View source for τηΰσιος

{{LSJ1
|Full diacritics=τηΰσιος
|Medium diacritics=τηΰσιος
|Low diacritics=τηΰσιος
|Capitals=ΤΗΫΣΙΟΣ
|Transliteration A=tēÿ́sios
|Transliteration B=tēusios
|Transliteration C=tiysios
|Beta Code=thu/+sios
|Definition=[ῠ], α, ον, Dor. τᾱΰσιος (Alcm.92, B.5.81), [[idle]], [[vain]], [[undertaken to no purpose]], τηϋσίη ὁδός Od.3.316, 15.13; <b class="b3">τηΰσιον ἔπος</b> an [[idle]], [[rash]] word, ''h.Ap.''540; μὴ ταΰσιον προΐει ὀϊστόν B. [[l.c.]]; τ. πόδες A.R.3.651. Adv. [[τηϋσίως]] Theoc.25.230. Cf. [[αὔσιος]].
}}
{{bailly
|btext=α, ον :<br />[[vain]], [[inutile]].<br />'''Étymologie:''' DELG vieil adj. poét.
}}
{{elru
|elrutext='''τηΰσιος:''' (ῠ) бесполезный, напрасный ([[ὁδός]] Hom.; [[ἔπος]] HH).
}}
{{ls
|lstext='''τηΰσιος''': -α, -ον, [[μάταιος]], πρὸς οὐδὲν [[ὠφέλιμος]], [[ἀνωφελής]], μή τοι.... σὺ δὲ τηϋσίην ὁδὸν ἔλθῃς Ὀδ. Γ. 316, Ο. 13· τηύσιον [[ἔπος]], [[μάταιος]], τραχὺς [[λόγος]], Ὕμν. Ὁμ. εἰς Ἀπόλλ. 540. - Ἐπίρρ. τηϋσίως, Θεόκρ. 25. 230. - Ὁ [[τύπος]] ταύσιος μνημονεύεται ἐκ τοῦ Ἀλκμᾶνος, καὶ ὁ [[τύπος]] αϋσιος ἐκ τοῦ Ἰβύκου, ἐν τῷ Μεγ. Ἐτυμολ. 171. 7.
}}
{{grml
|mltxt=και [[ταΰσιος]], -ία, -ον, Α<br />[[μάταιος]], [[ανώφελος]] («τηϋσίην ὁδόν», <b>Ομ. Οδ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Ποιητ. επίθ., το οποίο θα μπορούσε πιθ. να αναχθεί —μέσω μιας αρχικής σημ. «[[απατηλός]]»— στην ΙΕ [[ρίζα]] (<i>s</i>)<i>t</i><i>ā</i><i>i</i>- «[[κλέβω]]», <i>t</i><i>ā</i><i>iu</i>-<i>s</i>- «[[κλέφτης]]» (<b>πρβλ.</b> τους τ. με σημ. «[[κλέφτης]]» αρχ. ινδ. <i>t</i><i>ā</i><i>yu</i>, αβεστ. <i>t</i><i>ā</i><i>yu</i>-, αρχ. σλαβ. <i>tatb</i>, με οδοντική [[παρέκταση]]). Σύμφωνα με την [[άποψη]] αυτή, το επίθ. [[τηΰσιος]] έχει σχηματιστεί από αμάρτυρο <i>τηΰς</i> (<span style="color: red;"><</span> ΙΕ <i>t</i><i>ā</i><i>iu</i>-<i>s</i>) με κατάλ. -<i>σιος</i> (<b>πρβλ.</b> [[ἐτώσιος]]: [[ἐτός]]). Η λ., [[τέλος]], συνδέεται με το ρ. <i>τητῶμαι</i>].
}}
{{lsm
|lsmtext='''τηΰσιος:''' Δωρ. τᾶΰσιος, -α (Ιων. -η), -ον, [[μάταιος]], [[ανώφελος]], [[άσκοπος]], σε Ομήρ. Οδ.· επίρρ. <i>τηϋσίως</i>, σε Θεόκρ.
}}
{{FriskDe
|ftr='''τηΰσιος''': {tēǘsios}<br />'''Forms''': dor. [[ταΰσιος]]<br />'''Meaning''': [[eitel]], [[vergeblich]] (γ 316 = ''o'' 13, ''h''. ''Ap''., Alkm., B., A. R., Theok.); ταύσιμον· μάταιον H. (für -σιον?).<br />'''Etymology''': Isoliertes poet. Adj. Wenn urspr. [[trügerisch]], von einem Wort für [[Dieb]] in aind. ''tāyú''-, aw. ''tāyu''-; das primäre Verb ist in heth. ''taizzi'' [[stehlen]], slav., z.B. aksl. ''tajǫ'', -''jiti'' [[verbergen]], [[verheimlichen]] erhalten. Nach einer ansprechenden Vermutung von Neumann Heth. u. luw. Sprachgut 65 hierher auch τεγοῦν· Λυδοὶ τὸν λῃστήν H. (mit γ = ''j''). — Das Suffix -σιος kann direkt an ein Nomen *[[ταΰς]] nach Muster von [[δημόσιος]] (: [[δημότης]]): [[δῆμος]] angeschlossen sein (vgl. noch das synonyme [[ἐτώσιος]]), ein vermittelndes *ταΰ-τα(ς) (Brugmann IF 11, 105f.) scheint nicht notwendig. Vgl. Bechtel Lex. s.v.; weitere Lit. bei WP. 2, 610, Pok. 1010, Vasmer s. ''tájna''. Vgl. [[τητάομαι]].<br />'''Page''' 2,895-896
}}