View source for ὑπερηνορέων

{{LSJ1
|Full diacritics=ὑπερηνορέων
|Medium diacritics=ὑπερηνορέων
|Low diacritics=υπερηνορέων
|Capitals=ΥΠΕΡΗΝΟΡΕΩΝ
|Transliteration A=hyperēnoréōn
|Transliteration B=hyperēnoreōn
|Transliteration C=yperinoreon
|Beta Code=u(perhnore/wn
|Definition=οντος, ὁ,<br><span class="bld">A</span> [[exceedingly manly]]: but always used in bad sense (though [[ἠνορέη]] is = [[ἀνδρεία]], [[manliness]], [[courage]]), [[overbearing]], [[overweening]], of the [[Trojan|Trojans]], Il.4.176; of [[Deiphobus|Deïphobus]] (the [[Trojan]]), 13.258; of the [[Cyclops|Cyclopes]], Od.6.5; in Od. mostly of the [[suitor]]s, 17.482, al.; κακῶς ὑπερηνορέοντες 2.266, cf. 4.766.<br><span class="bld">II</span> Com., [[thinking oneself more than man]], Ar.Pax53. (No Verb [[ὑπερηνορέω]] occurs: cf. [[ὑπερμενέων]].) 
}}
{{bailly
|btext=οντος;<br /><i>part. de</i> *ὑπερηνορέω;<br />[[fier de sa force]], [[orgueilleux]], [[arrogant]].<br />'''Étymologie:''' [[ὑπερήνωρ]].
}}
{{elru
|elrutext='''ὑπερηνορέων:''' οντος adj. m одаренный или гордый нечеловеческой силой Hom., Arph.
}}
{{ls
|lstext='''ὑπερηνορέων''': -οντος, ὁ, εἰς ὑπερβολὴν [[ἀνδρικός]]· - ἀλλ’ ἀεὶ ἐν χρήσει ἐπὶ κακῆς σημασίας (εἰ καὶ τὸ τοῦ Ὁμήρου [[ἠνορέη]] [[εἶναι]] = [[ἀνδρεία]], θάρρος, [[γενναιότης]]), [[βίαιος]], [[ὑπερήφανος]], ἀλαζών, ἐπὶ τῶν Τρώων, Ἰλ. Δ. 176 ἐπὶ τοῦ Δηϊφόβου (τοῦ Τρωός), Ν. 358· ἐπὶ τῶν Κυκλώπων, Ὀδ. Ζ. 5· ἀλλ’ ἐν τῇ Ὀδ. κατὰ τὸ πλεῖστον ἐπὶ τῶν μνηστήρων. Ρ. 482, κλπ.· κακῶς ὑπερηνορέοντες Β. 226, Δ. 766. [[Κατὰ]] Σουΐδ.: «ὑπερηνορεόντων, ὑπερεχόντων τῇ δυνάμει»· - πρβλ. [[ὑπερήνωρ]], [[ὑπερμενής]], [[ὑπέροπλος]], [[ὑπερφίαλος]]. ΙΙ. ἐν κωμικῇ φράσει, [[ἔξοχος]] ἐν ἀνθρώποις, νομίζων αὐτὸν ὑπεράνθρωπον, Ἀριστοφ. Εἰρ. 53. (Ρῆμα ὑπερηνορέω δὲν ἀπαντᾷ· πρβλ. [[ὑπερμενέων]]).
}}
{{Autenrieth
|auten=οντος ([[ἀνήρ]]): [[part]]. as adjective, [[overbearing]], [[overweening]], [[haughty]]; [[epithet]] especially of the suitors of [[Penelope]]. (Od. and Il. 4.176, Il. 13.258.)
}}
{{grml
|mltxt=-οντος, ὁ, Α<br /><b>1.</b> πολύ [[αρρενωπός]]<br /><b>2.</b> ([[κυρίως]] με αρνητική σημ.) [[αλαζόνας]], [[αυθάδης]] και [[βίαιος]]<br /><b>3.</b> (στην [[κωμωδία]]) αυτός που νομίζει ότι [[είναι]] [[ανώτερος]] από όλους, που θεωρεί τον εαυτό του υπεράνθρωπο.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Επεκταμένος τ. του επιθ. [[ὑπερήνωρ]], σχηματισμένος, για μετρικούς λόγους, με την κατάλ. -<i>έων</i> τών μτχ., [[χωρίς]] να υπάρχει ρ. [[ὑπερηνορέω]], -<i>ῶ</i> (<b>πρβλ.</b> <i>δυσμεν</i>-<i>έων</i>: [[δυσμενής]], <i>ὑπερμεν</i>-<i>έων</i>: [[ὑπερμενής]])].
}}
{{lsm
|lsmtext='''ὑπερηνορέων:''' -οντος, ὁ, μτχ., [[χωρίς]] ενεστ. σε [[χρήση]],<br /><b class="num">I.</b> υπερβολικά [[αρρενωπός]], [[ανδρικός]], [[ανδροπρεπής]]· [[αλλά]] πάντα με αρνητική [[σημασία]], [[αυταρχικός]], [[δεσποτικός]], [[υπερφίαλος]], ξιπασμένος, [[αλαζόνας]], σε Όμηρ.<br /><b class="num">II.</b> σε κωμ. [[φράση]], αυτός που υπερέχει [[μεταξύ]] των ανθρώπων, αυτός που θεωρεί τον εαυτό του υπεράνθρωπο, σε Αριστοφ.
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=ὑπερ-ηνορέων, οντος, [[part]]. with no pres. in use]<br /><b class="num">I.</b> [[exceedingly]] [[manly]]:—but [[always]] in bad [[sense]], [[overbearing]], [[overweening]], Hom.<br /><b class="num">II.</b> in Com. [[phrase]], excelling men, [[thinking]] [[oneself]] [[more]] [[than]] man, Ar. [from [[ὑπερήνωρ]]
}}