View source for Zenodotium

{{wkpen
|wketx=[[Zenodotion]] (Ancient Greek: [[Ζηνοδότιον]]), or [[Zenodotium]] or [[Zenodotia]], was a city in [[Mesopotamia]] that was destroyed in the 1st century BCE.

Zenodotion was a polis of Osroene near Nicephorium (modern Raqqa, in Syria), though we do not know its exact location. It may have been a native Mesopotamian town, a Greek colony, or a colony founded on or adjacent to a native town. The writer Plutarch mentions this city, saying the Greeks called it Zenodotion, implying that its inhabitants might have called it something else. The historian Cassius Dio thought it was a Greek and Macedonian colony.

The classical scholar William Woodthorpe Tarn suggested that, like the Phrygian city of Docimium, Zenodotion was a city named after the military officer who first settled it. It is possible that the city was founded by a man in the army of Alexander the Great or Antigonus I Monophthalmus, or a member of the Seleucid Empire, but there is no compelling evidence to show the way here.
}}
{{wkpel
|wkeltx=Η πόλη [[Ζηνοδότιον]] (αλλιώς και [[Ζηνοδοτία]]) ήταν αρχαία ελληνική πόλη στην βορειοδυτική Μεσοποταμία (Μυγδονία).

Ιδρύθηκε από Μακεδόνες στρατιώτες (πιθανόν απομάχους) στα τέλη του 4ου αιώνα με αρχές 3ου αιώνα π.Χ. Την αναφέρουν ο Στέφανος ο Βυζάντιος και οι ιστορικοί Δίων Κάσσιος και Πλούταρχος. Από τον τελευταίο πληροφορούμαστε ότι ο Ρωμαίος στρατηγός Μάρκος Λικίνιος Κράσσος, όταν διέσχισε τον Ευφράτη ποταμό προκειμένου να αναμετρηθεί με τους Πάρθους (53 π.Χ.), κατέλαβε πολλές εντόπιες και ελληνικές πόλεις (οι περισσότερες παραδόθηκαν εκούσια). Τότε το Ζηνοδότιον το εξουσίαζε ο Έλληνας τύραννος Απολλώνιος. Οι Ρωμαίοι του Κράσσου κυρίευσαν την πόλη και τοποθέτησαν σε αυτήν ρωμαϊκή φρουρά, όπως έκαναν και με τις άλλες.

Άγνωστο επίσης παραμένει από ποιον Ζηνόδοτο πήρε την ονομασία της η πόλη: πιθανόν να ονομάστηκε από τον Ζηνόδοτο της Μαλλού της Κιλικίας, έναν μαθητή του συμπατριώτη Κράτη (ο οποίος Ζηνόδοτος ήταν οπαδός του γεωκεντρικού συστήματος).

Άγνωστη ακόμη παραμένει και η τοποθεσία της ελληνιστικής πόλεως, η οποία διχάζεται μεταξύ των πόλεων Judaydat Khabur, ή του As Sabkha ή ακόμη καλύτερα του Tibni. Το μόνο σίγουρο ήταν ότι βρισκόταν ανατολικά του Νικηφορίου του Μεγάλου Αλεξάνδρου και νοτίως της Εδέσσης. Φαίνεται ότι εκεί το ελληνικό στοιχείο είχε σε μεγάλο βαθμό αφομοιωθεί από τους ντόπιους Αραμαίους (όπως υποστηρίζει ο καθηγητής Dr. Muhammad Shamsaddin Megalommatis), σε αντίθεση με το Νικηφόριον που δέχθηκε τον Κράσσο.
}}