διαληπτέον

English (LSJ)

   A one must divide, τὰς ἐπιστήμας Pl.Plt.258b; δ. ὡς .. we must distinguish and say that... Arist.Pol.1290b9.    II one must hold an opinion, form a judgement, τὸ παραπλήσιον δ. περί τινος Plb.6.44.1, 11.25.3.    III one must discuss, treat, Porph.Abst. 1.57.

Greek (Liddell-Scott)

διαληπτέον: ῥημ. ἐπίθ. τοῦ διαλαμβάνω, πρέπει τις νὰ δαιρέσῃ, τὰς ἐπιστήμας Πλάτ. Πολιτ. 258Β· δ. ὡς..., πρέπει τις νὰ διακρίνῃ..., Ἀριστ. Πολ. 4. 4, 5. ΙΙ. πρέπει τις νὰ συζητήσῃ ἢ πραγματευθῇ, Πολύβ. 6. 44, 1.

Spanish (DGE)

1 hay que dividir, hay que distinguir τὰς ἐπιστήμας Pl.Plt.258b, δ. ὡς ... Arist.Pol.1290^b9, δ. δὲ περὶ αὐτῶν ὧδε hay que hacer las siguientes distinciones sobre estos (sueños), Artem.1.2.
2 hay que mantener una opinión τὸ παραπλήσιον καὶ περὶ τῆς Ἀθηναίων πολιτείας Plb.6.44.1, cf. 11.25.3.
3 hay que discutir, tratar τίνα δ. περὶ παιδοποιίας Clem.Al.Paed.2.10.1 (tít.), cf. Strom.2.23.137, 3.5.40, A.D.Pron.35.15, D.C.Epit.Xiph.35.6, Aristid.Quint.53.9, ἀπ' ἄλλης ἀρχῆς τὰ περὶ τῶν θυσιῶν Porph.Abst.1.57.

Greek Monotonic

διαληπτέον: ρημ. επίθ. του διαλαμβάνω, πρέπει να διακρίνουμε, σε Πλάτ.

Russian (Dvoretsky)

διαληπτέον: adj. verb. к διαλαμβάνω.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

διαληπτέον, adj. verb. van διαλαμβάνω men moet verdelen.