View source for ἄϊστος

{{LSJ1
|Full diacritics=ἄϊστος
|Medium diacritics=ἄϊστος
|Low diacritics=άϊστος
|Capitals=ΑΪΣΤΟΣ
|Transliteration A=áïstos
|Transliteration B=aistos
|Transliteration C=aistos
|Beta Code=a)/i+stos
|Definition=ἄϊστον, ([[ἰδεῖν]]):—poet. Adj.<br><span class="bld">A</span> [[unseen]], καί κέ μ' ἄ. ἀπ' αἰθέρος ἔμβαλε πόντῳ Il.14.258; κεῖνον μὲν ἄ. ἐποίησαν περὶ πάν των Od.1.235; οἴχετ' ἄ., [[ἄπυστος]] ib.242; ὤλετ' [[ἄκλαυτος]], ἄϊστος A.''Eu.''565; βωμοὶ δ' ἄϊστοι Id.''Pers.''811; ἐν ἀΐστοις τελέθων Id.''Ag.''466; ἀποτρέψειεν ἄϊστον ὕβριν (prolept.) Id.''Supp.''881; ἄ. ἀείραο A.R.4.746. Adv. [[ἀΐστως]], θυμὸν ὄλεσσαν [[utterly]], Man.3.263, cf. 28.<br><span class="bld">II</span> Act., [[unconscious of]], ἄτας ἐμᾶς ἄϊστος E.''Tr.''1314, cf. 1321.
}}
{{DGE
|dgtxt=-ον<br /><b class="num">• Alolema(s):</b> [[αἶστος]] A.<i>Eu</i>.565, <i>A</i>.466<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[invisible]] por estar [[desaparecido]], [[aniquilado]] del Sueño κέ μ' ἄϊστον ἀπ' αἰθέρος ἔμβαλε πόντῳ <i>Il</i>.14.258, de Ulises θεοί ..., οἳ κεῖνον μὲν ἄϊστον ἐποίησαν περὶ πάντων ἀνθρώπων <i>Od</i>.1.235, οἴχετ' [[ἄϊστος]], [[ἄπυστος]] se fue sin ser visto, sin ser oído</i>, <i>Od</i>.1.242, ὥς κεν πάντες ἄιστοι ἀναπλήσωμεν ὄλεθρον Q.S.5.426, εἰς μυχοὺς [[εἶμι]] χθονός, [[ἄϊστος]], [[ἀφανής]] Luc.<i>Trag</i>.295<br /><b class="num">•</b>de los muertos ἐν δ' αἴστοις τελέθοντος οὔτις ἀλκά A.<i>A</i>.466<br /><b class="num">•</b>de cosas [[destruido]] βωμοί A.<i>Pers</i>.811.<br /><b class="num">2</b> [[que no ha sido visto]], [[desconocido]], [[olvidado]] ὤλετ' ἄκλαυστος αἶστος murió sin que nadie lo llorara, en la oscuridad</i> A.<i>Eu</i>.565, cf. <i>Supp</i>.881, τοῦτος [[ἄϊστος]] A.R.4.746, αἶσα δέ ἐστιν ἡ [[ἄϊστος]] καὶ [[ἄγνωστος]] [[αἰτία]] τῶν γινομένων Corn.<i>ND</i> 13<br /><b class="num">•</b>esp. [[oscuro]], [[sin gloria]] [[βίος]] dud. en <i>PMasp</i>.295.3.14 (VI d.C.).<br /><b class="num">II</b> [[desconocedor]] c. gen. ἄτας ἐμᾶς ἄιστος E.<i>Tr</i>.1314, cf. 1321.<br /><b class="num">III</b> adv. [[ἀίστως]]<br /><b class="num">1</b> [[de modo desconocido]] ψυχὴ δ' ἐπιμίσγετ' ἀίστως Gr.Naz.M.37.453.<br /><b class="num">2</b> [[de manera aniquiladora]] κλῆρον ἔρραισεν ἀίστως Man.3.28, [[ἀίστως]] θυμὸν ὄλεσσαν Man.3.263.
}}
{{bailly
|btext=ος, ον :<br /><i>p. contr.</i> [[αἶστος]];<br /><b>1</b> [[devenu invisible]], [[qui a disparu]], [[anéanti]];<br /><b>2</b> [[qui ne connaît pas]], gén..<br />'''Étymologie:''' [[ἀ]], [[ἰδεῖν]].
}}
{{pape
|ptext=<i>[[verschwunden]]</i>, τινὰ ποιεῖν, [[Jemand]] [[verschwinden]] [[lassen]]; Hom. [[dreimal]], <i>Od</i>. 1.235 οἳ κεῖνον μὲν ἄϊστον ἐποίησαν περὶ πάντων ἀνθρώπων, 242 οἴχετ' [[ἄϊστος]] [[ἄπυστος]], <i>Il</i>. 14.258 καί κέ μ' ἄϊστον ἀπ' αἰθέρος ἐμβαλε πόντῳ, εἰ μὴ νὺξ ἐσάωσε. Zusammengezogen nur Aesch. <i>Eum</i>. 565 ὠλετο αἴστος; ἄϊστον ἐκ θρόνων ἐκβαλεῖ <i>Pers</i>. 797, und [[öfters]] Sp.; [[unbekannt]] Ap.Rh. 4.746; Arat. 616; <i>[[ruhmlos]]</i>, Qu.Sm. 2.428. Bei Eur. <i>[[Troad]]</i>. 1305 ἄτας ἐμᾶς [[ἄϊστος]] εἶ akt., du kennst mein [[Unheil]] nicht, vgl. 313. Bei Stesichor. frg. 97 heißt [[Ἀθήνη]] so, die <i>[[verwüstend]]</i>e.
}}
{{elru
|elrutext='''ἄϊστος:''' стяж. αἴστος или [[ᾆστος]] 2<br /><b class="num">1</b> невидимый; неведомый, исчезнувщий: ἄϊστον ποιεῖν τινα Hom. сделать кого-л. безвестным, уничтожить всякое воспоминание о ком-л.; ὤλετ᾽ [[ᾆστος]] Aesch. он пропал без вести; βωμοὶ ἄϊστοι Aesch. разрушенные алтари;<br /><b class="num">2</b> [[не видящий]], [[не знающий]] (τινος Eur.).
}}
{{ls
|lstext='''ἄϊστος''': -ον, συνῃρ. ᾆστος, Αἰσχύλ. ([[ἰδεῖν]], πρβλ. [[ἀϊδής]], [[ἀΐδηλος]]): = ποιητ. ἐπίθ., [[ἀόρατος]], [[ἄφαντος]]· καί κέ μ’ ἄϊστον ἀπ’ αἰθέρος ἔμβαλε πόντῳ, Ἰλ. Ξ. 258· κεῖνον μὲν ἄϊστον ἐποίησαν περὶ πάτων, Ὀδ. Α. 235· ᾤχετ’ [[ἄϊστος]], ἄπυστος, [[αὐτόθι]] 242· ὤλετ’ [[ἄκλαυτος]], ᾆστος, Αἰσχύλ. Εὐμ. 565· βωμοὶ δ’ ἄϊστοι, ὁ αὐτ. Πέρσ. 811· ἐν ἀΐστοις τελέθων, ὁ αὐτ. Ἀγ. 465· ἀποτρέψειεν ἄϊστον ὕβριν (προληπτικῶς ἀντὶ τοῦ [[ὥστε]] [[εἶναι]] ἄϊστον), ὁ αὐτ. Ἱκ. 881, πρβλ. Πρ. 910: ― μεταγεν. ἐπίρρ. ἀΐστως, θυμόν ὄλεσσαν ― ἀδόξως, ἀσήμως, Μανέθ. 3. 263. ΙΙ. ἐνεργ., ὁ μὴ γινώσκων τι, ἄτας ἐμᾱς ἄϊτος, Εὐρ. Τρῳ. 1313, πρβλ. 1321. 2) παρὰ Στησιχ. Ἀποστ. 97 (Kleine) εἶνε ἀμφίβολ. ὡς ἐπίθετον τῆς Ἀθηνᾶς, ἴδε Δινδ. εἰς Σχόλ. Ἀριστοφ. Βατρ. 964· Bgk ad Lampr. 1.
}}
{{lsm
|lsmtext='''ἄϊστοςον:''' ([[ἰδεῖν]]) συνηρ. [[ᾆστος]] ([[α- στερητικό]], *[[εἴδω]]),<br /><b class="num">I.</b> [[αόρατος]], [[άφαντος]].<br /><b class="num">II.</b> Ενεργ., αυτός που δεν γνωρίζει [[κάτι]], ο [[απληροφόρητος]] για [[κάτι]], με γεν., σε Ευρ.
}}
{{WoodhouseReversedUncategorized
|woodrun=[[destroyed utterly]], [[destroyed]], [[utterly ruined]]
}}