ήκεστος: Difference between revisions

|mltxt=[[ἤκεστος]], -η, -ον (Α)<br />(για νεαρά δαμάλια που φυλάγονται για να προσφερθούν σε [[θυσία]]) αυτός που δεν κεντήθηκε με το βούκεντρο, [[ακέντητος]], [[αδάμαστος]] («βοῡς ἐνί νηῷ [[ἤνις]] ἠκέστας ἱερευσέμεν», <b>Ομ. Ιλ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ</span></b> Αβέβαιης ετυμολ. θεωρείται σύνθετη λ. με β' συνθετικό -[[κεστός]] (<span style="color: red;"><</span> [[κεντώ]]). Η [[σημασία]] «[[αδάμαστος]]» προϋποθέτει όμως ως α' συνθετικό το στερητικό <i>α</i>- (<i>ά</i>-<i>κεστος</i> «[[εκείνος]] που δεν έχει γνωρίσει το βούκεντρο»), η [[έκταση]] του οποίου σε <i>η</i>- δεν ερμηνεύεται. Σύμφωνα με την επικρατέστερη [[άποψη]] ο [[αμάρτυρος]] [[ενικός]] της μοναδικής εκφράσεως στην οποία το επίθ. απαντά ([[βους]]... [[ήνις]] ηκέστας</i> «βόδια... ενός έτους που δεν έχουν γνωρίσει το βούκεντρο») ήταν <i>βούν</i>... <i>ήνιν νηκέστην</i>, με α' συνθετικό το αρνητικό [[πρόθημα]] <i>νη</i>- (πρβλ. <i>νη</i>-<i>κερδής</i>). Εν συνεχεία έγινε [[σύγχυση]] του αρχικού <i>ν</i>- του <i>νη</i>-<i>κέστην</i> με το τελικό του <i>ήνιν</i>, με [[αποτέλεσμα]] τη [[δημιουργία]] της έκφρασης <i>ήνιν ηκέστην</i>, που στον πληθυντικό έδωσε τη μαρτυρημένη [[ήνις]] ηκέστας</i>. Ανάλογη [[είναι]] και η [[άποψη]] ότι η [[έκφραση]] προέκυψε από [[βους]] [[ήνις]] σηκέ</i>-<i>στας</i> [[κατόπιν]] συγχύσεως του αρχικού <i>στον σηκέστας</i> με το τελικό του [[ήνις]]].