View source for κατακρίνω

{{LSJ1
|Full diacritics=κατακρίνω
|Medium diacritics=κατακρίνω
|Low diacritics=κατακρίνω
|Capitals=ΚΑΤΑΚΡΙΝΩ
|Transliteration A=katakrínō
|Transliteration B=katakrinō
|Transliteration C=katakrino
|Beta Code=katakri/nw
|Definition=Arc. κακρίνω (v. infr.) [ῑ], <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> <b class="b2">give as sentence against</b>, τὸ τελευτῆσαι πάντων ἡ πεπρωμένη κατέκρινε <span class="bibl">Isoc.1.43</span>:—Pass., <b class="b3">τοῖσι κατεκέκρῐτο θάνατος</b> <b class="b2">sentence</b> of death <b class="b2">had been passed upon</b> them, <span class="bibl">Hdt.7.146</span>; <b class="b3">κατακεκριμένων οἱ τούτων</b> <b class="b2">when</b> this <b class="b2">sentence has been given against</b> him, <span class="bibl">Id.2.133</span>; φυγὴν κατακριθείς Suid. s.v. [[Ἱεροκλῆς]]: impers., <b class="b3">ἂν κατακρῐθῇ μοι</b> if <b class="b2">sentence be given against</b> me, <span class="bibl">X.<span class="title">Ap.</span>7</span>: Arc., c. dat. pers. et gen. rei, <b class="b3">ὀσέοι ἂν χρηστήριον κακρίνη ἢ γνωσίαι κακριθήη τῶν χρημάτων</b> anyone whom the oracle <b class="b2">has condemned</b> or who by judicial process <b class="b2">has been condemned</b> to forfeit his property, <span class="title">IG</span>5(2).262.14, 15 (Mantinea, v B. C., = <span class="title">Class.Phil.</span>20.137). </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">2</span> c. acc. pers., <b class="b2">condemn</b>, v.l. in <span class="bibl">Antipho 4.4.2</span>: c. acc. et inf., κατέκρινάν μιν ἔκδοτον ἄγεσθαι <span class="bibl">Hdt.6.85</span>, cf. <span class="bibl">9.93</span>, <span class="bibl">Theoc. 23.23</span> (ubi sc. <b class="b3">βαδίζειν</b>) ; κ. τινὰ θανάτῳ <span class="bibl"><span class="title">Ev.Matt.</span>20.18</span>, cf. <span class="bibl">J. <span class="title">BJ</span>5.13.1</span>; εἴκοσι δραχμαῖς <span class="title">IG</span>5(1).1390.161 (Andania, i B. C.): c. acc. rei, <b class="b2">deem guilty of</b> a thing, κ. πολλὴν ἄνοιάν τινων <span class="bibl">Arist.<span class="title">Rh.Al.</span>1423b29</span>; ψευδολογίαν τινός <span class="bibl">J.<span class="title">AJ</span>3.14.4</span>:—Pass., <b class="b2">to be condemned</b>, <span class="bibl">X.<span class="title">HG</span> 2.3.54</span>; ψήφῳ θανάτου <span class="bibl">E.<span class="title">Andr.</span>496</span> codd. (anap.), cf. Phld.<span class="title">Herc.</span>1251.18; ἀποθνῄσκειν <span class="bibl">X.<span class="title">Hier.</span>7.10</span>; also of the crime, τὰ ὁμολογούμενα τῶν πραγμάτων ὑπὸ τοῦ νόμου -κέκριται <span class="bibl">Antipho 3.1.1</span>; -κεκρίσθαι τὰ ὑπὸ ἰδιωτῶν πραχθέντα <span class="title">OGI</span>669.27 (Egypt, i A. D.). </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">II</span> Pass., simply, <b class="b2">to be judged, deemed</b>, κατεκρίθη θνατοῖς ἀγανώτατος ἔμμεν <span class="bibl">Pi. <span class="title">Fr.</span>149</span>.</span>
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1356.png Seite 1356]] (s. [[κρίνω]]), verurtheilen, verdammen, τινά τινος, Einen wozu, ψήφῳ θανάτου κατακεκριμένος Eur. Andr. 497; τινός τι, τὸ μὲν γὰρ τελευτῆσαι πάντων ἡ πεπρωμένη κατέκρινεν Isocr. 1, 43; κατακεκριμένος κατὰ τὸν νόμον, nach dem Gesetze verurtheilt, Xen. Hell. 2, 3, 54; die Strafe steht auch im inf., κατέκριναν τῆς [[ὄψιος]] στερηθῆναι Her. 9, 93; κατακεκριμένος ἀποθνήσκειν Xen. Hier. 7, 10. – Her. vrbdt auch τοῖσι μὲν κατακέκριτο [[θάνατος]], sie waren zum Tode verurtheilt, 7, 146; Sp. auch κατακριθῆναι θάνατον u. Aehnl.; imperson., ἢν γὰρ νῦν κατακριθῇ μοι Xen. Apol. 7; – κατακεκριμένων [[ἤδη]] οἱ τούτων, als dies gegen ihn erkannt war, Her. 2, 133; κατακέκριται τὰ πράγματα Antiph. 3 α 1. Ohne den feindlichen Sinn, κατεκρίθη [[Ἀπόλλων]] θνατοῖς ἀγανώτατος [[ἔμμεν]] Pind. frg. 116.
}}
{{ls
|lstext='''κατακρίνω''': μέλλ. -κρῐνῶ:― [[κρίνω]] κατὰ τινος, [[ἐναντίον]] τινός, ὡς τὸ [[καταγιγνώσκω]] (καταχειροτονῶ), θάνατόν τινος Ἰσοκρ. 11C· θάνατον Αἰλ. Ποικ. Ἱστ. 5. 16 (ἐν τῇ ἐπιγραφῇ).―Παθ., τοῖσι κατακέκρῐται [[θάνατος]], ἔχουσι καταδικασθῇ εἰς θάνατον οὗτοι, Ἡρόδ. 7. 146· κατακεκριμένων οἱ τούτων, ὅτε αὕτη ἡ καταδικαστικὴ [[ἀπόφασις]] ἐξεδόθη [[ἐναντίον]] [[αὐτοῦ]], ὁ αὐτ. 2. 133, πρβλ. Ἀντιφῶντα 120. 39· ἀπρόσ., ἢν κατακρῐθῇ μοι, ἂν ἐκδοθῇ καταδικαστικὴ [[ἀπόφασις]] [[ἐναντίον]] μου, Ξεν. Ἀπολ. 7. 2)μετ’ αἰτ. προσ., [[καταδικάζω]], Ἀντιφῶν 128. 26· μετ’ αἰτ. καὶ ἀπαρ., κατέκρινάν μιν ἔκδοτον ἄγεσθαι Ἡρόδ. 6. 85, πρβλ. 9. 39, Θεόκρ. 23. 23 ([[ἔνθα]] ἐξυπακούεται τὸ βαδίζειν)· κ. τινὰ θανάτῳ Εὐαγγ. κ. Ματθ. κ΄, 18· μετ’ αἰτ. πράγμ., τί τινος, [[καταδικάζω]] τινὰ διά τι [[πρᾶγμα]], κ. πολλὴν ἄνοιάν τινος Ἀριστ. Ρητ. π. Ἀλέξ. 3, 9· ψευδολογίαν τινὸς Ἰωσήπ. Ἰουδ. Ἀρχ. 3. 14, 4.― Παθ., καταδικάζομαι, Ξεν. Ἑλλ. 2. 3, 54· ψήφῳ θανάτου κατακεκριμένος Εὐρ. Ἀνδ. 496 (πρβλ. [[κατακυρόω]])· κατακεκριμένος ἀποθνήσκειν Ξεν. Ἱέρ. 7, 10· κατακριθῶμεν πενίαν, θάνατον, φυγήν Γρηγ. ΙΙ. Παθ., [[ὡσαύτως]] [[ἁπλῶς]], κρίνομαι, νομίζομαι, θεωροῦμαι, κατεκρίθη [[Ἀπόλλων]] ἀγανὸς [[ἔμμεν]] Πινδ. Ἀποσπ. 116· πρβλ. [[καταδοκέω]].
}}
{{bailly
|btext=<b>I.</b> juger <i>ou</i> prononcer un jugement contre : θάνατόν τινος ISOCR condamner qqn à mort ; τινα et l’inf. condamner qqn à… ; θάνατον ÉL prononcer la peine de mort;<br /><b>II.</b> <i>Pass.</i> <b>1</b> être condamné : [[κατακέκριτο]] <i>(ion.)</i> αὐτοῖς [[θάνατος]] HDT la peine de mort avait été prononcée contre eux ; κατακεκριμένων [[οἱ]] τούτων HDT cette sentence ayant été rendue contre lui (par l’oracle);<br /><b>2</b> • <i>impers.</i> ἢν κατακριθῇ μοι XÉN si l’on prononce une condamnation contre moi.<br />'''Étymologie:''' [[κατά]], [[κρίνω]].
}}