ἐκεῖ: Difference between revisions

|lstext='''ἐκεῖ''': Δωρ. τηνεὶ Θεόκρ.: ἐπιρρ. [[ἐκεῖ]], εἰς ἐκεῖνο τὸ [[μέρος]], Λατ. illic, [[συχν]]. παρ’ Ἀττ., ἀντιτίθεται τῷ [[ἐνθάδε]]: - οἱ [[ἐκεῖ]] Σοφ. Ἠλ. 685, κτλ.· τἀκεῖ, τὰ [[ἐκεῖ]] [[ὄντα]] ἢ συμβαίνοντα, Εὐρ. Ἀποσπ. 582, Θουκ. 1. 90. 2) παρὰ Τραγ. ὡς εὐφημισμὸς ἀντὶ τοῦ ἐν Ἅιδου, ἐν τῷ ἄλλῳ κόσμῳ, τἀκεῖ δικάζει τἀμπλακήματα [[Ζεὺς]] [[ἄλλος]] Αἰσχύλ. Ἱκ. 230· πρβλ. Χο. 358, Σοφ. Ἀντ. 76· εὐδαιμονίτην, ἀλλ’[[ἐκεῖ]] Εὐρ. Μήδ. 1073· [[συχν]]. ἐν Πλάτ. Φαίδωνι πλῆρες· [[ἐκεῖ]] δ’ ἐν Ἅιδου Εὐρ. Ἑκ. 418· [[προσέτι]], οἱ [[ἐκεῖ]], κατ’ εὐφημ. οἱ τεθνεῶτες, οἱ νεκροί, Αἰσχύλ. Χο. 355, Σοφ. Ο. Τ. 776, Πλάτ. Πολ. 427Β, Ἰσοκρ. 308Β, κτλ.· πρβλ. [[ἐκεῖσε]]. ΙΙ. μετὰ ῥημάτων κινήσεως σημαντικῶν ἀντὶ τοῦ [[ἐκεῖσε]], [[ἐκεῖ]] πλέειν Ἡρόδ. 7. 147· [[ἐκεῖ]] ἀπικέσθαι ὁ αὐτ. 9. 108· πρβλ. Σοφ. Ο. Κ. 1019, Θουκ. 3. 71, κτλ. ΙΙΙ. [[ὡσαύτως]], ἀλλὰ σπανίως ἐπὶ χρόνου = [[τότε]], Σοφ. Φ. 395, Δημ. 605. 10.