View source for ἀπιστέω

{{LSJ1
|Full diacritics=ἀπιστέω
|Medium diacritics=ἀπιστέω
|Low diacritics=απιστέω
|Capitals=ΑΠΙΣΤΕΩ
|Transliteration A=apistéō
|Transliteration B=apisteō
|Transliteration C=apisteo
|Beta Code=a)piste/w
|Definition=<span class="bld">A</span> fut. Pass. ἀπιστηθήσομαι [[Diodorus Siculus|D.S.]]32.10, but ἀπιστήσομαι in pass. sense, [[Plato|Pl.]]''[[Republic|R.]]'' 450c:—to [[be]] [[ἄπιστος]], and so:<br><span class="bld">I</span> [[disbelieve]], [[distrust]], ἐγὼ τὸ μὲν οὔ ποτ' ἀπίστεον Od.13.339; τύχην ἀ. [[Euripides|E.]]''[[Alcestis|Alc.]]''1130; πάντα Ar.''Ec.''775, cf. Th.7.28 ([[si vera lectio|s.v.l.]]), X.''Ages.''5.6, 8.7:—Pass., <b class="b3">τὴν γνῶσιν τοῦ οἰκείου ἀπιστεῖσθαι</b> was [[distrust]]ed, i.e. no one could be sure of knowing, Th.7.44; ἀ. ἐν μαρτυρίαις Antipho2.2.7; ἐπειδὰν γνῶσιν ἀπιστούμενοι, οὐ φιλοῦσι τοὺς ἀπιστοῦντας [[Xenophon|X.]]''[[Cyropaedia|Cyr.]]''7.2.17, cf. ''Hier.'' 4.1; ὑπὸ τῆς πατρίδος Id.''Smp.''4.29, cf. [[Plato|Pl.]]''[[Politicus|Plt.]]'' 271b, Isoc.5.49:—but mostly,<br><span class="bld">2</span> c. dat. pers., κρατέουσιν Emp.5.1, cf. Th.8.83, [[Plato|Pl.]]''[[Protagoras|Prt.]]'' 319b, etc.: so c. dat. rei, τῷ χρησμῷ [[Herodotus|Hdt.]]1.158; πῶς ἀπιστήσω λόγοις; S.''Ph.''1350, cf. Th.6.86; ἀ.τῇ ἐξ αὑτῶν ξυνέσει Id.3.37; τοῖς ἰάμασιν ''IG'' 4.951.24 (Epid.); ἡμῖν αὐτοῖς [[Aristotle|Arist.]]''[[Nicomachean Ethics|EN]]''1112b10; <b class="b3">ἀ.τινί τι</b> [[disbelieve]] one in a thing, [[Herodotus|Hdt.]]3.122; περί τινος Id.4.96; <b class="b3">οἷς ἠπίστησαν ἔχειν.</b>. whom they [[suspect]]ed of having, Plb.4.18.8.<br><span class="bld">3</span> c.inf., <b class="b3">οὐδέν σ' ἀπιστῶ καὶ δὶς οἰμῶξαι</b> I nothing [[doubt]] that... [[Sophocles|S.]]''[[Ajax|Aj.]]''940; <b class="b3">ἀ. μὴ γενέσθαι τι</b> to [[doubt]] that it could be, Th.1.10; ἀπιστοῦντες αὐτὸν μὴ ἥξειν Id.2.101, cf.4.40, [[Plato|Pl.]]''[[Politicus|Plt.]]'' 301c, ''R.''555a; also ἀ. μὴ οὐκ ἐπιστήμη ᾖ ἡ ἀρετή Id.''Men.''89d; ἀ. πῶς.. ''Phd.''73b; ἀ. εἰ.. ''APl.''4.52 (Phil.), Ph.2.555; ὅτι.. Pl.''Men.'' 89d; ὡς ''R.''450c:—Pass., <b class="b3">τὸ ἐπιτήδευμα ἀπιστεῖται μὴ δυνατὸν εἶναι</b> it [[is not believed]] to [[be possible]], Id.''Lg.''839c, cf. ''Chrm.''168e.<br><span class="bld">4</span> abs., to [[be incredulous]], [[Herodotus|Hdt.]]8.94, cf. ''Ev.Marc.''16.16, etc.; νᾶφε καὶ μέμνασ' ἀπιστεῖν Epich.250; ἐπὶ τοῖς λεγομένοις Ph.2.92.<br><span class="bld">II</span> = [[ἀπειθέω]], [[disobey]], τινί [[Herodotus|Hdt.]]6.108, freq.in Trag.and Pl., [[Aeschylus|A.]]''[[Prometheus Vinctus|Pr.]]''640, S.''Ant.''381 (lyr.), ''Tr.''1183, 1224, Pl.''Ap.''29c, al.: abs., to [[be disobedient]], <b class="b3">τοῖς ἀπιστοῦσιν τάδε</b> in these things, S.''Ant.''219, cf. 656; <b class="b3">ἢν δ' ἀπιστῶσι</b> but if they [[refuse to comply]], E.''Supp.''389, cf. [[Plato|Pl.]]''[[Leges|Lg.]]''941c.<br><span class="bld">2</span> to [[be faithless]], εἰ ἡμεῖς ἀπιστοῦμεν, ἐκεῖνος πιστὸς μένει ''2 Ep.Tim''. 2.13.<br><span class="bld">3</span> <b class="b3">νεκρὸς τὸν θάνατον ἀπιστούμενος</b> [[belie|belying]] [[death]], Polem.''Call.''55.<br><span class="bld">III</span> <b class="b3">τὸ σῶμ' οὐκ ἀπιστήσω χθονί</b>, i.e. I will not [[hesitate]] to [[commit]] my [[body]] to [[earth]] E. ''Heracl.''1024; τούτῳ ἠπίστησεν ἀποθανοῦσαν ἑαυτὴν ἐπιτρέψαι Lys.31.21.
}}
{{DGE
|dgtxt=frec. en litotes<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[no creer]], [[desconfiar]], [[dudar]] c. ac. de abstr. ἐγὼ τὸ μὲν οὔ ποτ' ἀπίστεον <i>Od</i>.13.339, μηδὲν θαυμαστόν Pythag.C 6, ταῦτα Hdt.8.94, X.<i>Ages</i>.5.6, τύχην E.<i>Alc</i>.1130, πάντα Ar.<i>Ec</i>.775, τὴν τοῦ θεοῦ δίκην [[LXX]] 2<i>Ma</i>.8.13, en v. pas. τὴν δὲ γνῶσιν τοῦ οἰκείου ἀπιστεῖσθαι que era inseguro el reconocimiento de los soldados propios</i> Th.7.44, tb. en v. med. νεκρὸς τὸν θάνατον ἀπιστούμενος un cadáver que no cree en su propia muerte</i> Polem.<i>Call</i>.55<br /><b class="num">•</b>c. ac. de pers. ἐμέ Is.7.17<br /><b class="num">•</b>c. dat. de abstr. esp. ‘[[palabras]]’, ‘[[opiniones]]’, etc. λόγοις S.<i>Ph</i>.1350, τῷ χρησμῷ Hdt.1.158, τῇ ἐξ αὑτῶν ξυνέσει Th.3.37, τοῖς πράγμασι Isoc.17.30, τοῖς ἰάμασιν <i>IG</i> 4<sup>2</sup>.121.24 (Epidauro IV a.C.), τῇ τύχῃ Plb.15.15.5, cf. Is.8.28, D.L.9.93, Chrysipp.<i>Stoic</i>.3.147<br /><b class="num">•</b>c. dat. de pers. κρατέουσιν Emp.B 4.1, γυναιξί Hp.<i>Oct</i>.7.1, σοὶ δὲ λέγοντι ... ἀπιστῶ Pl.<i>Prt</i>.319b, τοῖς πονηροῖς Isoc.1.22, ἡμῖν αὐτοῖς Arist.<i>EN</i> 1112<sup>b</sup>10, cf. Th.6.86, Is.12.11<br /><b class="num">•</b>c. ac. de abstr. y dat. de pers. [[no creer a uno en algo]] εἰ δέ μοι ἀπιστέεις τὰ περὶ τῶν χρημάτων Hdt.3.122<br /><b class="num">•</b>c. prep. περὶ τούτου Hdt.4.96, ἐπὶ τοῖς λεγομένοις Ph.2.92<br /><b class="num">•</b>c. complet. de inf. c. neg. ἀ. μὴ γενέσθαι τὸν στόλον τοσοῦτον no creer que la expedición haya sido tan grande</i> Th.1.10, ἀπιστοῦντες αὐτὸν μὴ ἥξειν desconfiando de que él viniera</i> Th.2.101, cf. 4.40, Pl.<i>R</i>.555a, <i>Plt</i>.301c<br /><b class="num">•</b>c. otras complet. ἀπιστεῖς μὴ οὐκ ἐπιστήμη ᾖ ἡ [[ἀρετή]] dudas de que la virtud sea una ciencia</i> Pl.<i>Men</i>.89d, ἀ. πῶς ... ἐστιν Pl.<i>Phd</i>.73b, ἀ. εἰ <i>AP</i> 16.52 (Phil.), Ph.2.555, ἀ. ὡς Pl.<i>R</i>.450c<br /><b class="num">•</b>abs. [[ser desconfiado]], [[no fiarse]], [[no creer]] νᾶφε καὶ μέμνασ' ἀπιστεῖν sé sobrio y recuerda no fiarte</i> Epich.240, cf. Antipho Soph.B 54, D.18.47, 52<br /><b class="num">•</b>en sent. relig. [[ser incrédulo]] οἱ ἀπιστοῦντες los infieles</i>, los incrédulos (paganos y judíos)</i>, 1<i>Ep.Petr</i>.2.7, <i>Eu.Marc</i>.16.16, Iust.Phil.<i>Apol</i>.55.8<br /><b class="num">•</b>en v. pas. de pers. [[ser sospechoso]], [[resultar sospechoso]], [[ser mirado con desconfianza]] ἐν μαρτυρίαις Antipho 2.2.7, ὑπὸ τῆς πατρίδος X.<i>Smp</i>.4.29, ἐπειδὰν γνῶσιν ἀπιστούμενοι, οὐ φιλοῦσι τοὺς ἀπιστοῦντας luego de que se dan cuenta de que resultan sospechosos, no gustan de los que desconfian</i> X.<i>Cyr</i>.7.2.17, cf. <i>Hier</i>.4.1, Pl.<i>Lg</i>.839c, <i>Chrm</i>.168e, <i>Plt</i>.271b, Isoc.5.49.<br /><b class="num">2</b> [[dejar de confiar o encomendar]] c. dat. y ac. de cosa τὸ γὰρ σῶμ' οὐκ ἀπιστήσω χθονί en cuanto al cadáver, lo encomendaré a su tierra</i> E.<i>Heracl</i>.1024.<br /><b class="num">3</b> c. inf. sin neg., de toda acción o pensamiento acompañado de desconfianza οὐδέν σ' ἀπιστῶ καὶ δὶς οἰμῶξαι no me extraño de que gimas dos veces</i> S.<i>Ai</i>.940, ἠπιστέατο ἐπὶ διαβολῇ [[εἰπεῖν]] Καμβύσεα estaban convencidos en su incredulidad de que con ánimo de calumnia había dicho Cambises ...</i> Hdt.3.66, ἐκείνη γὰρ τούτῳ μὲν ἠπίστησεν ἀποθανοῦσαν ἑαυτὴν ἐπιτρέψαι aquella (su madre) no le confió ni siquiera su propio entierro una vez muerta</i> Lys.31.21, οἷς ἠπίστησαν ἔχειν κεκρυμμένον διάφορον de los cuales sospechaban que tenían oculto el dinero</i> Plb.4.18.8.<br /><b class="num">II</b> <b class="num">1</b>[[desobedecer]] ref. a ‘[[orden|órdenes]]’, ‘[[exhortación|exhortaciones]]’ o a quienes las da, c. dat. ὑμῖν A.<i>Pr</i>.640, τοῖς βασιλείοισ<ιν> ... νόμοις S.<i>Ant</i>.381, ἐφετμαῖς οὐκ ἀπιστοῦσαι σέθεν E.<i>IA</i> 634, cf. Hdt.6.108, S.<i>Tr</i>.1183, 1224, Pl.<i>Ap</i>.29c<br /><b class="num">•</b>c. ac. τοῖς ἀπιστοῦσιν τάδε S.<i>Ant</i>.219, cf. Antipho <i>Fr</i>.21<br /><b class="num">•</b>abs. [[no obedecer]], [[negarse]] ἢν δ' ἀπιστῶσι E.<i>Supp</i>.389, cf. S.<i>Ant</i>.656, Pl.<i>Lg</i>.941c.<br /><b class="num">2</b> abs. [[ser infiel]], [[ser desleal]], [[ser traidor]] de soldados, X.<i>An</i>.2.6.19<br /><b class="num">•</b>en sent. religioso εἰ ἀπιστοῦμεν, [[ἐκεῖνος]] πιστὸς μένει 2<i>Ep.Ti</i>.2.13, cf. <i>Ep.Rom</i>.3.3.
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0291.png Seite 291]] 1) nicht glauben, bezweifeln, τὸ μὲν οὔ ποτ' ἀπίστεον Od. 13, 339; häufig bei Att., ἀπιστοῦντες, αὐτὸν μὴ ἥξειν Thuc. 2, 101, wie 1, 10 u. oft; ἀπιστεῖς, μὴ οὐκ [[ἐπιστήμη]] ᾖ ἡ [[ἀρετή]] Plat. Men. 89 d; pass., τὸ [[ἐπιτήδευμα]] ἀπιστεῖται, μὴ δυνατὸν εἶναι Legg. VIII, 839 c; vgl. Charmid. 168 e; bes. Einem keinen Glauben, kein Vertrauen schenken, mißtrauen, τινί, Aesch. Prom. 643; λόγοις Soph. Phil. 1334; εἴ μοι ἀπιστέεις τὰ περὶ τῶν χρημάτων Her. 3, 122, vgl. 8, 94; u. so oft bei Plat. u. Folgdn, im <span class="ggns">Gegensatz</span> von [[πιστεύω]]., Xen. Cyr. 6, 4, 15; argwöhnen, οἷς ἠπίστησαν ἔχειν Pol. 4, 18. So pass., ἀπιστεῖσθαι ὑπό τινος, beargwöhnt werden, Jemandes Vertrauen nicht genießen, Plat. Polit. 271 b; Xen. Cyr. 7, 2, 17; Antiph. II, β, 7; Dem. 27, 55. – 2) = ἀπειθεῖν, B. A. p. 424, nicht gehorchen, ungehorsam sein, Soph. Ant. 219. 377. 652; Her. 6, 108; Plat. Soph. 258 c u. öfter; auch bei Xen. u. Folgdn. – 3) Eur. Heracl. 1024 τὸ σῶμ' οὐκ ἀπιστήσω χθονί, anvertrauen.
}}
{{bailly
|btext=[[ἀπιστῶ]] :<br /><i>f.</i> ἀπιστήσω, <i>ao.</i> [[ἠπίστησα]], <i>pf.</i> [[ἠπίστηκα]];<br /><b>I.</b> [[ne pas croire]] :<br /><b>1</b> [[ne pas ajouter foi à]] : τινι à qqn <i>ou</i> à qch ; avec acc. τὸ μὲν οὔποτ' ἀπίστεον OD je n'ai jamais mis cela en doute ; τινι ἀπ. τι ne pas croire qqn au sujet de qch;<br /><b>2</b> [[être défiant]], [[incrédule]] : τινι à l'égard de qqn;<br /><b>II.</b> [[désobéir à]], τινι;<br />[[NT]]: [[être infidèle]].<br />'''Étymologie:''' [[ἄπιστος]].
}}
{{elru
|elrutext='''ἀπιστέω:''' (fut. pass. ἀπιστήσομαι - поздн. ἀπιστηθήσομαι)<br /><b class="num">1</b> [[не верить]], [[не доверять]] (τινι Her., Thuc., Dem., Plut. и τινί τι Her.); pass. [[не пользоваться доверием]], [[не встречать доверия]]: [[ὁρῶν]] ἀπιστῶ Plut. не верю своим глазам; τὸ μὲν ουποτ᾽ ἀπίστεον Hom. у меня никогда не было сомнения в этом; ἀ. μὴ [[γενέσθαι]] τοσοῦτον, [[ὅσον]] ὁ [[λόγος]] κατέχει Thuc. не верить, чтобы это было таких размеров, как об этом говорят; ἀπιστεῖται μὴ δυνατὸν εἶναι Plat. возможность (этого) подвергается сомнению, сомнительна;<br /><b class="num">2</b> [[не быть верным]]: οὐκ ἀ. χθονί Eur. сохранять верность земле, т. е. соблюдать обряды погребения;<br /><b class="num">3</b> [[не повиноваться]], [[не слушаться]] (τινι Her., Xen., Plat.).
}}
{{ls
|lstext='''ἀπιστέω''': μέλλ. -ήσω: πρκμ. ἠπίστηκα, κτλ.: ― Παθ. μέλλ. ἀπιστηθήσομαι Διόδ. 32. 11· ἀλλ’ ἀπιστήσομαι ἐπὶ παθ. σημασίας, Πλάτ. Πολ. 450D. Εἶμαι [[ἄπιστος]], [[ἑπομένως]], Ι. δὲν [[πιστεύω]], δὲν ἐμπιστεύομαί τινα, ἐγὼ τὸ μὲν οὔ ποτ’ ἀπίστεον Ὀδ. Ν. 339· τύχην ἀπ. Εὐρ. Ἄλκ. 1130· πάντα Ἀριστοφ. Ἐκκλ. 775· πρβλ. Θουκ. 7. 28, Ξεν. Ἀγησ. 5. 6. 8. 7: ― Παθ., τὴν δὲ γνῶσιν τοῦ οἰκείου ἀπιστεῖσθαι, οὐδεὶς ἠδύνατο νὰ [[εἶναι]] [[βέβαιος]] ὅτι ἐγίνωσκεν, Θουκ. 7. 44· ἀπ. ἐν μαρτυρίαις Ἀντιφῶν 117. 11· [[ἐπειδὰν]] γνῶσιν ἀπιστούμενοι, οὐ φιλοῦσι τοὺς ἀπιστοῦντας Ξεν. Κύρ. 7. 2, 17: ― ἀλλὰ πρὸ πάντων, 2) μετὰ δοτ., χρησμῷ… Ἡρόδ. 1. 158, Θουκ. 8. 83, Πλάτ. κτλ.: οὕτω, πῶς ἀπιστήσω λόγοις; Σοφ. Φ. 1350· ἀπ. τῇ ἑαυτῶν ξυνέσει Θουκ. 3. 37, πρβλ. 6. 86· ἀπ. τινί τι, δὲν [[πιστεύω]] τινὰ εἴς τι, Ἡρόδ. 3. 122· τινὶ [[περί]] τινος ὁ αὐτ. 4. 96. 3) μετ’ ἀπαρεμφ., οὐδέν σ’ ἀπιστῶ καὶ δὶς οἰμῶξαι, [[οὐδόλως]] [[ἀμφιβάλλω]] ὅτι..., Σοφ. Αἴ. 940· ἀπ. μὴ γενέσθαι τι, [[ἀμφιβάλλω]] ἂν ἠδύνατο νὰ ἔχῃ οὕτω, Θουκ. 1. 10· πρβλ. 2. 101, 4. 40, Πλάτ. Πολιτικ. 1. 301C: ― οὕτω καὶ ἀπ. μὴ ἢ μὴ οὐ γένηταί τι, [[ὑποπτεύω]] ὅτι θὰ γείνῃ ἢ δὲν θὰ γείνῃ τι (ὡς τὸ φοβοῦμαι), Πλάτ. Πολ. 555A, Μένων 89D· ἀπ. πῶς... ὁ αὐτ. Φαίδων 73B· ἀπ. εἰ... Ἀνθ. Πλαν. 52, Φίλων 2. 555: ― Παθ., τὸ [[ἐπιτήδευμα]] ἀπιστεῖται μὴ δυνατὸν [[εἶναι]], δὲν πιστεύουν οἱ ἄνθρωποι ὅτι [[εἶναι]] δυνατόν, Πλάτ. Νόμ. 839C, πρβλ. Χαρμ. 168Ε, κὰι οὕτω τινὲς ἐκλαμβάνουσι τὴν λέξιν ἐν Ἡροδ. 3.15· εἰ δὲ καὶ ἠπιστήθη μὴ πολυπρηγμονεῖν, ἐὰν δὲν ὑπῆρχε κατ’ αὐτοῦ [[ὑποψία]] ὅτι ἠδύνατο νὰ παράσχῃ πράγματα, ― ἀλλὰ τὸ ἠπιστήθη [[ἐνταῦθα]] ἔπρεπεν [[ἴσως]] νὰ θεωρηθῇ ὡς ἀνῆκον εἰς τὸ [[ἐπίσταμαι]], ἴδε ἑρμηνευτάς. 4) ἀπολ., εἶμαι [[δύσπιστος]], [[ἀμφιβάλλω]], Ἡρόδ. 8 94· νᾶφε καὶ μέμνασ' ἀπιστεῖν Ἐπίχ. 119, Ahr.· ἐπί τινι Φίλων 2. 92. ΙΙ. = [[ἀπειθέω]], δὲν [[ὑπακούω]], [[παρακούω]], τινὶ Ἡρόδ. 6.108 ([[ἔνθα]] ἴδε Βαλκν.), ἐν ταύτη δὲ τῇ σημασίᾳ ἡ [[λέξις]] ἦτο συνηθεστέρα παρ’ Ἀττ., Αἰσχύλ. Πρ. 640, Σοφ. Ἀντ. 381, Τρ. 1183, Πλάτ. Ἀπολ. 29C, κ. ἀλλ.: ― ἀπολ., εἶμαι [[παρήκοος]], τοῖς ἀπιστοῦσι τάδε, εἰς τὰ πράγματα [[ταῦτα]], Σοφ. Ἀντ. 219, πρβλ. 656· ἢν δ’ ἀπιστῶσι, ἐὰν δὲ ἀρνῶνται νὰ συμμορφωθῶσιν, Εὐρ. Ἱκ. 389, πρβλ. Πλάτ. Νόμ. 941C. ΙΙΙ. τὸ σῶμ’ οὐκ ἀπιστήσω χθονί, ὅ ἐ. δὲν θὰ διστάσω νὰ τὸ παραδώσω εἰς τὴν γῆν, Εὐρ. Ἡρακλ. 1024, πρβλ. Λυσ. 188. 39.
}}
{{Autenrieth
|auten=([[ἄπιστος]]): [[disbelieve]], only ipf., οὔ ποτ' ἀπίστεον, ‘I [[never]] [[despair]]ed,’ Od. 13.339†.
}}
{{StrongGR
|strgr=from [[ἄπιστος]]; to be [[unbelieving]], i.e. (transitively) [[disbelieve]], or (by [[implication]]) [[disobey]]: [[believe]] [[not]].
}}
{{Thayer
|txtha=ἀπίστω; ([[imperfect]] ἠπίστουν); 1st aorist [[ἠπίστησα]]; ([[ἄπιστος]]);<br /><b class="num">1.</b> to [[betray]] a [[trust]], be [[unfaithful]]: [[πιστός]] μένει); Romans, the [[passage]] cited; Ellicott on 2 Timothy, the [[passage]] cited).<br /><b class="num">2.</b> to [[have]] no [[belief]], [[disbelieve]]: in the [[news]] of Christ's [[resurrection]], [[πιστεύω]]) (Song of Solomon 1Peter 2:7 T Tr WH); Homer down.)
}}
{{lsm
|lsmtext='''ἀπιστέω:''' μέλ. <i>-ήσω</i>, παρακ. [[ἠπίστηκα]] — Παθ. μέλ. <i>ἀπιστηθήσομαι</i>, και στη Μέσ. <i>ἀπιστήσομαι</i>· είμαι [[ἄπιστος]], και [[συνεπώς]],<br /><b class="num">I. 1.</b> δεν [[πιστεύω]], δεν [[εμπιστεύομαι]] κάποιον, [[δυσπιστώ]], [[υποπτεύομαι]], με αιτ., σε Ομήρ. Οδ., Ευρ. — Παθ., δεν [[γίνομαι]] [[πιστευτός]], σε Θουκ., Ξεν.<br /><b class="num">2.</b> με δοτ. προσ., σε Ηρόδ., Αττ.· [[ἀπιστέω]] τινί τι, δεν [[πιστεύω]] κάποιον σε [[κάτι]], σε Ηρόδ.· τινὶ [[περί]] τι, στον ίδ.· απόλ., είμαι [[δύσπιστος]], δεν έχω [[πίστη]], στον ίδ.<br /><b class="num">3.</b> με απαρ., [[αμφιβάλλω]] ότι..., σε Σοφ.· [[ἀπιστέω]] μὴ [[γενέσθαι]] τι, [[αμφιβάλλω]] ότι θα μπορούσε να είναι έτσι, σε Θουκ.<br /><b class="num">II.</b> [[ἀπειθέω]], [[παρακούω]], [[απειθαρχώ]], <i>τινί</i>, σε Ηρόδ., Αττ.· απόλ., είμαι [[ανυπάκουος]], [[αρνούμαι]] να συμμορφωθώ, σε Σοφ., Ευρ.<br /><b class="num">III.</b> <i>τὸ σῶμ' οὐκ ἀπιστήσω χθονί</i>, δηλ. δεν θα διστάσω να το παραδώσω στη γη, σε Ευρ.
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=to be [[ἄπιστος]], and so,<br /><b class="num">I.</b> to [[disbelieve]], [[distrust]], [[mistrust]], c. acc., Od., Eur.:—Pass. to be distrusted, Thuc., Xen.<br /><b class="num">2.</b> c. dat. pers., Hdt., Attic; ἀπ. τινί τι to [[disbelieve]] one in a [[thing]], Hdt.; τινι [[περί]] τι Hdt.:—absol. to be [[distrustful]], [[incredulous]], Hdt.<br /><b class="num">3.</b> c. inf. to [[doubt]] that . ., Soph.; ἀπ. μὴ [[γενέσθαι]] τι to [[doubt]] that it could be, Thuc.<br /><b class="num">II.</b> = [[ἀπειθέω]], to [[disobey]], τινί Hdt., Attic: —absol. to be [[disobedient]], [[refuse]] to [[comply]], Soph., Eur.<br /><b class="num">III.</b> τὸ σῶμ' οὐκ ἀπιστήσω χθονί, i. e. I [[will]] not [[hesitate]] to [[commit]] it to the [[earth]], Eur.
}}
{{Chinese
|sngr='''原文音譯'''：¢pistšw 阿-披士帖哦<br />'''詞類次數'''：動詞（7）<br />'''原文字根'''：不-相信<br />'''字義溯源'''：不相信，不敢信，失信，不忠實，不信；源自（[[ἄπιστος]]）=不信的）；由（[[α]] / [[ἄλφα]]）= （[[ἄνευ]]）*=不）與（[[πιστός]]）=可信賴的）組成，而 （[[πιστός]]）出自（[[ἐπισείω]] / [[πείθω]]）*=說服）。彼得在他的書信中把不相信與不順服連在一起；因著不信神的話（ 彼前2:7），就產生不順服（ 彼前2:8），而在神的話上跌倒<br />'''出現次數'''：總共（7）；可（2）；路（2）；徒（1）；羅（1）；提後（1）<br />'''譯字彙編'''：<br />1） 不信的（3） 可16:16； 徒28:24； 羅3:3；<br />2） 我們⋯失信（1） 提後2:13；<br />3） 不敢信（1） 路24:41；<br />4） 不相信（1） 路24:11；<br />5） 不信（1） 可16:11
}}