View source for ἐνέπω

{{LSJ1
|Full diacritics=ἐνέπω
|Medium diacritics=ἐνέπω
|Low diacritics=ενέπω
|Capitals=ΕΝΕΠΩ
|Transliteration A=enépō
|Transliteration B=enepō
|Transliteration C=enepo
|Beta Code=e)ne/pw
|Definition=lengthd. ἐννέπω, both forms in Hom. and Pi. (<span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> ἐνν- <span class="bibl"><span class="title">P.</span>9.96</span>, ἐν- <span class="bibl"><span class="title">N.</span>6.59</span>), ἐνν- <span class="bibl">Sapph.<span class="title">Supp.</span>4.2</span>; in Trag. only <b class="b3">ἐνν-</b>, exc. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">E</span> in lyr., as <span class="title">Hipp.</span>572,580 (anap.), <span class="title">Heracl.</span>95 (lyr.), al.: pres. is used by Hom. only in imper. <b class="b3">ἔννεπε</b>, opt. ἐνέποιμι <span class="bibl">Od.17.561</span>, part. <b class="b3">ἐνέπων</b>, also 3sg. impf. <b class="b3">ἔννεπε;</b> pres. ind. not before Pi. ll. cc.; inf. Boeot. ἐνέπιν Corinn.<span class="title">Supp.</span>2.73: impf. ἤνεπον <span class="bibl">Pi.<span class="title">N.</span>10.79</span>, Oall.<span class="bibl"><span class="title">Fr.</span> 1.58P.</span>: aor. 2 ἔνισπον, ἔνισπες <span class="bibl">Il.24.388</span>, ἔνισπε <span class="bibl">2.80</span>; imper. ἐνίσπες <span class="bibl">Il.11.186</span>, <span class="bibl">14.470</span>, <span class="bibl">Od.3.101</span>, <span class="bibl">A.R.1.487</span>, ἔνισπε <span class="bibl">Od.4.642</span>, <span class="bibl">A.R.3.1</span>; subj. ἐνίσπω <span class="bibl">Il.11.839</span>; opt. <b class="b3">ἐνίσποις, -οι</b>, <span class="bibl">Od.4.317</span>, <span class="bibl">Il.14.107</span>; inf. ἐνισπεῖν <span class="bibl">Od.4.323</span>: fut. ἐνισπήσω <span class="bibl">5.98</span>, ἐνίψω <span class="bibl">2.137</span>, al. Pres. ἐνίσπω in later Poets, as <span class="bibl">Nic. <span class="title">Th.</span>522</span>, <span class="bibl">D.P.391</span>:—<b class="b2">tell</b> or <b class="b2">tell of</b>, Διὸς δέ σφ' ἔννεπε μῦθον <span class="bibl">Il.8.412</span>; τὸν Ἕκτορι μῦθον ἐνίσπες <span class="bibl">11.186</span>; νημερτέα πάντ' ἐνέποντα <span class="bibl">Od.17.549</span>; <b class="b3">εἴ τινά μοι κληηδόνα πατρὸς ἐνίσποις</b> if thou <b class="b2">couldst tell</b> me any tidings of my father, <span class="bibl">4.317</span>; <b class="b3">ἄνδρα μοι ἔννεπε</b> <b class="b2">tell</b> me <b class="b2">the tale of</b>... <span class="bibl">1.1</span>; τίς . . ἄριστος ἔην, σύ μοι ἔννεπε, Μοῦσα <span class="bibl">Il.2.761</span>; μνηστήρων . . θάνατον καὶ κῆρ' ἐνέπουσα <span class="bibl">Od.24.414</span>: abs., <b class="b2">tell news</b> or <b class="b2">tales</b>, πρὸς ἀλλήλους ἐνέποντε <span class="bibl">23.301</span>, cf. <span class="bibl">S.<span class="title">El.</span>1439</span> (lyr.): freq. in Tragg., who use <b class="b3">ἐννέπω</b> as a pres. to the aor. <b class="b3">εἰπεῖν</b> (aor. <b class="b3">ἔνισπον</b> only in imper. ἔνισπε <span class="bibl">A.<span class="title">Supp.</span>603</span>, inf. ἐνισπεῖν <span class="bibl">E.<span class="title">Supp.</span>435</span>); <b class="b3">ἐνν.τινὶ ὅτι</b> . . <span class="bibl">S.<span class="title">El.</span>1367</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">2</span> simply, <b class="b2">speak</b>, μύθοισι σκολιοῖς ἐνέπων <span class="bibl">Hes.<span class="title">Op.</span> 194</span>, cf. <span class="bibl">A.<span class="title">Ch.</span>550</span>; πρὸς τίν' ἐννέπειν δοκεῖς; <span class="bibl">S.<span class="title">Tr.</span>402</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">3</span> c. acc. et inf., <b class="b2">bid</b> one <b class="b2">do</b> so and so, <span class="bibl">Pi.<span class="title">P.</span>9.96</span>, <span class="bibl">S.<span class="title">OT</span>350</span>, <span class="bibl"><span class="title">OC</span>932</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">4</span> <b class="b2">call, name</b>, ἀγώνων, τοὺς ἐνέποισιν ἱερούς <span class="bibl">Pi.<span class="title">N.</span>6.59</span>; ἐνν. τινὰ δοῦλον <span class="bibl">E.<span class="title">HF</span>270</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">5</span> <b class="b2">address, accost</b>, τινά <span class="bibl">S.<span class="title">Aj.</span>764</span>. (In Hom. <b class="b3">ἐνέπω, ἐννέπω, ἐνισπεῖν</b> (Subst. <b class="b3">ἐνοπή</b>), = <b class="b2">tell, relate;</b> <b class="b3">ἐνίπτω</b> and <b class="b3">ἐνίσσω</b> (qq. vv., cf. [[ἐνῑπή]]), <b class="b2">reprove, upbraid;</b> Pi. and later Ep. used <b class="b3">ἐνίπτω</b>, = [[ἐνέπω]].) (For the root, v. [[ἔσπον]].) </span>
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0838.png Seite 838]] u. [[ἐννέπω]] (εἰπεῖν, vgl. Buttm. Lexil. I p. 279 ff), im praes.; bei Hom. optat., imperat. u. part. praes.; Pind. N. 3, 72 u. sp. D., wie Ep. ad. 52 (V, 100); <b class="b2">ansagen</b>, erzählen, μῦθον, νημερτέα πάντα, Il. 8, 412 Od. 17, 549; [[ὄσσα]] μνηστήρων θάνατον καὶ κῆρ' ἐνέπουσα 24, 414; ἄνδρα μοι ἔννεπε, sage den Mann mir an, verkünde mir vom Manne, 1, 1; Pind. u. Tragg. (stets [[ἐννέπω]]); τοὔνειρον Aesch. Ch. 543; anreden, τινὰ μύθοισι σκολιοῖς Hes. O. 192; Soph. Ai. 751; τινὰ δοῦλον, Einen einen Sklaven nennen, Eur. Herc. fur. 270; gleichbedeutend dem einfachen εἰπεῖν, ohne Casus, Il. 2, 761 Od. 23, 301; [[φρονούντως]] πρὸς φρονοῦντας Aesch. Suppl. 201; σαφέστερον 908; [[πρός]] τινα Soph. Tr. 401 u. öfter, wie Eur.; auch Azionic. Ath. VIII, 342 (v. 7); – ἄγειν τινά, befehlen, Soph. O. C. 936; das fut. ἐνισπήσω u. [[ἐνίψω]] wie den aor. [[ἐνισπεῖν]] s. unter [[ἐνίσπω]].
}}
{{ls
|lstext='''ἐνέπω''': καὶ ἐν ἐπιτάσει, [[ἐννέπω]], ἀμφότεροι οἱ τύποι παρ’ Ὁμ. καὶ Πινδ., παρὰ δὲ τοῖς Ἀττ. Ποιηταῖς μόνον τὸ δεύτερον, ἐξαιρουμένων τῶν λυρικῶν χωρίων τοῦ Εὐρ., ὡς Ἱππολ. 573, 580, [[Ἡρακλ]]. 96, κλ. Ὁ ἐνεστ. [[εἶναι]] ἐν χρήσει παρ’ Ὁμ. μόνον κατὰ τὴν προστ. ἔννεπε, τὴν εὐκτ. ἐνέποιμι (Ὀδ. Ρ. 561), τὴν μετοχ. ἐνέπων, καὶ τὸ γ΄ ἑνικ. τοῦ παρατ. ἔννεπε· ἡ ὁριστ. τοῦ ἐνεστ. δὲν ἀπαντᾷ πρὸ τοῦ Πινδ. Εἰς [[ταῦτα]] [[προσθετέον]] τὸν ἀόρ. β΄ ἔνισπον, οὗ ὁ Ὅμ. μεταχειρίζεται τὸ ἔνισπες (Ἰλ. Ω. 388), τὸ ἔνισπε ἢ -εν (Β. 80, Ζ. 438), τὴν προστακτ. ἐνίσπες κατὰ τὸ [[σχές]], θές), (Λ. 186, Ξ. 470, Ὀδ. Γ. 101), ἀλλ’ ἔνισπε (Δ. 642), ὑποτακτ. ἐνίσπω (Ἰλ. Λ. 839), εὐκτ. ἐνίσποις, οι (Ὀδ. Δ. 317, Ἰλ. Ξ. 107), ἀπαρεμφ. [[ἐνισπεῖν]] (Ὀδ. Δ. 323): μέλλ. [[ἐνισπήσω]] (Ε. 98) καὶ [[ἐνίψω]] (ἴδε ἐν τέλει). Ἐνεστώς τις ἐνίσπω [[εἶναι]] ἐν χρήσει παρὰ μεταγενεστέροις Ποιηταῖς ὡς Διον. Π. 391, Νικ. Θηρ. 522· ἀλλὰ παρὰ τοῖς δοκίμοις οἱ τύποι οἱ συνήθως ἀναφερόμενοι εἰς τὸ ἐνίσπω ἀνήκουσιν εἰς τὸν ἀόρ. β΄. Πιθαν. τὸ [[ἐνέπω]] [[εἶναι]] ἐκτεταμένος μόνον [[τύπος]] τοῦ *ἔπω, εἰπεῖν (ἴδε ἐν τέλει), [[λέγω]], διηγοῦμαι, Διὸς δὲ σφ’ ἔννεπε μῦθον Ἰλ. Θ. 412· τὸν Ἕκτορι μῦθον ἐνίσπες Λ. 186· νημαρτέα πάντ’ ἐνέποντα Ὀδ. Ρ. 549· εἴ τινά μοι κληηδόνα πατρὸς ἐνίσποις, ἂν θὰ ἠδύνασο νὰ μοὶ εἴπῃς ἀγγελίαν τινὰ περὶ τοῦ πατρός μου, Δ. 317· ἄνδρα μοι ἔννεπε, εἰπέ μοι τὴν ἱστορίαν τοῦ..., Α. 1· τίς τ’ ἂρ τῶν ὄχ’ ἄριστος ἔην, σύ μοι ἔννεπε, [[Μοῦσα]] Ἰλ. Β. 761· μνηστήρων... θάνατον καὶ κῆρ’ ἐνέπουσα Ὀδ. Ω. 414· ἀπολ., διηγοῦμαι, ἐξιστορῶ, τερπέσθην μύθοισι, πρὸς ἀλλήλους ἐνέποντε. ἡ μὲν ὅσ’ ἐν μεγάροισιν ἀνέσχετο... αὐτὰρ ὁ διογενὴς Ὀδυσεὺς ὅσα κήδε’ ἔθηκεν ἀνθρώποις Ὀδ. Ψ. 301 κἑξ., πρβλ. Σοφ. Ἠλ. 1439: ― [[συχν]]. παρὰ Τραγ. οἵτινες μεταχειρίζονται τὸ [[ἐννέπω]] ὡς ἐνεστ. τοῦ ἀορ. εἰπεῖν (ὁ ἀόρ. ἔνισπον ἀπαντᾷ μόνον κατὰ προστακτ. ἐνίσπε Αἰσχύλ. Ἱκ. 603, ἀπαρεμφ. [[ἐνισπεῖν]] Εὐρ. Ἱκ. 435)· [[σφῷν]] δ’ [[ἐννέπω]] γε τοῖν παρεστώτοιν ὅτι Σοφ. Ἠλ. 1367. 2) [[ἁπλῶς]] ὁμιλῶ, μύθοισι σκολιοῖς ἐνέπων Ἡσ. Ἕργ. κ. Ἡμ. 192· καὶ παρὰ Τραγ., ὡς παρ’ Αἰσχύλ. ἐν Χο. 550, Σοφ. ἐν Τραχ. 402. 3) μετ’ αἰτ. καὶ ἀπαρ., [[λέγω]], παραινῶ, [[κεῖνος]] αἰνεῖν καὶ τὸν ἐχθρόν... καλὰ ῥέζοντ’ ἔννεπεν Πινδ. Π. 9. 171· ὁ μὲν γὰρ (πατὴρ) αὐτὸν ἐννέπει· [[τέκνον]], κτλ., Σοφ. Αἴ. 764· [[κλαίω]], Ο. Τ. 350, Ο. Κ. 932. 4) καλῶ, [[ὀνομάζω]], τοὺς ἐνέπεσιν ἱερούς, οὓς καλοῦσιν ἱερούς, Πινδ. Ν. 6. 102· ἐνν. τινὰ δοῦλον Εὐρ. Ἡρ. Μαιν. 270. 5) = [[προσεννέπω]], [[προσαγορεύω]], Σοφ. Αἴ. 764. Ὁ Βουττμ. ἐν Λεξιλόγῳ ἐν λέξει ἀνήνοθεν 15 κἑξ., ἀποδεικνύει ὅτι παρ’ Ὁμήρ. οἱ τύποι [[ἐνέπω]], [[ἐννέπω]], [[ἐνισπεῖν]] ([[μετὰ]] τοῦ οὐσιαστ. ἐνοπὴ) σημαίνουσιν ἀείποτε [[λέγω]], ἀφηγοῦμαι, οἱ δὲ [[ἐνίπτω]] καὶ [[ἐνίσσω]] ([[μετὰ]] τοῦ οὐσιαστ. ἐνῑπὴ) ἀείποτε, [[μέμφομαι]], [[ψέγω]], ἐπιτιμῶ, ἂν καὶ ὁ Πίνδ. καὶ οἱ μεταγεν. Ἐπικοὶ μεταχειρίζονται τὸ [[ἐνίπτω]] = [[ἐνέπω]], ἴδε [[ἐνίπτω]]: τὸ [[ἐνίψω]] φαίνεται ὅτι ἐχρησίμευεν ὡς μέλλων ἀμφοτέρων τῶν ῥημάτων, τοῦ μὲν [[ἐνέπω]] ἐν Ὀδ. Β. 137 ὣς οὐ τοῦτον ἐγώ ποτε μῦθον [[ἐνίψω]], Λ. 148 νημερτὲς ἐνίψι, τοῦ δὲ [[ἐνίπτω]] ἐν Ἰλ. Η. 447 ὅ τις ἔτ’ ἀθανάτοισι νόον καὶ μῆτιν ἐνίψει; (Περὶ τῆς ῥίζης ἴδε ἔσπον).
}}
{{bailly
|btext=v. [[ἐννέπω]].
}}
{{Autenrieth
|auten=and [[ἐννέπω]] ([[root]] σεπ), imp. ἔννεπε, opt. ἐνέποιμι, [[part]]. ἐνέπων -οντα, -οντε, -τες, fem. -ουσα, ipf. ἔννεπε, aor. [[ἔνισπον]], ἔνισπες, ἔνισπε, opt. -οις, -οι, subj. -ω, -ῃ, imp. ἔνισπε and [[ἐνίσπες]], inf. -εῖν, fut. [[ἐνίψω]] and [[ἐνισπήσω]]: [[relate]], reg. w. acc. of the [[thing]] [[which]] forms the [[theme]] of the [[narration]], μῦθον, [[ὄνειρον]], ἄνδρα, Od. 1.1; μύθοισιν τέρποντο πρὸς ἀλλήλους ἐνέποντες (sc. μύθους), Il. 11.643, Od. 23.301.
}}