αὔω: Difference between revisions

|lstext='''αὔω''': Ἀττ. αὕω (πρβλ. ἀφαύω)· [[ἀναύω]], [[ἀνάπτω]], [[ἀνάπτω]] πῦρ, ἵνα μή ποθεν [[ἄλλοθεν]] αὔοι Ὀδ. Ε. 490, ― [[ἔνθα]] οἱ Ἀττικοὶ θὰ ἔλεγον ἐναύοι, πρβλ. Ἀριστοφ. (Ἀποσπ. 589) ἐν τοῖς Α. Β. 13. ― Μέσ. ἀνάπτομαι, «παίρνω φωτιά», Ἄρατ. 1035. ― Μόνον ποιητ. πρβλ. [[ἀφαύω]], [[ἐναύω]], (ἐκ τῆς αὐτῆς ῥίζης παράγονται αἱ λέξεις αὗος, [[αὐαίνω]], [[αὐσταλέος]], [[αὐστηρός]], [[αὐχμός]], [[ὡσαύτως]] εὔω ἤ εὕω, [[εὕστρα]], [[Εὖρος]], πρβλ. Σανσκρ. ush, ôshâmi ([[καίω]]), ushnas ([[θερμός]])· Λατ. uro (√us), ustus, Auster (;))<br />μέλλ. ἀΰσω: ἀόρ. ἤϋσα· [ἐν τῷ ἐνεστῶτι καὶ παρατ. τὸ αυ- [[εἶναι]] [[δίφθογγος]], ἐν δὲ τῷ μέλλ. καὶ ἀορ. δύο συλλαβαὶ ᾽ᾰῡσα, ἤῡσα, πρβλ. [[ἐπαύω]]]. Βοῶ ἰσχυρῶς, φωνάζω, [[κράζω]] μεγαλοφώνως, «χουγιάζω», συχνὸν παρ’ Ὁμ., αὖε δ’ [[Ἀθήνη]] Ἰλ. Υ. 48· πρβλ. Καλλ. εἰς Ἄρτεμ. 56, κἑξ.· κέκλετ’ ἀΰσας Δ. 508, πρβλ. Ζ. 66, κτλ.· μακρὸν ἄϋσε Ε. 301· [[ἔνθα]] στᾶσ’ ἤϋσε θεὰ μέγα τε δεινόν τε ὄρθι’ Λ. 10· ἤϋσεν δὲ διαπρύσιον [[αὐτόθι]] 275, κτλ.· [[ὡσαύτως]] παρὰ Τραγ., αὔειν, λακάζειν Αἰσχύλ. Θήβ. 186· μηδὲν μέγ’ ἀΰσῃς Σοφ. Ἠλ. 830· δεινὸν δ’ ἀΰσας Ο. Τ. 1260· μετὰ συστοίχου αἰτ., [[ἀφίημι]], [[ἐκβάλλω]], [[ἐκπέμπω]], στεναγμὸν… ἀΰσατ’ Εὐρ. Ἱκ. 798· τίν’ αὐδὰν ἀΰσω ὁ αὐτ. Ἴων 1446· ἤϋσεν φωνὴν Συλλογ. Ἐπιγρ. 4748. 2) μετ’ αἰτ. προσώπ., καλῶ μεγάλῃ τῇ φωνῇ, αὖε δ’ ἑταίρους Ἰλ. Λ. 461., Ν. 475, πρβλ. Ὀδ. Ι. 65, Θεόκρ. 13. 58. 3) σπάν. ἐπὶ πράγμ., ἠχῶ, καρφάλεον δέ οἱ… ἀσπὶς ἄϋσεν Ἰλ. Υ. 409 (ἴδε ἐν λ. [[αὖος]] 1)· ἐπὶ τῆς θαλάσσης, [[βρέμω]], ῥοθῶ, παταγῶ, Ἀπολλ. Ρόδ. Β. 566· ([[ἐντεῦθεν]] ἀϋτή, ἀϋτέω ἰω-ή (= ἰωF-ή)· ἡ δὲ πρώτη [[ῥίζα]] [[εἶναι]] αF-, ἄημι ὅ ἴδε).