View source for ἔρημος

{{Thayer
|txtha=ἔρημον (in classic Greek [[also]] [[ἔρημος]], [[ἐρήμη]], [[ἔρημον]], cf. Winer's Grammar, § 11,1; (Buttmann, 25 (23); on its [[accent]] cf. Chandler §§ 393,394; Winer's Grammar, 52 (51))); adjective [[solitary]], [[lonely]], [[desolate]], [[uninhabited]]: of places, R G L), ἡ [[ὁδός]], [[leading]] [[through]] a [[desert]], Sept.), [[see]] [[Γάζα]], [[under]] the [[end]] of persons: "[[deserted]] by others; deprived of the [[aid]] and [[protection]] of others, [[especially]] of friends, acquaintances, [[kindred]]; [[bereft]]"; (so [[often]] by Greek writers of [[every]] [[age]], as [[Aeschylus]] Ag. 862; Pers. 734; [[Aristophanes]] pax 112; [[ἔρημος]] τέ καί [[ὑπό]] πάντων καταλειφθείς, Herodian, 2,12, 12 (7 edition, Bekker); of a [[flock]] [[deserted]] by the [[shepherd]], [[Homer]], Iliad 5,140): [[γυνή]], a [[woman]] neglected by her [[husband]], from whom the [[husband]] withholds [[himself]], L and WH texts [[omit]]); cf. Bleek, Erklär. d. drei ersten Evv. ii., p. 206 (cf. ἡ [[ἔρημος]], [[namely]], [[χώρα]]; the Sept. [[often]] for מִדְבַּר; a [[desert]], [[wilderness]] ([[Herodotus]] 3,102): αἱ ἔρημοι, [[desert]] places, [[lonely]] regions: Winer's Grammar, § 18,1), Winer s RWB [[under]] the [[word]] Wüste; Furrer in Sehenkel [[see]] 680ff; (B. D., [[see]] [[under]] the words, Smith's Bible Dictionary, Desert and Smith's Bible Dictionary, Wilderness (American edition)).
}}
{{bailly
|btext=ος, ον :<br /><i>poét.</i> [[ἐρῆμος]], η, ον :<br /><b>I.</b> <i>abs.</i> <b>1</b> désert, solitaire ; ἡ [[ἔρημος]] (χωρά) HDT <i>ou</i> ἡ [[ἐρήμη]] ÉL, <i>au plur.</i> [[αἱ]] ἔρημοι ÉL, τὰ ἔρημα, <i>poét.</i> ἐρῆμα, la solitude;<br /><b>2</b> <i>en parl. d’êtres vivants ou de choses</i> solitaire, isolé, seul;<br /><b>II.</b> <i>avec un rég.</i> vide de, dépourvu de, gén. : [[χώρη]] [[ἔρημος]] πάντων HDT pays dépourvu de tout ; στέγαι ἔρημοι φίλων SOPH toit vide d’amis ; <i>en parl. de pers.</i> [[ἔρημος]] συμμάχων HDT sans alliés ; πατρός SOPH qui n’a plus de père ; [[ἔρημος]] πρὸς φίλον SOPH sans ami;<br /><b>III.</b> ἡ [[ἐρήμη]], <i>qqf</i> ἡ [[ἔρημος]], <i>avec ou sans</i> [[δίκη]], [[γραφή]], [[δίαιτα]], procès où l'une des parties fait défaut ; ἐρήμην κατηγορεῖν PLAT accuser par défaut ; ἐρήμῃ δίκῃ θάνατον καταγιγνώσκειν τινός THC condamner qqn à mort par défaut ; ἔρημον διδόναι LYS rendre un jugement par défaut, par contumace.<br />'''Étymologie:''' pê apparenté à [[ἠρέμα]].
}}
{{grml
|mltxt=και [[έρμος]], -η, -ο και [[έρημος]], -ο (AM [[ἔρημος]], -ον, Α και [[ἐρῆμος]], -η, -ον)<br /><b>1.</b> [[μοναχικός]], απομονωμένος, [[μόνος]]<br /><b>2.</b> (για τόπους) α) απομακρυσμένος, [[ακατοίκητος]], εγκαταλελειμμένος («τὸν μὲν ἀοιδὸν ἄγων ἐς νῆσον ἐρήμην», <b>Ομ. Οδ.</b>)<br />β) [[άδειος]] («ἔρημος ἡ [[πνύξ]]», <b>Αριστοφ.</b>)<br /><b>3.</b> (<b>για πρόσ.</b>) [[μονήρης]], [[αβοήθητος]] στερημένος από [[κάτι]] ή από κάποιον (φίλο, σύμμαχο, σύντροφο) («πού πας μονάχη κι έρημη», <b>Σολωμ.</b>)<br /><b>4.</b> (για αφηρ. καταστάσεις) αυτός που προκαλεί το [[συναίσθημα]] της ερημιάς, της απόλυτης εγκατάλειψης («έρημη η [[νύχτα]] ολόγυρά μου», Ζερβ.)<br /><b>5.</b> (η αιτ. του θηλ. ως επίρρ.) <b>βλ.</b> [[ερήμην]]<br /><b>6.</b> (το θηλ. του επιθ. [[έρημος]] ως ουσ.) η [[έρημος]] (ενν. [[χώρα]]) α) πολύ [[μεγάλη]] [[έκταση]] γης που δεν έχει [[νερό]] και γι’ αυτό [[είναι]] ακατοίκητη και ακαλλιέργητη<br />β) <b>παροιμ. φρ.</b> «[[φωνή]] βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ» — γι’ αυτούς που μιλούν [[μάταια]] σε κάποιους που δεν προσέχουν ή δεν αποδέχονται αυτά που λέγονται (ΚΔ)<br />γ) <b>παροιμ.</b> «[[πολλά]] καλά στην έρημο, [[γιατί]] [[κανείς]] δεν [[είναι]]» — για το [[γεγονός]] ότι η ψυχική [[γαλήνη]] εξασφαλίζεται [[μακριά]] από την [[κοινωνία]] τών ανθρώπων<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>1.</b> αυτός που σε δεδομένη χρονική [[στιγμή]] δεν παρουσιάζει ύπαρξη η [[κίνηση]] («[[έρημος]] [[δρόμος]]»)<br /><b>2.</b> αυτός που γίνεται [[αίτιος]] δυστυχίας, εγκατάλειψης («τα [[έρημα]] τα [[ξένα]] ν’ ανάψουν να καούν», δημ. τραγ.)<br /><b>3.</b> <b>φρ.</b> «ἐρμος σου ο [[χρόνος]] και [[κακός]]»<br />(για [[κατάρα]]) τον [[κακό]] σου τον καιρό<br /><b>μσν.- νεοελλ.</b><br /><b>1.</b> [[ταλαίπωρος]], [[άθλιος]], δυστυχισμένος (α. «απόμεινα ο [[δόλιος]] [[έρμος]] και [[σκοτεινός]]» β. «χάθηκα ο [[έρμος]]»)<br /><b>2.</b> (για πράγματα) [[αδέσποτος]], αφύλακτος («ἐρημο [[σπίτι]]»)<br /><b>3.</b> <b>παροιμ.</b> α) «ο [[φόβος]] φυλάει τα [[έρημα]]» — από τον φόβο προστατεύονται τα [[έρημα]] μέρη<br />β) «στα [[έρμα]] προκόβουν τ’ αγκάθια»<br /><b>μσν.</b><br />ο κατεστραμμένος οικονομικά<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> (για ζώα) το μοναχικό, αυτό που βρίσκεται έξω απ’ την [[αγέλη]] («καταίροντας είς ἀγοράν ἐρήμους ὄρνιθας», <b>Πλούτ.</b>)<br /><b>2.</b> αυτός που έχει στερηθεί κάποιο [[πράγμα]], αυτός που δεν έχει [[κάτι]] ([[γιατί]] του το αφαίρεσαν), εγκαταλελειμμένος από κάποιον ή από [[κάτι]]<br /><b>3.</b> ([[χωρίς]] κακή σημ.) [[ελεύθερος]], απαλλαγμένος από [[κάτι]] («ἀνδρῶν κακῶν ἔρημος [[πόλις]]»)<br /><b>3.</b> [[αζήτητος]]<br /><b>4.</b> (το θηλ. του επιθ.) [[ἐρήμη]] (ενν. [[δίκη]])<br />η [[δίκη]] [[κατά]] την οποία απουσιάζει ο [[εναγόμενος]]<br /><b>5.</b> (το ουδ. πληθ. ως επίρρ. <i>ἔρημα</i> («ἔρημα [[κλαίω]]» — [[κλαίω]] [[μόνος]] μου, <b>Ευρ.</b>)<br /><b>6.</b> <b>παροιμ.</b> «ἐρήμας τρυγῶ» (ενν. <i>αμπέλους</i>)<br />[[τρυγώ]] τα άφραγα αμπέλια και κατ’ [[επέκταση]] [[επωφελούμαι]] από την [[απουσία]] κάποιου ή [[συμπεριφέρομαι]] με [[θρασύτητα]] [[εκεί]] που δεν υπάρχει [[φόβος]] (<b>Αριστοφ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ</span></b> Αβέβαιης ετυμολ. Ίσως συνδέεται με λατ. <i>r</i><i>ē</i><i>te</i> «[[δίχτυ]]», <i>r</i><i>ā</i><i>rus</i> [[χαλαρός]], [[αραιός]], μεμονωμένος», αρχ. ινδ. <i>r</i>-<i>te</i> «[[χωρίς]], [[εκτός]]».<br /><b><span style="color: brown;">ΠΑΡ.</span></b> <i>ερημία</i>, [[ερημοσύνη]]<br /><b>αρχ.</b><br />[[ερημάζω]], [[ερημαίος]], [[ερημάς]], <i>ερημείος</i>, <i>ερημώ</i>.<br /><b><span style="color: brown;">ΣΥΝΘ.</span></b> (Α’ συνθετικό) <b>αρχ.</b> <i>ερημοβάτης</i>, [[ερημολάλος]], [[ερημονόμος]], [[ερημοπλάνος]], [[ερημοποιός]], [[ερημόπολις]] (I), [[ερημοφίλης]]<br /><b>μσν.</b><br />[[ερημόπολις]] (II), [[ερημοταφής]], [[ερημοχάρακον]]<br /><b>μσν.- νεοελλ.</b><br />[[ερημονήσι]](<i>ν</i>), [[ερημότοπος]]. (Β’ συνθετικό) [[πανέρημος]], [[φιλέρημος]]<br /><b>αρχ.</b><br />[[απέρημος]], [[δυσέρημος]], [[ολέρημος]], [[υπέρημος]]<br /><b>νεοελλ.</b><br />[[ημιέρημος]], [[παντέρημος]]].
}}
{{StrongGR
|strgr=of [[uncertain]] [[affinity]]; [[lonesome]], i.e. (by [[implication]]) [[waste]] ([[usually]] as a [[noun]], [[χώρα]] [[being]] [[implied]]): [[desert]], [[desolate]], [[solitary]], [[wilderness]].
}}
{{Chinese
|sngr='''原文音譯'''：œrhmoj 誒雷摩士<br />'''詞類次數'''：名詞 形容詞（50）<br />'''原文字根'''：荒涼 相當於： （[[חָרָבָה]]&#x200E;）  （[[תֹּהוּ]]&#x200E;）<br />'''字義溯源'''：曠野*，沙漠，荒場，牧場，無丈夫的，沒有丈夫的<br />'''同源字'''：1） （[[ἐρημία]]）荒野 2） （[[ἔρημος]]）曠野 3） （[[ἐρημόω]]）成了荒場 4） （[[ἐρήμωσις]]）因毀壞而荒蕪<br />'''出現次數'''：總共（49）；太（8）；可（9）；路（11）；約（5）；徒（9）；林前（1）；加（1）；來（2）；啓（3）<br />'''譯字彙編'''：<br />1） 曠野（41） 太3:1； 太3:3； 太4:1； 太11:7； 太24:26； 可1:3； 可1:4； 可1:12； 可1:13； 可1:35； 可1:45； 可6:31； 可6:32； 路1:80； 路3:2； 路3:4； 路4:1； 路4:42； 路5:16； 路7:24； 路8:29； 路15:4； 約1:23； 約3:14； 約6:31； 約6:49； 約11:54； 徒7:30； 徒7:36； 徒7:38； 徒7:42； 徒7:44； 徒8:26； 徒13:18； 徒21:38； 林前10:5； 來3:8； 來3:17； 啓12:6； 啓12:14； 啓17:3；<br />2） 野（4） 太14:13； 太14:15； 可6:35； 路9:12；<br />3） 荒場（2） 太23:38； 徒1:20；<br />4） 無丈夫的（1） 加4:27；<br />5） 成為荒場（1） 路13:35
}}