View source for ἀφίημι

{{LSJ1
|Full diacritics=ἀφίημι
|Medium diacritics=ἀφίημι
|Low diacritics=αφίημι
|Capitals=ΑΦΙΗΜΙ
|Transliteration A=aphíēmi
|Transliteration B=aphiēmi
|Transliteration C=afiimi
|Beta Code=a)fi/hmi
|Definition=2sg. <span class="sense"><span class="bld">A</span> ἀφίης <span class="bibl">Pl.<span class="title">Phlb.</span>50d</span>, etc., 3sg. [[ἀφίησι]], also [[ἀφίει]], Ion. ἀπίει <span class="bibl">Hdt.2.96</span>, 1pl. ἀφίεμεν <span class="bibl">Ar.<span class="title">Nu.</span>1426</span>; imper. ἀφίει <span class="bibl">Id.<span class="title">V.</span>428</span>: impf. [[ἀφίειν]], with double augm. ἠφίειν <span class="bibl">Pl.<span class="title">Euthd.</span>293a</span>; 3sg. ἀφίει <span class="bibl">Il. 1.25</span>, <span class="title">IG</span>22.777.15, <span class="bibl">D.6.20</span>, Ion. ἀπίει <span class="bibl">Hdt.4.157</span>, ἠφίει <span class="bibl">Th.2.49</span>, <span class="bibl">Pl. <span class="title">Ly.</span>222b</span>, ἤφιε <span class="bibl"><span class="title">Ev.Marc.</span>11.16</span>; 2pl. ἀφίετε <span class="bibl">D.23.188</span>; 3pl. [[ἀφίεσαν]] <span class="bibl">E.<span class="title">Heracl.</span>821</span>, <span class="bibl">Th.2.76</span>, <span class="bibl">D.21.79</span>, etc., ἠφίεσαν <span class="bibl">X.<span class="title">HG</span>4.6.11</span>, ἠφίουν <span class="bibl">Is. 6.40</span> (dub.): fut. ἀφήσω <span class="bibl">Il.2.263</span>, etc., Ion. ἀπ- <span class="bibl">Hdt.7.193</span>: pf.ἀφεῖκα <span class="bibl">X.<span class="title">An.</span>2.3.13</span>, <span class="bibl">D.56.26</span>: aor. I [[ἀφῆκα]], Ion. [[ἀπ-]], Ep. [[ἀφέηκα]], used in ind. only, <span class="bibl">Il.23.841</span>, etc.: aor. 2 ind. only in dual and pl., [[ἀφέτην]], [[ἀφεῖμεν]], [[ἀφεῖτε]] or [[ἄφετε]], [[ἀφεῖσαν]] or [[ἄφεσαν]]; imper. [[ἄφες]], subj. [[ἀφῶ]], opt. αφείην (2pl. ἀφεῖτε <span class="bibl">Th.1.139</span>), inf. [[ἀφεῖναι]], part. [[ἀφείς]]:—Med., [[ἀφίεμαι]], Ion. [[ἀπίεμαι]], <span class="bibl">Hdt.3.101</span>, <span class="bibl">Th.2.60</span>, etc.: impf.3sg. ἀφίετο <span class="bibl">Od.23.240</span>, <span class="bibl">D.25.47</span>: fut. ἀφήσομαι <span class="bibl">E.<span class="title">Hel.</span>1629</span>: aor. 2 ἀφείμην <span class="bibl">X.<span class="title">Hier.</span>7.11</span>; imper. [[ἀφοῦ]], [[ἄφεσθε]], <span class="bibl">S.<span class="title">OT</span>1521</span>, <span class="bibl">Ar.<span class="title">Ec.</span>509</span>; inf. ἄφέσθαι <span class="bibl">Isoc.6.83</span>, part. ἀφέμενος <span class="bibl">Pl.<span class="title">R.</span>354b</span>; Arc.inf. [[ἀφεῶσθαι]] <span class="title">SIG</span>306.19(Tegea, iv B. C.):—Pass., pf. [[ἀφεῖμαι]] <span class="bibl">S.<span class="title">Ant.</span>1165</span>, <span class="bibl">Pl.<span class="title">Lg.</span>635a</span>; inf. [[ἀφεῖσθαι]] <span class="title">SIG</span>577.77 (Milet., iii/ii B. C.): plpf. 2sg. ἀφεῖσο <span class="bibl">Men.<span class="title">Epit.</span>572</span>: rarer pf. 3pl. ἀφέωνται <span class="bibl"><span class="title">Ev.Jo.</span>20.23</span>, imper. ἀφεώσθω <span class="title">IG</span>5(2).6.14: aor. ἀφείθην <span class="bibl">E.<span class="title">Ph.</span>1377</span>, ἀφέθην <span class="bibl">Batr.87</span>, Ion. ἀπείθην <span class="bibl">Hdt.6.112</span>; later Aeol. inf. ἀφέθην <span class="title">Milet.</span>3 No.152.34 (ii B. C.): fut. ἀφεθήσομαι <span class="bibl">Pl.<span class="title">R.</span>472a</span>, etc. [ῐ mostly in Ep. (except in augm. tenses): ῑ always in Att. Hom. also has ἀφῑετε, metri gr., <span class="bibl">Od.7.126</span>]:—[[send forth]], [[discharge]], of [[missile]]s, [[ἔγχος]], [[δίσκος|δίσκον]] ἀφῆκεν, <span class="bibl">Il.10.372</span>, <span class="bibl">23.432</span>; ἀφῆκ' ἀργῆτα κεραυνόν <span class="bibl">8.133</span>; ἀπῆκε [[βέλος]] <span class="bibl">Hdt.9.18</span>, etc.: hence in various senses, ἀ. ἑαυτὸν ἐπί τι = [[throw oneself]] upon, [[give oneself up]] to it, <span class="bibl">Pl.<span class="title">R.</span>373d</span>; ἀ. αὑτὸν εἰς τὴν πολιτείαν <span class="bibl">Plu.<span class="title">Alc.</span>13</span>; ἀ. [[γλῶσσα|γλῶσσαν]] [[let loose]] one's [[tongue]], [[make]] utterance, <span class="bibl">Hdt.2.15</span>, <span class="bibl">E.<span class="title">Hipp.</span>991</span>; ἀ. φθογγήν ib.<span class="bibl">418</span>; ἔπος <span class="bibl">S.<span class="title">OC</span>731</span>; φωνάς <span class="bibl">D.18.218</span>; γόους <span class="bibl">E.<span class="title">El.</span>59</span> (v. infr. <span class="bibl">11.2</span>); ἀρὰς ἀφῆκας παιδί <span class="bibl">Id.<span class="title">Hipp.</span>1324</span>; ἀ. θυμὸν ἔς τινας = [[give vent to]] . . (v. infr. <span class="bibl">11.2</span>), <span class="bibl">S.<span class="title">Ant.</span>1088</span>; ὀργὴν εἴς τινα = [[vent]] upon... <span class="bibl">D.22.58</span>; [[ἀ. δάκρυα]] [[shed]] tears, <span class="bibl">Aeschin.3.153</span>; ἀ. παντοδαπὰ [[χρώμα]]τα = [[change]] [[colour]] in all [[way]]s, <span class="bibl">Pl.<span class="title">Ly.</span>222b</span>; freq. of [[liquid]]s, etc., [[emit]], ἀ. τὸ [[ὑγρόν]], τὸν [[θολός|θολόν]], τὸ [[σπέρμα]], etc., <span class="bibl">Arist.<span class="title">HA</span>487a18</span>, <span class="bibl">524a12</span>, <span class="bibl">489a9</span>; ἀ. τὸ [[ᾠόν]], τὸ [[κύημα]], ib.<span class="bibl">568b30</span>, <span class="bibl">a22</span>; of plants, [[ἄνθος]] ἀφιεῖσαι [[putting forth]], <span class="bibl">Od.7.126</span>, cf. <span class="bibl">Thphr.<span class="title">HP</span>7.7.3</span>; of a spider, ἀ. ἀράχνιον <span class="bibl">Arist.<span class="title">HA</span>555b5</span>; ἱδρῶτα <span class="bibl">Plu.<span class="title">Mar.</span>26</span>; [[put forth]], [[produce]], καρπόν <span class="bibl">Thphr.<span class="title">HP</span>3.4.5</span>; [[φύλλον]] ib. <span class="bibl">6.5.1</span> (but ἀ. [[σπέρμα]] [[leave]] [[issue]], <span class="bibl"><span class="title">Ev.Marc.</span>12.22</span>):—Pass., to [[be emitted]], <span class="bibl">Il.4.77</span> (tm.); of [[troop]]s, to [[be let go]], [[be launched]] against the [[enemy]], <span class="bibl">Hdt.6.112</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> [[let fall]] from one's [[grasp]], <span class="bibl">Il.12.221</span>; opp. [[κατέχω]], Plu.2.508d; πόντιον ἀ. τινά <span class="bibl">E.<span class="title">Hec.</span>797</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">3</span> [[give up]] or [[hand over to]], τὴν Ἰωνίην τοῖσι βαρβάροισι <span class="bibl">Hdt.9.106</span>; ἐχθροῖς αἶαν <span class="bibl">A.<span class="title">Th.</span>306</span>; ἀ. τινὰ δημόσια εἶναι <span class="bibl">Th.2.13</span>:—Pass., ἡ Ἀττικὴ ἀπεῖτο ἤδη <span class="bibl">Hdt.8.49</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">II</span> [[send away]], </span><span class="sense"><span class="bld">1</span> of persons, [[κακῶς]] ἀφίει <span class="bibl">Il.1.25</span>; αὐτὸν δὲ κλαίοντα . . ἀφήσω <span class="bibl">2.263</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">b</span> [[let go]], [[loose]], [[set free]], ζωόν τινα ἀ. <span class="bibl">20.464</span>; [[let loose]], [[βοῦς]] <span class="bibl">Hdt.4.69</span>; περιστεράς <span class="bibl">Alex.62.3</span>; ἀ. Αἴγιναν αὐτόνομον <span class="bibl">Th.1.139</span>; ἀφίημι ἐλεύθερον, ἀφίημι [[ἀζήμιος|ἀζήμιον]], <span class="bibl">Pl.<span class="title">R.</span>591a</span>, <span class="bibl"><span class="title">Lg.</span>765c</span>; τινὰς ἀφορολογήτους <span class="bibl">Plb.18.46.5</span>; ἀφέντ' ἐᾶν τινα <span class="bibl">S.<span class="title">Aj.</span>754</span>, cf. <span class="bibl">E.<span class="title">Fr.</span>463</span>; [[ἐς οἴκους]], [[ἐκ γῆς]], <span class="bibl">S.<span class="title">OT</span>320</span>, <span class="bibl">E.<span class="title">IT</span>739</span>: c. acc. pers. et gen. rei, [[release from]] a thing, ἀποικίης <span class="bibl">Hdt.4.157</span>: in legal sense, [[acquit of]] a [[charge]] or [[engagement]], φόνου τινα <span class="bibl">D.37.59</span> (abs., [[ἐὰν]] αἰδέσηται καὶ ἀφῇ ibid.); συναλλαγμάτων <span class="bibl">Id.33.12</span>: c. acc. only, [[acquit]], <span class="bibl">Antipho 2.1.2</span>, etc. (v. infr. 2 c):—Pass., κινδύνου ἀφιέμενοι <span class="bibl">Th.4.106</span>; τοὺς γέροντας τοὺς ἀφειμένους = [[release]]d from [[duty]], <span class="bibl">Arist.<span class="title">Pol.</span>1275a15</span>; ἐγκλημάτων ἀφεῖσο <span class="bibl">Men.<span class="title">Epit.</span>572</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">c</span> [[let go]], [[dissolve]], [[disband]], of an army or fleet, <span class="bibl">Hdt.1.77</span>, etc.; [[dismiss]], [[δικαστήρια]] (opp. [[λύειν]] [[ἐκκλησία|ἐκκλησίαν]]) <span class="bibl">Ar.<span class="title">V.</span>595</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">d</span> [[put away]], [[divorce]], γυναῖκα <span class="bibl">Hdt.5.39</span>; ἀ. [[γάμος|γάμους]] [[break off]] a [[marriage]], <span class="bibl">E.<span class="title">Andr.</span>973</span>; ἀ. τὸν [[υἱός|υἱόν]] [[disown]] him, <span class="bibl">Arist.<span class="title">EN</span>1163b22</span> (but with metaph. from [[releasing]] a [[debtor]]). </span><span class="sense"><span class="bld">e</span> [[dedicate]], τὰ νεογνὰ τῷ θεῷ <span class="bibl">X.<span class="title">Cyn.</span>5.14</span>; ἱερὸν . . ἄβατον ἀφεῖτο <span class="bibl">Pl. <span class="title">Criti.</span>116c</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> of things, [[get rid of]], ἀφέτην πολυκαγκέα δίψαν <span class="bibl">Il. 11.642</span>; ἀφίει [[μένος]] [ἔγχεος] = [[slacken]]ed its [[force]], <span class="bibl">13.444</span>; ἀ. [[ὀργή|ὀργήν]] [[put away]] [[wrath]] (v. supr. <span class="bibl">1.1</span>), <span class="bibl">A.<span class="title">Pr.</span>317</span>; ὀργήν τινι <span class="bibl">Arr.<span class="title">An.</span>1.10.6</span>; [[γόους]] (v. supr. <span class="bibl">1.1</span>) <span class="bibl">E.<span class="title">Or.</span>1022</span>; νόσημα <span class="bibl">Hp.<span class="title">Prorrh.</span>2.39</span>; ἀ. [[πνεῦμα]], [[ψυχή|ψυχήν]], [[give up the ghost]], <span class="bibl">E.<span class="title">Hec.</span>571</span>, <span class="bibl"><span class="title">Or.</span>1171</span>: in Prose, [[give up]], [[leave off]], μόχθον <span class="bibl">Hdt.1.206</span>; [[ξυμμαχία|ξυμμαχίαν]], [[σπονδή|σπονδάς]], <span class="bibl">Th.5.78</span>, <span class="bibl">115</span>, etc.:—Med., ἀ. τὸ [[προλέγειν]] <span class="bibl">D.S.19.1</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">b</span> ἀ. [[πλοῖον]] ἐς . . [[loose]] [[ship]] for a [[place]], <span class="bibl">Hdt.5.42</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">c</span> in legal sense (v. supr. Ib), c. dat. pers. et acc. rei, ἀ. τινὶ [[αἰτία|αἰτίην]] [[remit]] him a [[charge]], <span class="bibl">Id.6.30</span>; τὰς ἁμαρτάδας <span class="bibl">Id.8.140</span>.β', cf.<span class="bibl"><span class="title">Ev.Matt.</span>6.12</span>, al.; τὰς δίκας . . ἀφίεσαν τοῖς ἐπιτρόποις <span class="bibl">D.21.79</span>; ἀ. τινὶ εἰς ἐλευθερίαν χιλίας δραχμάς <span class="bibl">Id.59.30</span>, cf.<span class="title">IG</span>22.43<span class="hiitalic">A</span>27; ἀ. πληγάς τινι = [[excuse]] him a [[flog]]ging, <span class="bibl">Ar.<span class="title">Nu.</span>1426</span>; ἀ. [[ὅρκος|ὅρκον]] Jusj. in Lexap.<span class="bibl">And.1.98</span>; φόρον <span class="bibl">Plb.21.24.8</span> (Pass.); δάνειόν τινι <span class="bibl"><span class="title">Ev.Matt.</span>18.27</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">III</span> [[leave alone]], [[pass by]], <span class="bibl">Hdt.3.95</span>, etc.; [[neglect]], τὰ θεῖα <span class="bibl">S.<span class="title">OC</span>1537</span>; τὸν καιρόν <span class="bibl">D.1.8</span>; λέκτρων εὐνάς <span class="bibl">A.<span class="title">Pers.</span>544</span>: followed by a predicate, [[ἀφύλακτος|ἀφύλακτον]] ἀ. τὴν ἑωυτῶν = [[leave]] [[unguarded]], <span class="bibl">Hdt.8.70</span>; [[ἄτιμος|ἄτιμον]], [[ἔρημος|ἔρημον]] ἀ. τινά, <span class="bibl">S.<span class="title">OC</span>1279</span>, <span class="bibl"><span class="title">Ant.</span>887</span>; ἀ. τινὰς ὀρφανούς <span class="bibl"><span class="title">Ev.Jo.</span> 14.18</span>; ἀ. τι [[ἀόριστος|ἀόριστον]] <span class="bibl">Arist.<span class="title">Pol.</span>1265a39</span>; [[leave]], περὶ κινήσεως, ὅθεν ὑπάρχει, τοῖς ἄλλοις ἀφεῖσαν <span class="bibl">Id.<span class="title">Metaph.</span>985b20</span>, cf. <span class="bibl">987b14</span>:—Pass., especially in pf. imper., ἀφείσθω ἐπὶ τοῦ παρόντος [[missum fiat]], <span class="bibl">Id.<span class="title">EN</span>1166a34</span>, cf. <span class="bibl"><span class="title">Pol.</span>1286a5</span>, <span class="bibl">1289b12</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> c. acc. et inf., ἀ. τὸ πλοῖον [[φέρεσθαι]] = [[let]] the [[boat]] [[be carried away]], <span class="bibl">Hdt.1.194</span>; μὴ ἀφεῖναί με ἐπὶ ξένης ἀδιαφορηθῆναι <span class="bibl"><span class="title">PLond.</span>2.144.14</span>(i A. D.). </span><span class="sense"><span class="bld">IV</span> c. acc. pers. et inf., [[suffer]], [[permit]] one to do a thing, ἀ. τινὰ ἀποπλέειν <span class="bibl">Hdt.3.25</span>, cf. <span class="bibl">6.62</span>, al., etc.: with inf. [[understood]], ἡνίκα προῖκ' ἀφιᾶσιν (''[[sc.]]'' [[θεᾶσθαι]]) οἱ θεατρῶναι <span class="bibl">Thphr.<span class="title">Char.</span>30.6</span>: c. subj., ἄφες ἐκβάλω <span class="bibl"><span class="title">Ev.Matt.</span>7.4</span>, cf. <span class="bibl">Arr.<span class="title">Epict.</span>1.9.15</span>; ἄφες ἐγὼ θρηνήσω <span class="bibl"><span class="title">POxy.</span>413.184</span> (i A. D.); [[ἄφες ἵνα]] . . <span class="bibl">Arr.<span class="title">Epict.</span>4.13.19</span>; [[οὐκ ἤφιεν ἵνα]] . . <span class="bibl"><span class="title">Ev.Marc.</span>11.16</span>:—Pass., ἀφείθη σχολάζειν <span class="bibl">Arist.<span class="title">Metaph.</span>981b24</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">V</span> seemingly intr. (''[[sc.]]'' [[στρατός|στρατόν]], [[ναῦς]], etc.), [[break up]], [[march]], [[sail]], etc., <span class="bibl">Hdt.7.193</span>; ἀ. ἐς τὸ πέλαγος <span class="bibl">Th.7.19</span>; cf. <span class="bibl">11.2b</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> c. inf., [[give up]] doing, ἀφεὶς σκοπεῖν τὰ δίκαια <span class="bibl">Diph.94</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">B</span> Med., [[send forth from oneself]], much like Act.; θορήν <span class="bibl">Hdt.3.101</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> [[loose]] something [[of one's own from]], δειρῆς δ' οὔ πω . . ἀφίετο πήχεε λευκώ = she [[loose]]d not [[her]] arms [[from]] [[off]] my [[neck]], <span class="bibl">Od.23.240</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">3</span> freq. in Att. c. gen. only, τέκνων ἀφοῦ = [[let go of]] the [[children]]! <span class="bibl">S. <span class="title">OT</span>1521</span>; τοῦ κοινοῦ τῆς σωτηρίας ἀ. <span class="bibl">Th.2.60</span>; λόγων <span class="bibl">Pl.<span class="title">Grg.</span>458c</span>, <span class="bibl">Aeschin.1.178</span>; μὴ ἀφίεσο τοῦ Θεαιτήτου, ἀλλ' ἐρώτα <span class="bibl">Pl.<span class="title">Tht.</span>146b</span>, etc.; [[ἀφεῖσθαι]] τοῦ δικαίου τούτου <span class="bibl">D.37.1</span>; ἀφέμενος τῆς ἰαμβικῆς ἰδέας <span class="bibl">Arist.<span class="title">Po.</span>1449b8</span>.</span>
}}
{{DGE
|dgtxt=<b class="num">• Alolema(s):</b> jón. ἀπίημι Hdt.; tb. pres. contr. ἀφῶ <i>OGI</i> 201.20 (Nubia VI d.C.)<br /><b class="num">• Prosodia:</b> [át. ῑ, ép. a veces ῐ]<br /><b class="num">• Morfología:</b> [pres. ind. act. 3<sup>a</sup> sg. ἀπίει Hdt.2.96, beoc. ἀφίετι <i>SIG</i> 1208.2 (Tespias II a.C.), ἀφίειτι <i>Schwyzer</i> 491.2 (Tespias II a.C.), 3<sup>a</sup> plu. ἀπιεῖσι Hdt.4.69, ἀφιᾶσι Thphr.<i>HP</i> 3.4.5, impf. 1<sup>a</sup> sg. ἠφίειν Pl.<i>Euthd</i>.293a, 3<sup>a</sup> sg. ἀφίει <i>Il</i>.1.25, ἀπίει Hdt.4.157, ἠφίει Tn.2.49, ἤφιεν <i>Eu.Marc</i>.11.16, imperat. ἀφίει Ar.<i>V</i>.428, ἄφιε <i>POxy</i>.1758.12 (II d.C.), subj. ἀφέω Hippon.190.1, inf. ἀφιιέναι <i>IPamph</i>.3.6 (IV a.C.); aor. ind. 3<sup>a</sup> sg. ἀφέηκε <i>Il</i>.23.841, imperat. ἄφες Herod.5.26, <i>PZen.Col</i>.16.14 (III a.C.); perf. ind. ἀφεῖκα X.<i>An</i>.2.3.13, 3<sup>a</sup> sg. ἀφέωκε <i>PCair.Zen</i>.502.4 (III a.C.), 1<sup>a</sup> plu. ἀφεώκαμεν <i>SEG</i> 20.325.3 (Hircania III a.C.), part. beoc. fem. gen. ἀφειώσας <i>SEG</i> 22.432.12 (Copas II a.C.); v. med. perf. ind. 3<sup>a</sup> plu. [[ἀφέωνται]] <i>Eu.Io</i>.20.23, inf. ἀφεῶσθαι <i>SIG</i> 306.19 (Tegea IV a.C.), part. ἡφειμένος <i>Annuario</i> 3/4.1941/42.97.6 (Lemnos I a.C.); v. pas. aor. ind. 1<sup>a</sup> sg. ἀφέθην <i>Batr</i>.87, ἀπείθην Hdt.6.112, ἠφείθην Plu.<i>Sull</i>.28, tard. eol. inf. ἀφέθην <i>Milet</i> 1(3).152.34 (II a.C.), perf. imperat. 3<sup>a</sup> sg. ἀφεώσθω <i>IG</i> 5(2).6.14 (Tegea IV a.C.)]<br /><b class="num">A</b> [[tr]].<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>c. ac. de cosas y pers. [[lanzar]], [[tirar]] [[ἔγχος]] <i>Il</i>.10.372, δίσκον <i>Il</i>.23.432, cf. 23.841, κεραυνόν <i>Il</i>.8.133, [[βέλος]] Hdt.9.18, cf. X.<i>HG</i> 4.6.11, τὰ τοξεύματα Hdt.7.226, πέτρον E.<i>Ph</i>.1401, βακτηρίας Ar.<i>Ec</i>.509<br /><b class="num">•</b>c. ac. de cosa y gen. ἄκοντα χειρὸς ἀφῆκεν <i>Il</i>.21.590, [[βέλος]] χειρός <i>Il</i>.13.410<br /><b class="num">•</b>c. ac. de pers. (αὐτόν) ἀφῆκε πόντιον (lo) tiró al mar</i> E.<i>Hec</i>.797, fig. ἀφῆκεν αὑτὸν εἰς τὴν πολιτείαν se lanzó a la política</i> Plu.<i>Alc</i>.13<br /><b class="num">•</b>en v. pas. τὰ μὲν (βέλη) ... ἀφιέμενα Archyt.B 1, cf. Arr.<i>An</i>.7.10.2.<br /><b class="num">2</b> [[echar]], [[emitir]], [[expulsar]] c. ac. de cosas orgánicas πνεῦμα ἄτοπον Th.2.49, τὸ ᾠόν Arist.<i>HA</i> 568<sup>b</sup>30, τὸ κύημα Arist.<i>HA</i> 568<sup>a</sup>22, de la araña τὸ [[ἀράχνιον]] Arist.<i>HA</i> 555<sup>b</sup>5, de líquidos τὸ πύον Hp.<i>Morb</i>.2.60, ἀπὸ τοῦ σώματος [[αἷμα]] Hp.<i>Morb</i>.3.7, λαιμῶν ... οὔριον φόνον E.<i>Heracl</i>.821, ἐπὶ τὸ πεδίον τὸ ὕδωρ X.<i>An</i>.2.3.13, τὸν θολόν Arist.<i>HA</i> 524<sup>a</sup>12, δάκρυα Aeschin.3.153, τὸ ὑγρόν Arist.<i>HA</i> 487<sup>a</sup>18, τὸ σπέρμα Arist.<i>HA</i> 489<sup>a</sup>9, en el NT οὐκ ἀφῆκε σπέρμα no tuvo hijos</i>, <i>Eu.Marc</i>.12.20, 22, ἵδρωτα Plu.<i>Mar</i>.26<br /><b class="num">•</b>abs. [[eyacular]] Hp.<i>Steril</i>.220<br /><b class="num">•</b>en v. med. mismo sent. ἀπίενται Αἰθίοπες θορήν Hdt.3.101<br /><b class="num">•</b>[[producir]], [[echar]] c. ac. de plantas ὄμφακές εἰσιν [[ἄνθος]] ἀφιεῖσαι <i>Od</i>.7.126, cf. Thphr.<i>HP</i> 7.7.3, τὸν καρπόν Thphr.<i>HP</i> 3.4.5, τὸ φύλλον Thphr.<i>HP</i> 6.5.1.<br /><b class="num">3</b> c. ac. de principios vitales, palabras, etc. [[dejar salir]], [[dejar escapar]] ἀφίει μένος ... Ἄρης Ares dejó escapar su fuerza</i>, <i>Il</i>.13.444, τὼ ... ἀφέτην πολυκαγκέα δίψαν los dos apagaron la abrasadora sed</i>, <i>Il</i>.11.642, ἃς ἔχεις ὀργὰς ἄφες A.<i>Pr</i>.315, τὰ νοσήματα Hp.<i>Prorrh</i>.239, ἵνα τὸν θυμὸν ... ἐς νεωτέρους ἀφῇ para que desate su ira contra los jóvenes</i> S.<i>Ant</i>.1088, τὴν ὀργὴν ... εἰς τῶν πολιτῶν τὸν τυχόντα D.22.58, γόους τ' ἀφίημ' αἰθέρ' ἐς μέγαν E.<i>El</i>.59, ἀρὰς ἀφῆκας παιδί E.<i>Hipp</i>.1324<br /><b class="num">•</b>de la vida ἐπεὰν ἀπίῃ τὴν ψυχήν cuando (uno) entrega el alma e.d. muere</i> Hdt.4.190, cf. E.<i>Or</i>.1171, πνεῦμα E.<i>Hec</i>.571<br /><b class="num">•</b>de palabras [[proferir]], [[emitir]] τίνα γλῶσσαν πρώτην ἀπήσουσι qué lengua hablarán la primera</i> Hdt.2.15, ἀφεῖναι τοὖπος A.<i>Fr</i>.132c.12, ἔπος κακόν S.<i>OC</i> 731, φθογγήν E.<i>Hipp</i>.418, φωνήν E.<i>Ph</i>.1440, cf. D.18.218, Pl.<i>Euthd</i>.293a<br /><b class="num">•</b>de colores ὑπὸ τῆς ἡδονῆς παντοδαπὰ ἠφίει χρώματα de gusto se puso de todos los colores</i> Pl.<i>Ly</i>.222b, cf. <i>Ep</i>.349a<br /><b class="num">•</b>de instrumentos musicales ὀξύτερον ἆχον Archyt.B 1, φωνάν Archyt.B 1<br /><b class="num">•</b>de la luna οὐκ ἀφήσει [[δεῦρο]] τὴν αὐγήν Plu.2.930a, c. ac. y gen. ἀφίημ' ὀμμάτων ἐλεύθερον φέγγος τόδε E.<i>Hec</i>.367.<br /><b class="num">II</b> <b class="num">1</b>[[dejar libre]], [[soltar]]<br /><b class="num">a)</b> c. ac. de cosas πήχεε λευκώ <i>Od</i>.23.240, [[ἀνάγκη]] ... γλῶσσάν μ' ἀφεῖναι es preciso ... que yo suelte la lengua</i> E.<i>Hipp</i>.991, τὴν δοκόν Th.2.76, χαλινούς E.<i>Fr</i>.463, τὸ σχοινίον Men.<i>Dysc</i>.683, τὸν κρύσταλλον οὔτε κατέχειν οὔτ' ἀφεῖναι θέλουσι Plu.2.508c, de naves ἀπίει ἐς τὴν Λίβυην τὰ πλοῖα Hdt.5.42, tb. abs. ἐς τὸ πέλαγος ἀφήσειν hacerse a la mar</i> Hdt.7.193, cf. Th.7.19, εἰς ἕω ... ἀφήσειν μέλλομεν Hld.4.16.8, cf. 6.7.6, y en v. pas. καὶ μετὰ τὸ ἀφέθην κάλως después de ser soltadas las amarras</i>, <i>Milet</i> 1(3).152.34 (II a.C.);<br /><b class="num">b)</b> de anim. [[soltar]] δράκοντα <i>Il</i>.12.221, τοὺς βοῦς Hdt.4.69, περιστεράς Alex.62.3;<br /><b class="num">c)</b> de pers. [[dejar marchar]], [[despedir]] κακῶς ἀφίει (ἱερῆα) <i>Il</i>.1.25, αὐτὸν δὲ κλαίοντα <i>Il</i>.2.263, ἄφες μ' ἐς οἴκους S.<i>OT</i> 320, ἐκ γῆς ἀφήσειν μὴ θάνοντα βαρβάρου E.<i>IT</i> 739, ἀλλ' ἀφίει τὸν ἄνδρα suelta a ese hombre</i> Ar.<i>V</i>.428, οὐκ ἀφήσω αὐτόν no lo soltaré</i> [[LXX]] <i>Ca</i>.3.4, en v. pas. ἐν τῇ σκηνῇ ληφθεὶς ἠφείθη cogido en la tienda fue dejado libre</i> Plu.<i>Sull</i>.28, ἀ. γυναῖκα divorciarse</i>, repudiar</i> Hdt.5.39<br /><b class="num">•</b>de esclavos, prisioneros [[liberar]], [[manumitir]] τοῦτον τὸν ἑπτάδουλον Hippon.190.1<br /><b class="num">•</b>de ejércitos [[licenciar]] ἀπεὶς στρατόν Hdt.1.77, E.<i>IA</i> 95;<br /><b class="num">d)</b> de abstr. [[disolver]] γάμους E.<i>Andr</i>.973, τὰ δικαστήρια Ar.<i>V</i>.595, λύω καὶ [[ἀφίημι]] (ὅρκον) And.<i>Myst</i>.98<br /><b class="num">•</b>abs. Αἴανθ' ... μήδ' ἀφέντ' ἐᾶν no dejar a Áyax libre</i> S.<i>Ai</i>.754<br /><b class="num">•</b>en v. pas. ἀφείμεθ' ὑπὸ τοῦ νομοθέτου διαλεγόμενοι περὶ αὐτῶν τούτων Pl.<i>Lg</i>.635a, τὸν ἀφεθέντα el liberto</i> Pl.<i>Lg</i>.915b;<br /><b class="num">e)</b> fig. [[relajar]], [[dilatar]] ἡδ' εὐθυμίη ἀφίει καρδίην Hp.<i>Epid</i>.6.5.5<br /><b class="num">•</b>en v. pas. part. subst. τὸ ἀφειμένον [[relajación]], [[tranquilidad]] Hp.<i>Off</i>.15, cf. tb. inf. subst. τὸ ἀφεῖσθαι Hp.<i>Off</i>.19.<br /><b class="num">2</b> [[absolver]], [[perdonar]], [[librar a uno de algo]] c. ac. de cosa ὅσας δὲ πληγὰς εἴχομεν ... ἀφίεμεν Ar.<i>Nu</i>.1426, ἄφης (<i>sic</i>) ... παραπτώματα ἡμῶν perdona nuestros pecados</i>, <i>ITyr</i>.76, c. ac. de pers. τὸν αἴτιον Antipho 2.1.2, c. ac. de pers. y gen. ἂν ὁ παθὼν αὐτὸς ἀφῇ τοῦ φόνου ... τὸν δράσαντα D.37.59, τῶν συναλλαγμάτων ... [[ἀλλήλους]] D.33.12, τὰν πόλιν ... χρειμάτων <i>SEG</i> 22.432.12 (Copas II a.C.)<br /><b class="num">•</b>c. ac. de abstr. y dat. de pers. αὐτῷ τὴν αἰτίην Hdt.6.30, ὑμῖν ... τὰς ἁμαρτάδας Hdt.8.140β, εἴ τιν' ἠδικηκότα πόλλ' ἀφίετε D.23.188, cf. 56.26, αὐτῇ ... εἰς ἐλευθερίαν χιλίας δραχμάς D.59.30, cf. <i>IG</i> 2<sup>2</sup>.43A.27 (IV a.C.), ἄφες μοι τὴν ἁμαρτίην Herod.5.26, ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν <i>Eu.Matt</i>.6.12, cf. 18.27, [[LXX]] 1<i>Ma</i>.13.37, 15.5, c. dos ac. ἀφῆκε τὰν πόλιν δραχμὰς πεντακατίας <i>IG</i> 7.2383.13 (Corsia)<br /><b class="num">•</b>abs. ἐὰν ... μετὰ ταῦτ' αἰδέσηται καὶ ἀφῇ D.37.59<br /><b class="num">•</b>en v. pas. c. gen. ἀφεώσθω τῶ ἔργω <i>IG</i> 5(2).6.14 (Tegea IV a.C.), ταύταις (πόλεσι) ἀφεῖσθαι τὸν φόρον Plb.21.24.8, [[ἀφέωνται]] αὐτοῖς los pecados les son perdonados</i>, <i>Eu.Io</i>.20.23, en v. pas. abs. c. sent. jur. ἀφεθεὶς ... ὑπὸ τῶν [[ἕνδεκα]] absuelto por los Once</i> Is.4.28, en v. pas. παρὼν ὅτ' ἀφίετο, [[ἄφωνος]] ἐγένετο D.25.47<br /><b class="num">•</b>[[eximir]], [[relevar]] c. ac. de pers. y gen. οὐ γὰρ δή σφεας ἀπίει ὁ θεὸς τῆς ἀποικίης pues el dios no les eximía de fundar una colonia</i> Hdt.4.157, en v. med. c. gen. κινδύνου ... ἀφιέμενοι Th.4.106, ἐγκλημάτων ἀφεῖσο Men.<i>Epit</i>.1112<br /><b class="num">•</b>part. pas. abs. [[exento]] τοὺς γέροντας τοὺς ἀφειμένους Arist.<i>Pol</i>.1275<sup>a</sup>15, καὶ Ιερουσαλημ ἔστω ἁγία καὶ ἀφειμένη y que Jerusalén sea sagrada y exenta</i> de tributos, [[LXX]] 1<i>Ma</i>.10.31.<br /><b class="num">3</b> c. ac. de cosa o anim. y dat. de pers. [[dejar]], [[ceder]], [[entregar]] τὴν Ἰωνίην ... τοῖσι βαρβάροισι Hdt.9.106, ἐχθροῖς ... τὰν αἶαν A.<i>Th</i>.306, μῆλά τε [[γάρ]] τοι ἐγὼ [[ἀφίημι]] Pi.<i>P</i>.4.149, αὐτῷ ... τοὺς καρπούς Is.5.29, Ἀνθεμοῦντα ... αὐτοῖς D.6.20, τὰς δίκας ... τοῖς ἐπιτρόποις D.21.79<br /><b class="num">•</b>[[consagrar]] τὰ νεογνὰ ... τῇ θεῷ X.<i>Cyn</i>.5.14.<br /><b class="num">4</b> c. ac. o abstr. [[abandonar]], [[no hacer caso de]] μόχθον Hdt.1.206, λέκτρων εὐνάς A.<i>Pers</i>.544, ξυμμαχίαν Th.5.78, τὰς σπονδάς Th.5.115, τὰ θεῖα S.<i>OC</i> 1537, τοὺς γυναικείους γόους E.<i>Or</i>.1022, καιρὸν ἀφεῖναι dejar escapar la ocasión</i> D.1.8, τὸ ... τούτων ἔλασσον pasar por alto</i> Hdt.3.95, tb. c. περί más gen. περὶ κινήσεως ... ῥᾳθύμως ἀφεῖσαν Arist.<i>Metaph</i>.985<sup>b</sup>20, cf. <i>Pol</i>.1289<sup>b</sup>12<br /><b class="num">•</b>[[descartar]] en v. pas. ἡ γὰρ Ἀττικὴ ἀπεῖτο ἤδη Hdt.8.49<br /><b class="num">•</b>[[dejar perecer]] en v. pas. νῦν ἀφεῖται πάντα ahora todo ha desaparecido</i> S.<i>Ant</i>.1165.<br /><b class="num">III</b> c. constr. dobles [[dejar]] c. dos ac., uno compl. y otro pred., de pers. y pueblos ζωὸν ... Τρῶα <i>Il</i>.20.464, μ' ἄτιμον S.<i>OC</i> 1279, ἀθώπευτόν γέ σε E.<i>Andr</i>.460, ἐλεύθερον ... παῖδα Pl.<i>R</i>.591a, cf. <i>SIG</i> 1208.2 (Tespias II a.C.), <i>SEG</i> 20.325.3 (Hircania III a.C.), <i>Schwyzer</i> 491.2 (Tespias II a.C.), Plb.18.46.5, τὸ σμικρότατον δὲ ἀζήμιον ἀφείσθω Pl.<i>Lg</i>.765c, Αἴγιναν αὐτόνομον Th.1.139, οὐκ ἀφήσω ὑμᾶς ὀρφανούς <i>Eu.Io</i>.14.18, de cosas τὴν (γῆν) ἑωυτῶν ἀφύλακτον Hdt.8.70, ἀφεῖναι τὴν τεκνοποιίαν ἀόριστον dejar la natalidad no limitada</i> Arist.<i>Pol</i>.1265<sup>a</sup>39<br /><b class="num">•</b>en v. pas. ἱερὸν ... ἄβατον ἀφεῖτο el templo estaba prohibido</i> e.d. su acceso, Pl.<i>Criti</i>.116c<br /><b class="num">•</b>c. ac. e inf. [[dejar]], [[permitir]] τὸ πλοῖον ... ἀπιεῖσι κατὰ τὸν ποταμὸν φέρεσθαι Hdt.1.194, τὴν θύρην ... ἐπιφέρεσθαι Hdt.2.96, τοὺς Ἕλληνας ... ἀποπλέειν Hdt.3.25, ἀπιεῖ (αὐτόν) ἀπάγεσθαι γυναῖκα Hdt.6.62, ἀφίησιν αὐτὰ δημόσια εἶναι Th.2.13, ἀφεὶς σκοπεῖν τὰ δίκαια Diph.94, ἀφεῖσαν ... ζητεῖν τὴν μέθεξιν Arist.<i>Metaph</i>.987<sup>b</sup>14, cf. μὴ ἀφείσῃς τοῦ δρέπειν καρποὺς πνευματικούς Nil.M.79.545A, tb. en v. med. ἀφιέμενοι τὸ περὶ αὐτῆς προλέγειν D.S.19.1, μὴ ἀφεῖναί με ἐπὶ ξένης ἀδιαφορηθῆναι <i>PLond</i>.144.14 (I d.C.), οὐκ ἤφιεν λαλεῖν τὰ δαιμόνια <i>Eu.Marc</i>.1.34, οὐκ ἀφῖκές με πωλῆσαι <i>PCair.Isidor</i>.133.6 (III d.C.), αὐτοὺς καθεσθῆναι εἰς τὴν σκιάν <i>OGI</i> 201.20 (Nubia VI d.C.)<br /><b class="num">•</b>sólo c. inf. ἔχειν ... ἡσυχίην ἄφετε <i>AP</i> 12.166 (Asclep.), μὴ ἄφιε ἐποικοδομῆσαι <i>POxy</i>.1758.12 (II d.C.), tb. en v. pas. ἧττον ἀφεθήσῃ ὑφ' ἡμῶν πρὸς τὸ μὴ [[εἰπεῖν]] Pl.<i>R</i>.472a, [[ἐκεῖ]] γὰρ ἀφείθη σχολάζειν τὸ τῶν ἱερέων [[ἔθνος]] Arist.<i>Metaph</i>.981<sup>b</sup>24<br /><b class="num">•</b>c. inf. sobreentendido ἡνίκα προῖκα ἀφιᾶσιν οἱ θεατρῶναι (θεᾶσθαι) Thphr.<i>Char</i>.30.6<br /><b class="num">•</b>abs. en imperat. ἄφες ἐκβάλω τὸ κάρφος deja que saque la pala</i>, <i>Eu.Matt</i>.7.4, ἄφες ἐγὼ αὐτὸν θρηνήσω <i>GLP</i> p.360, ἄφες δείξωμεν αὐτοῖς Arr.<i>Epict</i>.1.9.15, c. ἵνα: οὐκ ἤφιεν ἵνα ... y no permitía que ...</i>, <i>Eu.Marc</i>.11.16, ἄφες οὖν, ἵνα ... Arr.<i>Epict</i>.4.13.19<br /><b class="num">•</b>sólo c. ac. λέγε πότερα ἀφίης με ἢ ... dime, me das permiso o ...</i> Pl.<i>Phlb</i>.50d<br /><b class="num">•</b>c. ac. de pers. y ἐπὶ más dat. [[permitir]] ἐὰν ἀφῶσιν αὑτοὺς ἐπὶ χρημάτων κτῆσιν Pl.<i>R</i>.373d, ἐπὶ τῇ τῶν εἰδώλων δημιουργίᾳ ἑαυτὸν ἀφεῖναι Pl.<i>R</i>.599a.<br /><b class="num">B</b> intr.<br /><b class="num">1</b> en v. med.-pas. abs., de ejércitos [[lanzarse]], [[ponerse en marcha]] ὡς ἀπείθησαν οἱ Ἀθηναῖοι Hdt.6.112, κεῖνος δ' ὡς ἀφέθη, πέσεν ... ἐφ' ὕδωρ <i>Batr</i>.87, ἐπεὶ δ' ἀφείθη ... σάλπιγγος ἠχή E.<i>Ph</i>.1377.<br /><b class="num">2</b> en v. med. c. gen. [[desprenderse]], [[soltarse]], [[separarse]] τοῦ δέ τε πολλοὶ ἀπὸ σπινθῆρες ἵενται de un astro <i>Il</i>.4.77, τέκνων ἄφου suéltate, apártate de los niños</i> S.<i>OT</i> 1521, οὐκ ἀφήσομαι πέπλων σῶν E.<i>Hel</i>.1629, τοῦ κοινοῦ τῆς σωτηρίας Th.2.60, μὴ ἀφίεσο τοῦ Θεαιτήτου, ἀλλ' ἐρώτα Pl.<i>Tht</i>.146b, ἀφέμενος ἐκείνου Pl.<i>R</i>.354b, οὐδεὶς ... ἑκὼν ... τυραννίδος ἀφεῖτο X.<i>Hier</i>.7.11, ἀφέσθαι τῆς πόλεως Isoc.6.83, ἀφέμενος τῆς ἰαμβικῆς ἰδέας Arist.<i>Po</i>.1449<sup>b</sup>8, τῶν λόγων τοιούτων Aeschin.1.178, cf. Pl.<i>Grg</i>.458c, ἀφεῖσθαι τῆς προικός perder la dote</i> Ach.Tat.8.8.13, πάντων τῶν ἔξω ἀφεμένην del alma, Plot.6.9.7<br /><b class="num">•</b>tb. c. ἐκ y gen. ἀετὸν ... ἐκ χειρὸς ἀφεθέντα un águila que se escapaba de la mano</i> Hld.4.14.2, en v. act. c. gen. ἀφιέναι τῆς θεραπείης terminar el tratamiento</i> Hp.<i>Steril</i>.230 (p.440), c. dat. en panf. πόλιν ... [[ἄβατι]] ἀφιιέναι que la ciudad se aleje de la desgracia</i>, <i>IPamph</i>.3.6 (IV a.C.). • Diccionario Micénico: <i>a-pi-e-ke</i>, <i>a-pe-e-ke</i>.
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0410.png Seite 410]] (s. [[ἵημι]]), impf. ἠφίει Thuc. 2, 41; ἠφίεσαν Xen. Hell. 7, 4, 39; ἠφίουν Isae. 6, 40; ἀφίει Thuc. 8, 41; ἤφιε Ev. Marc. 1, 34; ἠφίειν Plat. Euthyd. 293 d; das B. A. 470 aus com. erwähnte ἀφεῦσαν, ἀφῆκαν, soll wohl ἀφεῖσαν heißen; perf. dor. ἀφέωκα, ἀφέωμαι; 1) [[wegschicken]],</b> [[entlassen]]; Menschen, ἐπὶ νῆας ἀφήσω Il. 2, 263; τὸ [[στράτευμα]] u. ä., Her.; Xen. Cyr. 1, 2, 8; Wurfgeschosse, ἄκοντα, [[ἔγχος]], κεραυνόν, abschießen; Il. 21, 590. 10. 372. 8, 133; δίσκον 23, 432; u. ä.; [[ὥστε]] [[τοξότης]] ἀφῆκα καρδίας τοξεύματα Soph. Ant. 1072; in Prosa, βέλη, z. B. Plat. Conv. 219 b; πῦρ, Feuergeschosse, Pol. 1, 48; ἑαυτὸν ἐπί τι, εἴς τι, sich auf, in etwas stürzen, Plat. Rep. II, 373 d; Plut. Alc. 13; fallen lassen, was man hält, Il. 12, 221; ἀφῆκε πόντιον, warf ins Meer, Eur. Hec. 797. Übertr. auf die Rede, [[ἔπος]] κακόν Soph. O. C. 735; λόγον εἴς τινα Plat. Legg. III, 698 d; γλῶσσαν Her. 2, 15; φωνήν Plut. Sol. 7; φωνὰς ἀφιέναι Plat. Rep. V. 475 a Dem. 1, 8. 18, 218, Stimmen von sich geben, hören lassen; γόους ἀφ., στεναγμόν, Eur. El. 59 Hipp. 1324; παντοδαπὰ χρώματα, allerhand Farben blicken lassen, annehmen, Plat. Ep. VII, 379 a; πᾶσαν τέχνην ἐς [[ἔργον]], alle Künste anwenden, Theocr. ep. 7. – Uebh. [[wegwerfen]], τὰ ὅπλα Plat. Legg. XII, 944 c; von sich thun, δίψαν, den Durst vertreiben, Il. 11, 642; [[ἄνθος]], die Blume abstreifen, von Weintrauben, welche eben zur Frucht angesetzt haben, Od. 7, 126; [[μένος]]. die Kraft verlieren, Il. 13, 444; τὴν ψυχήν, die Seele aushauchen, Her. 4, 190 u. Folgde; γόους, ὀργήν, Klagen. Zorn aufgeben, Eur. Or. 1022; Aesch. Prom. 315; μόχθον ἄφες, laß die Mühe, Her. 1, 206; [[überlassen]], τινί τι, Ἰωνίην τοῖς βαρβάροις, Her. 9, 106; öfter bei Folgdn, πόλιν τινί Dem. 6, 20; τὰ πλήθη τοῖς στρατιώταις Pol. 34, 14. – 2) Loslassen, [[freilassen]], Il. 20, 464; bes. Sklaven freilassen, ἐλεύθερόν τινα Plat. Rep IX, 591 a; Legg. XI, 915 b; Dem. 29, 31 u. sonst; vgl. Ὀρχόμενον αὐτόνομον ἀφῆκεν Andocid. 3. 13; einen Gefangenen, Dem. 24, 125; Pol. 33, 1; – ἀλλήλους ἐγκλημάτων, die Beschuldigungen od. die Anklage aufgeben, Is. 5, 1; τὸν δράσαντα φόνου Plat. Legg. IX, 869 a; vgl. Euthyd. 9 c; ἀφῆκεν αὐτὸν πάσης αἰτίας, er sprach ihn von aller Schuldfrei, Plut. Alex. 13; τινί τι, z. B. ἀπῆκεν αὐτῷ τὴν αἰτίην Her. 6. 30; αὐτοῖς ἀπιεὶς τὰς ἁμαρτάδας 8, 140. 2; vgl. Dem. 59, 30, Strafe erlassen, πληγὰς ἀφίεμεν Ar. Nub. 1425; [[χρέος]], [[δάνειον]] N. T.; ἄφες τὰ ὀφειλήματα Matth. 7, 12; ἀφίενταί σου αἱ ἁμαρτίαι, [[varia lectio|v.l.]] [[ἀφέωνται]], ib. 9, 5; [[φόρον]] τινί Pol. 22, 7, Schuld, Tribut erlassen; ἀφορολόγητόν τινα 18, 29; ὅρκον λύω καὶ [[ἀφίημι]] Andoc. 1, 98. – 3) [[sein lassen]], nicht achten, τὰ περισσεύοντα τῶν λόγων ἄφες Soph. El. 1280; ἀφεὶς τὰ τῆσδε τῆς γῆς κύρια O. C. 918; – καιρόν Isocr. 4, 16 Dem. 1, 8, ungenutzt vorüber lassen; ἀφύλακτον Her. 8, 70; ἔρημον Soph. Ant. 878. Bei den Athenern der eigtl. Ausdruck vom Entlassen der Raths- od. Gerichtsversammlungen, wie λύειν von der Volksversammlung, Ar. Ach. 173; ἀφειμένης τῆς [[βουλῆς]] διὰ τὰ [[Κρόνια]] Dem. 24, 26; γυναῖκα, seine Frau verstoßen, sich von ihr scheiden, Her. 5, 39; Plut. Zuweilen mit dem partic., σκευωρούμενοι οὐ πρότερον ἀφίεσαν, Dem. 17, 20. – Zulassen, gestatten, öfter bei Plat. u. sonst, mit dem int.; ἀπίει ἀπάγεσθαι, ließ sie fortführen, Her. 6, 62; τὸ [[πλοῖον]] ἀφ. κατὰ τον ποταμὸν φέρεσθαι, das Schiff stromabwärts treiben lassen, 1, 194; vgl. 5, 42; ἀφιέναι τι δημόσιον εἶναι Thuc. 2, 13. – Plat. Critia 166 c ist ἱερὸν ἄβατον ἀφείτω = weihen. – 4) Intrans., ''[[sc.]]'' ναῦν, ἔμελλον εἰς το [[πέλαγος]] ἀφήσειν Her. 7, 193, in See stechen, wie Thuc. 7, 19; στρατόν, aufbrechen, Sp.; s. Lob. zu Soph. Ai. p. 189. – 5) pass., entlassen, abgeschickt werden, Her. u. Folgde, τοῦ δέ τε πολλοὶ ἀπὸ σπινθῆρες ἵενται, es sprühen viel Funken aus, Il. 4, 77; ἀφειμένος τινός, von etwas befreit, στρατείας Plut. – 6) med., [[ablassen]], loslassen von etwas, δειρῆς οὔ πω ἀφίετο πήχεε, sie ließ beide Arme noch nicht von seinem Nacken los, Od. 23, 240; τέκνων δ' ἀφοῦ, trenne dich von den Kindern, Soph. O. R. 1521; oft Prosa, τινός, μὴ ἀφίεσθε τοῦ κοινοῦ τῆς σωτηρίας Thuc. 2, 60; Plat. setzt τοῦ νῦν ἀφιέμενοι dem τοῦ [[ἔπειτα]] ἐπιλαμβανόμενοι gegenüber Parm. 152 c; τοῦ χρῆσθαι ταῖς εὐκαιρίαις Pol. 2, 68, der auch das act. so braucht, 17, 3.
}}
{{bailly
|btext=<i>impf.</i> ἀφίην <i>ou</i> [[ἠφίην]], <i>f.</i> [[ἀφήσω]], <i>ao.</i> [[ἀφῆκα]], <i>ao.2</i> *ἀφῆν, <i>seul. au plur.</i> ἀφεῖμεν, -εῖτε <i>ou</i> -έτε, -εῖσαν <i>ou</i> -έσαν, <i>pf.</i> [[ἀφεῖκα]];<br /><i>Pass.</i> [[ἀφίεμαι]], <i>impf.</i> ἀφιέμην <i>ou</i> [[ἠφιέμην]], <i>f.</i> [[ἀφεθήσομαι]], <i>ao.</i> [[ἀφείθην]], <i>pf.</i> [[ἀφεῖμαι]], <i>pqp.</i> [[ἀφείμην]];<br /><b>A.</b> <i>tr.</i> laisser aller, <i>d'où</i><br /><b>I.</b> [[lancer]], [[jeter]] :<br /><b>1</b> <i>au pr.</i> lancer (une javeline, un trait, <i>etc.</i>), <i>acc. ; en parl. d'armées, de troupes</i> lancer une expédition;<br /><b>2</b> <i>en parl. des organes</i> laisser aller, laisser échapper, projeter, émettre : [[ἔπος]] SOPH <i>ou</i> φθογγήν EUR prononcer une parole ; θυμόν SOPH donner cours à sa colère;<br /><b>II.</b> lâcher, <i>d'où</i><br /><b>1</b> rejeter, abandonner : τὰ ὅπλα PLAT jeter ses armes ; γυναῖκα HDT répudier une femme ; υἱόν ARSTT renier un fils ; ξυμμαχίαν THC, πονδάς THC renoncer à une alliance, à un traité;<br /><b>2</b> laisser aller, renvoyer, congédier : τινα IL qqn ; ζωόν τινα ἀφ. IL renvoyer qqn avec la vie sauve ; αὐτόνομον THC laisser à qqn son indépendance ; [[ἐς]] οἴκους SOPH renvoyer dans ses foyers ; <i>en parl. d'armées, de troupes</i> licencier, congédier ; tenir pour quitte : ἀφ. τινὰ ἐγκλήματος, φόνου, décharger qqn d'une accusation, l'absoudre d'un meurtre ; <i>abs.</i> acquitter, absoudre : ἀφ. τινὶ αἰτίην HDT abandonner l'accusation contre qqn;<br /><b>3</b> laisser libre, décharger de toute obligation de travail, <i>en parl. d'animaux consacrés (v.</i> [[ἄφετος]]);<br /><b>4</b> laisser aller, laisser se répandre <i>ou</i> se perdre ; [[μένος]] IL perdre sa force ; ὀργήν ESCHL laisser tomber sa colère (<i>cf. ci-dessus A. I. 2</i>);<br /><b>5</b> laisser, permettre : ἀφ. [[πλοῖον]] κατὰ τὸν ποταμὸν φέρεσθαι HDT laisser une embarcation aller au courant du fleuve ; ἀφ. [[τι]] δημόσιον [[εἶναι]] THC laisser qch devenir propriété publique ; ἀφ. τινα et l'inf. HDT, ATT laisser qqn (faire, <i>etc.</i>), permettre à qqn de (faire, <i>etc.</i>);<br /><b>6</b> laisser aller par négligence <i>ou</i> dédain ; négliger ; ἀφ. τὰ [[θεῖα]] SOPH négliger le culte des dieux ; τὸν καιρόν DÉM laisser se perdre l'occasion ; ἄτιμόν τινα ἀφ. SOPH renvoyer qqn sans égards, outrageusement ; ἔρημον ἀφ. τινά SOPH laisser qqn dans l'isolement, l'abandonner solitaire;<br /><b>B.</b> <i>intr. en apparence</i> partir, se mettre en route pour une expédition, <i>litt.</i> lancer <i>ou</i> mettre en mouvement (στρατόν, [[ναῦς]] une armée, une flotte);<br /><i><b>Moy.</b></i> [[ἀφίεμαι]] (<i>impf.</i> ἀφιέμην <i>ou</i> [[ἠφιέμην]], <i>f.</i> ἀφήσομαι, <i>ao.2</i> [[ἀφείμην]]) laisser aller (qch de soi) : δειρῆς ἀφ. πήχεε OD détacher ses deux bras d'autour du cou (de qqn) ; <i>abs.</i> se détacher de ; <i>fig.</i> ἀφ. [[τοῦ]] κοινοῦ σωτηρίας THC abandonner le salut de l'État.<br />'''Étymologie:''' [[ἀπό]], [[ἵημι]].
}}
{{ntsuppl
|ntstxt=pardonner
}}
{{elru
|elrutext='''ἀφίημι:''' ион. [[ἀπίημι]]<br /><b class="num">1</b> [[пускать]], [[бросать]], [[метать]], [[кидать]] ([[ἔγχος]] Hom.: τοξεύματα Soph.; [[βέλος]] Her.; λίθον Arst.): ἀφεῖναί τινα πόντιον Eur. бросить кого-л. в море; [[ἀφεῖναι]] εἰς τὴν γῆν τὸ [[σῶμα]] Plut. броситься на землю; [[ἀφεῖναι]] ἑαυτὸν εἴς τι Plat., Plut. и ἐπί τι Plat. заняться чем-л., предаться чему-л.; ἀ. [[πλοῖον]] κατὰ τὸν ποταμὸν φέρεσθαι Her. пускать судно вниз по течению реки; οἱ Ἀθηναῖοι ἀπείθησαν Her. афинянам был дан сигнал атаки;<br /><b class="num">2</b> [[направлять]], [[вымещать]] (τὸν θυμὸν ἔς τινα Soph.): ἀ. τὴν ὀργὴν εἰς τὸν τυχόντα Dem. обрушить (свой) гнев на первого встречного (ср. 11);<br /><b class="num">3</b> [[ронять]], [[проливать]] (δάκρυα Aeschin.);<br /><b class="num">4</b> [[сбрасывать]], [[осыпать]] ([[ἄνθος]] Hom.);<br /><b class="num">5</b> [[испускать]], [[выделять]] ([[γάλα]], [[σπέρμα]] Arst.): παντοδαπὰ χρώματα ἀ. Plat. принимать разные цвета; ἀ. ψυχήν Her. или [[πνεῦμα]] Eur. испустить дух, скончаться;<br /><b class="num">6</b> [[рождать]], [[производить на свет]] (τὸ [[κύημα]] Arst.);<br /><b class="num">7</b> [[издавать]], [[испускать]] (γύους Eur. - ср. 11; φωνάς Plat., Arst.);<br /><b class="num">8</b> [[произносить]] ([[ἔπος]] Soph.; φθογγήν Eur.);<br /><b class="num">9</b> [[отбрасывать прочь]] ([[ὅπλα]] Plat.);<br /><b class="num">10</b> [[ослаблять]] ([[μένος]], ''[[sc.]]'' ἔγχεος Hom.);<br /><b class="num">11</b> [[бросать]], [[прекращать]] (γόους Eur. - ср. 7; μόχθον Her.): ἃς ἔχεις [[ὀργὰς]] [[ἄφες]] Aesch. уйми свой гнев (ср. 2); τὰ δικαστήρια ἀ. Arph. закрывать судебное заседание; πολιτείαν ἅπασαν [[ἀφεῖναι]] Plut. совершенно отойти от политической деятельности;<br /><b class="num">12</b> [[отсылать прочь]], [[отвергать]], [[прогонять]] (γυναῖκα Her.; [[υἱόν]] Arst.);<br /><b class="num">13</b> [[утолять]] (δίψαν Hom.);<br /><b class="num">14</b> [[пускать в ход]], [[применять]] (εἰς [[ἔργον]] πᾶσαν τέχνην Theocr.);<br /><b class="num">15</b> [[расторгать]] (ξυμμαχίαν Thuc.; γάμους Eur.);<br /><b class="num">16</b> [[отсылать]], [[отпускать]] (τινὰ ζωόν Hom.; ἐς οἴκους Soph.): τινὰ [[ἐλεύθερον]] ἀ. Plat. отпускать кого-л. на свободу; Αἴγιναν αὐτόνομον ἀ. Thuc. дать Эгине независимость;<br /><b class="num">17</b> [[распускать]], [[демобилизовать]] (τὸν στρατόν Her.): ἀφειμένης τῆς [[βουλῆς]] Dem. после роспуска Совета;<br /><b class="num">18</b> юр. [[освобождать]], [[оправдывать]] (τινὶ αἰτίην Her. и τινὸς αἰτίαν или τινὶ τὴν [[δίκην]] Plut., τινὰ ἐγκλήματος Dem. и τῆς αἰτίας Plut.); med. отпускать (от себя) (τινος Plat.): δειρῆς [[οὔπω]] [[ἀφίετο]] πήχεε Hom. она не переставала обнимать (его) за шею;<br /><b class="num">19</b> [[отпускать]], [[прощать]] (τινὶ χιλίας δραχμάς Dem.; [[φόρον]] τινί Polyb.): εἰ ἀδικεῖ, [[ἄφες]] Plut. если он провинился, прости (его);<br /><b class="num">20</b> [[посвящать]]: ἱερὸν τοῦ Ποσειδῶνος ἄβατον ἀφεῖτο Plat. в честь Посидона был воздвигнут храм;<br /><b class="num">21</b> [[предоставлять]], [[разрешать]] (ποιεῖν или εἶναί τι Her., Plat., Plut.): ἄφετε ἴδωμεν NT давайте посмотрим;<br /><b class="num">22</b> [[предоставлять в распоряжение]], [[отдавать]] (Ἰωνίην τοῖς βαρβάροις Her.; τὰ πλήθη τοῖς στρατιώταις Polyb.);<br /><b class="num">23</b> [[оставлять без внимания или в пренебрежении]], [[пренебрегать]] (τὰ [[θεῖα]] Soph.; med. περί τινος и ποιεῖν τι Arst.): ἀ. ἀφύλακτόν τι Her. оставлять что-л. без охраны; ἀ. τινὰ [[ἔρημον]] Soph. бросать кого-л. в одиночестве;<br /><b class="num">24</b> [[оставлять неиспользованным]], [[упускать]] ([[καιρόν]] Isocr.);<br /><b class="num">25</b> (''[[sc.]]'' ἑαυτόν, ναῦν или στρατόν) бросаться, устремляться, т. е. отправляться (εἰς τὸ πέλαγον Her., Thuc.).
}}
{{ls
|lstext='''ἀφίημι''': ἀνώμαλον ἐν τῷ ἐνεστ. καὶ παρατατ.· ἐνεστ., β΄ ἑνικ. ἀφίης Πλάτ., κλ., γ΄ ἀφίει Ἰων. ἀπίει Ἡρόδ. 2. 96, α΄ πληθ. ἀφίεμεν Ἀριστοφ. Νεφ. 1426, ἀφιᾶσι Ἀνδ. 3. 18· προστακτ. ἀφίει ὁ αὐτ. Σφ. 428: ― παρατατ. ἀφίην, καὶ μετὰ διπλ. αὐξήσ. ἠφίην Πλάτ. Εὐθύδ. 293Α· γ΄ ἑνικ. ἀφίει, Ἰων. ἀπίει Ἡρόδ. 4. 157, [[ἠφίει]] Θουκ. 2. 49, Πλάτ. Λάχ. 222Β, Δημ. 70. 27, ἤφιε Εὐαγγ. κ. Μάρκ. ια΄, 16· β΄ πληθ. ἠφίετε (δι. γρ. ἀφ-) Δημ. 683. 20· γ΄ πληθ. ἀφίεσαν Εὐρ., Θουκ., κλ., ἠφίεσαν Ξεν. Ἑλλ. 4. 6. 11, Δημ. 540. 11, πρβλ. [[ἀνίημι]]: ― μέλλ. ἀφήσω Ἰλ., κτλ., Ἰων. ἀπήσω Ἡρόδ.: ― πρκμ. ἀφεῖκα Ξεν. Ἀν. 2. 3, 13, Δημ.: ― ἀόρ. α΄ ἀφῆκα, Ἰων. ἀπῆκα, Ἐπ. ἀφέηκα, καθ’ ὁριστ. μόνον, Ὅμ., κλ.: ― ἀόρ. β΄ ἀφῆν, ὁριστ. μόνον ἐν τῷ δυϊκ. καὶ πληθ. ἀφέτην, ἀφεῖμεν, ἀφεῖτε, ἀφεῖσαν ἢ ἄφετε, ἄφεσαν· προστ. ἄφες, ὑποτακτ. ἀφῶ, εὐκτ. ἀφείην (β΄ πληθ. ἀφεῖτε ἀντὶ -είητε Θουκ. 1. 139), ἀπαρέμφ. ἀφεῖναι, μετοχ. ἀφείς: ― Μέσ., Ὀδ. Ψ. 240, Ἀττ.· παρατ. ἀφιέμην, γ΄ ἑνικ. ἠφίετο Δημ. 25. 47· μέλλ. ἀφήσομαι Εὐρ.: ἀόρ. β΄ ἀφείμην Ξεν. Ἱέρ. 7, 11· προστακτ. ἀφοῦ ἄφεσθε Σοφ., Ἀριστοφ.: ἀπαρέμφ. -έσθαι Ἰσοκρ., μετοχ. -έμενος Ἀριστοφ.: ― Παθ., πρκμ. ἀφεῖμαι Σοφ. Ἀντ. 1165, Πλάτ. (πρβλ. [[ἀφέωνται]]): ― ἀόρ. ἀφείθην Εὐρ., ἀφέθην Βατραχομ. 87. Ἰων. ἀπείθην Ἡρόδ.: μέλλ. ἀφεθήσομαι Πλάτ., κλ. [ῐ τὸ πλεῖστον παρ’ Ἐπ. (ἐκτὸς τῶν χρόνων τῶν δεχομένων αὔξησιν): ῑ ἀείποτε παρ’ Ἀττ. Ὁ Ὅμ. [[ὡσαύτως]] ἔχει ἀφῖετε [[χάριν]] τοῦ μέτρου, Ὀδ. Χ. 251, πρβλ. Η. 126]. Ρίπτω, βάλλω, [[πέμπω]], Λατ. emittere, ἐπὶ παντὸς πράγματος ῥιπτομένου μεθ’ ὁρμῆς, [[ἔγχος]], δίσκον ἀφῆκεν Ἰλ. Κ. 372, Ψ. 432· ἀφῆκ’ ἀργῆτα κεραυνὸν Θ. 133· [[οὕτως]], ἀπῆκε [[βέλος]] Ἡρόδ. 9. 18, κτλ.· [[ἐντεῦθεν]], κατὰ διαφόρους ἐννοίας, ἀφ. ἑαυτὸν ἐπὶ ἢ εἴς τι, ῥίπτομαι ἢ παραδίδομαι εἴς τι, Πλάτ. Πολ. 373D, κτλ.· ἀφ. γλῶσσαν, ἀφίνω λυτὴν τὴν γλῶσσάν μου, [[προφέρω]], ἀφίνω τὴν γλῶσσάν μου νὰ λέγῃ, Ἡρόδ. 2. 15, Εὐρ. Ἱππ. 991· [[ὡσαύτως]], ἀφ. φθογγὴν [[αὐτόθι]] 418· [[ἔπος]] Σοφ. Ο. Κ. 731· φωνὰς Δημ. 301. 11· γόους Εὐρ. Ἠλ. 59 (ἴδε κατωτ. ΙΙ. 2)· ἀρὰς ἀφῆκας παιδὶ ὁ αὐτ. Ἱππ. 1324· ἀφ. θυμόν, ὀργὴν (ἴδε κατωτ. ΙΙ. 2), Σοφ. Ἀντ. 1088, Δημ. 611. 3· ἀφ. δάκρυα Αἰσχίν. 75. 23· ἀφ. παντοδαπὰ χρώματα, [[ἀλλάσσω]] εἰς διάφορα χρώματα, Πλάτ. Λυσ. 222Β· συχν. ἐπὶ ὑγρῶν, ἀφ. τὸ ὑγρόν, τὸν θολόν, [[σπέρμα]], κτλ., Ἀριστ. Ἱστ. Ζ. 1. 1, 13., 4. 1, 11, κ. ἀλλ.· [[ὡσαύτως]], ἀφ. ᾠόν, [[κύημα]] [[αὐτόθι]] 6. 14, 12, κ. ἀλλ.· ἐπὶ [[ἀράχνης]], ἀφ. [[ἀράχνιον]] [[αὐτόθι]] 5. 27, 2: ― Παθ., ἀποστέλλομαι, Ἰλ. Δ. 77· ἐπὶ στρατευμάτων, ἀφίνομαι, πέμπομαι, [[ἐναντίον]] τοῦ ἐχθροῦ, Ἡρόδ. 6. 112. 2) ἀφίνω τι νὰ πέσῃ ἐκ τῆς χειρός μου, Ἰλ. Μ. 221· ἀντίθετ. τῷ [[κατέχω]], Πλούτ. 2. 508D· πόντιον ἀφ. τινὰ Εὐρ. Ἑκ. 797. 3) ἐν τῷ πεζῷ λόγῳ, ἀφίνω πτηνὸν νὰ πετάξῃ, περιστερὰς ἀφῆκε… πετόμεναι δ’ αὖται κύκλῳ Ἄλεξ. ἐν «Εἰσοικιζομένῳ» 1. 3. 4) [[παραδίδω]] ἢ παραχωρῶ, τινί τι Ἡρόδ. 9. 106, Αἰσχύλ. Θήβ. 306, κτλ., πρβλ. Θουκ. 2. 13: ― Παθ., ἡ Ἀττικὴ ἀπεῖτο ἤδη Ἡρόδ. 8. 49. ΙΙ. [[ἀποπέμπω]], Λατ. dimittere, 1) ἐπὶ προσώπ., κακῶς ἀφίει Ἰλ. Α. 25· αὐτὸν δὲ κλαίοντα θοὰς ἐπὶ νῆας ἀφήσω Β. 263. β) ἀφίνω, [[ἀπολύω]], ἐλευθερῶ, ζωόν τινα ἀφ. Ἰλ. Υ. 464· ἀφ. τινὰ αὐτόνομον Θουκ. 1. 139· ἀφ. ἐλεύθερον, ἀζήμιον Πλάτ. Πολ. 591Α, κτλ.· ἀφέντ’ ἐᾶν τινα Σοφ. Αἴ. 754, πρβλ. Εὐρ. Ἀποσπ. 466· ἐς οἴκους, ἐκ γῆς Σοφ. Ο. Τ. 320, Εὐρ. Ι. Τ. 739: ― μετ’ αἰτιατ. προσ. καὶ γεν. πράγματος, ἀπελευθερῶ τινα ἀπό τινος, ἀπαλλάττω ἀπό τινος, Ἡρόδ. 4. 157· ἐπὶ δικανικῆς ἐννοίας, ἀπαλλάττω ἀπὸ ὑποχρεώσεως, κατηγορίας, κτλ.· ἀφ. τινὰ φόνου, συναλλαγμάτων, ἐγκλημάτων, λειτουργιῶν, κτλ., Δημ. 983. 22., 896. 11, κτλ.· κινδύνου ἀφιέμενοι Θουκ. 4. 106· μετ’ αἰτ. μόνον, ἀθῳώνω, Ἀντιφῶν 115. 10, κτλ.· ἴδε κατωτ. 2. γ. γ) [[ἀποπέμπω]], [[διαλύω]], ἐπὶ στρατοῦ, Ἡρόδ. 1. 77, κτλ.· ἐν τῷ παθ., ὁ αὐτ. 7. 122: ― [[διαλύω]] τὴν βουλὴν καὶ τὰ δικαστήρια ἐν Ἀθήναις, ἐνῷ τὸ λύειν ἦτο ἐν χρήσει ἐπὶ τῆς ἐκκλησίας, Ἐλμσλ. Ἀριστοφ. Ἀχ. 173, πρβλ. Σφ. 595, Ἐκκλ. 377. δ) [[ἀπολύω]], ἀφίνω, [[χωρίζω]], γυναῖκα Ἡρόδ. 5. 39· ἀφ. γάμους, [[διαλύω]] γάμον, Εὐρ. Ἀνδρ. 973· [[ὡσαύτως]], ἀφ. τὸν [[υἱόν]], ἀποκληρῶ, ἀποκηρύττω αὐτόν, Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 8. 14, 4. ε) ἀφίνω τι ἐλεύθερον ὡς ἄφετον, καθιερῶ, Ξεν. Κυν. 5, 14· ἱερὸν.. ἄβατον ἀφεῖτο Πλάτ. Κριτί. 116C. 2) ἐπὶ πραγμ. [[ἀποβάλλω]] τι, ἀπαλλάσσομαί τινος, ἀφέτην πολυκαγκέα δίψαν Ἰλ. Λ. 642· ἐπὶ φυτῶν, [[ἄνθος]] ἀφιεῖσαι, «ἀπὸ ἄνθους εἰς ὄμφακας μεταβάλλουσαι» (Σχόλ.), Ὀδ. Η. 126· ἀφίει [[μένος]] [ἔγχεος], ἐχαλάρωσε τὴν δύναμιν [[αὐτοῦ]], Ἰλ. Ν. 444 ([[ἔνθα]] ἴδε Heyne)· ἀφ. ὀργήν, ἀφίνω τὸν θυμὸν (ἴδε ἀνωτ. Ι. 1), Αἰσχύλ. Πρ. 315· γόους (ἴδε ἀνωτ. Ι. 1) Εὐρ. Ὀρ. 1022· [[νόσημα]] Ἱππ. Προρ. 112· ἀφ. [[πνεῦμα]], [[παραδίδω]] τὸ πνεῦμά μου, Εὐρ. Ἐκ. 571, Ὀρ. 1171: ― οὕτω παρὰ πεζολόγοις, ἀφίνω, παραιτοῦμαι, μόχθον Ἡρόδ. 1. 206· ξυμμαχίαν σπονδὰς Θουκ. 5. 78, 115, κτλ., [[οὕτως]] ἐν μέσῳ τύπῳ, ἀφ. τὸ προλέγειν Διόδ. 19. 1. β) ἀπίει ἐς Λιβύην τὰ πλοῖα, ἀπέλυσε τὰ πλοῖα διὰ τὴν Λιβύην, Ἡρόδ. 5. 42. γ) ἐπὶ δικανικῆς σημασίας (ἴδε ἀνωτ. Ι. β), μετὰ δοτ. προσ. καὶ αἰτ. πράγμ., ἀφ. τινὶ αἰτίαν, ἀθῳώνω τινὰ ἀπὸ κατηγορίας, Ἡρόδ. 6. 30· τὰς ἁμαρτάδας 8. 140, 2· τὰς δίκας.. ἠφίεσαν τοῖς ἐπιτρόποις Δημ. 540. 11· ἀφ. τινὶ χιλίας δραχμὰς ὁ αὐτ. 1354. 26· ἀφ. [[πληγάς]] τινι, [[ἀπαλλάσσω]] αὐτὸν τῶν πληγῶν, δηλ. τοῦ ξύλου, Ἀριστοφ. Νεφ. 1426· ἀφ. ὅρκον παρὰ Ἀνδοκ. 13. 19. ΙΙΙ. [[παρέρχομαι]], δὲν δίδω προσοχήν, Λατ. omittere, praetermittere, Ἡρόδ. 3. 95, κτλ.· παραμελῶ, τὰ θεῖα Σοφ. Ο. Κ. 1537· τὸν καιρὸν Δημ. 11. 8· λέκτρων εὐνὰς Αἰσχύλ. Πέρσ. 544· ἀκολουθοῦντος κατηγορουμένου, ἀφύλακτον ἀφ. τὴν ἑωυτῶν Ἡρόδ. 8. 70· ἄτιμον, ἔρημον ἀφ. τινὰ Σοφ. Ο. Κ. 1297, Ἀντ. 887· ἀφ. τι ἀόριστον Ἀριστ. Πολιτικ. 2. 6, 10: ― Παθ., ἰδίως ἐν τῇ προστακτ. τοῦ πρκμ., ἀφείσθω ἐπὶ τοῦ παρόντος, missum fiat, ὁ αὐτ. Ἠθ. Ν. 9. 4, 6, πρβλ. Πολιτικ. 3. 15, 2., 4. 2, 4· ἴδε κατωτ. V. 2. 2) μετ’ αἰτ. καὶ ἀπαρ., ἀφ. τι δημόσιον [[εἶναι]], παραχωρεῖν τι [[ὥστε]] νὰ [[εἶναι]] δημοσία [[περιουσία]], Θουκ. 2. 13· [[ἀλλά]], ἀφ. τὸ [[πλοῖον]] φέρεσθαι, καταλείπει τὸ [[πλοῖον]] νὰ παρασυρθῇ, Ἡρόδ. 1. 194. IV. μετ’ αἰτ. προσ. καὶ ἀπαρεμφ., ἀφίνω, ἀνέχομαι, [[ἐπιτρέπω]] εἴς τινα νὰ πράξῃ τι, Λατ. permittere, ἀφ. τινὰ ἀποπλέειν Ἡρόδ. 3. 25, πρβλ. 6. 62, κ. ἀλλ., Πλούτ., κλ.: ― Παθ., ἀφείθη σχολάζειν Ἀριστ. Μεταφ. 1. 1, 16. V. κατὰ τὸ φαινόμενον ἀμετάβατον (ἐξυπακουομ. στρατόν, [[ναῦς]], κτλ.), [[ἐκπλέω]], [[ἐνθεῦτεν]] γὰρ ἔμελλον… ἐς τὸ [[πέλαγος]] ἀπήσειν Ἡρόδ. 7. 193· ὁρμήσαντες ἀπὸ τοῦ Ταινάρου… ἐς τὸ [[πέλαγος]] ἀφῆκαν Θουκ. 7. 19· πρβλ. σημ. ΙΙ. 2. β. 2) μετ’ ἀπαρ., παύομαι ποιῶν τι, ἀφεὶς σκοπεῖν τὸ δίκαιον Δίφιλ. ἐν Ἀδήλ. 14· ἀφ. ζητεῖν Ἀριστ. Μεταφ. 1. 6, 4· ἀφ. [[περί]] τινος [[αὐτόθι]] 1. 4, 12. Β. Ἐν μέσ. τύπ., ἀφίνω τι ἀπ’ [[ἐμαυτοῦ]], συχν. παρὰ πεζολόγοις, κατὰ πολὺ ὅμοιον τῷ ἐνεργ. 2) ἀφίνω, δειρῆς δ’ [[οὔπω]].. ἀφίετο πήχεε λευκώ, δὲν ἄφινε τοὺς βραχίονάς της ἀπὸ τοῦ τραχήλου του, Ὀδ. Ψ. 240. 3) συχν. παρ’ Ἀττ. μετὰ γεν. μόνον, τέκνων ἀφοῦ, ἄφες τὰ τέκνα, Σοφ. Ο. Τ. 1521· οὕτω, τοῦ κοινοῦ τῆς σωτηρίας ἀφ. Θουκ. 2. 60· λόγων Πλάτ. Γοργ. 458C, Αἰσχίν. 25, 22· μὴ ἀφίεσο τοῦ Θεαιτήτου, ἀλλ’ ἐρώτα Πλάτ. Θεαίτ. 146Β, κτλ.· ἀφεῖσθαι τοῦ δικαίου τούτου Δημ. 966. 6· ἀφέμενος τῆς ἰαμβικῆς ἰδέας Ἀριστ. Ποιητ. 5. 6. Πρβλ. [[μεθίημι]] ΙΙΙ.
}}
{{Autenrieth
|auten=imp. 2 pl. [[ἀφίετε]], [[part]]. fem. ἀφῖεισαι, ipf. 3 [[sing]]. [[ἀφίει]], fut. [[ἀφήσω]], aor. [[ἀφέηκα]], [[ἀφῆκα]], 3 du. [[ἀφέτην]], subj. [[ἀφέῃ]], opt. [[ἀφείη]], [[part]]. [[ἀφείς]], [[mid]]. ipf. [[ἀφίετο]]: [[let]] go [[from]].—I. [[act]]., of [[sending]] [[away]] persons, Il. 1.25, Il. 2.263; hurling missiles, [[lightning]], Il. 8.133; [[lowering]] a [[mast]], ἱστὸν προτόνοισι, Il. 1.434: grapes shedding the [[flower]], [[ἄνθος]] ἀφῖεῖσαι, Od. 7.126; met., of ‘[[dismissing]]’ [[thirst]], Il. 11.642; ‘[[relaxing]]’ [[force]], Il. 13.444. —II. [[mid]]., δειρῆς δ' οὔ πω [[πάμπαν]] [[ἀφίετο]] πήχεε λευκώ, ‘[[let]] go her’ [[arms]] [[from]] his [[neck]], Od. 23.240.
}}
{{Slater
|sltr=<b>ἀφῐημι</b> [[let]] go, [[surrender]] “μῆλά τε [[γάρ]] [[τοι]] ἐγὼ καὶ [[βοῶν]] ξανθὰς ἀγέλας ἀφίημ” (P. 4.149)
}}
{{Abbott
|astxt=ἀφ-ίημι, [in [[LXX]] for נשׂא, נוח hi., נתן, סלח ni., עזב, etc.;] <br /><b class="num">1.</b>to [[send]] [[forth]], [[send]] [[away]], [[let]] go: of divorce (DB, iii, 274a), τ. γυναῖκα (Hdt.), I Co 7:11-13; of [[death]], τ. [[πνεῦμα]] (Ge 35:18, Hdt., al.), Mt 27:50; (φωνήν, to [[utter]] a [[cry]], Mk 15:37; of debts, to [[remit]], [[forgive]] (cl.), τ. δανεῖον, Mt 18:27; τ. ὀφειλήν, Mt 18:32; especially of sins (Cremer 296f.), τ. ἁμαρτίας, ἁμαρτήματα, ἀνομίας, Mt 9:2, Ro 4:7 (LXX), I Jo 1:9, al.; punctiliar and iterative pres. (M, Pr., 119), Mk 2:5, Lk 11:4; [[Ion]]. pf., [[ἀφέωνται]] (M, Pr., 38), Lk 5:23. <br /><b class="num">2.</b>to [[leave]] [[alone]], [[leave]], [[neglect]]: Mt 4:11 5:24 15:14, Mk 1:20, 31 Jo 4:3, 28 al.; τ. ἐντολὴν τ. θεοῦ, Mk 7:8; τον̀ τ. ἀρχῆς τ. Χριστοῦ λόγον, He 6:1; τ. ἀγάπην τ. πρώτην, Re 2:4; ptcp., [[ἀφείς]], pleonastic (as in Aram.; M, Pr., 14; Dalman, Words, 21f.), Mt 13:36 22:22, Mk 8:13, al. <br /><b class="num">3.</b>to [[let]], [[suffer]], [[permit]]: Mt 3:15; c. acc., Mt 3:15, 19:14, al.; c. acc. rei et dat. pers., Mt 5:40; c. inf. pres., Mt 23:14, al.; aor., Mk 5:37, al.; in [[late]] Gk. (M, Pr., 175f.), seq. [[ἵνα]], Mk 11:16, Jo 12:7; c. subjunct. (M, Pr., [[l.c.]]; Bl., §64, 2), Mt 7:4 27:49, Mk 15:36, Lk 6:42 ([[see]] [[further]] MM, s.v.).
}}
{{StrongGR
|strgr=from [[ἀπό]] and hiemi (to [[send]]; an intensive [[form]] of eimi, to go); to [[send]] [[forth]], in [[various]] applications (as [[follow]]): [[cry]], [[forgive]], [[forsake]], [[lay]] [[aside]], [[leave]], [[let]] ([[alone]], be, go, [[have]]), [[omit]], [[put]] ([[send]]) [[away]], [[remit]], [[suffer]], [[yield]] up.
}}
{{Thayer
|txtha=[[present]] 2nd [[person]] [[singular]] [[ἀφείς]] (from the [[form]] ἀφέω, [[ἐᾷς]]) (3rd [[person]] plural ἀφίουσιν Revelation 11: Tdf. editions 2,7, from a [[form]] ἀφιέω; cf. Buttmann, 48 (42)); [[imperfect]] 3rd [[person]] [[singular]] ἤφιε, [[with]] the [[augment]] [[before]] the preposition, ἀφίω; [[whence]] [[also]] [[present]] 1st [[person]] plural ἀφίομεν L T Tr WH for ἀφίεμεν and 3rd [[person]] ἀφίουσιν L T Tr WH; ([[see]] WH's Appendix, p. 167); [[future]] [[ἀφήσω]]; 1st aorist ἀφῆκά, 2nd [[person]] [[singular]] ἀφῆκες T Tr WH (cf. [[κοπιάω]]); 2nd aorist [[imperative]] [[ἄφες]], ἄφετε, subjunctive 3rd [[person]] [[singular]] [[ἀφῇ]], 2nd [[person]] plural ἀφῆτε (infinitive [[ἀφεῖναι]] (L T Tr WH; L [[text]] T Tr WH)), participle [[ἀφείς]], ἀφέντες; [[passive]], [[present]] [[ἀφίεμαι]] ([[yet]] 3rd [[person]] plural ἀφιονται WH marginal [[reading]] etc.; cf. ἀφίω [[above]]); [[perfect]] 3rd [[person]] plural [[ἀφέωνται]] (a [[Doric]] [[form]] (cf. Winer's Grammar, § 14,3a.; B 49 (42); Kühner, § 285,4), L ([[except]] in Mark marginal [[reading]]) T Tr WH [[have]] restored the [[present]] 3rd [[person]] plural ἀφίενταί; L [[text]] T Tr [[text]] WH [[text]]; ἀφεθην; [[future]] [[ἀφεθήσομαι]]; cf. Winer's Grammar, § 14,3; Buttmann, 48 (42); (WH s Appendix, p. 167; Veitch, [[under]] the [[word]] [[ἵημι]]); (from [[ἀπό]] and [[ἵημι]]); (fr. Homer down); to [[send]] from ([[ἀπό]]) [[oneself]];<br /><b class="num">1.</b> to [[send]] [[away]];<br /><b class="num">a.</b> to [[bid]] go [[away]] or [[depart]]: [[τούς]] ὄχλους, [[τήν]] γυναῖκα, of a [[husband]] putting [[away]] his [[wife]], [[Herodotus]] 5,39; and a [[substantive]], [[ἄφεσις]], [[Plutarch]], Pomp c. 42,6).<br /><b class="num">b.</b> to [[send]] [[forth]], [[yield]] up, [[emit]]: τό [[πνεῦμα]], to [[expire]], [[τήν]] ψυχήν, [[Herodotus]] 4,190 and [[often]] in [[other]] Greek writings ([[see]] [[πνεῦμα]], 2)), φωνήν to [[utter]] a [[cry]] (emittere vocem, Livy 1,58), Eusebius, h. e. 8,14, 17)).<br /><b class="num">c.</b> to [[let]] go, [[let]] [[alone]], [[let]] be; α. to [[disregard]]: β. to [[leave]], [[not]] to [[discuss]] [[now]], a [[topic]], used of tethers, writers, speakers, etc.: [[Euripides]], Andr. 392; Theophrastus, [[char]]. praef. § 3; for [[other]] examples from Greek writings [[see]] Bleek on Heb. vol. 2:2, p. 144 f) (others [[take]] the [[word]] in Hebrews, the [[passage]] cited as expressive of the [[duty]] of the readers, [[rather]] [[than]] the [[purpose]] of the [[writer]]; and [[consequently]] [[refer]] the [[passage]] to 3below). γ. to [[omit]], [[neglect]]: R G); δ. to [[let]] go, [[give]] up, a [[debt]], by [[not]] demanding it (opposed to κρατεῖν, to [[remit]], [[forgive]]: τό [[δάνειον]], [[τήν]] ὀφειλήν, τά ὀφειλήματα, τά παραπτώματα, T Tr WH [[omit]] τάς ἁμαρτίας, τά ἁμαρτήματα, τάς ἀνομίας, ἡ [[ἐπίνοια]] τῆς καρδίας, [[τήν]] αἰτίαν, [[Herodotus]] 6,30; τά [[χρέα]], Aelian v. h. 14,24); [[absolutely]], ἀφιέναι τίνι to [[forgive]] [[one]]: L brackets WH [[reject]] the [[passage]]).<br /><b class="num">e.</b> to [[give]] up, [[keep]] no [[longer]]: [[τήν]] πρώτην ἀγάπην, to [[permit]], [[allow]], [[not]] to [[hinder]];<br /><b class="num">a.</b> followed by a [[present]] infinitive (Buttmann, 258 (222)): ἄφετε ἔρχεσθαι [[καί]] μή κωλύετε αὐτά, [[ἄφες]] [[ἄρτι]] [[permit]] it [[just]] [[now]]). [[with]] an accusative of the [[person]] or [[thing]] permitted: [[τότε]] ἀφίησιν αὐτόν, R G; L T Tr WH; R G ἐάσατε); [[ἐᾷς]]).<br /><b class="num">c.</b> [[ἀφίημι]] τίνι τί, to [[give]] up a [[thing]] to [[one]]: [[ἄφες]] [[αὐτῷ]] [[καί]] τό [[ἱμάτιον]]).<br /><b class="num">d.</b> followed by [[ἵνα]]: L T Tr WH, a [[later]] [[construction]], cf. Winer's Grammar, § 44,8; Buttmann, 238 (205).<br /><b class="num">e.</b> followed by the [[simple]] hortative subjunctive: [[ἄφες]] ἐκβάλω); ἄφετε ἴδωμεν); [[Epictetus]] diss. 1,9, 15 [[ἄφες]] δειξωμεν, 3,12, 15 [[ἄφες]] [[ἴδω]]. Cf. Buttmann, 209f (181 f); Winer's Grammar, 285 (268).<br /><b class="num">3.</b> to [[leave]], go [[away]] from [[one]]; to [[depart]] from anyone,<br /><b class="num">a.</b> in [[order]] to go to [[another]] [[place]]: καταλιπών); ἀφῆκεν τινα ὁ [[πυρετός]], [[τόν]] πατέρα, καταλείπει). Thus [[also]] ἀφιέναι τά [[ἑαυτοῦ]] to [[leave]] possessions, [[home]], etc.: παραλαμβάνειν, τέκνα, γυναῖκα, [[καταλείπω]]). h. to [[leave]] so [[that]] [[what]] is [[left]] [[may]] [[remain]], [[leave]] [[remaining]]: οὐ μή ἀφεθῇ [[ὧδε]] [[λίθος]] [[ἐπί]] λίθον (or λίθῳ), ἀφιέναι followed by the accusative of a [[noun]] or pronoun [[with]] an accusative of the [[predicate]] (Buttmann, § 144,18): ἡμιθανῆ); τινα ὀρθανον); [[ἔρημος]] in [[both]] passages, WH [[text]] omits in Matthew, G T Tr WH [[omit]] in Luke; [[that]] [[being]] omitted, ἀφιέναι [[means]] to [[abandon]], to [[leave]] [[destitute]] of God's [[help]]); ἀμάρτυρον ἑαυτόν (L T Tr αὐτόν (WH αὑτόν [[which]] [[see]]))).
}}
{{grml
|mltxt=[[ἀφίημι]] (AM)<br /><b>1.</b> [[παύω]] να [[κρατώ]] ή να έχω [[κάτι]], [[αφήνω]]<br /><b>2.</b> [[επιτρέπω]] σε κάποιον να κάνει [[κάτι]], [[ανέχομαι]]<br /><b>3.</b> [[απαλλάσσω]], [[συγχωρώ]]<br /><b>αρχ.</b><br />Ι. 1. [[ρίχνω]], [[βάλλω]], [[εξακοντίζω]]<br /><b>2.</b> (για υγρά) [[αφήνω]] [[κάτι]] να κυλήσει, να ρεύσει<br /><b>3.</b> (για ζωντανούς οργανισμούς) [[αποβάλλω]], [[αφήνω]] [[κάτι]] να βγει, να χυθεί ή να πέσει από [[πάνω]] μου<br /><b>4.</b> (για φυτά) [[βλαστάνω]], [[ανθοφορώ]], [[καρποφορώ]]<br /><b>5.</b> (για χρωματισμό) [[μεταβάλλω]], [[αλλάζω]] [[χρώμα]]<br /><b>6.</b> [[παραδίδω]], [[διαθέτω]] ή [[παραχωρώ]] [[κάτι]] σε κάποιον<br /><b>7.</b> (για πρόσωπα) [[αποπέμπω]], [[διώχνω]]<br /><b>8.</b> [[καθιστώ]] ή [[αφήνω]] κάποιον ελεύθερο, [[ελευθερώνω]], (για ζώα) [[απολύω]]<br /><b>9.</b> [[αφιερώνω]], [[καθιερώνω]]<br /><b>10.</b> (για [[στράτευμα]], [[συνέλευση]], τη [[βουλή]] ή την [[εκκλησία]] του δήμου) [[διαλύω]]<br /><b>11.</b> (για σύζυγο) [[χωρίζω]], [[εγκαταλείπω]], [[διώχνω]]<br /><b>12.</b> (για τα [[παιδιά]]) [[αποκηρύσσω]], [[αποκληρώνω]]<br /><b>13.</b> (για πράγματα) [[αφήνω]] [[κατά]] [[μέρος]], [[παρατώ]], απαλλάσσομαι από [[κάτι]]<br /><b>14.</b> ([[πνεύμα]], ψυχήν) [[παραδίδω]] το [[πνεύμα]] μου, [[ξεψυχώ]]<br /><b>15.</b> [[σταματώ]] να [[κάνω]] [[κάτι]], [[παραιτούμαι]] από [[κάτι]]<br /><b>16.</b> δεν [[δίνω]] [[προσοχή]], [[προσπερνώ]], [[εγκαταλείπω]]<br /><b>17.</b> <b>(αμτβ.)</b> [[αποπλέω]], [[ξεκινώ]], [[ανοίγω]] πανιά<br />II. <b>μέσ.</b><br /><b>1.</b> (<b>με ενεργ. σημ.</b>) α) [[αποβάλλω]], [[ρίχνω]] από [[πάνω]] μου<br />β) [[απομακρύνω]] [[κάτι]] από [[κάπου]], [[ξεκολλώ]]<br /><b>2.</b> (με μέσ. σημ.) α) απομακρύνομαι, αποσπώμαι, αποτραβιέμαι III. <b>φρ.</b> «[[ἀφίημι]] ἐμαυτὸν ἐπί τι» — επιδίδομαι με ζήλο, ρίχνομαι με τα μούτρα<br /><b>2.</b> «[[ἀφίημι]] γλώσσαν» — [[αφήνω]] τη [[γλώσσα]] μου ελεύθερη, [[μιλώ]] αθυρόστομα<br /><b>3.</b> «[[ἀφίημι]] φθογγήν, [[ἔπος]], φωνάς, γόους, ἀράς» — [[φωνάζω]], [[κραυγάζω]], [[ξεστομίζω]]<br /><b>4.</b> «[[ἀφίημι]] θυμόν...», «...ὀργὴν εἴς τινα» — [[αφήνω]] να ξεσπάσει σε κάποιον η [[οργή]] μου, [[ξεσπώ]] σε κάποιον<br /><b>5.</b> (προστ. μέσ. φωνής) «ἀφείσθω ἐπὶ τοῦ παρόντος» — ας το αφήσουμε, ας μείνει στην [[άκρη]] [[προς]] το [[παρόν]]<br /><b>6.</b> «ἄφες ἴδωμεν» (ΚΔ)<br />για να δούμε, ας δούμε.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>αφ</i>- (<span style="color: red;"><</span> <i>απο</i>-) <span style="color: red;">+</span> [[ίημι]] «[[κινώ]], [[στέλνω]], [[ρίχνω]]». Από το [[αφίημι]] προέκυψαν και τα νεοελλ. [[αφήνω]] και [[αφίνω]]].
}}
{{lsm
|lsmtext='''ἀφίημι:''' και (όπως από <i>ἀφ-ιέω</i>), γʹ ενικ. [[ἀφίει]], Ιων. [[ἀπίει]], προστ. [[ἀφίει]], παρατ. <i>ἀφίην</i>, [[διπλή]] [[αύξηση]] [[ἠφίην]], γʹ ενικ. [[ἀφίει]]· Ιων. [[ἀπίει]], επίσης [[ἠφίει]], <i>ἤφιε</i>, γʹ πληθ. [[ἀφίεσαν]], <i>ἠφίεσαν</i>, [[ἠφίουν]]· μέλ. [[ἀφήσω]], Ιων. <i>ἀπ-</i>, Επικ. [[ἀφέηκα]], μόνο σε οριστ.· αόρ. βʹ <i>ἀφῆν</i>, οριστ. μόνο σε δυϊκ. και πληθ. [[ἀφέτην]], <i>ἀφεῖμεν</i>, [[ἀφεῖτε]], <i>ἀφεῖσαν</i> ή <i>ἄφετε</i>, <i>ἄφεσαν</i>· προστ. [[ἄφες]], υποτ. [[ἀφῶ]], ευκτ. [[ἀφείην]], απαρ. [[ἀφεῖναι]], μτχ. [[ἀφείς]] — Μέσ. παρατ. <i>ἀφιέμην</i>, γʹ ενικ. [[ἠφίετο]]· μέλ. <i>ἀφήσομαι</i>, αόρ. βʹ [[ἀφείμην]], προστ. απαρ. [[ἀφοῦ]], <i>ἄφεσθε</i>, <i>-έσθαι</i>, μτχ. <i>-έμενος</i> — Παθ. παρακ. [[ἀφεῖμαι]], αόρ. αʹ [[ἀφείθην]], Ιων. [[ἀπείθην]], μέλ. [[ἀφεθήσομαι]]· <i>[ῐ</i> Επικ., [[εκτός]] από τους χρόνους με [[αύξηση]] <i>ῑ</i>σε Αττ.].<br /><b class="num">Α. I. 1.</b> [[ρίχνω]] [[εμπρός]], [[στέλνω]], Λατ. emitere, λέγεται για βλήματα, σε Όμηρ. κ.λπ.· απ' όπου, [[αφήνω]] να χαλαρώσει, [[βγάζω]] ([[φωνή]]), [[δίνω]] [[ελευθερία]] στη [[γλώσσα]], σε Ηρόδ., Τραγ.<br /><b class="num">2.</b> [[αφήνω]] να πέσει, σε Ομήρ. Ιλ.<br /><b class="num">3.</b> [[στέλνω]] προς τα [[μπρος]] στρατιωτική [[αποστολή]], την [[αποστέλλω]], σε Ηρόδ. — Παθ., λέγεται για στρατεύματα, αποστέλλομαι, στον ίδ.<br /><b class="num">4.</b> [[παραδίδω]] ή [[παραχωρώ]] σε, <i>τινί τι</i>, στον ίδ., Αττ. — Παθ., ἡ Ἀττικὴ ἀπεῖτο [[ἤδη]], σε Ηρόδ.<br /><b class="num">II. 1.</b> [[αποπέμπω]], [[αφήνω]] να φύγει, [[αφήνω]] ελεύθερο, σε Ομήρ. Ιλ., Αττ.· με αιτ. προσ. και γεν. προσ., [[απελευθερώνω]] κάποιον από ένα [[πράγμα]], [[απαλλάσσω]] από αυτό, σε Ηρόδ.· με δικανική [[σημασία]], [[απαλλάσσω]] από [[υποχρέωση]], [[κατηγορία]] κ.λπ.· <i>ἀφίημί τινα φόνου</i>, σε Δημ.<br /><b class="num">2.</b> [[διαλύω]], [[απολύω]], [[καταλύω]] τον στρατό, σε Ηρόδ.· [[διαλύω]] τη [[βουλή]] ή τα δικαστήρια, σε Αριστοφ.<br /><b class="num">3.</b> [[θέτω]] [[μακριά]], [[χωρίζω]], σε Ηρόδ.<br /><b class="num">4.</b> [[αφήνω]] κάποιον ελεύθερο ως <i>ἄφετον</i>, [[καθαγιάζω]], σε Ξεν.<br /><b class="num">5.</b> λέγεται για πράγματα, απαλλάσσομαι από, <i>δίψαν</i>, σε Ομήρ. Ιλ.· ρίχνει τα [[άνθη]] του, λέγεται για φυτά, σε Ομήρ. Οδ.· μειώνει τη δύναμή του, λέγεται για το [[βέλος]], σε Ομήρ. Ιλ.<br /><b class="num">6.</b> [[ἀφίημι]] [[πλοῖον]] ἐς..., [[χαλαρώνω]] τα σκοινιά του πλοίου για να φύγει προς ένα [[μέρος]], σε Ηρόδ.<br /><b class="num">7.</b> με δικανική [[σημασία]], με δοτ. προσ. και αιτ. πράγμ., [[ἀφίημι]] τινὶ αἰτίην, [[αθωώνω]] από κατηγορίες ή [[απαλλάσσω]] από [[ποινή]], σε Ηρόδ., Δημ.<br /><b class="num">III. 1.</b> [[αφήνω]] μόνο του, [[παραμελώ]], [[αφήνω]] να παρέλθει, [[αμελώ]], σε Ηρόδ., Αττ.· ακολουθ. από [[κατηγορούμενο]], ἀφύλακτον [[ἀφίημι]], [[αφήνω]] αφύλακτο.<br /><b class="num">2.</b> με αιτ. και απαρ., ἀφίημί τι δημόσιον [[εἶναι]], [[παραχωρώ]] [[κάτι]] έτσι ώστε να γίνει δημόσια [[περιουσία]], σε Θουκ.· [[ἀφίημι]] τὸ [[πλοῖον]] φέρεσθαι, [[αφήνω]] το [[πλοίο]] να παρασυρθεί, σε Ηρόδ.<br /><b class="num">3.</b> με αιτ. προσ. και απαρ., [[αφήνω]], [[ανέχομαι]], [[επιτρέπω]] σε κάποιον να κάνει ένα [[πράγμα]], στον ίδ., Πλάτ. κ.λπ.<br /><b class="num">IV.</b>φαινομενικά, αμτβ. (ενν. <i>στρατόν</i>, [[ναῦς]] κ.λπ.), [[διαλύω]], [[αναγκάζω]] να προχωρήσει, [[εκπλέω]] κ.λπ., σε Ηρόδ. <b>Β.</b> Μέσ.,<br /><b class="num">1.</b> [[αφήνω]] [[κάτι]] από εμένα, [[στέλνω]] προς τα [[εμπρός]], σε Αττ.<br /><b class="num">2.</b> δειρῆς [[ἀφίετο]] πήχεε, άφησε τα χέρια της από το λαιμό μου.<br /><b class="num">3.</b> με γεν. μόνο, τέκνων [[ἀφοῦ]], άφησε τα [[παιδιά]], σε Σοφ., Θουκ.
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=[ι [[short]] in epic, [[except]] in augm. tenses: ῑ [[Attic]]<br /><b class="num">I.</b> to [[send]] [[forth]], [[discharge]], Lat. emittere, of missiles, Hom., etc.:—[[hence]] to let [[loose]], [[utter]], [[give]] [[vent]] to words, Hdt., Trag.<br /><b class="num">2.</b> to let [[fall]], Il.<br /><b class="num">3.</b> to [[send]] [[forth]] an [[expedition]], dispatch it, Hdt.: Pass., of [[troops]], Hdt.<br /><b class="num">4.</b> to [[give]] up or [[hand]] [[over]] to, τινι τί Hdt., [[attic]]:—Pass., ἡ Ἀττικὴ ἀπεῖτο ἤδη Hdt.<br /><b class="num">II.</b> to [[send]] [[away]], let go, [[loose]], set [[free]], Il., [[attic]]:—c. acc. pers. et gen. rei, to set [[free]] from a [[thing]], let off from, Hdt.: in [[legal]] [[sense]] to [[release]] from an [[engagement]], [[accusation]], etc., ἀφ. τινὰ φόνου Dem.<br /><b class="num">2.</b> to [[dissolve]], [[disband]], [[break]] up an [[army]], Hdt.:— to [[dismiss]] the [[council]] or [[court of law|courts of law]], Ar.<br /><b class="num">3.</b> to put [[away]], divorce, Hdt.<br /><b class="num">4.</b> to let go as an [[ἄφετος]], [[consecrate]], Xen.<br /><b class="num">5.</b> of things, to get rid of, δίψαν Il.; to [[shed]] its blossoms, of plants, Od.; to [[slacken]] its [[force]], of a [[dart]], Il.<br /><b class="num">6.</b> ἀφ. [[πλοῖον]] ἐς . . to [[loose]] [[ship]] for a [[place]], Hdt.<br /><b class="num">7.</b> in [[legal]] [[sense]], c. dat. pers. et acc. rei, ἀφ. τινὶ αἰτίην to [[remit]] him a [[charge]] or a [[fine]], Hdt., Dem.<br /><b class="num">III.</b> to [[leave]] [[alone]], [[give]] up, let [[pass]], [[neglect]], Hdt., [[attic]]; foll. by a [[predicate]], ἀφύλακτον ἀφ. to [[leave]] [[unguarded]].<br /><b class="num">2.</b> c. acc. et inf., ἀφ. τι δημόσιον [[εἶναι]] to [[give]] up to be [[public]] [[property]], Thuc.; ἀφ. τὸ [[πλοῖον]] φέρεσθαι to let the [[boat]] be carried [[away]], Hdt.<br /><b class="num">3.</b> c. acc. pers. et inf. to let, [[suffer]], [[permit]] one to do a [[thing]], Hdt., Plat., etc.<br /><b class="num">IV.</b> [[seemingly]] intr. (sub. στρατόν, [[ναῦς]], etc.), to [[break]] up, [[march]], [[sail]], etc., Hdt.<br />B. Mid. to [[send]] [[forth]] from [[oneself]], [[send]] [[forth]], [[Attic]]<br /><b class="num">2.</b> δειρῆς [[ἀφίετο]] πήχεε she loosed her [[arms]] from off my [[neck]].<br /><b class="num">3.</b> c. gen. only, τέκνων [[ἀφοῦ]] let go [[hold]] of the children, Soph., Thuc.
}}
{{Chinese
|sngr='''原文音譯'''：¢f⋯hmi 阿非-衣誒米<br />'''詞類次數'''：動詞（146）<br />'''原文字根'''：從-讓 相當於： （[[חָדַל]]&#x200E;）  （[[מֻנָּח]]&#x200E;）  （[[כָּפַר]]&#x200E;）  （[[נָשָׂא]]&#x200E;）  （[[סָלַח]]&#x200E;）  （[[שְׁמִטָּה]]&#x200E;）<br />'''字義溯源'''：遣去，離開，撇下，留下，剩下，放下，丟下，留給，忽視，忘掉，放棄，離棄，取消，饒恕，赦免，緩和，捨棄，捨，免，退，讓，容，許，斷，等著，任憑；由（[[ἀπό]] / [[ἀπαρτί]] / [[ἀποπέμπω]]）*=從，出，離）與（[[εἰμί]]）X*=行走，去）組成。這字使用146次，大都用在四福音中，僅16次用在行傳及書信中。罪的赦免，不僅僅是在我們悔改相信接受主時那一次的經歷；乃是我們天天的經歷。主耶穌教導門徒禱告時說：赦免我們的債，如同我們赦免了人的債（ 太6:12）。另一方面，我們也得小心，主的話也說，那褻瀆聖靈，說話干犯聖潔的，今世來世總不得赦免（ 太12:31,32）。參讀 （[[ἄφεσις]]）的比較<br />'''同源字'''：1） （[[ἄνεσις]]）弛，安息 2） （[[ἄφεσις]]）自由 3） （[[ἀφίημι]] / [[ἐναφίημι]]）遣去 4） （[[πάρεσις]]）容忍 5） （[[συνίημι]] / [[συνίω]]）建立 參讀 （[[ἀναλύω]]）同義字<br />'''出現次數'''：總共（146）；太（47）；可（36）；路（32）；約（15）；徒（3）；羅（2）；林前（3）；來（2）；雅（1）；約壹（2）；啓（3）<br />'''譯字彙編'''：<br />1） 撇下（12） 太19:29； 太22:25； 太24:40； 太24:41； 可10:29； 路5:11； 路17:34； 路17:35； 路17:36； 路18:29； 約8:29； 約10:12；<br />2） 留下（6） 可12:19； 可12:20； 可12:22； 約4:28； 約16:32； 徒14:17；<br />3） 離開（6） 太13:36； 太22:22； 太26:44； 可12:12； 可13:34； 可14:50；<br />4） 赦（5） 太9:6； 可2:7； 可2:10； 路5:21； 路5:24；<br />5） 讓（5） 太19:14； 可7:27； 可10:14； 路18:16； 約18:8；<br />6） 赦免（5） 路7:47； 路7:49； 路11:4； 路23:34； 約壹1:9；<br />7） 赦了（4） 太9:5； 可2:5； 可2:9； 路5:20；<br />8） 容（4） 太7:4； 太13:30； 路6:42； 路12:39；<br />9） 饒恕（4） 太6:14； 太6:15； 可11:25； 可11:26；<br />10） 許（4） 可1:34； 可11:16； 路8:51； 啓11:9；<br />11） 任憑（3） 太8:22； 路9:60； 徒5:38；<br />12） 留（3） 太24:2； 路19:44； 路21:6；<br />13） 已經撇下（2） 可10:28； 路18:28；<br />14） 他⋯許（2） 可5:19； 可5:37；<br />15） 且等著（2） 太27:49； 可15:36；<br />16） 捨了（2） 太4:20； 太4:22；<br />17） 將⋯被赦免（2） 太12:31； 太12:32；<br />18） 可得赦免（2） 路12:10； 徒8:22；<br />19） 你們⋯饒恕（2） 太6:15； 太18:35；<br />20） 留給（2） 太23:38； 路13:35；<br />21） 得赦免（2） 可4:12； 羅4:7；<br />22） 免了（2） 太6:12； 太18:27；<br />23） 將被赦免（2） 太12:31； 太12:32；<br />24） 退了（2） 太8:15； 可1:31；<br />25） 由⋯罷（2） 可14:6； 約12:7；<br />26） 你容讓（1） 啓2:20；<br />27） 該是⋯剩下（1） 來2:8；<br />28） 你⋯許可（1） 太3:15；<br />29） 我⋯撇下（1） 約14:18；<br />30） 你們赦免（1） 約20:23；<br />31） 你離棄了（1） 啓2:4；<br />32） 得了赦免（1） 約壹2:12；<br />33） 我們當離開（1） 來6:1；<br />34） 棄了（1） 羅1:27；<br />35） 就被赦免了（1） 約20:23；<br />36） 必蒙赦免（1） 雅5:15；<br />37） 離棄（1） 林前7:11；<br />38） 任憑⋯罷（1） 太15:14；<br />39） 你們就⋯要求（1） 可7:12；<br />40） 我⋯離開（1） 約16:28；<br />41） 我留下（1） 約14:27；<br />42） 將來⋯留（1） 可13:2；<br />43） 他們⋯容許（1） 可11:6；<br />44） 他⋯離開（1） 可8:13；<br />45） 她就⋯當離棄（1） 林前7:13；<br />46） 他們⋯留下（1） 可1:20；<br />47） 必⋯得赦免（1） 路12:10；<br />48） 他⋯撇下（1） 太18:12；<br />49） 你們⋯容（1） 太23:13；<br />50） 他們⋯捨了（1） 可1:18；<br />51） 由⋯去（1） 約11:48；<br />52） 他就⋯當離棄（1） 林前7:12；<br />53） 都赦免了（1） 路7:47；<br />54） 放下（1） 太23:23；<br />55） 已撇下（1） 太19:27；<br />56） 放下的（1） 太23:23；<br />57） 都離開（1） 太26:56；<br />58） 都可得赦免（1） 可3:28；<br />59） 就斷了（1） 太27:50；<br />60） 我免了（1） 太18:32；<br />61） 我當赦免（1） 太18:21；<br />62） 你就留下（1） 太5:24；<br />63） 離了（1） 太4:11；<br />64） 拿去（1） 太5:40；<br />65） 要免（1） 太6:12；<br />66） 已被赦免了（1） 太9:2；<br />67） 你們饒恕（1） 太6:14；<br />68） 他們就離開（1） 可4:36；<br />69） 你們離棄（1） 可7:8；<br />70） 留著（1） 路13:8；<br />71） 要赦免（1） 路11:4；<br />72） 就饒恕（1） 路17:3；<br />73） 你總要饒恕（1） 路17:4；<br />74） 就退了（1） 約4:52；<br />75） 他離開了（1） 約4:3；<br />76） 丟下（1） 路10:30；<br />77） 赦免了（1） 路7:48；<br />78） 饒恕人（1） 可11:26；<br />79） 你們要饒恕（1） 可11:25；<br />80） 喊叫（1） 可15:37；<br />81） 熱病離了（1） 路4:39；<br />82） 他許了（1） 太3:15；<br />83） 被赦免了（1） 路5:23；<br />84） 叫（1） 約11:44
}}