View source for ποτέ

{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0688.png Seite 688]] enclitisch, u. wenn es zu Anfange des Satzes steht, Oxytonon, indefinit. zum Vorigen, <b class="b2">irgendeinmal, einst</b>, sowohl auf die Vergangenheit, als auf die Zukunft gehend; τάχ' ἄν ποτε, Il. 1, 205; [[ἤδη]] γάρ ποτε, 260; ὅν ποτ' [[Ἀθήνη]] θρέψε, 2, 547; [[ἤδη]] γὰρ καὶ δεῦρό ποτ' ἤλυθε, 3, 205; ὥς [[ποτέ]] τις ἐρέει, so wird man dereinst sprechen, 4, 182; μέλλεν μέν ποτε ἔμμεναι, Od. 1, 232, u. sonst, wie Hes., Pind. u. Tragg.; [[ὅπως]] μὴ σαυτὸν οἰκτιεῖς ποτε, Aesch. Prom. 68, u. öfter mit dem fut.; [[πρίν]] ποτε λέκτρων ἐπιβῆναι, Suppl. 37; u. wie das lat. tandem in der Frage, τί ποτε, πᾶ ποτε u. ä., Prom. 124. 183, wie Soph. O. R. 279 Phil. 222 u. öfter; auch beim imperat., μέθες [[ποτέ]], 805, d och. – Aehnlich in Prosa: ἦν ποτε [[χρόνος]], Plat. Prot. 320 c; εἰ μέλλομέν ποτε καθαρῶς τι εἴσεσθαι, Phaed. 66 d; [[μόγις]] οὖν ποτε, endlich einmal, 314 e; u. in der Frage, τί ποτε δύναται, 324 a, τί οὖν δή ποτε καλεῖς, Gorg. 450 b; τί ποτε, Xen. Cyr. 1, 3, 11 u. öfter, An. 3, 5, 13 Mem. 1, 1, 1 u. Sp., ἀεί ποτε, immerdar, Thuc. 1, 13 u. oft. – Ποτὲ μέν – ποτὲ δέ, bald – bald, Plat. Theaet. 170 c. u. Sp, wie Pol. 10, 22, 4; auch π οτὲ μὲν γελῶντες, [[ἐνίοτε]] δὲ δακρύοντες, Plat. Phaed. 59 a; ποτὲ μέν – [[αὖθις]] δέ, Rep. VIII, 560 a, [[ἤδη]] [[ποτέ]], D. Hal. 7, 49 u. a. Sp. Vgl. [[ὁπότε]], [[πώποτε]] u. ähnl.
}}
{{bailly
|btext=<i>adv. indéf. enclitique</i>;<br />quelquefois, une fois par hasard, un jour :<br /><b>I.</b> <i>avec idée de temps indéterminé</i> ἦ [[σοι]] γὰρ [[Αἴας]] [[πολέμιος]] προὔστη [[ποτέ]] ; SOPH le belliqueux Ajax s’opposa-t-il jamais à toi ? <i>càd</i> fut-il jamais ton ennemi ? <i>en ce sens, après les conj. dubitatives</i> [[εἰ]], [[ἐάν]], [[εἴπερ]], <i>etc.</i> ; <i>avec une nég.</i> οὔ ποτε, [[μή]] ποτε ATT ; <i>en un mot</i> • [[οὔποτε]], • [[μήποτε]] ATT non en un temps quelconque, jamais ; ποτὲ μὲν… ποτὲ [[δέ]], tantôt … tantôt ; ποτὲ μὲν… [[ἐνίοτε]] [[δέ]], ποτὲ μὲν… [[νῦν]] [[δέ]], <i>m. sign. ; qqf pour marquer l’attente au sens de</i> enfin : [[τίς]] ποτε ; ESCHL qui enfin ? [[ἀεί]] ποτε THC toujours enfin;<br /><b>II.</b> <i>avec idée de temps déterminé</i>;<br /><b>1</b> <i>en parl. du passé</i> autrefois, jadis : [[ὅν]] ποτ’ [[Ἀθήνη]] θρέψε IL qu’Athènes nourrit jadis ; [[οὕτω]] ποτ’ [[ἦν]] [[μῦς]] καὶ [[γαλῆ]] AR ainsi donc il était une fois un rat et un chat ; <i>avec un prés. hist.</i> τὸν μὲν ξένοι ποτὲ λῃσταὶ φονεύουσι SOPH des brigands étrangers le tuent un jour;<br /><b>2</b> <i>en parl. de l’avenir</i> un jour : [[καί]] [[ποτέ]] [[τοι]] παρέσσεται δῶρα IL et un jour tu recevras des présents.<br />'''Étymologie:''' *πός.
}}
{{Autenrieth
|auten=enclitic indef. adv., at [[some]] [[time]], [[once]], [[some]] [[day]].
}}
{{Slater
|sltr=[[ποτέ]] <br />&nbsp;&nbsp;&nnbsp;<b>1</b> [[once]] <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>a</b> in princ. cl., ([[often]] in [[conjunction]] [[with]] καί, [[otherwise]] [[within]] subs. [[phrase]]: [[exception]] fr. 93.) τὰ δὲ καί ποτ' ἐν ἀλκᾷ (O. 13.55) σὺν δὲ κείνῳ καί ποτ' Ἀμαζονίδων στρατὸν καὶ Χίμαιραν ἔπεφνεν (O. 13.87) ἔγνον ποτὲ καὶ Ἰόλαον [[οὐκ]] ἀτιμάσαντά νιν ἑπτάπυλοι [[Θῆβαι]] (P. 9.79) θρασείᾳ δὲ πνέων καρδίᾳ μόλεν Δανάας ποτὲ [[παῖς]] (P. 10.45) καί ποτε χαλκότοξον Ἀμαζόνων μετ' ἀλκὰν ἕπετό οἱ (N. 3.38) χρυσαλακάτου ποτὲ Καλλίας ἁδὼν ἔρνεσι Λατοῦς (N. 6.36) βοτάνα τέ [[νίν]] ποθ' ἁ λέοντος νικάσαντ ἤρεφε (N. 6.42) φεῦγε γὰρ Ἀμφιαρῆ ποτε θρασυμήδεα (N. 9.13) καί ποτ' ἐς ἑπταπύλους Θήβας [[ἄγαγον]] στρατὸν [[ἀνδρῶν]] (N. 9.18) Διομήδεα δ' ἄμβροτον ξανθά ποτε Γλαυκῶπις ἔθηκε θεόν (N. 10.7) ἐκράτησε δὲ καί ποθ' Ἕλλανα στρατὸν Πυθῶνι (N. 10.25) καί ποτ' Ἀνταίου δόμους προσπαλαίσων ἧλθ ἀνὴρ (v. l. [[καίτοι]] πότ, i. e. [[ποτί]]) (I. 4.52) [[ἐπεὶ]] περικτίονας ἐνίκασε [[δή ποτε]] καὶ [[κεῖνος]] (I. 8.65) καί ποτε τὸν τρικάρανον Πτωίου κευθμῶνα κατέσχεθε fr. 51b. ὑδάτεσσι δ' ἐπ Ἀσωποῦ π[οτ ἀ]πὸ προθύρων βαρύκολπον ἀνερέψατο παρθένον (Pae. 6.135) κεράιζε Τυφῶνα [[Ζεὺς]] πατὴρ ἐν Ἀρίμοις [[ποτέ]] fr. 93.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>b</b> [[within]] rel. cl. ἐλαίας, [[τάν]] ποτε ἔνεικεν Ἀμφιτρυωνιάδας (O. 3.13) (ἔλαφον) ἅν ποτε Ταυγέτα ἔγραψεν ἱεράν (O. 3.29) ([[αἶνος]]) ὃν ποτ' ἐς Ἀμφιάρηον φθέγξατ, [[ἐπεὶ]] (O. 6.13) ἐς ἀμφιθάλασσον νομόν, [[ἔνθα]] ποτὲ βρέχε [[θεῶν]] βασιλεὺς (O. 7.33) [[ἔνθα]] Ῥόδῳ ποτὲ μιχθεὶς τέκεν ἑπτὰ παῖδας (O. 7.71) τὸ [[δή ποτε]] Λυδὸς [[ἥρως]] [[Πέλοψ]] ἐξάρατο (O. 9.9) ([[ὥρα]]) ἅ ποτε θάνατον ἆλκε (O. 10.104) ὃς [[τᾶς]] ὀφιώδεος [[υἱόν]] ποτε Γοργόνος ἦ πόλλ' Πάγασον ζεῦξαι ποθέων ἔπαθεν (O. 13.63) [[τόν]] ποτε [[Κιλίκιον]] θρέψεν πολυώνυμον [[ἄντρον]] (P. 1.16) [[οἶος]] ἐὼν θρέψεν ποτὲ Ἀσκλαπιόν (P. 3.5) στεφάνοις, τοὺς ἀριστεύων Φερένικος ἕλεν Κίρρᾳ [[ποτέ]] (P. 3.74) (Πυθῶνι) [[ἔνθα]] ποτὲ χρῆσεν (P. 4.4) ([[ἔπος]]) Αἰήτα τό ποτε ζαμενὴς [[παῖς]] ἀπέπνευσ (P. 4.10) “（[[ὄρνις]]) [[τόν]] ποτε δέξατ” (P. 4.20) “（υἱὸς) [[τόν]] ποτ' Εὐρώπα τίκτε” (P. 4.46) τὸν μὲν πολυχρύσῳ ποτ' ἐν δώματι [[Φοῖβος]] [[ἀμνάσει]]” (P. 4.53) “ἀρχαίαν κομίζων [[τάν]] ποτε [[Ζεὺς]] ὤπασεν τιμάν” (P. 4.107) “[[θρόνος]], ᾧ ποτε Κρηθείδας ἐγκαθίζων εὔθυνε” (P. 4.152) “τῷ ποτ' ἐκ πόντου σαώθη” (P. 4.161) τά ποτ' ἐν οὔρεσι (P. 6.21) λόγον φέρεις, τὸν ὅνπερ ποτ' Οἰκλέος [[παῖς]] αἰνίξατο (P. 8.39) Κυράνας· τὰν ὁ χαιτάεις ποτε Λατοίδας ἅρπασ (P. 9.5) ὅν ποτε Κρέοισ' ἔτικτεν (P. 9.15) παρ' [[οἶς]] ποτε Περσεὺς ἐδαίσατο [[λαγέτας]] (P. 10.31) τέχνᾳ, [[τάν]] ποτε Παλλὰς ἐφεῦρε (P. 12.6) σὺν ᾧ ποτε Τροίαν κραταιὸς Τελαμὼν πόρθησε (N. 4.25) τὸν κροπάτωρ σὸς ἄεισέν ποτε, παῖ (Hermann: ὁ σὸς ἀείσεται, παῖ codd.: ἀείσεται, παῖ, ὁ [[σός]] Mommsen) (N. 4.90) [[τάν]] ποτ' εὔανδρόν τε καὶ ναυσικλυτὰν θέσσαντο (N. 5.9) ([[θεός]]) [[ὅσπερ]] καὶ Κινύραν ἔβρισε πλούτῳ ποντίᾳ ἔν ποτε Κύπρῳ (N. 8.18) (φιάλαισι) ἅς ποθ' ἵπποι κτησάμεναι Χρομίῳ πέμψαν (N. 9.52) παῖδα, θρασεῖαι [[τόν]] ποτε Γηρυόνα φρίξαν κύνες (I. 1.13) “[[θηρός]], ὃν πάμπρωτον ἀέθλων κτεῖνά ποτ' ἐν Νεμέᾳ” (I. 6.48) [[ταί]] μιν ῥύοντό ποτε μάχας ἐναριμβρότου [[ἔργον]] ἐν πεδίῳ κορύσσοντα (I. 8.54) “χθόνα [[τοί]] ποτε πέμψαν (Pae. 4.42) ]ποτ' εἶδεν ὑπὸ σπλάγχ[νοις] φέροισα τόνδ ἀνέῤ” (ἅν ]ποτ supp. G-H.) Πα. 8A. 18. οἶά ποτε Θήβᾳ[ (Pae. 18.8) [[τόν]] ποτε[ Πα. 22. b. 9. [[ἔνθα]] ποθ' Ἁρμονίαν [φ]άμα Δ. 2. 2. [[τόν]] ῥα Τέρπανδρός ποθ ὁ [[Λέσβιος]] εὗρεν fr. 125. 1. Ὀρχομενῶ [[ἔνθα]] ποτε[ ?fr. 333a. 9.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>c</b> in quasi rel. cl., c. [[part]]., simm. τᾶσδέ ποτε χθονὸς οἰκιστὴρ (O. 7.30) [[τάν]] ποτε Καλλίσταν ἀπῴκησαν νᾶσον (Boeckh: ἅν ποτε codd.) (P. 4.258) κίχε νιν λέοντί ποτ' [[εὐρυφαρέτρας]] ὀβρίμῳ μούναν παλαίοισαν [[ἄτερ]] ἐγχέων [[ἑκάεργος]] [[Ἀπόλλων]] (P. 9.26) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>d</b> in subord. cl. [[ὅτε]] τε μεγαλοκευθέεσσιν ἔν ποτε θαλάμοις Διὸς ἄκοιτιν ἐπειρᾶτο (P. 2.33) ἄκουσεν Δαναόν ποτ' ἐν Ἄργει [[οἶον]] εὗρεν [[τεσσαράκοντα]] καὶ ὀκτὼ παρθένοισι γάμον (P. 9.112) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>e</b> modifying adv. [[ὅτι]] [[πρόσθε]] ποτὲ Τιρύνθιον ἔπερσαν [[αὐτῷ]] στρατὸν (O. 10.31) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>2</b> [[ever]] <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>a</b> c. neg.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>I</b> in princ. cl. ὁ [[χάλκεος]] οὐρανὸς οὔ ποτ' ἀμβατὸς [[αὐτῷ]] (P. 10.27) ἐμοὶ δὲ θαυμάσαι [[θεῶν]] τελεσάντων [[οὐδέν]] ποτε φαίνεται [[ἔμμεν]] ἄπιστον (P. 10.49) [[οὐδέ]] [[μίν]] ποτε [[φόβος]] [[ἀνδροδάμας]] ἔπαυσεν ἀκμὰν φρενῶν (N. 3.39) οὔ ποτ' ἀτρεκεῖ κατέβα [[ποδί]] (N. 3.41) τὸ δ' ἐμὸν οὔ ποτε φάσει [[κέαρ]] (N. 7.102) εἴη μή [[ποτέ]] μοι τοιοῦτον [[ἦθος]] (N. 8.35) [[οὐδέ]] ποτε ξενίαν [[οὖρος]] ἐμπνεύσαις ὑπέστειλ' [[ἱστίον]] ἀμφὶ τράπεζαν (I. 2.39) μήτ' ἀρετάν ποτε σιγάτω πατρῴαν (I. 2.44) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>II</b> c. inf. [[οὐδέ]] ποτ' ἐκλείψειν γενεάν (O. 6.51) παραγορεῖτο μή ποτε σφετέρας [[ἄτερθε]] ταξιοῦσθαι αἰχμᾶς (O. 9.77) μή ποτε τιμᾶς ἀμείρειν γονέων βίον (P. 6.26) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>b</b> in subord. indef. cl.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>I</b> conditional [[διδοῖ]] ψᾶφον περ' αὐτᾶς, [[εἴ ποτε]] χειμέριον [[πῦρ]] ἐξίκηται λοίσθιον (P. 4.266) “εἴ ποτ' ἐμᾶν, ὦ Ζεῦ πάτερ, θυμῷ θέλων ἀρᾶν ἄκουσας” (I. 6.42) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>II</b> rel. [[οἷς]] ποτε πρώτοις περὶ δωδέκατον δρόμον ἐλαυνόντεσσιν ποτιστάξῃ [[Χάρις]] μορφάν (O. 6.76) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>3</b> referring to fut., [[some]] [[day]] “φαμὶ γὰρ τᾶσδ' ἐξ ἁλιπλάκτου ποτὲ γᾶς Ἐπάφοιο κόραν ἀστέων ῥίζαν φυτεύσεσθαι” (P. 4.14) ἀλλ' εὔχεται ποτὲ οἶκον [[ἰδεῖν]] (P. 4.293) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>4</b> fragg. καί ποτε[ (Pae. 6.73) ἀλόχῳ ποτὲ θωραχθεὶς ἔπεχ' ἀλλοτρίᾳ ὠαρίων fr. 72.
}}
{{StrongGR
|strgr=from the [[base]] of [[πού]] and τέ; [[indefinite]] adverb, at [[some]] [[time]], [[ever]]: afore-([[any]], [[some]]-)[[time]](-s), at [[length]] (the [[last]]), (+ n-)[[ever]], in the [[old]] [[time]], in [[time]] [[past]], [[once]], [[when]].
}}
{{Thayer
|txtha=an enclitic [[particle]], from [[Homer]] [[down]];<br /><b class="num">1.</b> [[once]], i. e. at [[some]] [[time]] or [[other]], [[formerly]], aforetime;<br /><b class="num">a.</b> of the Past: Winer's Grammar, § 15,7); [[ἤδη]] [[πότε]], [[now]] at [[length]], [[ἤδη]] [[πότε]], [[now]] at [[length]], [[ever]]: [[after]] a [[negative]], [[οὐδείς]] [[πότε]], Buttmann, 202 (175).); οὐ ... [[πότε]], μή [[πότε]] ([[see]] [[μήποτε]]); [[after]] οὐ μή [[with]] the aorist subjunctive [[τίς]] [[πότε]], ὁποῖοί [[πότε]], [[whatsoever]], [[πότε]] [[here]] [[formerly]], [[once]]; cf. Lightfoot ad loc.).
}}