ἀμφισβητητικός: Difference between revisions
m (Text replacement - "(?s)({{LSJ.*}}\n)({{.*}}\n)({{DGE.*}}\n)" to "$1$3$2") |
|||
| Line 9: | Line 9: | ||
|Beta Code=a)mfisbhthtiko/s | |Beta Code=a)mfisbhthtiko/s | ||
|Definition=ή, όν, [[fond of disputing]], [[disputatious]], [[contentious]], οἱ περὶ λόγους ἀ. Pl.Plt. 306a:—ἡ [[ἀμφισβητητική]] (sc. [[τέχνη]]) = [[art of disputing]], Sph.226a; [[τὸ ἀμφισβητητικόν]] = [[argumentation]], ib.225b. | |Definition=ή, όν, [[fond of disputing]], [[disputatious]], [[contentious]], οἱ περὶ λόγους ἀ. Pl.Plt. 306a:—ἡ [[ἀμφισβητητική]] (sc. [[τέχνη]]) = [[art of disputing]], Sph.226a; [[τὸ ἀμφισβητητικόν]] = [[argumentation]], ib.225b. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ή, -όν<br /><b class="num">1</b> [[discutidor]] οἱ περὶ λόγων ἀ. Pl.<i>Plt</i>.306a, cf. <i>Sph</i>.232d.<br /><b class="num">2</b> subst. ἡ [[ἀμφισβητητική]] = [[arte de la discusión]] Pl.<i>Sph</i>.226a, [[τὸ ἀμφισβητητικόν]] = [[controversia]]</i> Pl.<i>Sph</i>.225b. | |||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
| Line 18: | Line 21: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ή, όν :<br />propre à la controverse.<br />'''Étymologie:''' [[ἀμφισβητέω]]. | |btext=ή, όν :<br />propre à la controverse.<br />'''Étymologie:''' [[ἀμφισβητέω]]. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Revision as of 12:57, 1 October 2022
English (LSJ)
ή, όν, fond of disputing, disputatious, contentious, οἱ περὶ λόγους ἀ. Pl.Plt. 306a:—ἡ ἀμφισβητητική (sc. τέχνη) = art of disputing, Sph.226a; τὸ ἀμφισβητητικόν = argumentation, ib.225b.
Spanish (DGE)
-ή, -όν
1 discutidor οἱ περὶ λόγων ἀ. Pl.Plt.306a, cf. Sph.232d.
2 subst. ἡ ἀμφισβητητική = arte de la discusión Pl.Sph.226a, τὸ ἀμφισβητητικόν = controversia Pl.Sph.225b.
German (Pape)
[Seite 144] streitsüchtig, Plat. Polit. 306 a; ἡ -κή, die Kunst zu streiten, zu disputiren, Soph. 226 a.
Greek (Liddell-Scott)
ἀμφισβητητικός: -ή, -όν, ἐριστικός, φιλόνεικος, περί τι Πλάτ. Πολιτ. 306Α: - ἡ -κὴ (ἐνν. τέχνη) ἡ τέχνη τοῦ ἀμφισβητεῖν, ὁ αὐτ. Σοφ. 226Α· τὸ -κόν, τὸ ἀμφισβήτημα, αὐτόθι 225Α.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
propre à la controverse.
Étymologie: ἀμφισβητέω.
Greek Monolingual
-ή, -ό (Α ἀμφισβητητικός, -όν) ἀμφισβήτητος
1. ο ικανός να αμφισβητεί, ασκημένος στον αντίλογο
2. αυτός που του αρέσει να αμφισβητεί, εριστικός, φιλόνικος
3. (το θηλυκό ως ουσιαστικό) η αμφισβητητική
η τέχνη της αμφισβήτησης
4. (το ουδέτερο ως ουσιαστικό) το αμφισβητητικόν
η επιχειρηματολογία.
Russian (Dvoretsky)
ἀμφισβητητικός: склонный спорить, охотник до споров Plat.
