class="b3">ἑ- ἀ</b>, stress on first or second syllable and [[ψιά]] H., [[ψιάδδειν]]; the word will be Pre-Greek (Fur. 139, 352, 376). - Meier-Brügger, MSS 50 (1989) assumes a noun <b class="b2">*sengʷ</b>ʰ[[-ti-]] [[singing]], with <b class="b3">*῎῎ἔψις</b> from <b class="b3">*εμψις</b>; one asks why <b class="b3">*ἕμψις</b> was not retained; it does not explain the variations; also there is no reason to assume that the word primarily referred to music.
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=[[ἑψία]], ἡ,<br />a [[game]] played with pebbles.
}}
{{FriskDe
|ftr='''ἑψία''': -ίη<br />{hepsía}<br />'''Grammar''': f.<br />'''Meaning''': [[Vergnügung]], [[Spiel]] (S. ''Fr''. 3, Nik. ''Th''. 880);<br />'''Composita''': als Hinterglied in [[φιλέψιος]] (Kom.), [[ὁμέψιος]] (''AP'' u. a.). Auch n. pl. ἕψεια· [[παίγνια]] H., ἕψια (''EM''). Postverbal von [[ἑψιάομαι]], -άσασθαι, auch mit ἀφ-, ἐφ-, καθ-, [[sich vergnügen]], [[spielen]] (ep. seit Od.; vgl. Wackernagel Unt. 46f.).<br />'''Derivative''': Daneben, wahrscheinlich durch Wegfall des anlautenden Vokals (Strömberg Wortstudien 45), ψιάδδειν = παίζειν (Ar. ''Lys''. 1302 [lyr.], H.), ψιά· [[χαρά]], γελοίασμα, [[παίγνια]] H.<br />'''Etymology''': Bildung wie die "Krankheitsverba" auf -ιάω (Schwyzer 732); sonst dunkel. Veraltete Hypothesen sind bei Bq notiert.<br />'''Page''' 1,604
}}